Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Mala Zarar Verme Suçunun Mağdurlarının Anlatılarından Suçun İşlendiği Mekânsal Özelliklerin Tespiti

Yıl 2019, Cilt: 13 Sayı: 19, 1092 - 1125, 30.09.2019
https://doi.org/10.26466/opus.584697

Öz

Bu çalışmada mala zarar verme suçunun mağdurlarının anlatılarından yola
çıkılarak suçluyu suç işlemeye teşvik eden ya da suçun işlenmesini
kolaylaştıran mekânsal özelliklerin neler olduğunun anlaşılması
amaçlanmaktadır. Çalışmanın suçun mağdurları üzerinden yürütülmesinin nedeni,
gelişen bir suç olayı sonrasında suçtan zarar gören mağdurların, suç olayını
suçun faillerine göre daha iyi anımsamaları ve anlatmalarıdır. Suçun işlendiği
bölgenin mekânsal özellikleriyle birlikte sosyolojik temelli çevresel özelliklerinin
de (toplumsal gözetim ve denetim olgusu gibi) tespit edilmesi, suç olgusunun
daha iyi anlaşılmasına katkı sağlamaktadır. Fenomenolojik nitel yöntemle ele
alınan araştırmada, Bayburt ili özelinde mala zarar verme suçuna maruz kalan 20
kişiyle yarı yapılandırılmış görüşme yapılmış ve mağdurların anlatılarından
hangi mekânsal özelliklerin mala zarar verme suçunun işlenmesinde rol oynadığı
ve mağdurların suçun faillerine hangi fırsatları sunduğu anlaşılmaya
çalışılmıştır. Suçun işlendiği mekânın korunaklı, erişilebilir, sabit ve
hareketli olarak sınıflandırıldığı çalışmada nitel veri analizi programı Nvivo
12’den yararlanılarak, belirtilen dört farklı mekâna yönelik sosyolojik
özellikleri betimleyen geçmiş mağduriyet bilgisi, toplumsal ilişki düzeyi, ekonomik
durum, husumet durumu ve geçmiş suç deneyimi olmak üzere beş temaya
ulaşılmıştır. 

Destekleyen Kurum

-

Proje Numarası

-

Teşekkür

-

Kaynakça

  • Ataç, E. ve Gürbüz, D. (2009), Kentsel mekânda gelişen suça müdahale etmede disiplinlerarası güvenlik politikaları. Polis Bilimleri Dergisi, 11(1), 25–45.
  • Buonanno, P., Drago, F., Galbiati, R. ve Vertova P. (2011), Crime in Europe and the United States: Dissecting the ‘reversal of misfortunes. Economic Policy, 26 (67), 347-385.
  • Ceza Kanunu (2004), 26/09/2004 tarihli Türk Ceza Kanunu, 10 Haziran 2019 tarihinde www.mevzuat.gov.tr adresinden erişilmiştir.
  • Gün, C. (2010). Suçlu kişilik oluşumunda yakın çevre faktörü. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Konya.
  • İçli T., Altay A., Başpınar T. ve Bahtiyar M., (2011), Türkiye’de hükümlü profili, sosyal, kültürel ve ekonomik özellikler, Ankara: Polis Akademisi Yayınları, 197.
  • Kuzeydoğu Kalkınma Ajansı (2015). Bayburt sosyal yapı analizi, 5 Ağustos 2019 tarihinde www.kudaka.org.tr adresinden erişilmiştir.
  • Kümbetoğlu, B. (2008). Sosyolojide antropolojide niteliksel yöntem ve araştırma. İstanbul: Bağlam Yayınları.
  • Olgun, R. (2013). Kentsel yeşil alanlarda vandalizm ve olası tasarım çözümlerinin Antalya örneğinde incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyjaz Mimarlığı Anabilim Dalı,1-130, Antalya.
  • Roché, S. (2003). En quete de sécurité. Paris: Armand Colin Yayınevi.
  • Vito, G. F., Maahs, J. R. ve Holmes, R. M. (2007). Criminology theory, research, and policy. Massachuttes: Jones and Bartlett Publishers.
  • Wu, T. (2001), Analysing crime spatial patterns using remote sensing and geographical ınformation system technologies: Investigating the urban opportunity structure model of jackson), Mississippi, Ph.D. Thesis submitted to Lousiana State University and Agricultural and Mechanical College. London: Macmillan.
  • Yılmaz, G. (2006), Türkiye'de suç ve suçluluk olgusunun kentleşme bağlamında irdelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul Teknik Üniversitesi,1-159, İstanbul.
  • Yörükan, T. (2006). Şehir sosyolojisinin ve insan ekolojisinin teorik temelleri, Ankara: Nobel Yayınları. Yücel, M. T. (2009), Suç korkusu ve etkisinin nötrleştirilmesi. TBB Dergisi, 83, 278-301.

Determination of the Spatial Characteristics of the Crime from Narrations of Victims of Property Damage

Yıl 2019, Cilt: 13 Sayı: 19, 1092 - 1125, 30.09.2019
https://doi.org/10.26466/opus.584697

Öz

In this study, it is aimed
to understand what are the spatial characteristics that encourage the
perpetrator to  commit a crime or
facilitate the perpetration of crime based on the narratives of the victims of
property damage. The reason why the study was carried out on the victims is
that victims who suffered from the crime after a developing crime recall and
explain the crime better than the perpetrators of the crime. Determining the
spatial characteristics of the region where the crime was committed, as well as
the sociological-based environmental characteristics (such as the phenomenon of
social supervision and control) contributes to a better understanding of the
crime phenomenon. In the study, which was dealt with the phenomological
qualitative method, 20 semi-structured interviews were conducted with the
victims of the crime of damaging the property in Bayburt province. In the study
where the crime area is classified as sheltered, accessible, fixed and mobile,
using the qualitative data analysis program Nvivo 12, the information about
past victimization, social relationship level, economic situation, hostility
situation and past crime experience describing the sociological characteristics
of the four specified spaces five themes were reached.

Proje Numarası

-

Kaynakça

  • Ataç, E. ve Gürbüz, D. (2009), Kentsel mekânda gelişen suça müdahale etmede disiplinlerarası güvenlik politikaları. Polis Bilimleri Dergisi, 11(1), 25–45.
  • Buonanno, P., Drago, F., Galbiati, R. ve Vertova P. (2011), Crime in Europe and the United States: Dissecting the ‘reversal of misfortunes. Economic Policy, 26 (67), 347-385.
  • Ceza Kanunu (2004), 26/09/2004 tarihli Türk Ceza Kanunu, 10 Haziran 2019 tarihinde www.mevzuat.gov.tr adresinden erişilmiştir.
  • Gün, C. (2010). Suçlu kişilik oluşumunda yakın çevre faktörü. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Konya.
  • İçli T., Altay A., Başpınar T. ve Bahtiyar M., (2011), Türkiye’de hükümlü profili, sosyal, kültürel ve ekonomik özellikler, Ankara: Polis Akademisi Yayınları, 197.
  • Kuzeydoğu Kalkınma Ajansı (2015). Bayburt sosyal yapı analizi, 5 Ağustos 2019 tarihinde www.kudaka.org.tr adresinden erişilmiştir.
  • Kümbetoğlu, B. (2008). Sosyolojide antropolojide niteliksel yöntem ve araştırma. İstanbul: Bağlam Yayınları.
  • Olgun, R. (2013). Kentsel yeşil alanlarda vandalizm ve olası tasarım çözümlerinin Antalya örneğinde incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyjaz Mimarlığı Anabilim Dalı,1-130, Antalya.
  • Roché, S. (2003). En quete de sécurité. Paris: Armand Colin Yayınevi.
  • Vito, G. F., Maahs, J. R. ve Holmes, R. M. (2007). Criminology theory, research, and policy. Massachuttes: Jones and Bartlett Publishers.
  • Wu, T. (2001), Analysing crime spatial patterns using remote sensing and geographical ınformation system technologies: Investigating the urban opportunity structure model of jackson), Mississippi, Ph.D. Thesis submitted to Lousiana State University and Agricultural and Mechanical College. London: Macmillan.
  • Yılmaz, G. (2006), Türkiye'de suç ve suçluluk olgusunun kentleşme bağlamında irdelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul Teknik Üniversitesi,1-159, İstanbul.
  • Yörükan, T. (2006). Şehir sosyolojisinin ve insan ekolojisinin teorik temelleri, Ankara: Nobel Yayınları. Yücel, M. T. (2009), Suç korkusu ve etkisinin nötrleştirilmesi. TBB Dergisi, 83, 278-301.
Toplam 13 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Sosyoloji
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Aykut Çalışkan 0000-0002-1886-6991

Tuğça Poyraz 0000-0003-3717-4728

Proje Numarası -
Yayımlanma Tarihi 30 Eylül 2019
Kabul Tarihi 3 Eylül 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 13 Sayı: 19

Kaynak Göster

APA Çalışkan, A., & Poyraz, T. (2019). Mala Zarar Verme Suçunun Mağdurlarının Anlatılarından Suçun İşlendiği Mekânsal Özelliklerin Tespiti. OPUS International Journal of Society Researches, 13(19), 1092-1125. https://doi.org/10.26466/opus.584697