Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Üretken Özgecilik Ölçeği Türkçe Formu’nun Psikometrik Özelliklerinin İncelenmesi

Yıl 2019, Cilt: 14 Sayı: 20, 728 - 742, 31.12.2019
https://doi.org/10.26466/opus.596715

Öz










Bu araştırmanın hedefi Üretken Özgecilik Ölçeği’nin Türkçeye çevrilmesi
ve Türkçeye çevrilen formunun psikometrik özelliklerinin incelenmesidir.
Araştırma İstanbul ilinde yer alan bir ortaokul ve bir lisede öğrenimine devam
eden toplam 386 öğrenci ile yürütülmüştür. İki farklı araştırma grubu
kullanılan bu çalışmada, ilk araştırma grubu (190 öğrenci) ile doğrulayıcı
faktör analizi ve açımlayıcı faktör analizi yapılmış, ikinci araştırma grubu
(196 öğrenci) ile doğrulayıcı faktör analizi ve güvenirlik analizi
gerçekleştirilmiştir. İlk etapta gerçekleştirilen doğrulayıcı faktör analizinin
ölçeğin tek faktörlü yapısı ile uyum göstermemesi sebebi ile açımlayıcı faktör
analizi uygulanmış ve iki faktörlü bir yapı elde edilmiştir. Bunlardan ilki
dört maddeden oluşan
Amaçlı Üretken Özgecilik,
ikincisi beş maddeden oluşan Beklenmedik Üretken Özgecilik olarak
kaydedilmiştir.
Daha sonra elde edilen bu iki faktörlü yapının test edilmesi için
gerçekleştirilen doğrulayıcı faktör analizi iki faktörlü yapının model uyumunun
kabul edilebilir düzeyde olduğunu göstermiştir.
(𝑥2/sd=2.23, p<.001, RMSEA=.080, SRMR= .056, GFI=.94, CFI=.93, TLI=.91).
Güvenirlik analizi için ise Cronbach alfa iç tutarlılık katsayısı incelenmiş
ve  ölçeğin birinci boyutunun Cronbach
alfa katsayısı .75, ikinci boyutunun Cronbach alfa katsayısı .76, tüm ölçeğin
Cronbach alfa katsayısı .82 bulunmuştur. Ayrıca ölçeğin düzeltilmiş
madde-toplam korelasyonlarının .47 ile .62 arasındaki değerlere sahip olduğu
tespit edilmiştir. Bu sonuçlara göre ölçeğin güvenilir ve geçerli bir ölçme
aracı olduğu görülmüştür.

Kaynakça

  • Akbaba, S. (2001). Özgecilik ölçeğinin Türkçeye uyarlanması geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Atatürk Üniversitesi Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 85-95.
  • Aydın, B. (1996). Self concepts and ‘I’ schemes . M.Ü. Atatürk Journal of Educational Sciences, 8, 41-47.
  • Batson, C. D., Duncan, B. D., Ackerman, P., Buckley, T., ve Birch, K. (1981). Is empathic emotion a source of altruistic motivation? Journal of Personality and Social Psychology, 40(2), 290-302.
  • Bekkers, R. (2006). Traditional and health-related philanthropy: The role of resources and personality. Social Psychology Quarterly, 69(4), 349-366.
  • Ben-Ner, A., Putterman, L., Kong, F., ve Magan, D. (2004). Reciprocity in a two-part dictator game. Journal of Economic Behavior ve Organization, 53(3), 333-352.
  • Büssing, A., Kerksieck, P., Günther, A., ve Baumann, K. (2013). Altruism in adolescents and young adults. validation of an ınstrument to measure generative altruism with structural equation modeling. International Journal of Children's Spirituality, 18(4), 335–350. doi:10.1080/-1364436X.2013.849661
  • Campbell, A. (1998). Altruism and aggression. Leicester:The British Psychological Society.
  • Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş.(2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik. SPSS ve Lisrell uygulamaları. Ankara: Pegem Yayınevi.
  • Ersanlı, K., ve Doğru-Çabuker, N. (2015). Diğerkâmlık Ölçeğinin psikometrik özellikleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 14(52), 43-53. DOI: 10.17755/esosder.70589
  • Kurzban, R., Burton-Chellew, M. N., ve West, S. A. (2015). The evolution of altruism in humans. Annual Review Of Psychology, 66, 575-599.
  • London, P. ve Bower, R. K. (1968). Altruism, extraversion, and mental illness. The Journal of Social Psychology, 76(1), 19-30.
  • Marsh, H. W., Hau, K.T., Artelt, C., Baumert, J., ve Peschar, J. L. (2006). OECD's brief self-report measure of educational psychology's most useful affective constructs: Cross-cultural, psychometric comparisons across 25 countries. International Journal of Testing, 6(4), 311–360
  • Monroe, K. R. (1994). A fat lady in a corset: Altruism and social theory. American Journal of Political Science, 38(4), 861-893.
  • Rushton J. P. (1980) Altruism, Socialization and Society. Prentice-Hall, Englewood Cliffs, New Jersey.
  • Rushton, J. P., Chrisjohn, R. D. ve Fekken, G. C. (1981). The altruistic personality and self report altruism scale. Person and Individual Differences, 2, 293-302.
  • Seelig, B. J., ve L. S. Rosof. 2001. Normal and pathological Altruism. Journal of the American Psychoanalytic Association, 49, 933–959.
  • Tabachnick, B. G., ve Fidell, L. S. (2007). Using multivariate statistics (5. Baskı). Boston: Allyn and Bacon.
  • Taylor, S. E., Peplau, L. A., ve Sears, D. O. (2006). Social psychology. (12thEd.), Upper Saddle River, NJ: Prentice-Hall.
  • Tekeş, B., ve Hasta, D. (2015). Özgecilik ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Nesne Psikoloji Dergisi, 3(6), 55-75.
  • Ümmet, D., Ekşi, H. ve Otrar, M. (2013). Özgecilik (alturism) ölçeği geliştirme çalışması. Değerler Eğitimi Dergisi, 11(26), 301-321.
  • Waddell, J. T. (2006). Servant leadership. 25.06.2019 tarihinde http://www.regent.edu/acad/sls/publications/conference_proceedings/servant _leadership_roundtable/2006/pdf/waddell.pdf adresinden erişilmiştir.

Investigation of Psychometric Properties of the Generative Altruism Scale Turkish Form

Yıl 2019, Cilt: 14 Sayı: 20, 728 - 742, 31.12.2019
https://doi.org/10.26466/opus.596715

Öz










The aim of this study is to translate the Generative
Altruism Scale into Turkish and to examine the psychometric properties of this
form. The study was conducted with 386 students attending a secondary school
and a high school in Istanbul. Confirmatory factor analysis and exploratory
factor analysis were performed with the first research group (190 students) and
confirmatory factor analysis and reliability analysis were performed with the
second research group (196 students). Since the confirmatory factor analysis
was performed in the first stage did not comply with the unidimensional factor
structure of the scale, exploratory factor analysis was employed and a
two-factor structure was obtained. The first of these was recorded as
Intentional Generative Altruism, consisting of four items, and the second one
as Unexpected Generative Altruism, which consisted of five items. The
confirmatory factor analysis was performed to test this two-factor structure
and the result showed that the indices of fit of the two-factor structure were
acceptable. (
𝑥2 / sd = 2.23, p
<.001, RMSEA = .080, SRMR = .056, GFI = .94, CFI = .93, TLI = .91). For the
reliability analysis, the internal consistency coefficient of Cronbach alpha
was examined and the Cronbach's alpha coefficient of the first dimension was
.75, the Cronbach's alpha coefficient of the second dimension was .76, and the
Cronbach's alpha coefficient of the whole scale was .82. In addition, the
item-total correlations of the scale were ​​between .47 and .62. According to
these results, the scale was found to be a reliable and valid measurement tool.
    

Kaynakça

  • Akbaba, S. (2001). Özgecilik ölçeğinin Türkçeye uyarlanması geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Atatürk Üniversitesi Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 85-95.
  • Aydın, B. (1996). Self concepts and ‘I’ schemes . M.Ü. Atatürk Journal of Educational Sciences, 8, 41-47.
  • Batson, C. D., Duncan, B. D., Ackerman, P., Buckley, T., ve Birch, K. (1981). Is empathic emotion a source of altruistic motivation? Journal of Personality and Social Psychology, 40(2), 290-302.
  • Bekkers, R. (2006). Traditional and health-related philanthropy: The role of resources and personality. Social Psychology Quarterly, 69(4), 349-366.
  • Ben-Ner, A., Putterman, L., Kong, F., ve Magan, D. (2004). Reciprocity in a two-part dictator game. Journal of Economic Behavior ve Organization, 53(3), 333-352.
  • Büssing, A., Kerksieck, P., Günther, A., ve Baumann, K. (2013). Altruism in adolescents and young adults. validation of an ınstrument to measure generative altruism with structural equation modeling. International Journal of Children's Spirituality, 18(4), 335–350. doi:10.1080/-1364436X.2013.849661
  • Campbell, A. (1998). Altruism and aggression. Leicester:The British Psychological Society.
  • Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş.(2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik. SPSS ve Lisrell uygulamaları. Ankara: Pegem Yayınevi.
  • Ersanlı, K., ve Doğru-Çabuker, N. (2015). Diğerkâmlık Ölçeğinin psikometrik özellikleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 14(52), 43-53. DOI: 10.17755/esosder.70589
  • Kurzban, R., Burton-Chellew, M. N., ve West, S. A. (2015). The evolution of altruism in humans. Annual Review Of Psychology, 66, 575-599.
  • London, P. ve Bower, R. K. (1968). Altruism, extraversion, and mental illness. The Journal of Social Psychology, 76(1), 19-30.
  • Marsh, H. W., Hau, K.T., Artelt, C., Baumert, J., ve Peschar, J. L. (2006). OECD's brief self-report measure of educational psychology's most useful affective constructs: Cross-cultural, psychometric comparisons across 25 countries. International Journal of Testing, 6(4), 311–360
  • Monroe, K. R. (1994). A fat lady in a corset: Altruism and social theory. American Journal of Political Science, 38(4), 861-893.
  • Rushton J. P. (1980) Altruism, Socialization and Society. Prentice-Hall, Englewood Cliffs, New Jersey.
  • Rushton, J. P., Chrisjohn, R. D. ve Fekken, G. C. (1981). The altruistic personality and self report altruism scale. Person and Individual Differences, 2, 293-302.
  • Seelig, B. J., ve L. S. Rosof. 2001. Normal and pathological Altruism. Journal of the American Psychoanalytic Association, 49, 933–959.
  • Tabachnick, B. G., ve Fidell, L. S. (2007). Using multivariate statistics (5. Baskı). Boston: Allyn and Bacon.
  • Taylor, S. E., Peplau, L. A., ve Sears, D. O. (2006). Social psychology. (12thEd.), Upper Saddle River, NJ: Prentice-Hall.
  • Tekeş, B., ve Hasta, D. (2015). Özgecilik ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Nesne Psikoloji Dergisi, 3(6), 55-75.
  • Ümmet, D., Ekşi, H. ve Otrar, M. (2013). Özgecilik (alturism) ölçeği geliştirme çalışması. Değerler Eğitimi Dergisi, 11(26), 301-321.
  • Waddell, J. T. (2006). Servant leadership. 25.06.2019 tarihinde http://www.regent.edu/acad/sls/publications/conference_proceedings/servant _leadership_roundtable/2006/pdf/waddell.pdf adresinden erişilmiştir.
Toplam 21 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Psikoloji
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Gazanfer Anlı 0000-0002-6141-7964

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2019
Kabul Tarihi 8 Aralık 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 14 Sayı: 20

Kaynak Göster

APA Anlı, G. (2019). Üretken Özgecilik Ölçeği Türkçe Formu’nun Psikometrik Özelliklerinin İncelenmesi. OPUS International Journal of Society Researches, 14(20), 728-742. https://doi.org/10.26466/opus.596715