Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Investigation of Teacher Views on Change and Innovation Process: A Qualitative Study

Yıl 2020, Cilt: 15 Sayı: 22, 895 - 926, 29.02.2020
https://doi.org/10.26466/opus.644725

Öz

In this study, it is aimed to o examine the views of
teachers about the process of change and innovation. The research was
structured according to the qualitative design and the data were collected
through a semi-structured interview form developed by the researcher. The study
group consists of eight teachers from 6 different branches working in primary
and secondary schools. Seven semi-structured questions were asked face to face.
The data obtained from the interviews were analyzed by content analysis method
and themes and sub-themes were obtained. As a result of the research, it was
found that teachers value innovations that “benefit, serve to goal and useful”;
they stated themes are “technology”, “adaptation”, “current follow-up”,
“self-development ”. The teachers stated that they are aware of innovation and
change processes, face-to-face communication with their colleagues, related web
pages, educational sites and social media tools and they support individual
learning in these ways. Teachers cite the tools to support individual learning
efforts as effective in-service trainings, general system to support innovations,
teachers to implement innovations and learning environments to implement
innovations. Based on the research findings it is suggested that informing
teachers about changes and innovations; all teachers, especially those who
cannot adapt to the innovation process, should be supported and supervised in
this process. Increasing practical in-service trainings such as first aid
training, fire training, and the use of new teaching methods, systematic peer
learning and sharing activities in schools will support the process of change
and innovation.

Kaynakça

  • Abrami, P. C., Poulsen, C. ve Chambers, B. (2004). Teacher motivation to implement an educational innovation: Factors differentiating users and non-users of cooperative learning. Educational Psychology, 24(2), 201-216.
  • Akpinar, B., ve Aydin, K. (2007). Change in education and teachers' perceptions of change. Egitim ve Bilim, 32(144), 71-80.
  • Altrichter, H (2000). “Introduction”. Images of Educational Change. (Eds:Altrichter, H. ve Elliot, J.).Buckingham: Open University Press.
  • Altun, T., ve Vural, S. (2012). Bilim ve Sanat Merkezinde (BİLSEM) görev yapan öğretmen ve yöneticilerin mesleki gelişim ve okul gelişimine yönelik görüşlerinin değerlendirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11(42), 152-177.
  • Artan, S. (1995). Endüstri işletmelerinde yöneticilerin yetiştirilmesi ve Türkiye’de uygulama. Eskişehir: İTİA Yayınları No:172/107.
  • Aydın, İ. (2006). Sosyal bilimlerde araştırmadan yayına etik değerler. Sosyal Bilimlerde Süreli Yayıncılık, I. Ulusal Kurultay Bildirileri.
  • Aydoğan, İ. (2007). Değişimin süreci ve okul personeli. GAU J. Soc. & Appl. Sci, 3(5), 13-24.
  • Ali B. (1993). Etkili okul; Kuram, uygulama ve araştırma. Ankara: Yavuz Dağıtım 1993, s. 43.
  • Banbury, C. M., ve Mitchell, W. (1995). The effect of introducing important incremental innovations on market share and business survival. Strategic Management Journal, 16(S1), 161-182.
  • Başaran, İ.E. (1998). Yönetimde insan ilişkileri. Ankara: Aydan Yayınevi.
  • Beycioğlu, K., ve Aslan, M. (2010). Okul Gelişiminde Temel Dinamik Olarak Değişim ve Yenileşme: Okul Yöneticileri ve Öğretmenlerin Rolleri (ss. 153-173). Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1), 153-173.
  • Boyle, B., While, D. ve Boyle, T. (2004). A longitudinal study of teacher change: What makes professional development effective?. Curriculum Journal, 15(1), 45-68.
  • Briscoe, C., ve Peters, J. (1997). Teacher collaboration across and within schools: Supporting individual change in elementary science teaching. Science education, 81(1), 51-65.
  • Buldu, M. (2014). Öğretmen yeterlik düzeyi değerlendirmesi ve mesleki gelişim eğitimleri planlanması üzerine bir öneri. Milli Eğitim Dergisi, 44(204), 114-134.
  • Bümen, N. T., Ateş, A., Çakar, E., Ural, G. ve Acar, V. (2012). Türkiye bağlamında öğretmenlerin mesleki gelişimi: sorunlar ve öneriler. Milli Eğitim Dergisi, 42(194), 31-50.
  • Can, N. (2004). Öğretmenlerin geliştirilmesi ve etkili öğretmen davranışları. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1), 103-119.
  • Darling-Hammond, L. ve Richardson, N. (2009). Research review/teacher learning: What matters. Educational leadership, 66(5), 46-53.
  • Doğan, S., Uğurlu, C. T. ve Karakaş, H. (2014) Etkili sınıf yönetimi uygulamalarına ilişkin öğretmen görüşlerinin değerlendirilmesi. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 13(4), 1097-1119.
  • Erdoğan, İ. (2002). Eğitimde değişim yönetimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Frost, D. (2012). From professional development to system change: teacher leadership and innovation. Professional development in education, 38(2), 205-227.
  • Fullan, M. (1991). The NEW meaning of educational change 2nd ed.). New York: Teachers College Press.
  • Fullan, M. (1993). Change forces: Probing the depths of educational reform. London: The Falmer Press.
  • Genç, S. Z. (2000). Bilgi toplumunda öğretmen eğitimi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 6(3), 375-386.
  • Gökulu, A. (2017). Aday öğretmenlerin Türkiye’deki aday öğretmenlik eğitim süreci ile ilgili görüşleri. International Journal of Social Sciences and Education Research, 3(1), 111- 123.
  • Göl, E., ve Bülbül, T. (2012). İlköğretim okulu yöneticilerinin yenilik yönetimi yeterliklerine ilişkin öğretmen algıları. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(2), 97-109.
  • Guskey, T. R. (2000). Evaluating professional development. California: Corwin Press.
  • Hackett, P. M. W. ve Schwarzenbach, B. (2016). Ethnographic cavcats. In P. M. W. Hackett (Ed.), Qualitative research methods in consumer psychology: Ethnography and culture (p. 53-66). New York, NY, London: Routledge.
  • Hammerness, K., Darling-Hammond, L., Bransford, J., Berliner, D., Cochran-Smith, M., McDonald, M., ve Zeichner, K. (2005). How teachers learn and develop. In L. Darling- Hammond & J. Bransford (Eds.), Preparing teachers for a changing world (pp. 358–389). San Francisco, CA: Jossey-Bass.
  • Hargreaves, A. (1998). The emotions of teaching and educational change. In A. Hargreaves, A. Lieberman, M. Fullan, &D. Hopkins (Eds.), International handbook of educational change (pp. 558-575). Dordrecht, Netherlands: luwer.
  • Harris, A. ve Muijs, D. (2005). Improving schools through teacher leadership. Berkshire: Open University Press.
  • Hoekstra, A. ve Korthagen, F. (2011). Teacher learning in a context of educational change: Informal learning versus systematically supported learning. Journal of Teacher Education, 62(1), 76-92.
  • İlğan, A. (2013). Öğretmenler için etkili mesleki gelişim faaliyetleri. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi Özel Sayı, 41-56 Jurasaite-Harbison, E., ve Rex, L. A. (2010). School cultures as contexts for informal teacher learning. Teaching and teacher education, 26(2), 267-277.
  • Kabakçı Yurdakul, I. (2016). Nitel veri analizinin temelleri. Işıl Kabakçı Yurdakul Editör, Nitel veri analizinde adım adım NVivo kullanımı (s.1-21). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Karasar, N. (2009) Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın.
  • Karip, E. (1997). Eğitimde yeniliklerin uygulanmasını etkileyen etkenler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 9(9), 63-82.
  • Kelly, P. (2006). What is teacher learning? A socio‐cultural perspective. Oxford review of education, 32(4), 505-519.
  • Kılınç, U. K. (2007). Sosyal bilimler alanında gömülü teori yaklaşımı. İçinde Yüksel, A., Mil., B. ve Bilim, Y., Nitel Araştırma: Neden, Niçin, Nasıl, Detay Yayın, Ankara, 122-131.
  • King, A. J., Warren, W. K., ve Peart, M. J. (1988). The Teaching Experience: A Profile of Ontario Secondary School Teachers. Research Committee, Ontario Secondary School Teachers' Federation.
  • Kocasaraç, H. ve Karataş, H. (2017). Fen ve sosyal bilimler liselerinde görev yapan öğretmenlerin yenilikçi öğretmen özelliklerine yönelik algıları: bir durum çalışması. Journal of International Social Research, 10(52), 783-794.
  • Kose, B.W.; Lim, E. Y. (2011). Transformative professional learning within schools: relationship to teachers’ beliefs, expertise and teaching. The Urban Review, 43(2), 196-216
  • Köhler, T., Janßen, C., Plath, S. C., Reese, J. P., Lay, J., Steinhausen, S., ... ve Pfaff, H. “Communication, Social Capital and Workplace Health Management as Determinants of The Innovative Climate in German Banks”. International Journal of Public Health, 55(6), 2010, 561-570.
  • Lieberman, A. (1992). School–university partnerships: A view from the inside. Kappan, 74(2), 147-156.
  • Lieberman, A. ve Pointer Mace, D. H. (2008). Teacher learning: The key to educational reform. Journal of teacher education, 59(3), 226-234.
  • Meirink, J. A., Imants, J., Meijer, P. C. ve Verloop, N. (2010). Teacher learning and collaboration in innovative teams. Cambridge journal of education, 40(2), 161-181.
  • Mills, G. E. (2003). Action research a guide for the teacher researcher (2 nd. edition). Boston:Pearson Education.
  • Özdemir, S. (2000). Eğitimde örgütsel yenileşme. (5.Baskı) Ankara: Pegem Yayıncılık
  • Özkalp, E. ve Kırel, Ç. (1996). Örgütsel davranış. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
  • Palmer, P. J. (1998). The courage to teach. San Francisco, CA: Jossey-Bass.
  • Parise, L. M., ve Spillane, J. P. (2010). Teacher learning and instructional change: How formal and on-the-job learning opportunities predict change in elementary school teachers' practice. The elementary school journal, 110(3), 323-346.
  • Schumpeter, J. A. (1934). The theory of economic development: An ınquiry into profits, capital, credit, ınterest, and the business cycle” (Vol. 55). Transaction Publishers.
  • Seferoğlu, S. S.(2004) Öğretmen yeterlilikleri ve mesleki gelişim. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 58, 40-45.
  • Sparks, Dennis ve Loucks-Horsley, Susan (2007). Five models of staff development for teachers. İçinde: Ornstetin, A.C., Pajak, E.J. ve Ornstein, S.B. Contemporary ıssues in curriculum. 303-326. USA: Pearson.
  • Şahin, Ç. ve Arcagök, S. (2014). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri düzeyinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Sosyal Bilimler Dergisi, 7(16), 394-417.
  • Thampson JB Thampson P. (1984). Organization and people. West Publising Company, Minesota.
  • Tobin, K., Briscoe, C., ve Holman, J. (1991). Overcoming constraints to effective elementary science teaching. Science Education, 74, 409–442.
  • Töre, E. (2017). Öğretmenlerin mesleki gelişimi için atölye çalışması modeline dayalı bir uygulamanın geliştirilmesi ve değerlendirilmesi. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 46(46), 133-150.
  • Trust, T. (2012). Professional learning networks designed for teacher learning. Journal of Digital Learning in Teacher Education, 28(4), 133-138.
  • Turcsányi-Szabó, M. (2012). Aiming at sustainable innovation in teacher education–from theory to practice. Informatics in Education-An International Journal, 11(1), 115-130.
  • Türnüklü, A. (2000). Eğitimbilim araştırmalarında etkin olarak kullanılabilecek nitel bir araştırma tekniği: Görüşme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 6(4), 543-559.
  • Usluel, Y. K., ve Mazman, S. G. (2010). Eğitimde yeniliklerin yayılımı, kabulü ve benimsenmesi sürecinde yer alan öğeler: Bir içerik analizi çalışması. Cukurova University Faculty of Education Journal, 39, 60-74.
  • Van Driel, J.H., Bulte, A.M.W., & Verloop, N. (2007). The relationships between teachers’general beliefs about teaching and learning and their domain specific curricular beliefs. Learning and Instruction, 17, 156–171.
  • Van Veen, K., Sleegers, P., ve Van de Ven, P. (2005). One teacher’s identity, emotions, and commitment to change: A case study into the cognitive-affective processes of a secondary school teacher in the context of reforms. Teaching and Teacher Education, 21, 917-934.
  • Yaman, F., ve Yazar, T. (2015). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin incelenmesi (Diyarbakır ili örneği). Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(4), 1553-1566.
  • Yaylacı, A. F. (2013). Öğretmenlerin kendilerini geliştirmelerine ilişkin yaklaşım sorunu. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Özel Sayı, 25-40
  • Yıldırım A. ve Şimşek H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (7. Baskı) Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Değişim ve Yenilik Sürecine İlişkin Öğretmen Görüşlerinin İncelenmesi: Nitel Bir Çalışma

Yıl 2020, Cilt: 15 Sayı: 22, 895 - 926, 29.02.2020
https://doi.org/10.26466/opus.644725

Öz

Bu çalışmanın amacı, değişim ve yenilik sürecine ilişkin öğretmen
görüşlerini incelemektir. Araştırma, nitel durum çalışması desenine göre
yapılandırılmış olup, veriler araştırmacı tarafından geliştirilen yarı
yapılandırılmış görüşme formu aracılığıyla toplanmıştır. Araştırmanın çalışma grubu,
ilk ve ortaokullarda çalışmakta olan 6 farklı branştan 8 öğretmenden
oluşmaktadır. Katılımcılara yarı yapılandırılmış 7 adet soru yüz yüze
yöneltilmiştir. Görüşmeler sonucunda elde edilen veriler, içerik analizi
yöntemi ile analiz edilerek temalar ve alt temalar elde edilmiştir. Araştırma
sonucunda, öğretmenlerin “fayda sağlayan, amaca hizmet eden ve kullanılabilir
olan” yeniliklere değer verdikleri; “teknoloji”, “uyum sağlama”, “günceli
takip”, “kendini geliştirme” temalarını vurguladıkları bulunmuştur. Öğretmenler
yenilik ve değişim süreçlerinden, yüz yüze iletişim ile meslektaşlarından,
ilgili web sayfalarından, eğitimle ilgili sitelerden ve sosyal medya
araçlarından haberdar olduklarını ve yine bu yollarla bireysel öğrenmelerini
destekledikleri belirtmişleridir. Öğretmenler bireysel öğrenme çabalarını
destekleyecek araçları, etkili hizmetiçi eğitimler, yenilikleri destekleyecek
genel sistem, yenilikleri uygulayacak öğretmen ve yenilikleri uygulayabilecek
öğrenme ortamları olarak belirtmişlerdir. Araştırma bulgularından yola
çıkılarak; değişikler ve yenilikler öncesi öğretmenlerin konu hakkında
bilgilendirilmesi; yenilik sürecine uyum sağlayamayan öğretmenler başta olmak
üzere tüm öğretmenlerin bu süreçte desteklenmesi ve denetlenmesi önerilmektedir.
İlkyardım eğitimi, yangın eğitimi, yeni öğretim metotlarının kullanımı gibi
uygulamalı hizmetiçi eğitimlerin arttırılmasının; okullarda sistemli meslektaş
öğrenmesi ve paylaşım çalışmalarının yapılmasının değişim ve yenilik sürecini
destekleyeceği düşünülmektedir.

Kaynakça

  • Abrami, P. C., Poulsen, C. ve Chambers, B. (2004). Teacher motivation to implement an educational innovation: Factors differentiating users and non-users of cooperative learning. Educational Psychology, 24(2), 201-216.
  • Akpinar, B., ve Aydin, K. (2007). Change in education and teachers' perceptions of change. Egitim ve Bilim, 32(144), 71-80.
  • Altrichter, H (2000). “Introduction”. Images of Educational Change. (Eds:Altrichter, H. ve Elliot, J.).Buckingham: Open University Press.
  • Altun, T., ve Vural, S. (2012). Bilim ve Sanat Merkezinde (BİLSEM) görev yapan öğretmen ve yöneticilerin mesleki gelişim ve okul gelişimine yönelik görüşlerinin değerlendirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11(42), 152-177.
  • Artan, S. (1995). Endüstri işletmelerinde yöneticilerin yetiştirilmesi ve Türkiye’de uygulama. Eskişehir: İTİA Yayınları No:172/107.
  • Aydın, İ. (2006). Sosyal bilimlerde araştırmadan yayına etik değerler. Sosyal Bilimlerde Süreli Yayıncılık, I. Ulusal Kurultay Bildirileri.
  • Aydoğan, İ. (2007). Değişimin süreci ve okul personeli. GAU J. Soc. & Appl. Sci, 3(5), 13-24.
  • Ali B. (1993). Etkili okul; Kuram, uygulama ve araştırma. Ankara: Yavuz Dağıtım 1993, s. 43.
  • Banbury, C. M., ve Mitchell, W. (1995). The effect of introducing important incremental innovations on market share and business survival. Strategic Management Journal, 16(S1), 161-182.
  • Başaran, İ.E. (1998). Yönetimde insan ilişkileri. Ankara: Aydan Yayınevi.
  • Beycioğlu, K., ve Aslan, M. (2010). Okul Gelişiminde Temel Dinamik Olarak Değişim ve Yenileşme: Okul Yöneticileri ve Öğretmenlerin Rolleri (ss. 153-173). Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1), 153-173.
  • Boyle, B., While, D. ve Boyle, T. (2004). A longitudinal study of teacher change: What makes professional development effective?. Curriculum Journal, 15(1), 45-68.
  • Briscoe, C., ve Peters, J. (1997). Teacher collaboration across and within schools: Supporting individual change in elementary science teaching. Science education, 81(1), 51-65.
  • Buldu, M. (2014). Öğretmen yeterlik düzeyi değerlendirmesi ve mesleki gelişim eğitimleri planlanması üzerine bir öneri. Milli Eğitim Dergisi, 44(204), 114-134.
  • Bümen, N. T., Ateş, A., Çakar, E., Ural, G. ve Acar, V. (2012). Türkiye bağlamında öğretmenlerin mesleki gelişimi: sorunlar ve öneriler. Milli Eğitim Dergisi, 42(194), 31-50.
  • Can, N. (2004). Öğretmenlerin geliştirilmesi ve etkili öğretmen davranışları. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1), 103-119.
  • Darling-Hammond, L. ve Richardson, N. (2009). Research review/teacher learning: What matters. Educational leadership, 66(5), 46-53.
  • Doğan, S., Uğurlu, C. T. ve Karakaş, H. (2014) Etkili sınıf yönetimi uygulamalarına ilişkin öğretmen görüşlerinin değerlendirilmesi. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 13(4), 1097-1119.
  • Erdoğan, İ. (2002). Eğitimde değişim yönetimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Frost, D. (2012). From professional development to system change: teacher leadership and innovation. Professional development in education, 38(2), 205-227.
  • Fullan, M. (1991). The NEW meaning of educational change 2nd ed.). New York: Teachers College Press.
  • Fullan, M. (1993). Change forces: Probing the depths of educational reform. London: The Falmer Press.
  • Genç, S. Z. (2000). Bilgi toplumunda öğretmen eğitimi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 6(3), 375-386.
  • Gökulu, A. (2017). Aday öğretmenlerin Türkiye’deki aday öğretmenlik eğitim süreci ile ilgili görüşleri. International Journal of Social Sciences and Education Research, 3(1), 111- 123.
  • Göl, E., ve Bülbül, T. (2012). İlköğretim okulu yöneticilerinin yenilik yönetimi yeterliklerine ilişkin öğretmen algıları. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(2), 97-109.
  • Guskey, T. R. (2000). Evaluating professional development. California: Corwin Press.
  • Hackett, P. M. W. ve Schwarzenbach, B. (2016). Ethnographic cavcats. In P. M. W. Hackett (Ed.), Qualitative research methods in consumer psychology: Ethnography and culture (p. 53-66). New York, NY, London: Routledge.
  • Hammerness, K., Darling-Hammond, L., Bransford, J., Berliner, D., Cochran-Smith, M., McDonald, M., ve Zeichner, K. (2005). How teachers learn and develop. In L. Darling- Hammond & J. Bransford (Eds.), Preparing teachers for a changing world (pp. 358–389). San Francisco, CA: Jossey-Bass.
  • Hargreaves, A. (1998). The emotions of teaching and educational change. In A. Hargreaves, A. Lieberman, M. Fullan, &D. Hopkins (Eds.), International handbook of educational change (pp. 558-575). Dordrecht, Netherlands: luwer.
  • Harris, A. ve Muijs, D. (2005). Improving schools through teacher leadership. Berkshire: Open University Press.
  • Hoekstra, A. ve Korthagen, F. (2011). Teacher learning in a context of educational change: Informal learning versus systematically supported learning. Journal of Teacher Education, 62(1), 76-92.
  • İlğan, A. (2013). Öğretmenler için etkili mesleki gelişim faaliyetleri. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi Özel Sayı, 41-56 Jurasaite-Harbison, E., ve Rex, L. A. (2010). School cultures as contexts for informal teacher learning. Teaching and teacher education, 26(2), 267-277.
  • Kabakçı Yurdakul, I. (2016). Nitel veri analizinin temelleri. Işıl Kabakçı Yurdakul Editör, Nitel veri analizinde adım adım NVivo kullanımı (s.1-21). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Karasar, N. (2009) Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın.
  • Karip, E. (1997). Eğitimde yeniliklerin uygulanmasını etkileyen etkenler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 9(9), 63-82.
  • Kelly, P. (2006). What is teacher learning? A socio‐cultural perspective. Oxford review of education, 32(4), 505-519.
  • Kılınç, U. K. (2007). Sosyal bilimler alanında gömülü teori yaklaşımı. İçinde Yüksel, A., Mil., B. ve Bilim, Y., Nitel Araştırma: Neden, Niçin, Nasıl, Detay Yayın, Ankara, 122-131.
  • King, A. J., Warren, W. K., ve Peart, M. J. (1988). The Teaching Experience: A Profile of Ontario Secondary School Teachers. Research Committee, Ontario Secondary School Teachers' Federation.
  • Kocasaraç, H. ve Karataş, H. (2017). Fen ve sosyal bilimler liselerinde görev yapan öğretmenlerin yenilikçi öğretmen özelliklerine yönelik algıları: bir durum çalışması. Journal of International Social Research, 10(52), 783-794.
  • Kose, B.W.; Lim, E. Y. (2011). Transformative professional learning within schools: relationship to teachers’ beliefs, expertise and teaching. The Urban Review, 43(2), 196-216
  • Köhler, T., Janßen, C., Plath, S. C., Reese, J. P., Lay, J., Steinhausen, S., ... ve Pfaff, H. “Communication, Social Capital and Workplace Health Management as Determinants of The Innovative Climate in German Banks”. International Journal of Public Health, 55(6), 2010, 561-570.
  • Lieberman, A. (1992). School–university partnerships: A view from the inside. Kappan, 74(2), 147-156.
  • Lieberman, A. ve Pointer Mace, D. H. (2008). Teacher learning: The key to educational reform. Journal of teacher education, 59(3), 226-234.
  • Meirink, J. A., Imants, J., Meijer, P. C. ve Verloop, N. (2010). Teacher learning and collaboration in innovative teams. Cambridge journal of education, 40(2), 161-181.
  • Mills, G. E. (2003). Action research a guide for the teacher researcher (2 nd. edition). Boston:Pearson Education.
  • Özdemir, S. (2000). Eğitimde örgütsel yenileşme. (5.Baskı) Ankara: Pegem Yayıncılık
  • Özkalp, E. ve Kırel, Ç. (1996). Örgütsel davranış. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
  • Palmer, P. J. (1998). The courage to teach. San Francisco, CA: Jossey-Bass.
  • Parise, L. M., ve Spillane, J. P. (2010). Teacher learning and instructional change: How formal and on-the-job learning opportunities predict change in elementary school teachers' practice. The elementary school journal, 110(3), 323-346.
  • Schumpeter, J. A. (1934). The theory of economic development: An ınquiry into profits, capital, credit, ınterest, and the business cycle” (Vol. 55). Transaction Publishers.
  • Seferoğlu, S. S.(2004) Öğretmen yeterlilikleri ve mesleki gelişim. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 58, 40-45.
  • Sparks, Dennis ve Loucks-Horsley, Susan (2007). Five models of staff development for teachers. İçinde: Ornstetin, A.C., Pajak, E.J. ve Ornstein, S.B. Contemporary ıssues in curriculum. 303-326. USA: Pearson.
  • Şahin, Ç. ve Arcagök, S. (2014). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri düzeyinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Sosyal Bilimler Dergisi, 7(16), 394-417.
  • Thampson JB Thampson P. (1984). Organization and people. West Publising Company, Minesota.
  • Tobin, K., Briscoe, C., ve Holman, J. (1991). Overcoming constraints to effective elementary science teaching. Science Education, 74, 409–442.
  • Töre, E. (2017). Öğretmenlerin mesleki gelişimi için atölye çalışması modeline dayalı bir uygulamanın geliştirilmesi ve değerlendirilmesi. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 46(46), 133-150.
  • Trust, T. (2012). Professional learning networks designed for teacher learning. Journal of Digital Learning in Teacher Education, 28(4), 133-138.
  • Turcsányi-Szabó, M. (2012). Aiming at sustainable innovation in teacher education–from theory to practice. Informatics in Education-An International Journal, 11(1), 115-130.
  • Türnüklü, A. (2000). Eğitimbilim araştırmalarında etkin olarak kullanılabilecek nitel bir araştırma tekniği: Görüşme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 6(4), 543-559.
  • Usluel, Y. K., ve Mazman, S. G. (2010). Eğitimde yeniliklerin yayılımı, kabulü ve benimsenmesi sürecinde yer alan öğeler: Bir içerik analizi çalışması. Cukurova University Faculty of Education Journal, 39, 60-74.
  • Van Driel, J.H., Bulte, A.M.W., & Verloop, N. (2007). The relationships between teachers’general beliefs about teaching and learning and their domain specific curricular beliefs. Learning and Instruction, 17, 156–171.
  • Van Veen, K., Sleegers, P., ve Van de Ven, P. (2005). One teacher’s identity, emotions, and commitment to change: A case study into the cognitive-affective processes of a secondary school teacher in the context of reforms. Teaching and Teacher Education, 21, 917-934.
  • Yaman, F., ve Yazar, T. (2015). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin incelenmesi (Diyarbakır ili örneği). Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(4), 1553-1566.
  • Yaylacı, A. F. (2013). Öğretmenlerin kendilerini geliştirmelerine ilişkin yaklaşım sorunu. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Özel Sayı, 25-40
  • Yıldırım A. ve Şimşek H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (7. Baskı) Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Toplam 65 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Alan Eğitimleri
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Esra Töre 0000-0001-9133-6578

Yayımlanma Tarihi 29 Şubat 2020
Kabul Tarihi 12 Şubat 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 15 Sayı: 22

Kaynak Göster

APA Töre, E. (2020). Değişim ve Yenilik Sürecine İlişkin Öğretmen Görüşlerinin İncelenmesi: Nitel Bir Çalışma. OPUS International Journal of Society Researches, 15(22), 895-926. https://doi.org/10.26466/opus.644725