The Function of Turku Bars (Turkish Folk Music Bars) in Promotion of Turkish Culture And Its Role in Cultural Heritage Transmission As A Recreation Business

Yıl 2020, Cilt: 15 Sayı: 23, 1625 - 1648, 31.03.2020

Sibel Sü Eröz

https://doi.org/10.26466/opus.681384

Cited By: 1

Öz

In this study, it is envisaged that in addition to the entertainment and socialization function of Turku bars, they have an important function in transferring intangible cultural heritage to future generations and providing a cultural experience in the presentation of Turkish culture, despite the fact that the popular culture became more common and local music is about to disappear. The study consists of three sections. In the first part, verbal culture and Turkus, in the second part, the Turku pubs as a recreational enterprise were examined conceptually and in the third part, a qualitative research was carried out to determine the function of the Turku pubs in the presentation of Turkish culture and transfer of cultural heritage. In this context, two propositions have been developed stated as Turku pubs are effective in promoting Turkish culture to foreign visitors and resident foreigners, Turku bars have a functional feature in the transfer of cultural heritage. Otherwise the research was designed in accordance with the case study model, one of the qualitative research designs. Idiographic research methodology is the methodology of this research. In the research, an interview was conducted in a Turku bar located in Marmaris district of Mugla province and it was determined that the findings supported the propositions.

Anahtar Kelimeler

Turku Bar, Promotion, Cultural Heritage

Rekreasyon İşletmesi Olarak Türkü Barların Türk Kültürünün Tanıtımı ve Kültürel Miras Aktarımındaki İşlevi

Öz

Çalışmada, teknolojinin gelişmesi ile popüler kültürün yaygınlaştığı ve müzikte de yerel olanın kaybolmaya yüz tuttuğu görüşünün hakim olduğu günümüzde, Türkü barların rekreasyon işletmesi olarak eğlenme ve sosyalleşmeye aracılık etme fonksiyonunun yanı sıra somut olmayan kültürel mirasın gelecek nesillere aktarılmasında ve kültürel bir deneyim sunması ile de Türk kültürünün tanıtımında önemli bir işlevi olduğu öngörülmektedir. Çalışma üç bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde sözlü kültür ve Türküler, ikinci bölümde rekreatif bir işletme olarak Türkü barlar kavramsal olarak incelenmiş ve üçüncü bölümde Türkü barların Türk kültürünün tanıtımı ve kültürel miras aktarımındaki işlevini belirlemek üzere nitel bir araştırma gerçekleştirilmiştir. Bu bağlamda konu ile ilgili olarak Türkü barlar yabancı ziyaretçiler ve yerleşik yabancılara Türk kültürünün tanıtımında etkilidir, Türkü barlar kültürel miras aktarımında işlevsel bir özellik taşımaktadır şeklinde iki adet önerme geliştirilmiştir. Ayrıca araştırma, nitel araştırma desenlerinden durum çalışması modeline uygun olarak tasarlanmıştır. Metodoloji olarak ise idiografik araştırma metodolojisi kullanılmıştır. Araştırmada Muğla ili Marmaris ilçesinde yer alan bir Türkü barda mülakat gerçekleştirilmiştir ve elde edilen bulguların önermeleri desteklediği belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Türkü Bar, Tanıtım, Kültürel Miras

Kaynakça

• Akın, B. (2018). Kültürel bellek ve müzik. Eurasian Journal of Music and Dance, 13, 101-117.
• Aksu, C. (2016). Cumhuriyetin ilk yıllarındaki toplumsal ve kültürel değişim. M. Zati Arca Bey’in “talim-i kıraat-i mûsikî” isimli eserindeki okul müziği şarkılarına yansıması. KTÜ Devlet Konservatuvarı II. Uluslararası Müzik ve Dans Araştırmaları Sempozyumu“Bellek ve Kültürel Miras, 18-22 Ekim, Trabzon, Türkiye. 17-28.
• Aydar, D. (2016). Türk müziği tarihinin oluşumunda kültürel kimlik. KTÜ Devlet Konservatuvarı II. Uluslararası Müzik ve Dans Araştırmaları Sempozyumu“Bellek ve Kültürel Miras”. 18-22 Ekim, Trabzon, Türkiye, 29-35.
• Ayedun Olamide, B.A. (2017). Oral traditions. https://www.academia.edu/32464481/ORAL_TRADITIONS. Accessed 10 October 2019.
• Azar, B. (2007). Sözlü kültür geleneği açısından Türk saz şiiri. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 17(2), 119-133.
• Bölücek, B. (2008). Sosyal bilgiler öğretiminde Türkülerden yararlanmanın öğrencilerin akademik başarısına etkisi. Unpublished master thesis, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Büyükyıldız, H. Z. (2015). Türk halk müziği ulusal Türk müziği, kültür taşıyıcılığı, tarihi ve sınıflandırmaları. Arı Sanat Yayınevi.
• Canbaz, F. (2004). Türkü ve Türkü-barlar. Millî Folklor Dergisi, 15 (59), 49-52.
• Cohen, D. (2015). Music: Its language, history, and culture. CUNY Brooklyn College, New York. http://academicworks.cuny.edu/bc_oers/4 Accessed 10 October 2019.
• Çiftçi, A. (2003). Sosyal bilimlerde köklü tartışmalar. D.E.Ü. İlahivat Fakültesi Dergisi, 17, 3-28.
• Eke, M. (2016). Türk halk müziği ezgilerindeki motifler ve işlevleri. Karadeniz, 32, 37-47.
• Elçi, A. C. (2008). Tarihsel gelişim bağlamında Türk halk müziği araştırmaları. Millî Folklor, 20(78), 37-54.
• Elçi, A. C. (2019). Türk halk müziği’nin yapısı. http://www.turkuler.com/thm/THMyapisi.asp. Accessed 5 October 2019.
• Ensar, A. (2017). Türk halk edebiyatı. Pegem Akademi Yayıncılık.
• Erol, A. (2005) ‘Türk halk müziği uyanışı (revival): Türkü bar örnek olayı’. Müzikte Temsil, Müziksel Temsil Kongresi Bildirisi, İstanbul: İstanbul Teknik Üniversitesi, 6–8 Ekim.
• Gülay, E. D. (2010). Müzik eğitimi araştırmacılığında halk biliminin yeri ve önemi. https://www.mavi-nota.com/index.php?link=yazi&no=3391 Accessed 5 October 2019.
• Gülüm, K. and Ulusoy, K. (2008). Sosyal bilgiler dersinde göç konusunun işlenişinde halk Türkülerinin kullanılması (örnek bir çalışma). Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7(26), 112-127. www.esosder.org Accessed 12 October 2019.
• Kaplan, A. (2015). Türk halk musikisinin dünü, bugünü ve yarını. Panel Notları, 953-969, http://www.ayk.gov.tr/ Accessed 12 October 2019.
• Karataş, H. (2014). Geleneğin kuşaklara aktarımı bağlamında bir Çatalzeytin düğün Türküsü: Dünür ağa. Millî Folklor, 26(101), 138-148.
• Kayhan, A. (2014). Musical changes o rural to urban in popular culture. A case study: Türkü bars in İstanbul. IRASM International Review of the Aesthetics and Sociology of Music,45(1), 149-166.
• Kınık, M. (2011). Bir iletişim aracı olarak Türk halk müziği ve Türküler. Erciyes İletişim Dergisi Academia, 2(1). 136-150.
• Letlora, P. S. (2018). Symbol and meaning of Kapata oral tradition texts in Central Maluku. ELS-Journal on Interdisciplinary Studies in Humanities, 1(2), 153-161.
• Lumaca, M., Ravignani, A. and Baggio, G. (2018). Music evolution in the laboratory: Cultural transmission meets neurophysiology”, Front. Neurosci. 12(246), 1-11.
• Maxwell, D. and Macaulay, C. (2006). Oral culture: a useful concept relevant to ınformation seeking in context?. Proceedings of the International Conference on Multidisciplinary Information Sciences and Technologies (InSciT2006), October, 25-28, Merida, Spain, 1- 5.
• Metin, B. (2006). Mekân - müzik ilişkisi ve İzmir’deki Türkü barlar. Unpublished master thesis, Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü Müzik Bilimleri Anabilim Dalı, İzmir.
• Ministry of Culture and Tourism (2019). https://pdb.ktb.gov.tr/pdb/TR-137087/somut-olmayan-kulturel-miras-ne-demektir.htmlAccessed 10 October 2019.
• Mirzaoğlu, F.G. (2001).Türkülerin işlevleri ve Zeybek türküleri. Türkbilig, 2, 76-91.
• Okediji, H. A. A. (2017). Effect of oral traditions, folklores and history on the development of education in Nigeria. History Research, 7(2). 59-72.
• Özarslan, M. (2016). Türk halk müziği veya geleneksel Türk müziği. Türk Dili, Kültürü ve Tarihi. Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi, Ankara.https://www.academia.edu.Accessed 10 October 2019.
• Özçimen, A. and Gök, S. (2013). Antalya yöresi halk Türkülerinde yer alan kültürel motifler. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(4), 92-97.
• Özpolat, V., Demirbaş, H. and Kocaman, H. (2012). Toplumsal hafızanın demokrasi kültürü ve insan hakları eğitiminde işe koşulmasının bir yöntemi: Türkülerimiz. Uluslararası Sosyal Bilgiler Eğitimi: Değişen Dünyada Vatandaşlık ve Demokrasi Eğitiminde Yeni Yönelimler ve Sorunlar Sempozyumu Bildiri Kitapçığı, Marmara Üniversitesi Eğitim Fakültesi, 20-22 Nisan, İstanbul, Pegem Akademi Yayınları, 237-245.
• Öztürk, A. O. (2001). Konya Türkülerinin “kimlik tanımı bağlamında” sosyal işlevi. 3. Folklor ve Halk Edebiyatı Kongresi, Konya. http://www.turkuler.com/yazi/konyaturkulerinin.asp Accessed 10 October 2019.
• Patterson, E. E. (2015). Oral transmission: A marriage of music, language, tradition, and culture. Musical Offerings, 6(1), 34-47.
• Pelikoğlu, M. C. (2010). Türk müziğinde terminoloji sorunu: Geleneksel Türk halk müziği ve geleneksel Türk sanat müziğine yansımaları. Sanat, Atatürk Üniversitesi, Güzel Sanatlar Dergisi, 81-89.
• Sert, F. (2017). Elazığ Harput Türküleri üzerine bir inceleme. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 5(1), 65-86.
• Sidekli, S. and Coşkun, İ. (2014). Türkü: Sosyal bilgiler öğretiminde yeni bir yaklaşım. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(1), 23-32.
• Subaşı, M. and Okumuş, K. (2017). Bir araştırma yöntemi olarak durum çalışması. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21(2), 419-426.
• Şenel, O. (2014). Göçmen Türklerin müzik deneyimi: Müzik türleri, müzik uğraşı ve geleneksel eğlence ortamları”, ZfWT Zeitschriftfürdie Welt der Türken Journal of World of Turks, 6(3), 157-178.
• Tekel, S. (2011). Örgüt teorilerinin sınıflandırılması ve tartışmalar. Hacettepe Üniversitesi Sosyolojik Araştırmalar e-Dergisi. http://www.sdergi.hacettepe.edu.tr/makaleler/suna-TEKEL-son.pdf Accessed 4 September 2019.
• Tekşan, K. and Süğümlü, Ü. (2018). Türkülerin Türkçe eğitiminde kullanılabilirliği. Sakarya University Journal of Education, 8(4), 286-299. The Turkish Language Association (2019). https://sozluk.gov.tr Accessed 10 October 2019.
• TUFAK Turizm Folklor Araştırma Kurumu Derneği Gençlik Kulübü (1958). Ankara, http://www.tufak.org.tr/turkhalkcalgilariresim.html. Accessed 3 September 2019.
• Türk Halk Müziği Nedir? (2014). Türk Halk müziği [Blog} http://muzikyasam4.blogspot.com/2014/04/turk-halk-muziginedir-turkiyeye-ait.htmlAccessed 15 October 2019.
• Ünlüer, G. (2018). Sosyal bilgiler dersinde kültür öğretiminde Türkülerden yararlanma. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(1), 581-594.
• Vural, F. G. (2011). Türk kültürünün aynası: Türküler, e-Journal of New World Sciences Academy, 6(3), 397-411.
• Yılar, Ö. (2015). Halk bilimi ve eğitim. 4. Edition, Pegem Akademi Yayıncılık,
• Yücel, H. (2011). Türk halk müziği üzerine bir inceleme. Akademik Bakış Dergisi, 26 Eylül-Ekim, 1-13.