Organizational Commitment as an Output of Toxic Leadership

Yıl 2020, Cilt: 15 Sayı: 24, 2764 - 2804, 30.04.2020

Yeşim Eriş , Korhan Arun

https://doi.org/10.26466/opus.599311

Cited By: 7

Öz

The aim of this study is to investigate the effect of toxic leadership and demographic variables on organizational commitment of bank employees. For this purpose, level of organizational commitment in a public bank, the level of harmful leadership of managers, their interrelation, and their interrelation were examined empirically in terms of demographic characteristics. In order to reach the stated aims of the study, screening model was preferred. The population of the study is composed of employees working in a public bank located in Eastern Anatolia Region. The research sample consisted of 302 bank employees selected from the universe using the “Simple Random Sampling” method. In the study, the perceptions of the bank employees regarding toxic leadership were found to differ significantly according to the” position in the institution” and in the “Narcissim” and “Toxic Leadership General” dimensions. The position in the institution of the meaningful difference is the officer with the top authority; authorized-competent and highest authorized; It is among the top authorized persons with expert. The employees' perceptions of organizational commitment differed significantly in terms of gender and marital status; It was determined that there was a consequential difference in general dimension of organizational commitment according to education status, professional experience, working time in institution and position in institution. In the study, a relevant negative correlation was found between Toxic Leadership and Organizational Commitment. According to the perceptions of bank employees, the level of organizational leadership of employees decreases as the level of toxic leadership of manager's increases. In other words, it was found that there was a cause-effect relationship between the two variables.

Anahtar Kelimeler

Organizational Commitment, Toxic Leadership, Bank Employees, Bank Managers

Toksik Liderliğin Bir Çıktısı Olarak Örgütsel Bağlılık

Öz

Araştırmada banka çalışanlarının örgütsel bağlılığına, toksik liderliğin ve demografik değişkenlerin etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu amaç çerçevesinde; bir kamu bankasında örgütsel bağlılık seviyesi, yöneticilerin toksik liderlik seviyesi, bunların birbiriyle ilişkisi ve birbirine olan etkisini demografik özellikler açısından ampirik olarak incelenmiştir. Araştırmanın ifade edilen amaçlarına ulaşmak maksadıyla tarama modeli tercih edilmiştir. Araştırmanın evrenini, Doğu Anadolu Bölgesinde bulunan bulunan bir kamu bankasında görev yapan çalışanlar oluşturmaktadır. Araştırma örneklemini ise evrenden “Basit Tesadüfi Örnekleme” yöntemi kullanılarak seçilen 302 banka çalışanı oluşturmaktadır. Araştırmada banka çalışanlarının toksik liderliğe ilişkin algıları “kurumda görev alınan pozisyon” değişkenine göre “Çıkarcılık” ve “Toksik Liderlik Genel” boyutlarında anlamlı farklılık gösterdiği saptanmıştır. Anlamlı farklılığın kurumda pozisyonu memur ile üst yetkili; yetkili yardımcı-yetkili ile üst yetkili; uzman yardımcısı-uzman ile üst yetkili olanlar arasında olduğu saptanmıştır. Banka çalışanlarının örgütsel bağlılığa ilişkin algıları “cinsiyet ve medeni durum” değişkenleri açısından anlamlı farklılık gösterdiği; “eğitim durumu”, “mesleki tecrübe”, “kurumda çalışma süresi” ve “kurumdaki pozisyon” değişkenlerine göre ise örgütsel bağlılık genel boyutunda anlamlı farklılığın olduğu belirlenmiştir. Araştırmada, Toksik Liderlik ve Örgütsel Bağlılık arasında negatif yönlü anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Araştırmada banka çalışanlarının algılarına göre yöneticilerin toksik liderlik düzeyi arttıkça çalışanların örgütsel bağlılık düzeyi azaltmaktadır. Başka bir ifade ile her iki değişken arasında neden-sonuç ilişkisinin olduğu saptanmıştır. 

Anahtar Kelimeler

Örgütsel Bağlılık, Toksik Liderlik, Banka Çalışanları, Banka Yöneticileri

Kaynakça

• Afşar, S.T. (2015). Impact of the quality of work-life on organizational commitment: A Comparative study on academicians working for state and foundation. Is, Guc: The Journal of Industrial Relations and Human Resources, 17(2), 45-75.
• Alatrista, J. ve Arrowsmith, J. (2004). Managing employee commitment in the not‐for‐profit sector. Personnel Review, 33(5), 536–548.
• Allen, N.J. ve Meyer, J.P. (1990). The measurement and antecedents of affective, continuance and normative commitment to the organization. Journal of Occupational Psychology, 63(1), 1-18.
• Aryee, S., Chen, Z. X., Sun, L.-Y., ve Debrah, Y. A. (2007). Antecedents and outcomes of abusive supervision: Test of a trickle-down model. Journal of Applied Psychology, 92(1), 191–201.
• Baycan, F.A. (1985). An analysis of several aspects of job satisfaction between diffrent occupational groups. Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Boğaziçi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Psikoloji Anabilim Dalı, İstanbul.
• Bayram, L. (2005). Yönetimde yeni bir paradigma: Örgütsel bağlılık. Sayıştay Dergisi, 59, 125-139.
• Bozkurt, Ö. ve Yurt, İ. (2013). Akademisyenlerin örgütsel bağlılık düzeylerini belirlemeye yönelik bir araştırma. Yönetim Bilimleri Dergisi, 11(22), 121-139.
• Breiger, R. L. (2002). 9. Poststructuralism in organizational studies. In Research in the Sociology of Organizations: Social Structure and Organizations Revisited (Vol.: 19, p.295–305). https://doi.org/10.1016/S0733-558X(02)19009-4
• Brown, D. R. (2014). Experiential approach to organization development.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E.K., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem Akademi Yayınları, Ankara.
• Can, A. (2016). SPSS İle bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi (4.Baskı). Ankara:Pegem Akademi Yayınları,.
• Casper, W.J., Harris, C., Taylor-Bianco, A., ve Wayne, J.H. (2011). Work–family conflict, perceived supervisor support and organizational commitment among Brazilian professionals. Journal of Vocational Behavior, 79(3), 640-652.
• Chang, H.T., Chi, N.W., ve Miao, M.C. (2007). Testing the relationship between three-component organizational/occupational commitment and organizational/occupational turnover intention using a non-recursive model. Journal of Vocational Behavior, 70(2), 352-368.
• Chen, Z.X. ve Aryee, S. (2007). Delegation and employee work outcomes: An examination of the cultural context of mediating processes in China. Academy of Management Journal, 50(1), 226-238.
• Chughtai, A.A. ve Zafar, S. (2006). Antecedents and consequences of organizational commitment among Pakistani University teachers. Applied HRM Research, 11(1), 39-64.
• Cohen, A. (2007). Commitment before and after: An evaluation and reconceptualization of organizational commitment. Human Resource Management Review, 17(3), 336-354.
• Cuskelly, G. ve Boag, A. (2001). Organisational commitment as a predictor of committee member turnover among volunteer sport administrators: Results of a time-lagged study. Sport Management Review, 4(1), 65-86.
• Çelebi, N., Güner, H. ve Yıldız, V. (2015). Toksik liderlik ölçeğinin geliştirilmesi. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(1), 249-268.
• Çetinkaya, H. (2017). Okul yöneticilerinin toksik (zehirli) liderlik davranışları ile öğretmenlerin tükenmişlik düzeyleri arasındaki ilişki. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
• Chiaburu, D. S., Oh, I.-S., Berry, C. M., Li, N., ve Gardner, R. G. (2011). The five-factor model of personality traits and organizational citizenship behaviors: A meta-analysis. Journal of Applied Psychology, 96(6), 1140–1166. https://doi.org/10/fnfd2q
• Choi, D., Oh, I.-S., ve Colbert, A. E. (2015). Understanding organizational commitment: A meta-analytic examination of the roles of the five-factor model of personality and culture. Journal of Applied Psychology, 100(5), 1542. https://doi.org/10/gckfrp
• Colquitt, J. A., Conlon, D. E., Wesson, M. J., Porter, C. O. L. H., ve Ng, K. Y. (2001). Justice at the millennium: A meta-analytic review of 25 years of organizational justice research. Journal of Applied Psychology, 86(3), 425–445. https://doi.org/10/cpmf2x
• Davis, A. L., & Rothstein, H. R. (2006). The effects of the perceived behavioral ıntegrity of managers on employee attitudes: A meta-analysis. Journal of Business Ethics, 67(4), 407–419. https://doi.org/10/fjq8fs
• Demirel, N. (2015). Öğretmen algılarına göre okul müdürlerinin toksik liderlik davranışları ile öğretmenlerin örgütsel sinizm tutumları arasındaki ilişki:Gaziantep Şehitkâmil ilçesi örneği. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Gaziantep.
• Dirks, K. T., ve Ferrin, D. L. (2002). Trust in leadership: Meta-analytic findings and implications for research and practice. Journal of Applied Psychology, 87(4), 611–628. https://doi.org/10/fvw2m3
• Dobbs, J.M. (2014). The relationship between perceived toxic leadership styles, leader effectiveness, and organizational cynicism.University of San Diego, School of Leadership and Education Sciences, Proquest.
• Eğilmezkol, G. (2011). Çalışma yaşamında örgütsel adalet ve örgütsel bağlılık: Bir kamu bankasındaki çalışanların örgütsel adalet ve örgütsel bağlılık algılayışlarının analizine yönelik bir çalışma. Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı Genel İşletme Bilim Dalı, Ankara.
• Erdem, H., Gökmen, Y., & Türen, U. (2015). Psikolojik sermayenin örgütsel özdeşleşme üzerine etkisinde algılanan örgütsel desteğin aracılık rolü. İşletme Araştırmaları Dergisi, 7(2), 38-62.
• Ferris, G.R., Zinko, R., Brouer, R.L., Buckley, M.R., ve Harvey, M.G. (2007). Strategic bullying as a supplementary, balanced perspective on destructive leadership. The Leadership Quarterly, 18(3), 195-206.
• Futterman, S. (2004). When you work for a bully: assessing your options and taking action (1st ed). Montvale, NJ : Chicago, Il: Croce Pub. Group ; distributed by Independent Publishers Group.
• Gregersen, H. B. (1993). Multiple commitments at work and extrarole behavior during three stages of organizational tenure. Journal of Business Research, 26(1), 31–47. https://doi.org/10/bqmq6q
• Gül, H. (2002). Örgütsel bağlılık yaklaşımlarının mukayesesi ve değerlendirmesi. Ege Akademik Bakış, 2(1), 37-56.
• Harvey, M., Treadway, D., ve Heames, J. (2007). The occurrence of bullying in global organizations: A model and issues associated with social/emotional contagion. Journal of Applied Social Psychology, 37(11), 2576-2599.
• Hirschfeld, R.R. (2000). Does revising the instrinsic and extrinsic subscales of the Minnesota satisfaction questionnaire short form make a difference?, Educational & Psychological Measurement, 60(2), 255-270.
• Holt, R., ve Sandberg, J. (2011). Phenomenology and organization theory. In Philosophy and organization theory, 32, 215-249.
• Iverson, R.D. ve Deery, M. (1997). Turnover culture in the hospitality industry. Human Resource Management Journal, 7(4), 71-82.
• İncir, G. (1990) Çalışanların iş doyumu üzerine bir inceleme. Ankara:Milli Prodüktivite Merkezi Yayınları.
• İzgüden, D., Eroymak, S. ve Erdem, R. (2016). Sağlık kurumlarında görülen toksik liderlik davranışları: Bir üniversite hastanesi örneği. Balkan Sosyal Bilimler Dergisi, 5(9), 262-276.
• Kalaycı, Ş. (2010). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri (9.Baskı), Ankara:Asil Yayıncılık,-.
• Karasar, N. (2016). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara:Nobel Yayınları.
• Kim, W.G., Leong, J.K., ve Lee, Y.K. (2005). Effect of service orientation on job satisfaction, organizational commitment, and intention of leaving in a casual dining Chain Restaurant. International Journal of Hospitality Management, 24(2), 171-193.
• Kramer, R. M., ve Gavrieli, D. (2005). The perception of conspiracy: Leader paranoia as adaptive cognition. (D. M. Messick ve R. M. Kramer Eds.), The psychology of leadership: new perspectives and research içinde ( s. 241–274). Mahwah, N.J: L. Erlbaum Associates.
• Lipman-Blumen, J. (2010). Toxic leadership. (Ed. Richard A. Couto) Political and Civic Leadership: A Reference Handbook, Sage Publication California, ABD.
• Mathieu, J. E., ve Zajac, D. M. (1990). A review and meta-analysis of the antecedents, correlates, and consequences of organizational commitment. Psychological Bulletin, 108(2), 171–194.
• Mowday, R. T., Porter, L. W., ve Steers, R. M. (1982). Employee-organization linkages: The psychology of commitment, absenteeism, and turnover. New York: Academic Press.
• Meyer, J.P., Allen, N.J., ve Smith, C. (1993). Commitment to Occupations: Extension and Test of a Three-Component Conceptualization, Journal of Applied Psychology, 78(4), 538–551.
• Miao, Q., Newman, A., Sun, Y., ve Xu, L. (2013). What factors influence the organizational commitment of public sector employees in China? The Role of extrinsic, intrinsic and social rewards. The International Journal of Human Resource Management, 24(17), 3262-3280.
• Morrow, P. C. (2011). Managing organizational commitment: Insights from longitudinal research. Journal of Vocational Behavior, 79(1), 18–35.
• Okun, O. (2020). The Positive Face of Human Capital, Psychological Capital, and Well-Being. 10.4018/978-1-7998-2509-8.
• O’Neill, J.W., Harrison, M.M., Cleveland, J., Almeida, D., Stawski, R., ve Crouter, A.C. (2009). Work–family climate, organizational commitment, and turnover: Multilevel contagion effects of leaders. Journal of Vocational Behavior, 74(1), 18-29.
• Özkalp, E. ve Kırel, A.Ç. (1996). Örgütsel davranış. Eskişehir:Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Özaydın, M.M. ve Özdemir, Ö. (2014). Çalışanların bireysel özelliklerinin iş tatmini üzerindeki etkileri: Bir kamu bankası örneği. İşletme Araştırmaları Dergisi, 6(1), 251-281.
• Özer, Ö., Uğurluoğlu, Ö., Kahraman, G. ve Avcı, K. (2017). A study on toxic leadership perceptions of healthcare workers. Global Business and Management Research: An International Journal, 9(1), 12–23.
• Öztürk, A. Y. (2007). Ortaöğretim kimya öğretmenlerinin iş tatmini. Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Paunonen, S.V., Lönnqvist, J.E., Verkasalo, M., Leikas, S., ve Nissinen, V. (2006). Narcissism and emergent leadership in military cadets. The Leadership Quarterly, 17(5), 475-486.
• Raghunathan, B., Raghunathan, T.S., ve Tu, Q. (1998). An empirical analysis of the organizational commitment of information systems executives. Omega, 26(5), 569-580.
• Rhoades, L., ve Eisenberger, R. (2002). Perceived organizational support: a review of the literature. Journal of Applied Psychology, 87(4), 698.
• Salleh, R., Nair, M.S., ve Harun, H. (2012). Job satisfaction, organizational commitment, and turnover intention: A case study on employees of a retail company in Malaysia. International Journal of Social, Education, Economics and Management Engineering, 6(12), 702-709.
• Schmidt, A.A. (2008). Development and validation of the toxic leadership scale. Unpublished Master Theses, Faculty of the Graduate School of the University of Maryland, ABD.
• Şimşek, M.Ş. (2008). Yönetim ve organizasyon, Konya:Adım Yayınları.
• Tabachnick, B.G. ve Fidell, L.S. (2013). Using multivariate statistics (6.edition). Pearson Education, ABD.
• Tepper, B.J. (2007). Abusive supervision in work organizations: Review, Synthesis, And research agenda. Journal Of Management, 33(3), 261-289.
• Tubbs, S. L. (2012). A systems approach to small group interaction (11th ed). New York: McGraw-Hill Humanities/Social Sciences/Languages.
• Vreja, L.O., Balan, S., ve Bosca, L.C. (2016). An evolutionary perspective on toxic leadership. Management and Economics Review, 1(2), 217-228.
• Wong, C.S., Wong, Y.T., Hui, C., ve Law, K.S. (2001). The significant role of chinese employees’ organizational commitment: Implications for managing employees in Chinese Societies. Journal of World Business, 36(3), 326-340.
• Williams, C.D.F. (2005). Toxic leadership in the US Army, USA:Army War Coll Carlısle Barracks Pa.
• Wilson-Starks, K.Y. (2003). Toxic leadership. Transleadership, Inc. 719-534, 26.03.2019 tarihinde www.transleadership.com adresinden erişilmiştir.
• Woestman, D.S., ve Wasonga, T.A. (2015). Destructive leadership behaviors and workplace attitudes in schools, NASSP Bulletin, 99(2), 147-163.
• Wright, E. E. (2015). Toxic management styles: The problem, prevention, and cure. Trengaws Publishing.
• Yang, M.L. (2012). Transformational leadership and Taiwanese public relations practitioners' job satisfaction and organizational commitment. Social Behavior and Personality: an international journal, 40(1), 31-46.
• Yukl, G. (2013). Leadership in organizations . New Jersey Pearson Educations Inc.