Siyasal İfade Amaçlı Sosyal Medya Kullanım Düzeyinin Siyasal İlgi ve Katılım Üzerinde Rolü: Sosyal Medya Platformları Bağlamında Bir Saha Araştırması

Yıl 2021, Cilt: 17 Sayı: 34, 1173 - 1203, 28.02.2021

İbrahim Halil Yaşar

https://doi.org/10.26466/opus.816083

Cited By: 2

Öz

Birey-siyaset ilişkisinde bireyin siyasal alanda olup bitenlerle ilgili karar alma süreçlerini takip etmesi ve bunları etkileme çabası merkeze alındığında siyasal ilginin ve katılımın yanı sıra sosyal medyanın rolü de ön plana çıkmaktadır. Kurumsal veya bireysel kullanıma hizmet eden sosyal medya mecraları hemen herkese kendini ifade edebileceği bir alan sunmaktadır. Böylelikle sosyal medya hesabına sahip olmasının ve içerik üretmesinin son derece kolay olması, bireyin temelde siyasal alanda olup bitenlerle ilgili düşüncelerini açıklayabilmesine imkân sağlamıştır. Bu çalışmada nicel araştırma yöntemi ve kesitsel tarama modeli kullanılarak bireyin siyasal ifade amaçlı sosyal medya kullanım düzeyi siyasal ilgi ve katılım çerçevesinde mercek altına alınmak istenmiştir. Ayrıca siyasal düşünceleri paylaşmak amacıyla bireylerin kullandığı platformlar da ilgili değişkenler bağlamında incelenmeye çalışılmıştır. Sonuç olarak siyasi konularda düşünceleri paylaşmak ya da fikir edinmek için Whatsapp platformunun daha çok kullanıldığı belirlenirken siyasal katılım ve ilginin Twitter’da en yüksek seviyede olduğu tespit edilmiştir. Siyasal ifade amaçlı sosyal medya kullanım düzeyi yüksek olanlarda siyasal katılım ve ilginin daha yüksek olduğu görülmüştür. Öte yandan cinsiyet, yaş ve eğitim durumunun siyasal ifade amaçlı sosyal medya kullanım düzeyi ile anlamlı bir ilişkiye sahip olmadığı bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler

sosyal medya, siyasal ifade amaçlı sosyal medya kullanım düzeyi, siyasal ilgi, siyasal katılım

The Role of Social Media Usage Level for Political Expression on Political Interest and Participation: A Field Study in the Context of Social Media Platforms

Öz

In the individual-politics relationship political interest, political participation and the role of social media stand out when the individual’s following of the decision-making processes related to what is happening in the political field and the effort to influence them are centered. Social media platforms that serve corporate or individual use provide almost everyone with an opportunity to express themselves. Therefore, the fact that it is fairly easy to have a social media account and produce content has enabled the individual to explain his thoughts about what is basically happening in the political field. In this study, using a cross sectional quantitative research method, it was aimed to examine the level of social media usage for political expression within the framework of political interest and participation. In addition, the platforms used by individuals in order to share political thoughts were examined in the context of the relevant variables. As a result, it was determined that WhatsApp was used more to share thoughts or get ideas on political issues, while political participation and interest in Twitter were at the highest level. It was observed that those who use social media for political expression had higher political participation and interest. On the other hand, it was found that gender, age, and educational degree did not have a significant relationship with the level of social media usage for political expression.

Anahtar Kelimeler

Social Media, the usage level of social media for political expression, political interest, political participation.

Kaynakça

• Advan, A. (2016). Kobani actions in the context of social movements 6-10 October 2014 Events: Diyarbakır Case. W. Sayers ve M. Avcı (Der.), Law and order in Turkish society içinde (s. 167-174). London: AGP Research.
• Akgün, B. (2001). Türkiye’de siyasal güven: Nedenleri ve sonuçları. Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 56(4), 1-23.
• Akmeşe, E. ve Akmeşe, Z. (2020). Mizahla estetize edilen egemen ideolojinin tezahürü: Muhsin Bey. Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler Dergisi, 3(3), 194-207.
• Arifin, W. N. (2015). The graphical assessment of multivariate normality using SPSS. Education in Medicine Journal, 7(2), 71-75.
• Arklan, Ü. (2016). Sosyal medyanın siyasal amaçlı kullanımı: Ağ kuşağının kullanım alışkanlıkları üzerine bir araştırma. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 4(2), 618-657.
• Avcı, S. F. (2019, Ocak 24). Dijital kampanyalar yerel seçimlerde belirleyici olacak. Hürriyet Gazetesi. 19 Temmuz 2020 tarihinde, https://www.hurriyet.com.tr/teknoloji/dijital-kampanyalar-yerel-secimlerde- belirleyici-olacak-41092687 adresinden erişildi.
• Balcı, Ş. ve Sarıtaş, H. (2015). Facebook ve siyasal katılım: 2014 yerel seçimleri araştırması. Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 35, 511-535.
• Başaran, Y.K. (2017). Sosyal bilimlerde örnekleme kuramı. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 47(5), 480-495.
• Baykal, D. (1970). Siyasal katılma: Bir davranış incelemesi. Ankara: Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları.
• Bayraktutan, G., Binark, M., Çomu, T., Doğu, B., İslamoğlu, G. ve Aydemir, A. (2014). Siyasal iletişim sürecinde sosyal medya ve Türkiye'de 2011 genel seçimlerinde Twitter kullanımı. Bilig, 68, 59-96.
• Boulianne, S. (2015). Social media use and participation: A meta-analysis of current research. Information, Communication & Society, 18(5), 524-538.
• Bright, J., Hale, S., Ganesh, B., Bulovsky, A., Margetts, H. ve Howard, P. (2020). Does campaigning on social media make a difference? Evidence from candidate use of Twitter during the 2015 and 2017 U.K. elections. Communication Research, 47(7), 988–1009. doi: 10.1177/0093650219872394
• Campbell, A., Gurin, G., ve Miller, W. E. (1954). The voter decides. Evanston, IL: Row, Peterson and Company.
• Canbaz, S., Eyidiker, U. ve Poyraz, E. (2019). Siyasal katılım ve üniversite öğrencilerinin siyasal katılıma bakışı: Babaeski Meslek Yüksekokulu örneği. Social Sciences Studies Journal, 5(35), 2537-2551.
• Castells, M. (2016). İletişim gücü. (E. Kılıç, Çev.). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları. (Orijinal eserin yayın tarihi 2009).
• Coleman, K. M. ve Davis C. L. (1976). The structural context of politics and dimensions of regime performance: Their ımportance for the comparative study of political efficacy. Comparative Political Studies, 9(2), 189-206.
• Creswell, J. W. (2014). Educational research: Planning, conducting, and evaluating quantitative and qualitative research. New York: Pearson.
• Dahl, R. A. (2017). Demokrasi üzerine. (B. Kadıoğlu, Çev.). Ankara: Phoenix Yayınevi. (Orijinal eserin yayın tarihi 1998).
• Dahlgren, P. (2007). Young citizens and new media: Learning for democratic participation. New York: Routledge.
• Demirhan, K. (2017). Türkiye’de 2017 anayasa referandumu sürecinde siyasal iletişim aracı olarak Twitter kullanımı. Erciyes İletişim Dergisi, 5(2), 262-280.
• Dimitrova, D. V. ve Bystrom, D. (2013). The effects of social media on political participation and candidate image evaluations in the 2012 Iowa caucuses. American Behavioral Scientist, 57(11), 1568–1583. doi: 10.1177/0002764213489011
• Gerodimos, R. ve Justinussen, J. (2015). Obama’s 2012 Facebook campaign: Political communication in the age of the like button. Journal of Information Technology & Politics, 12(2), 113-132. doi: 10.1080/19331681.2014.982266
• Glenn, N. D. (1968). Aging, voting, and political interest. American Sociological Association, 33(4), 563-575.
• Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J. ve Anderson, R. E. (2014). Multivariate data analysis. USA: Pearson Educated Limited.
• Hooghe, M. ve Marien, S. (2013). A comparative analysis of the relation between political trust and forms of political participation in Europe. Journal of European Societies, 15(1), 131-152.
• Kahne, J. ve Middaugh, E. (2012). Digital media shapes youth participation in politics. Phi Delta Kappan, 94(3), 52–56. doi: 10.1177/003172171209400312
• Kalaycı, Ş. (2017). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Ankara: Dinamik Akademi Yayın Dağıtım.
• Kalaycıoğlu, E. (1983). Karşılaştırmalı siyasal katılma: siyasal eylemin kökenleri üzerine bir inceleme. İstanbul: İstanbul Üniversitesi SBF Yayını.
• Kalaycıoğlu, E. (2013). Siyasal katılımın anatomisi. Bilim Akademi Derneği Dergisi, 34, 148-179.
• Larsson, A. ve Skogerbo, E. (2018). Out with the old, in with the new? Perceptions of social (and other) media by local and regional Norwegian politicians. New Media & Society, 20(1), 219-236. doi: 10.1177/1461444816661549
• Lilleker, D. G. (2013). Siyasal iletişim temel kavramlar. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
• Loader, B. D., Vromen, A. ve Xenos, M. A. (2014). The networked young citizen: Social media, political participation and civic engagement. Information, Communication and Society, 17(2), 143-150. doi: 10.1080/1369118X.2013.871571
• Lorenzo Rodríguez, J. ve Garmendia Madariaga, A. (2016). Going public against institutional constraints? Analyzing the online presence intensity of 2014 European Parliament election candidates. European Union Politics, 17(2), 303–323. doi: 10.1177/1465116515618252
• Milbrath, L. W. (1965). Political participation: How and why do people get involved in politics? Chicago: Rand McNally Company.
• Milbrath, L. W. ve Goel, M. L. (1977) Political participation. Chicogo: Rand McNally Company.
• Neuman, W. R. (2018). Dijital fark: Gündelik hayatta dijitalleşme ve medya etkileri kuramı. (G. Metin, Çev.). İstanbul: The Kitap Yayınları. (Orijinal eserin yayın tarihi 2016).
• Nulty, P., Theocharis, Y., Popa, S. A., Parnet, O. ve Benoit, K. (2016). Social media and political communication in the 2014 elections to the European Parliament. Electoral Studies, 44, 429-444. doi: 10.1016/j.electstud.2016.04.014
• Olkun, E., Yüksel, E. ve Akdemir, G. (2018). Sosyal medya ve siyasal katılım: 2017 referandumunda bir saha araştırması. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 60(11), 991-1000.
• Öztekin, A. (2001). Siyaset bilimine giriş, toplum devlet parlamento hükümet kamu yönetimi. Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Pallant, J. (2011). SPSS survival manual: A step by step guide to data analysis using SPSS. New York: Open University Press.
• Schulz W. (2005). Political efficacy and expected political participation among lower and upper secondary students: a comparative analysis with data from iea civic education study. ECPR Generel Conference in Budapest, 8-10 September.
• Sposito, V. A., Hand, M. L. ve Skarpness, B. (1983). On the efficiency of using the sample kurtosis in selecting optimal lpestimators. Communications in Statistics-Simulation and Computation, 12(3), 265-272.
• Stier, S., Bleier, A., Lietz, H. ve Strohmaier, M. (2018). Election campaigning on social media: Politicians, audiences, and the mediation of political communication on Facebook and Twitter. Political Communication, 35(1), 50-74. doi: 10.1080/10584609.2017.1334728
• Toker, H., Erdem, S. ve Özşarlak, P. (2017). 2015 Haziran ve Kasım seçimlerinde siyasal eğilim: Yeni bir kamuoyu ölçümleme aracı olarak Twitter. Erciyes İletişim Dergisi, 5(1), 96-116.
• Topbaş, H. (2010). David Easton'un siyasal sistem kuramı bağlamında siyasal katılma: Erzurum seçmeni üzerine bir araştırma. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 30, 81-111.
• Ünal, R. (2019). Anaakım medyada kullanıcı türevli içeriğin izini sürmek: NTV ve Star TV Whatsapp ihbar hatları üzerine bir inceleme. Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(2), 34-43.
• Verba, S., ve Nie, N. H. (1972). Participation in America: Political democracy and social equality. New York, NY: Harper & Rowe.
• Vitak, J., Zube, P., Smock, A., Carr, C. T., Ellison, N. ve Lampe, C. (2011). It’s complicated: Facebook users’ political participation in the 2008 election. Cyberpsychology, Behavior, and Social Networking, 14(3), 107-114
• Yaşar, İ. H. (2020). Sosyal medya ve siyaset. Ankara: Orion Akademi.
• Yavaşçalı, A. H. ve Uğurhan, Y. Z. C. (2019). Neden kullanıcılar Twitch TV üzerinde yayıncılara bağış yapar? Twitch TV kullanıcıları üzerinde ampirik bir araştırma. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 7(2), 646-676. doi: 10.19145/e-gifder.561050
• Yetkin, B. (2019). 2019 yerel seçimlerinde adayların Twitter kullanımı. Hacettepe Üniversitesi İletişim Fakültesi Kültürel Çalışmalar Dergisi, 6(2), 382-405.