Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Covid-19 Pandemi Sürecine Yönelik Kamu Spotlarının Etkinliği Üzerine Bir Araştırma

Yıl 2021, Cilt: 17 Sayı: Pandemi Özel Sayısı, 3448 - 3469, 30.04.2021
https://doi.org/10.26466/opus.810640

Öz

Bu çalışmanın amacı salgın döneminde kamusal duyarlılığın sağlanmasına ve kamusal davranışların etkilenmesine yönelik yapılan kamu spotlarında kullanılan iletişim stratejilerinin etkinliğinin incelemesi ve dijital ortamlardaki söylemlerin ele alınması, böylece yaşam dengesinin stratejik öneminin iletişim perspektifi ve motivasyonu açısından ortaya çıkartılmasıdır. Bu amaca yönelik olarak İletişim Fakültesinde öğrenim gören 116 kişi üzerinde açık uçlu sorular ve anket tekniği ile bir araştırma yapılmıştır. Araştırma bulgularına göre kamu spotlarının: koruyucu davranışlara odaklanmak, olumlu bilgi iletmek, zihinlerde oluşan kaygı ve belirsizlikleri yok etmek için düzeltici eylem rolü üstlenmek ve toplumun salgın döneminde olumsuzluklarla psikolojik olarak başa çıkmak açısından olumlu bir motivasyon kaynağı olarak görüldüğü bulgusuna ulaşılmıştır. Araştırma sonucunda özelliklede iletişim stratejileri tasarlanırken empati yapılmasının ve duyguların hesaba katılmasının önemi ortaya çıkartılmıştır. Diğer yandan dijital ortamlarda toplumun iletişimsel davranışlara nasıl dâhil oldukları, kamusal davranışları farklı şekillerde nasıl etkilediği ve dijital ortamlarda iletişimsel uygulamaların gücü ve etkisi araştırılmıştır. Araştırma bulgularına göre dijital ortamlarda genellikle halk sağlığına yönelik olumsuz içerikte paylaşımlar yapılmaktadır. Dijital ortamlarda bilgilerin manipüle edilebilmesi, verimsiz tartışmalar ve ilgisiz konular ile verilen tepkilerin öfke, hayal kırıklığı, stres, korku, güvensizlik, alaycılık vb. çok sayıda olumsuz duygular yaratabilme potansiyeline sahip olduğu bulgusuna ulaşılmıştır.

Kaynakça

  • Benoit, W.L. (1995). Accounts, excuses, and apologies: A theory of image restoration. State University of New York Press, Albany.
  • Borah, P. (2011). Conceptual issues in framing theory: A systematic examination of a decade's literature. Journal of Communication 61, 246-263.
  • Cheng, Y. ve Lee C-J. (2019). Online crisis communication in a post-truth Chinese society: Evidence from interdisciplinary literature. Public Relations Review 45, 1-10.
  • Choi, Y. ve Lin, Y-H. (2009). Consumer responses to mattel product recalls posted on online bulletin boards: Exploring two types of emotion. Journal of Public Relations Research 21:2, 198-207.
  • Coombs, W. T. (2014). Crisis management and communications. http://www.instituteforpr.org/crisis- management-communications/ adresinden erişilmiştir.
  • Coombs, W. T. (2019). Ongoing crisis communication: Planning, managing, and responding. Sage Publications, NY.
  • Çelebi, E. (2020a). Kurumsal halkla ilişkilerin etkinliğini ölçme: STK gönüllüleri üzerine bir araştırma. Selçuk İletişim 13 (1), 180-196.
  • Çelebi, E. (2020b). Sosyal medya ve krizde iletişim(sizlik): GSM operatörlerinin yaşadığı şebeke krizi üzerine bir araştırma. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi 34, 141-158. DOI: 10.31123/akil.694122.
  • Çobaner, A.A. (2018). Bir sağlık iletişimi kampanyası geliştirmek, sağlık bakanlığı’nın tütün karşıtı kampanyası üzerine bir analiz. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(60), 808-823.
  • Dal Canbazoğlu, A. (2020). Türkiye’de covid-19 yeni koronavirüs hastalığı vakasının ortaya çıktığı ve yayılmaya başladığı ilk günlerde yayınlanan kamu spotu ve reklamların izleyici üzerindeki etkisi. Turkish Studies, 15(6), 351-389. https://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.43904
  • Fidan, M. ve Yetiş, A. (2018). Sağlık iletişiminde algı: kamu spotları üzerine bir araştırma. Selçuk İletişim 11(2), 159-178.
  • Fraustino, J.D., Liu, B. ve Jin, Y. (2012). Social media use during disasters: a review of the knowledge base and gaps, final report to human factors/behavioral sciences division, science and technology directorate, U.S. Department of Homeland Security. College Park, MD: START.
  • Gudykunst, W. B. (2004). Bridging differences: effective intergroup communication. 4. bsm, Sage Publication, London.
  • Hofstede, G. (2011). Dimensionalizing cultures: The hofstede model in context. Online Readings in Psychology and Culture, Unit 2. Retrieved from http://scholarworks.gvsu.edu/orpc/vol2/iss1/8.
  • Jin, Y., Fraustino, J. D. ve Liu, B. F. (2016). The scared, the outraged, and the anxious: How crisis emotions, involvement, and demographics predict publics’ conative coping. International Journal of Strategic Communication 10, 289–308.
  • Marynissen, H. ve Lauder, M. (2020). Stakeholder-focused communication strategy during crisis: A case study based on the Brussels Terror Attacks. International Journal of Business Communication, 57(2), 176–193.
  • National Science and Technology Council (2005). Grand challenges for disaster reduction: A report of the subcommittee on disaster reduction. Executive Office of the President, Washington, DC.
  • Paton, D. (2008). Risk communication and natural hazard mitigation: how trust influences its effectiveness. International Journal Of Global Environmental Issues, Vol 8(1-2), 2-16.
  • Rodriǵuez, H., Quarantelli, E.L., Dynes, R.R., Anderson, W.A., Kennedy, P.J. ve Ressler, E. (2007). Handbook of disaster research. Springer, New York, NY.
  • Schultz, F., Utz, S. & Göritz, A. (2011). Is the medium the message? Perceptions of and reactions to crisis communication via twitter, blogs and traditional media. Public Relations Review 37, 20-27.
  • Seeger, M.W., Sellnow, T.L. ve Ulmer, R.R. (1998). Communication, organization, and crisis. Annals of the International Communication Association, 21(1), 231-276.
  • Stieglitz, S., Bunker, D., Mirbabaie, M. ve Ehnis, C. (2018). Sense‐making in social media during extreme events. Journal of Contingencies and Crisis Management 26, 4–15.
  • Tanyıldızı, N. (2020). Covid-19 salgını sürecinde sağlık iletişiminde sosyal medya. İksad Publishing House, Ankara.
  • Turancı, E. (2018). Risk iletişimi açısından bilginin önemi ve bilgi okuryazarlığı. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 47, 191-208.
  • Ulaş, M. ve Yeşil, A. (2020). Batı dijital medyasının Türkiye’ye yönelik algı manipülasyonu: Koronavirüs haberleri üzerine ampirik bir araştırma. Erciyes İletişim Dergisi, 7(2), 939-963.
  • Van der Meer, T. G. (2016). Public frame building: The role of source usage in times of crisis. Communication Research 45, 956–981.
  • Veil, S.R., Buehner, T. ve Palenchar, M. (2011). A work in-process literature review: Incorporating social media in risk and crisis communication. Journal of Contingencies and Crisis Management, 19(2), 110-122.
  • Witte, K. (1995). Generating effective risk messages: How scary should your risk communication be?. Communication Yearbook, 18(1), 229-254.
  • World Health Organization. E.T. 08.11.2020 https://www.who.int/emergencies/risk-communications
  • Zhao, X., Zhan, M.M. ve Liu, B.F. (2019). Understanding motivated publics during disasters: Examining message functions, frames, and styles of social media influentials and followers. J Contingencies and Crisis Management 27, 387–399.

A Research On The Effectiveness Of Public Spots For Covid-19 Pandemic Process

Yıl 2021, Cilt: 17 Sayı: Pandemi Özel Sayısı, 3448 - 3469, 30.04.2021
https://doi.org/10.26466/opus.810640

Öz

This study examines the effectiveness of the communication strategies used in public media spots and addresses the discourses in digital media to ensure public sensitivity and influence public behaviors during the pandemic period and reveal the strategic importance of life balance in terms of communication perspective and motivation. For this purpose, research was conducted with open-ended questions and survey technique on 116 students studying at the Communication faculty. According to the research findings, it was found that public spots were seen as a positive motivation source in terms of focusing on protective behaviors, conveying positive information, taking corrective action role in eliminating anxiety and coping psychologically with the negativities during the pandemic period of the society. As a result of the research, the importance of empathy and emotion are taken into account while designing communication strategies. On the other hand, the power and effect of communicative applications in digital media and how society is involved in digital media's communicative behavior and how it affects public behavior in different ways are investigated. According to the findings, it is generally in a digital environment, harmful content for public health shared. The ability to manipulate information in digital environments, inefficient discussions, irrelevant issues, and responses to anger, frustration, stress, fear, insecurity, sarcasm, etc., is possible. It has been found that it has the potential to create many negative emotions.

Kaynakça

  • Benoit, W.L. (1995). Accounts, excuses, and apologies: A theory of image restoration. State University of New York Press, Albany.
  • Borah, P. (2011). Conceptual issues in framing theory: A systematic examination of a decade's literature. Journal of Communication 61, 246-263.
  • Cheng, Y. ve Lee C-J. (2019). Online crisis communication in a post-truth Chinese society: Evidence from interdisciplinary literature. Public Relations Review 45, 1-10.
  • Choi, Y. ve Lin, Y-H. (2009). Consumer responses to mattel product recalls posted on online bulletin boards: Exploring two types of emotion. Journal of Public Relations Research 21:2, 198-207.
  • Coombs, W. T. (2014). Crisis management and communications. http://www.instituteforpr.org/crisis- management-communications/ adresinden erişilmiştir.
  • Coombs, W. T. (2019). Ongoing crisis communication: Planning, managing, and responding. Sage Publications, NY.
  • Çelebi, E. (2020a). Kurumsal halkla ilişkilerin etkinliğini ölçme: STK gönüllüleri üzerine bir araştırma. Selçuk İletişim 13 (1), 180-196.
  • Çelebi, E. (2020b). Sosyal medya ve krizde iletişim(sizlik): GSM operatörlerinin yaşadığı şebeke krizi üzerine bir araştırma. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi 34, 141-158. DOI: 10.31123/akil.694122.
  • Çobaner, A.A. (2018). Bir sağlık iletişimi kampanyası geliştirmek, sağlık bakanlığı’nın tütün karşıtı kampanyası üzerine bir analiz. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(60), 808-823.
  • Dal Canbazoğlu, A. (2020). Türkiye’de covid-19 yeni koronavirüs hastalığı vakasının ortaya çıktığı ve yayılmaya başladığı ilk günlerde yayınlanan kamu spotu ve reklamların izleyici üzerindeki etkisi. Turkish Studies, 15(6), 351-389. https://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.43904
  • Fidan, M. ve Yetiş, A. (2018). Sağlık iletişiminde algı: kamu spotları üzerine bir araştırma. Selçuk İletişim 11(2), 159-178.
  • Fraustino, J.D., Liu, B. ve Jin, Y. (2012). Social media use during disasters: a review of the knowledge base and gaps, final report to human factors/behavioral sciences division, science and technology directorate, U.S. Department of Homeland Security. College Park, MD: START.
  • Gudykunst, W. B. (2004). Bridging differences: effective intergroup communication. 4. bsm, Sage Publication, London.
  • Hofstede, G. (2011). Dimensionalizing cultures: The hofstede model in context. Online Readings in Psychology and Culture, Unit 2. Retrieved from http://scholarworks.gvsu.edu/orpc/vol2/iss1/8.
  • Jin, Y., Fraustino, J. D. ve Liu, B. F. (2016). The scared, the outraged, and the anxious: How crisis emotions, involvement, and demographics predict publics’ conative coping. International Journal of Strategic Communication 10, 289–308.
  • Marynissen, H. ve Lauder, M. (2020). Stakeholder-focused communication strategy during crisis: A case study based on the Brussels Terror Attacks. International Journal of Business Communication, 57(2), 176–193.
  • National Science and Technology Council (2005). Grand challenges for disaster reduction: A report of the subcommittee on disaster reduction. Executive Office of the President, Washington, DC.
  • Paton, D. (2008). Risk communication and natural hazard mitigation: how trust influences its effectiveness. International Journal Of Global Environmental Issues, Vol 8(1-2), 2-16.
  • Rodriǵuez, H., Quarantelli, E.L., Dynes, R.R., Anderson, W.A., Kennedy, P.J. ve Ressler, E. (2007). Handbook of disaster research. Springer, New York, NY.
  • Schultz, F., Utz, S. & Göritz, A. (2011). Is the medium the message? Perceptions of and reactions to crisis communication via twitter, blogs and traditional media. Public Relations Review 37, 20-27.
  • Seeger, M.W., Sellnow, T.L. ve Ulmer, R.R. (1998). Communication, organization, and crisis. Annals of the International Communication Association, 21(1), 231-276.
  • Stieglitz, S., Bunker, D., Mirbabaie, M. ve Ehnis, C. (2018). Sense‐making in social media during extreme events. Journal of Contingencies and Crisis Management 26, 4–15.
  • Tanyıldızı, N. (2020). Covid-19 salgını sürecinde sağlık iletişiminde sosyal medya. İksad Publishing House, Ankara.
  • Turancı, E. (2018). Risk iletişimi açısından bilginin önemi ve bilgi okuryazarlığı. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 47, 191-208.
  • Ulaş, M. ve Yeşil, A. (2020). Batı dijital medyasının Türkiye’ye yönelik algı manipülasyonu: Koronavirüs haberleri üzerine ampirik bir araştırma. Erciyes İletişim Dergisi, 7(2), 939-963.
  • Van der Meer, T. G. (2016). Public frame building: The role of source usage in times of crisis. Communication Research 45, 956–981.
  • Veil, S.R., Buehner, T. ve Palenchar, M. (2011). A work in-process literature review: Incorporating social media in risk and crisis communication. Journal of Contingencies and Crisis Management, 19(2), 110-122.
  • Witte, K. (1995). Generating effective risk messages: How scary should your risk communication be?. Communication Yearbook, 18(1), 229-254.
  • World Health Organization. E.T. 08.11.2020 https://www.who.int/emergencies/risk-communications
  • Zhao, X., Zhan, M.M. ve Liu, B.F. (2019). Understanding motivated publics during disasters: Examining message functions, frames, and styles of social media influentials and followers. J Contingencies and Crisis Management 27, 387–399.
Toplam 30 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Sosyoloji
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Engin Çelebi 0000-0001-5791-8080

Seyfi Özgüzel 0000-0003-4859-0479

Yayımlanma Tarihi 30 Nisan 2021
Kabul Tarihi 2 Ocak 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 17 Sayı: Pandemi Özel Sayısı

Kaynak Göster

APA Çelebi, E., & Özgüzel, S. (2021). Covid-19 Pandemi Sürecine Yönelik Kamu Spotlarının Etkinliği Üzerine Bir Araştırma. OPUS International Journal of Society Researches, 17(Pandemi Özel Sayısı), 3448-3469. https://doi.org/10.26466/opus.810640