The research was planned as a descriptive study of factors affecting fatigue in adolescents. 1031 adolescents participated in this study. Research data was collected from students who attended classes in preparation for the University. ‘Personal data form’ and ‘Chalder fatigue scale’ and ‘Epworth Sleepiness Scale’ were used as data collection tools. Data obtained in SPSS 23 environment, first of all, lost data was checked for extreme values, normality and homogeneity were tested. The research model was tested by structural equality modeling. Revised model estimating factors affecting adolescent fatigue and goodness of fit values were determined as χ2 = 286.66, χ2/DF = 4.70, NFI = 0.86, TLI = 0.86, CFI = 0.89, GFI = 0.96, AGFI = 0.94, RMSEA = 0.06, RMR = 0.70. Number of siblings (t = -2.693; p < 0.05), and adolescent sleepiness (t = 7.550; p < 0.001) were found to have a significant effect on fa-tigue. Age, maternal education level and paternal education level were found to be ineffective on fatigue. It was determined that sleepiness was the most important factor on adolescent fatigue. Various suggestions have been made in accordance with the acquired results.
Araştırma ergenlerde yorgunluk üzerine etkili etmenlerin incelenmesi amacı ile tanımlayıcı olarak plan-lanmış ve yapılmıştır. Araştırmaya 1031 ergen katılmıştır. Araştırma verileri üniversiteye hazırlık için dershanelere devam eden öğrencilerden toplanmıştır. Veri toplamada “Kişisel bilgi formu”, “Chalder Yorgunluk Ölçeği” ve “Epworth Uykululuk Ölçeği” kullanılmıştır. Elde edilen veriler öncelikle SPSS 23 programında kayıp veri, uç değerler açısından kontrol edilmiş, normallik ve homojenite sınaması yapılmıştır. Araştırma modelinin sınanması ise yapısal eşitlik modellemesi (YEM) ile yapılmıştır. Er-genlerin yorgunluklarını etkileyen etmenleri tahminleyen gözden geçirilmiş model ve uyum iyiliği değerleri χ2 = 286.66, χ2/df = 4.70, NFI = 0.86, TLI = 0.86, CFI = 0.89, GFI = 0.96, AGFI = 0.94, RMSEA = 0.06, RMR = 0.70 olarak belirlenmiştir. Kardeş sayısı (t = -2,693; p < 0,05), ve ergenlerin uykululuk durumunun (t = 7.550; p < 0.001) yorgunluk üzerinde anlamlı etkisinin olduğu bulunmuş-tur. Yaşın, anne eğitim düzeyinin ve baba eğitim düzeyinin yorgunluk üzerinde etkisiz olduğu tespit edilmiştir (p > 0.05). Ergenlerin yorgunlukları üzerinde en önemli etkenin uykululuk durumu olduğu belirlenmiştir. Bu sonuç doğrultusunda çeşitli önerilerde bulunulmuştur.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Psikoloji |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ağustos 2021 |
Kabul Tarihi | 3 Haziran 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 18 Sayı: 40 |