New Paradigms for Improving Performance in Education: An Evaluation in the Context of the Theory of Constraints

Yıl 2021, Cilt: 18 Sayı: 44, 8455 - 8474, 26.12.2021

Ercan Baysülen , Şefika Şule Erçetin

https://doi.org/10.26466/opus.969781

Öz

Performance studies have an important place in the power and success of the programs created in schools. In this study, studies on improving performance in the Turkish National Education System were examined and in this context, the applicability of the Theory of Constraints was evaluated in terms of increasing the education quality and performance of schools. This theory likens the system to the links of the chain. He thinks that the strength of the system is only the weakest link. It accepts that the improvement to be made to the weakest link in the system will actually be the improvement of the entire system, that is, the increase of its performance. In other words, this theory guides the manager in terms of focusing on the weakest link that affects the performance in the system. After TQM was abolished in schools, no systematic method was presented to the administrators in our schools on how to increase the performance of the school. This lack of method has led to different performance-oriented practices by the school administrator in each school. Besides being a waste of time and effort, wrong practices may have different negative consequences for the social future. In the light of previous performance studies in the field of education, the study is thought to contribute to the creation of new paradigms for improving performance in education, based on the principles of the Theory of Constraints.

Anahtar Kelimeler

Education, Performance, Performance Management, Theory of Constraints, Educational Administration

Eğitimde Performans Artırmaya Yönelik Yeni Paradigmalar: Kısıtlar Kuramı Bağlamında Bir Değerlendirme

Öz

Okullarda oluşturulan programların gücünde ve başarısında performans çalışmaları önemli yer tutar. Bu çalışmada Türk Milli Eğitim Sistemi özelinde performans artırmaya yönelik yapılmış çalışmalar incelenmiş bu bağlamda okulların eğitim kalitesini ve performansını artırma noktasında Kısıtlar Kuramı’nın uygulanabilirliği değerlendirilmiştir. Bu kuram, sistemi zincirin halkalarına benzetir. Sistemin gücünün en zayıf halka kadar olduğunu düşünür. Sistemdeki en zayıf halkaya yapılacak iyileştirmenin aslında sistemin tamamının iyileştirilmesi yani performansının artırılması olacağını kabul eder. Başka bir deyişle bu kuram, yöneticiyi sistemdeki performansı olumsuz etkileyen en zayıf halkaya odaklanması açısından yönlendirir. TKY’nin okullarda kaldırılmasından sonra okullarımızda yöneticiye okulun performansının nasıl arttırılacağına yönelik sistemli bir yöntem sunulmamıştır. Bu yöntemsizlik her okulda, okul yöneticisi tarafından performansa yönelik farklı uygulamalar yapmasına neden olmuştur. Yanlış uygulamaların zaman ve emek kaybı olmasından öte toplumsal gelecek açısından da farklı olumsuz sonuçları olabilecektir. Çalışmada, daha önce eğitim alanında yapılmış performans çalışmaları ışığında Kısıtlar Kuramı’nın ortaya koyduğu ilkelerin eğitimde performans geliştirmeye yönelik yeni paradigmaların oluşturulmasına katkı sağlayacağı düşüncesi ortaya konulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Eğitim, Performans, Performans Yönetimi, Kısıtlar Kuramı, Eğitim Yönetimi

Kaynakça

• Akman, G. and Karakoç, Ç. (2005). Yazılım geliştirme prosesinde kısıtlar teorisinin düşünce süreçlerinin kullanılması. İstanbul Ticaret Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 4(7), 103-122.
• Akyüz, Y. (2011). Türk eğitim tarihi. Ankara: Pegem Akademi.
• Aydoğan, İ. Y. ve Pehlivan A., İ. T. D. (2002). MEB ilköğretim okulları yönetici ve öğretmenlerinin personel geliştirmeye ilişkin görüşleri (Kayseri ili örneği) .Doctoral dissertation. Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Eğitim Yönetimi ve Planlaması Bilim Dalı, Ankara.
• Aytaç, T. (2000). Okul merkezli yönetim. Ankara: Nobel.
• Balcı, A. (1993). Etkili okul: Kuram, uygulama, ve araştırma. Ankara: Yavuz Dağıtım.
• Başaran, İ. E. (1982). Örgütsel davranışın yönetimi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
• Bircan, H. H. (2018). Eğitim ve felsefe-eğitimin doğal/insanî, toplumsal ve felsefî temeli. Yüzüncü yıl üniversitesi sosyal bilimler enstitüsü dergisi, 40, 157-172.
• Atwater, J.B. and Chakravorty (1994), Does protective capacity assist managers in competing along time-based dimensions? Production and Inventory Management Journal, 35.
• Bursalıoğlu, Z. (1994). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış, Ankara: Pegem Yayınları, 9. Basım.
• Dettmer, W. H. (1997). Goldtratt's theory of constraints: A systems approach to continuous ımprovements. Wisconsin: Quality Press.
• Dewey,J.(1939). Türkiye Maarifi hakkında rapor. İstanbul: Devlet Basımevi, s.3-8.
• Erdoğan, İ. (2000). Okul yönetimi ve öğretim liderliği. Sistem yayıncılık.
• Erşangur, C. (2003). İşletmede çalışanların performanslarını artırma ve performanslarını değerlendirmede katılımlı yönetimin önemi ve Niğde sanayi işletmelerinde bir uygulama. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Niğde Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Niğde.
• Fidan N.,Erden, M. (1998). Eğitime giriş. İstanbul: Alkım Yayınları.
• Goldratt, E. M. ve Cox, J. (2018). Amaç. (Çev. Ayşe Bilge Dicleli). İstanbul: Optimist Yayınları.
• Goldratt, E. M. (1990). What is this thing called theory of constraints and how should it be implemented? Great Barrington: The Northern River Pres.
• Güven, İ. (2018). Türk eğitim tarihi. Ankara: Pegem Akademi.
• MEB, (2018). 2023 Eğitim vizyonu. Milli Eğitim Bakanlığı. 21.04.2021 tarihinde http://2023vizyonu.meb.gov.tr/doc/2023_EGITIM_VIZYONU.pdf erişilmiştir.
• MEB İlköğretim Kurumları Yönetmeliği. Resmi Gazete. 21.04.2021 tarihinde http://mevzuat.meb.gov.tr/dosyalar/1703.pdf erişilmiştir.
• Milli Eğitim Bakanlığı Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. Resmi Gazete. 21.04.2021 Tarihinde https://orgm.meb.gov.tr/alt_sayfalar/mevzuat/Ozel_Egitim_Hizmetleri_Yonetmeligi_son.pdf indirilmiştir.
• Milli Eğitim Temel Kanunu. 21.04.2021 tarihinde https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.1739.pdf indirilmiştir.
• Ortaş Y. (2005). Senaryo tabanlı öğrenme yaklaşımına (stöy) dayalı eğitimde drama yönteminin, ilköğretim beşinci sınıf öğrencilerinin okuduğunu anlama başarılarına etkisi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(2), 465-482.
• Polito S. ve ark. (2006). Rekabetçiliği geliştirmek için kısıtlar teorisini kullanmak: bir havayolu vaka çalışması, rekabetçilik incelemesi Küresel Rekabetçilik Dergisi, s.44-52.
• Rahman, S. (1998). Theory of constraints: A review of the philosophy and its applications. International Journal of Operations & Production Management, 18(4), 336-355.
• Ruhl, Jack M. (1995). An introduction to the theory of constraints. Journal of Cost Management, 10(2), 43-48.
• Suerken, K. (2013). TOC for Education. In F. Cox & J.H. Schleier (Eds.), Theory of constraints handbook (p.787-812). McGraw-Hill.
• Şişman, M. ve Turan, S. (2004). Bazı örgütsel değişkenler açısından çalışanların iş doyumu ve sosyal-duygusal yalnızlık düzeyleri (MEB şube müdür adayları üzerinde bir araştırma). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5(1), 117-128.
• Şişman, M. ve Taşdemir, İ. (2008). Türk eğitim sistemi ve okul yönetimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Taşgın, A. ve Sönmez, S. (2013). Öğretmenlik mesleği genel yeterliklerinin sınıf öğretmenleri ve sınıf öğretmeni adaylarının görüşlerine göre değerlendirilmesi. Middle Eastern & African Journal of Educational Research, 3, 80-90.
• Teyfur, E. (2010). Yapılandırmacı teoriye göre hazırlanmış bilgisayar destekli öğretimin 9. sınıf coğrafya dersinde öğrenci başarısı ve tutumuna etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(3), 85-106.
• Tollington, T. (1998). ABC v TOC same cloth as absorption v marginal, different style and cut?. Management Accounting (CIMA), April, 76.
• Varış, F. (1991). Eğitim Bilimine Giriş. Ankara: A.Ü. Eğitim Fakültesi.
• Yalçınkaya, M. (2004). Okul merkezli yönetim. Ege Eğitim Dergisi, 5(2), 21-34.