Yıl 2012,
Cilt: 2 Sayı: 2, 41 - 53, 01.12.2012
Öz
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Babayev Z., Murat İ., (1985), Gaz Beton Bloklarla Örülmüş Duvarların Mekanik Davranışı, Erciyes Üniversitesi, Yozgat Mühendislik Mimarlık Fakültesi.
- Özmen T., Taş yığma duvarlar üzerine yapılan deney çalışmaları, Deprem Araştırma Bülteni, Yıl:12,Sayı:49, s.68-82.
- Dowrick D.J., (1992), Earthquake Resistant Design, John Willey&Sons, pp.142-150, p.361-370.
- Mertol A.,Mertol C., (2002), Deprem Mühendisliği Depreme Dayanıklı Yapı Tasarımı, Kozan Ofset, s.232-253.
- Kanıt R., Işık N.S., (2007), Tuğla Kemerlerin Deneysel Davranışı ve Bilgisayar Modeli Analizleri, Gazi Üniversitesi Mühendislik. Mimarlık Fakültesi, 22(1), s.13-20.
- Zienkiewicz C.,Taylor L., (1988). The finite element method, Publisher, Mcgraw-Hill, England,V.22.
- Cook R., Malkus D., Plesha M., (1989). Concepts and applications of finite element analysis Publisher, John Wiley& Sons ,Canada, 3pp.
- Bathe K., (1967). The finite element method Publisher, Journal of the University of Cape Town Engineering Society, 57-61 pp.
- Wilson E., Habibullah A., (1998), Sap 2000 Integrated Finite Element Analysis and Design of Structures Basic Analysis Refence Manual, Computers and Structures, Berkeley.
- UBC, (1997) “Uniform Building Code”, International Conference of Building
- Officials, Whittier, CA, ABD.
Yıl 2012,
Cilt: 2 Sayı: 2, 41 - 53, 01.12.2012
Öz
Türkiye’de yığma yapı tarihi oldukça eskiye gitmektedir. Yapım teknolojisi açısından betonarme yapıma göre daha az gelişim göstermiş olmasına rağmen yeni yapı malzemeleriyle faklı bir boyut kazanmıştır. Bu çalışmada, yığma yapılar ele alınarak ülkemizde yaygın olarak inşaa edilen bir yığma yapı tipi incelenmiştir. Deprem kuşağında olan ülkemizde yığma yapıların deprem davranışlarının incelenmesi de oldukça önemlidir. Çalışma kapsamında ele alınan örnek bir yığma yapının, sonlu elemanlar yöntemi kullanılarak dinamik analizi yapılmıştır. Yığma yapı modellenirken katı (solid) modelleme kullanılmıştır. Elde edilen analiz sonuçlarıyla yığma yapıların deprem davranışları değerlendirilmiştir
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Babayev Z., Murat İ., (1985), Gaz Beton Bloklarla Örülmüş Duvarların Mekanik Davranışı, Erciyes Üniversitesi, Yozgat Mühendislik Mimarlık Fakültesi.
- Özmen T., Taş yığma duvarlar üzerine yapılan deney çalışmaları, Deprem Araştırma Bülteni, Yıl:12,Sayı:49, s.68-82.
- Dowrick D.J., (1992), Earthquake Resistant Design, John Willey&Sons, pp.142-150, p.361-370.
- Mertol A.,Mertol C., (2002), Deprem Mühendisliği Depreme Dayanıklı Yapı Tasarımı, Kozan Ofset, s.232-253.
- Kanıt R., Işık N.S., (2007), Tuğla Kemerlerin Deneysel Davranışı ve Bilgisayar Modeli Analizleri, Gazi Üniversitesi Mühendislik. Mimarlık Fakültesi, 22(1), s.13-20.
- Zienkiewicz C.,Taylor L., (1988). The finite element method, Publisher, Mcgraw-Hill, England,V.22.
- Cook R., Malkus D., Plesha M., (1989). Concepts and applications of finite element analysis Publisher, John Wiley& Sons ,Canada, 3pp.
- Bathe K., (1967). The finite element method Publisher, Journal of the University of Cape Town Engineering Society, 57-61 pp.
- Wilson E., Habibullah A., (1998), Sap 2000 Integrated Finite Element Analysis and Design of Structures Basic Analysis Refence Manual, Computers and Structures, Berkeley.
- UBC, (1997) “Uniform Building Code”, International Conference of Building
- Officials, Whittier, CA, ABD.
Toplam 11 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Derleme Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2012 |
| Gönderilme Tarihi | 1 Mart 2015 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012 Cilt: 2 Sayı: 2 |