Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Domuz Ayrığı (Dactylis glomerata L.) Populasyonlarında Genetik Çeşitliliğin Belirlenmesi

Yıl 2017, Cilt: 7 Sayı: 2, 289 - 294, 15.12.2017

Öz

Domuz ayrığı (Dactylis glomerata L.) yaygın olarak bulunan çok yıllık bir yem bitkisidir.
Ülkemiz domuz ayrığı populasyonları açısından zengin bir ülkedir. Bu çalışma ülkemizin on bir
farklı ilinden toplanan domuz ayrığı populasyonlarının genetik farklılıklarının belirlenmesi
amacıyla yürütülmüştür. Toplanan on bir populasyonun genetik farklılıklarının belirlenmesinde
on dört adet Basit Dizi Tekrarları (SSR) markörü kullanılmıştır. Çalışma sonucunda 72 allel
belirlenmiştir. Lokus başına ortalama allel sayısı 5.14 olarak bulunmuş olup, tespit edilen allel
sayısı 2-12 arasında değişiklik göstermiştir. Çalışmada kullanılan bütün primerlerin polimorfik
olduğu görülmüştür. Çalışmadan elde edilen PIC değerleri 0.322-0.921 arasında değişmiştir.
Genetik kümelenmenin görülmesi amaçlı oluşturulan dendrogramda populasyonlar dört grup
altında toplanmışlardır. Elde edilen sonuçlara göre, benzer yüksekliklerden toplanan
populasyonların aynı grup içerisinde yer aldıkları görülmüştür. Bu durum toplanan örneklerdeki
genetik çeşitliliğin coğrafi dağılım ile ilişkisini ortaya koymuştur. Çalışmada sonuç olarak,
Dactylis glomerata ıslahı çalışmalarında gerekli materyali sağlamak açısından ülkemizde
yeterince çeşitliliğin olunduğu sonucuna varılmıştır. 

Kaynakça

  • 1. Acunalp S (2012). Ekonomik öneme sahip yerli kiraz (Prunus avium L.) genotiplerinin SSRs (Simple Sequence Repeats)’a dayalı genetik karakterizasyonu. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Biyoteknoloji Enstitüsü, Ankara.
  • 2. Hirata M, Yuyama N & Cai H (2011). Isolation and characterization of simple sequence repeat markers for the tetraploid forage grass Dactylis glomerata. Plant breeding, 130(4): 503-506.
  • 3. Jiang L F, Zhang X Q, Ma X, Huang L K, Xie W G, Ma Y M & Zhao Y F (2013). Identification of orchardgrass (Dactylis glomerata L.) cultivars by using simple sequence repeat markers. Genetics and molecular research 12(4): 5111-5123.
  • 4. Lefort, F., Lally, M., Thompson, D., Douglas, G.C. 1998. Morfolojical traits microsatellite fingerprinting and genetic relatedness of a stand of elite oaks (Q. Robur L.) at Tuallynally, Ireland. Silvae Genetica 47: 5-6.
  • 5. Madesis P, Abraham E M, Kalivas A, Ganopoulos I & Tsaftaris A (2014). Genetic diversity and structure of natural Dactylis glomerata L. populations revealed by morphological and microsatellite-based (SSR/ISSR) markers. Genetics and molecular research 13(2): 4226-4240.
  • 6. Mercan L (2010). Yerli tavuk genotiplerinin ticari genotipler ile olan genetik farklılığının SSR (Simple Sequence Repeats- Basit Dizi Tekrarları) yöntemi ile analizi. Doktora Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Zootekni Anabilim Dalı, Samsun.
  • 7. Xie W, Bushman B S, Ma Y, West M S, Robins J G, Michaels L & Stratton S D (2014). Genetic diversity and variation in North American orchardgrass (Dactylis glomerata L.) cultivars and breeding lines. Grassland science 60(3): 185-193.
  • 8. Xie W G, Lu X F, Zhang X Q, Huang L K & Cheng L (2012). Genetic variation and comparison of orchardgrass (Dactylis glomerata L.) cultivars and wild accessions as revealed by SSR markers. Genetics and molecular research 11: 425- 433.
  • 9. Zhao Y F, Zhang X Q, Ma X, Xie W G & Huang L K (2014). Morphological and genetic characteristics of hybrid combinations of Dactylis glomerata. Genetics and Molecular Research 13(2): 2491-2503.

The Evaluation of Genetic Diversity in Orchardgrass (Dactylis glomerata L.) Populations

Yıl 2017, Cilt: 7 Sayı: 2, 289 - 294, 15.12.2017

Öz

Orchardgrass (Dactylis glomerata L.) is a perennial forage grass, widely found in many regions
of the world. Turkey is a rich country in terms of wild orchardgrass populations. This study was
conducted in order to determine the genetic diversity of orchardgrass populations collected from
eleven provinces of Turkey. Fourteen Simple Sequence Repeats (SSR) molecular markers were
used to estimate genetic diversity in eleven populations. In the study, 72 alleles were detected.
The mean number of alleles per locus was 5.14 and it was ranged between 2 and 12. In the study,
all SSR loci were determined as polymorphic. The Polymorphism Information Content (PIC)
values ranged between 0.322-0.921. A dendrogram was constructed in order to determine genetic
cluster, it divided eleven populations into four groups. According to results, the population
materials from the same altitude were in the same group thus showing a geographical distribution
of genetic diversity of the populations. As a consequence of the study, it was observed that Turkey
region have enough diversity to provide the necessary material in Dactylis glomerata breeding
studies.

Kaynakça

  • 1. Acunalp S (2012). Ekonomik öneme sahip yerli kiraz (Prunus avium L.) genotiplerinin SSRs (Simple Sequence Repeats)’a dayalı genetik karakterizasyonu. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Biyoteknoloji Enstitüsü, Ankara.
  • 2. Hirata M, Yuyama N & Cai H (2011). Isolation and characterization of simple sequence repeat markers for the tetraploid forage grass Dactylis glomerata. Plant breeding, 130(4): 503-506.
  • 3. Jiang L F, Zhang X Q, Ma X, Huang L K, Xie W G, Ma Y M & Zhao Y F (2013). Identification of orchardgrass (Dactylis glomerata L.) cultivars by using simple sequence repeat markers. Genetics and molecular research 12(4): 5111-5123.
  • 4. Lefort, F., Lally, M., Thompson, D., Douglas, G.C. 1998. Morfolojical traits microsatellite fingerprinting and genetic relatedness of a stand of elite oaks (Q. Robur L.) at Tuallynally, Ireland. Silvae Genetica 47: 5-6.
  • 5. Madesis P, Abraham E M, Kalivas A, Ganopoulos I & Tsaftaris A (2014). Genetic diversity and structure of natural Dactylis glomerata L. populations revealed by morphological and microsatellite-based (SSR/ISSR) markers. Genetics and molecular research 13(2): 4226-4240.
  • 6. Mercan L (2010). Yerli tavuk genotiplerinin ticari genotipler ile olan genetik farklılığının SSR (Simple Sequence Repeats- Basit Dizi Tekrarları) yöntemi ile analizi. Doktora Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Zootekni Anabilim Dalı, Samsun.
  • 7. Xie W, Bushman B S, Ma Y, West M S, Robins J G, Michaels L & Stratton S D (2014). Genetic diversity and variation in North American orchardgrass (Dactylis glomerata L.) cultivars and breeding lines. Grassland science 60(3): 185-193.
  • 8. Xie W G, Lu X F, Zhang X Q, Huang L K & Cheng L (2012). Genetic variation and comparison of orchardgrass (Dactylis glomerata L.) cultivars and wild accessions as revealed by SSR markers. Genetics and molecular research 11: 425- 433.
  • 9. Zhao Y F, Zhang X Q, Ma X, Xie W G & Huang L K (2014). Morphological and genetic characteristics of hybrid combinations of Dactylis glomerata. Genetics and Molecular Research 13(2): 2491-2503.
Toplam 9 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Derleme Makaleler
Yazarlar

Gürkan Demirkol 0000-0003-0033-8039

Özlem Önal Aşçı Bu kişi benim 0000-0002-9487-9444

Yayımlanma Tarihi 15 Aralık 2017
Gönderilme Tarihi 5 Eylül 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 7 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Demirkol, G., & Aşçı, Ö. Ö. (2017). Domuz Ayrığı (Dactylis glomerata L.) Populasyonlarında Genetik Çeşitliliğin Belirlenmesi. Ordu Üniversitesi Bilim Ve Teknoloji Dergisi, 7(2), 289-294.