The Self-Efficacy of Parents of Newborns in Turkey and The Factors That Influence Their Self-Efficacy: A Systematic Review

Yıl 2019, Cilt: 41 Sayı: 4, 434 - 447, 01.10.2019

Dilek Şayık , Özlem Örsal

https://doi.org/10.20515/otd.475583

Cited By: 2

Öz

The goal of this
systematic review is to explore the self-efficacy of parents in newborn care
and the factors that affect their self-efficacy. A systematic search of the
databases Science Direct, Medline, EBSCOhost, Google Scholar Turkish, Turkish
Medline, Ulakbim Turkish Medical index, Summon, Wiley Online Library and the
National Dissertation Index was conducted between 01.04.2018-30.04.2018. The
articles that can be accessed via these databases have been included in the
review. The literature review was conducted on the articles that have been
written in Turkey. The databases were scanned using the keywords "Pharis
self-confidence scale"; "infant care"; "baby". In the
literature review, no restriction has been made for the years covered in the
articles.  9 articles that met the
identification criteria were selected. The general attributes of the studies were
evaluated using the Pharis Self-confidence Scale score averages, and the
distributions of the influencing factors. The Pharis self-confidence scale
averages range between 28.9±6.7 and 51.14±7.61. In only four of the nine
studies analysed, it has been detected that The Pharis self-confidence averages
increase between 47.8±6.9 and 58.7±2.6 after the training; and on the 12th
week, the PSS increased only by 1 point in the training and control groups.
When no training of the parents was involved, the experience and self-efficacy
scores are higher after the first Education and studies that are not the first
4-6 weeks based on the bond/interaction between the mother and the infant. It
has been concluded that having education in infant care, having experience in
newborn care, feeling ready for motherhood increases the self-efficacy average
scores of the parents when the baby is 12-weeks-old. This increase is due to
the experience of the parents.

Anahtar Kelimeler

pharis self-confidence scale, infant care, baby

Türkiye’de Ebeveynlerin Bebek Bakımı Konusundaki Özgüvenleri ve Etkileyen Faktörler: Sistematik Derleme

Öz

Bu sistematik derleme ile ebeveynlerin bebek bakımı konusundaki
özgüvenleri ve etkileyen faktörleri ortaya çıkarmak amaçlanmıştır. Derlemeye
01.04.2018-30.04.2018 tarihlerinde Science Direct, EBSCOhost, Medline, Google
Akademik Türkçe, Türk Medline, Ulakbim Türk Tıp Dizini, Summon, Wiley Online
Library ve Ulusal Tez Merkezi veri tabanları kullanılarak ulaşılan makaleler
alınmıştır. Taramada Türkiye’de yapılmış makaleler alınmıştır. Veri
tabanlarında, “Pharis Özgüven Ölçeği”; “bebek bakımı”; “bebek” sözcük grupları
girilerek tarama yapılmıştır. Literatür taraması yapılırken, kapsadığı yıllar
açısından herhangi bir sınırlama yapılmamıştır. Seçim ölçütlerine uyan 9 makale
çalışmaya alınmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde çalışmaların genel
özellikleri, Pharis Özgüven Ölçeği puan ortalamaları ve etkileyen faktörlerin
dağılımları yapılmıştır. Pharis Özgüven Ölçeği puan ortalamalarının 28.9±6.7
ile 51.14±7.61 arasında değiştiği görülmüştür. Dokuz çalışmadan sadece dört
tanesinde bebek bakımı konusunda eğitim verildiği, eğitim sonrasında Pharis
Özgüven Ölçeği puan ortalamaların 47.8±6.9 ile 58.7±2.6 arasında arttığı; 12.
haftaya gelindiğinde eğitim ve kontrol gruplarındaki Pharis Özgüven Ölçeği
puanlarında sadece 1 puan artışı olduğu saptanmıştır. Eğitim verilmeyen
çalışmalarda da doğumdan sonraki ilk 4-6. haftadan sonra anne-bebek etkileşime
bağlı olarak tecrübe ile özgüven puanlarının arttığı belirlenmiştir. Bebek
bakımı konusunda eğitim almanın, bebek bakımı deneyimine sahip olmanın, annelik
rolüne hazır hissetmenin ve bebek doğduktan sonraki 12. haftaya gelindiğinde
tecrübeden kaynaklı anne veya babaların özgüven puan ortalamalarının arttığı
sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Pharis özgüven ölçeği, bebek bakımı, bebek, ebeveyn

Kaynakça

• 1. Güleç D, Kavlak O, Sevil Ü. Ebeveynlerin doğum sonu yaşadıkları duygusal sorunlar ve hemşirelik bakımı. HEMAR-G. 2014;11(1):54-60.
• 2. Özyürek A, Tezel Şahin F. Anne-baba olmak ve anne-babaların çocuk yetiştirme tutumları. Anne Baba Eğitimi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık; 2010. s. 35-52.
• 3. James DC. Postpartum care. Perinatal Nursing. 3th ed. Philadelphia; Lippincott; 2008. p.473-5.
• 4. Yıldız H. Gebelikte psikososyal sağlığı değerlendirme ölçeği geliştirme çalışması. Marmara Üniversitesi Hemşirelik Bilim ve Sanatı Dergisi. 2011;4(1):63-74.
• 5. Soet JE, Brack A, Dilorio C. Prevalence and predictors of woman’s experience of psychological trauma during child birth. Birth. 2003;30(1):36-46.
• 6. Musser AK, Ahmed AH, Foli KJ, Coddington JA. Paternal postpartum depression: What health care providers should know. Journal of Pediatric Health Care. 2013;27(6):479-85.
• 7. Chapman L, Durham R. Maternal-Newborn Nursing: The Critical Components of Nursing Care. Philadelphia: FA Davis. 2013.
• 8. Cheng CD, Volk AA, Marini ZA. Supporting fathering through infant massage. The Journal of Perinatal Education. 2011;20(4):200-9.
• 9. Bailey JM, Crane P, Nugent CE. Child birth education and birth plans. Obstetrics and Gynecology Clinics of North America. 2008;35(3):497-509. 10. Kara F, Uçan S, Güzel A. Babaların bebek bakımı konusundaki özgüvenleri ve etkileyen faktörler. ACU Sağlık Bil Derg. 2017:2;92-6.
• 11. Öztürk S, Erci B. Postpartum dönemdeki primipar annelere loğusa ve yenidoğan bakımı konusunda verilen eğitimin annelik özgüvenine etkisi. GÜSBD. 2016;5(2):25-31.
• 12. Zwelling E, Philips CR. Family-centered maternity care in the new millennium: is it real or is it imagined. Journal of Perinatal & Neonatal Nursing. 2001;15(3): 1-12.
• 13. Razurel C, Schweitzer MB, Dupanloup A, Irion O, Epiney M. Stressful events, social support and coping strategies of primiparous women during the postpartum period: a qualitive study. Midwifery. 2011; 27(2): 237-42.
• 14. CfRa D. Systematic reviews: crd's guidance for undertaking reviews in healthcare. University of York. Centre for Reviews & Dissemination, 2009.
• 15. Pharis ME. Age and sex differences in expectations for infants and the parenting among couples in a first pregnancy and among university students. University of Texas at Austin, 1978.
• 16. Çalışır H. İlk kez anne olan kadınların annelik rolü başarımlarını etkileyen etmenlerin incelenmesi [Doktora Tezi]. İzmir: Ege Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü; 2003.
• 17. Çalışır H, Karaçam Z. Factors associated with parenting behavior of mothers in the early postpartum period in Turkey. Nursing & Health Sciences. 2011;13(4):488-94.
• 18. Balaban E. Yenidoğan yoğun bakım ünitesinde prematüre bebek annelerine verilen eğitimin anne özgüvenine etkisi [Yüksek Lisans Tezi]. İstanbul: Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü; 2016.
• 19. Batman D. Prematüre yenidoğanların ebeveynlerine uygulanan web tabanlı eğitimin bebeğin bakımına yönelik özgüven ve kaygı düzeylerine etkisi [Yüksek Lisans Tezi]. Aydın: Adnan Menderes Üniversitesi, Sağlık Bilimler Enstitüsü; 2014.
• 20. Evcili F. Doğum sonu dönemdeki kadınların annelik rolüne hazıroluşluk durumlarının ve özgüvenlerinin değerlendirilmesi. STED. 2013;27(1):56-61.
• 21. Özkan H, Polat S. Maternal identity development education on maternity role attainment and my baby perception of primiparas. Asian Nursing Research. 2011;5(2):108-17.
• 22. Dönmez M, Civan HY, Ahlatçıoğlu EN, Dülgeroğlu D, Aydın N. Annelerin çalışma durumları ile depresyon ve anksiyete düzeyleri ilişkisinin incelenmesi - bir ön çalışma. Marmara Üniversitesi Kadın ve Toplumsal Cinsiyet Araştırmaları Dergisi. 2017;1(1):17-22.
• 23. Greenhalgh R, Slade P, Spiby H. Fathers’ coping style, antenatal preparation, and experiences of labor and the postpartum. Birth. 2000;27(3):177-84.
• 24. Iles J, Slade P, Spiby H. Posttraumatic stres symptoms and postpartum depression in couples after child birth: the role of partner support and attachment. J Anxiety Disord. 2011;25(4):520-30.
• 25. Lutz KF, Burnson C, Hane A, Samuelson A, MaleckS, Poehlmann J. Parenting stress, social support, and mother-child ınteractions in families of multiple and singleton pretermtoddlers. FamRelat 2012;61(4):642-56.
• 26. Baş F, Işık A. Öğretmen ve akademisyenler arasında oluşturulan web-tabanlı ve yüz-yüze bilgi paylaşım ortamlarının katılımcılar perspektifinden değerlendirilmesi. TURCOMAT. 2014;5(3):231-58.
• 27. Doğu Ö, Kaya H, Gündüz H, Parlak Z. Miyokard infarktüsü geçirmiş bireylere eğitim ve danışmanlıkta web tabanlı uzaktan eğitim önerisi. MN Kardiyoloji. 2015;22(4);217-22.
• 28. Boran P, Gökçay G, Devecioğlu E, Eren T. Çocuk gelinler. Marmara Medical Journal 2013;26:58-62.
• 29. Alstveit M, Severinsson E, Karlsen B. Readjusting one’s life in the tension inherent in work and motherhood. Journal of Advanced Nursing. 2011;67(10);2151-60.
• 30. Taş Arslan F, Turgut R. Prematüre bebek annelerinin evdeki bakım gereksinimleri ve bakım verme yeterliliklerini algılama durumları. DEUHYO ED. 2013;6(3):119-24.