Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Determining the Environmental Attitudes of Medical Faculty Students and Evaluating Their Environmental Behavior

Yıl 2024, Cilt: 46 Sayı: 6, 861 - 868, 07.11.2024
https://doi.org/10.20515/otd.1460037

Öz

Raising awareness and informing society about environmental health in order to improve environmental behavior; It is one of the first steps that must be taken to raise environmentally conscious generations and to increase more conscious and responsible individuals. The aim of the study was to determine the attitudes of medical faculty students of a university towards the environment and to evaluate their environmental behaviors. The research is a cross-sectional study and the study group consisted of 874 (55.21%) students studying at the Faculty of Medicine of a university. The survey form included some sociodemographic characteristics, the Environmental Behavior Scale and some questions about the environment prepared by the researchers. Surveys were completed online by students. Mann-Whitney U, Kruskal Wallis and Spearman correlation tests were used for analyses. 37.5% (n=328) of the participants were preclinical classes, and 62.5% (n=546) were clinical classes. In the study, those who are 21 years of age and under, female gender, preclinical classes, those who define themselves as environmentally friendly, those who have attended any meeting or received training on environmental awareness and environmental health, those who separate their household waste into groups such as organic/glass/plastic, those who waste waste that may be harmful to the environment. Those who isolated themselves, did not drive for short distance trips, and avoided the use of disposable materials had higher Environmental Behavior Scale scores. A moderate positive correlation was found between the score obtained from the scale and the items related to environmental attitudes (r=0.616; p<0.001). In our study, it is expected that the environmental behavior and attitudes of those who set an example for the society, such as medical faculty students, will be more positive. In order to make environmental behavior more positive, it may be recommended to support recycling projects, add environmental awareness curricula to the education curriculum, and conduct new research in the field of environmental health

Kaynakça

  • 1. Szostek K, Czech K, Cienkosz-Stepańczak B. Strontium isotopes as an indicator of human migration: Easy questions, difficult answers. Anthropological Review. 2015;78(2).
  • 2. Warner K, Van Der Geest K, Huq S, Harmeling S, Kusters K, De Sherbinin A, et al. Evidence from the frontlines of climate change: Loss and damage to communities despite coping and adaptation. 2012.
  • 3. Menteşe S. Çevresel Sürdürülebilirlik Açısından Toprak, Su Ve Hava Kirliliği: Teorik Bir İnceleme. Journal Of International Social Research. 2017;(53).
  • 4. Miller GT, Spoolman S. Living in the environment: principles, connections, and solutions. Cengage Learning; 2011.
  • 5. Agudelo-Vera CM, Mels AR, Keesman KJ, Rijnaarts HHM. Resource management as a key factor for sustainable urban planning. J Environ Manage. 2011;92(10):2295–303.
  • 6. Kennish MJ. Environmental threats and environmental future of estuaries. Environ Conserv. 2002;29(1):78–107.
  • 7. Deniz D. Sustainable thinking and environmental awareness through design education. Procedia Environ Sci. 2016;34:70–9.
  • 8. Yeşil M, Turan Y. Çevresel Duyarlılık üzerine bir ölçek geliştirme çalışması. Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi. 2020;10(2):418–35.
  • 9. Arshad H, Saleem K, Shafi S, Ahmad T, Kanwal S. Environmental awareness, concern, attitude and behavior of university students: A comparison across academic disciplines. Pol J Environ Stud. 2020;30(1):561–70.
  • 10. Bala R, Singh S, Sharma KK. Relationship between environmental knowledge, environmental sensitivity, environmental attitude and environmental behavioural intention-a segmented mediation approach. An International Journal. 2023;34(1):119–36.
  • 11. Yılmaz V, Yıldız Z, Arslan T. Üniversite Öğrencilerinin Çevresel Duyarlılıkları İle Çevresel Davranışlarının Yapısal Eşitlik Modeliyle Araştırılması. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2015;(30):271–8.
  • 12. Goldman D, Yavetz B, Pe’er S. Environmental literacy in teacher training in Israel: Environmental behavior of new students. J Environ Educ. 2006;38(1):3–22.
  • 13. Timur S, Yılmaz M. Çevre davranış ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2013;33:317–33.
  • 14. Oğuz D, Çakcı I, Kavas S. Yükseköğretimde öğrencilerin çevre bilinci. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi. 2011;12(1):34–9.
  • 15. İkiışık H, Alpaslan ARI, Çakır M, İleri Y, Aslan E, Sabreden BE, et al. Tıp Fakültesi Öğrencilerinin Geri Dönüşüm Alışkanlıklarının Değerlendirilmesi. Abant Tıp Dergisi. 2020;9(3):108–15.
  • 16. Levy A, Orion N, Leshem Y. Variables that influence the environmental behavior of adults. Environ Educ Res. 2018;24(3):307–25.
  • 17. Chen TB, Chai LT. Attitude towards the environment and green products: consumers’ perspective. Management science and engineering. 2010;4(2).
  • 18. Gıcır B, Oruç I, Özatlı NS. X, Y, Z Kuşaklarının Çevre Davranış Düzeylerinin Farklı Değişkenlere Göre İncelenmesi: Balıkesir Örneği. Eğitim ve Toplum Araştırmaları Dergisi. 2020;7(2):491-516.
  • 19. Torgler B, García-Valiñas MA. The determinants of individuals’ attitudes towards preventing environmental damage. Ecol Econ. 2007;63(2–3):536–52.
  • 20. Gül S. Üniversite Öğrencilerinin Çevre Bilinçlerinin İncelenmesi: Ondokuz Mayıs Üniversitesi Örneği. Gazi J Educ Sci. 2018;4(3):13–28.
  • 21. Şenyurt A, Temel AB, Özkahraman Ş. Üniversite öğrencilerinin çevresel konulara duyarlılıklarının incelenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi. 2011;2:8–15.
  • 22. Lozano R. Incorporation and institutionalization of SD into universities: breaking through barriers to change. J Clean Prod. 2006;14(9–11):787–96.
  • 23. Sağır ŞU, Aslan O, Cansaran A. İlköğretim Öğrencilerinin Çevre Bilgisi ve Çevre Tutumlarının Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi. İlköğretim Online. 2008;7(2),496-511.
  • 24. Aygül HH, Yildiz D. Kentsel katı atık yönetimi kapsamında “Çevreci komşu kart uygulaması.” Mediterr J Humanit. 2018;8(2):79–100.
  • 25. Recycling rate for various household waste types in Germany in 2020. statistica 2023. https://www.statista.com/statistics/1333820/recycling-rate-household-waste-germany/ [Erişim 10.05.2024].
  • 26. Recycling rate of all waste excluding major mineral waste. eurostat 2018. https://ec.europa.eu/eurostat/databrowser/view/cei_wm010/default/bar?lang=en [Erişim 10.05.2024].
  • 27. Akman G, Alkan A. İzmit kent içi ulaşımda alternatif toplu taşıma sistemlerinin aksiyomlarla tasarım yöntemi ile değerlendirilmesi. Pamukkale Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi. 2016;22(1):54–63.
  • 28. Cırıt F. Sürdürülebilir Kentiçi Ulaşim Politikalari ve Toplu Taşima Sistemlerinin Karşilaştirilmasi. 2016.
  • 29. The world’s richest country made public transport free: Here’s what happened next. euronews.green 2023 https://www.euronews.com/embed/2230282 [Erişim 10.05.2024].

Tıp Fakültesi Öğrencilerinin Çevre Tutumlarının Belirlenmesi ve Çevre Davranışlarının Değerlendirilmesi

Yıl 2024, Cilt: 46 Sayı: 6, 861 - 868, 07.11.2024
https://doi.org/10.20515/otd.1460037

Öz

Çevre davranışlarının geliştirilmesi için toplumda çevre sağlığı konusunda farkındalık oluşturularak bilgilendirilme yapılması; çevre bilincini benimsemiş nesillerin yetişmesi ve daha bilinçli, daha sorumlu bireylerin artması için atılması gereken adımların başında gelmektedir. Çalışmada bir üniversitenin tıp fakültesi öğrencilerinin çevreye yönelik tutumlarının belirlenmesi ve çevresel davranışlarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Araştırma kesitsel bir çalışma olup çalışma grubunu bir üniversitenin Tıp Fakültesinde öğrenim gören 874 (%55,21) öğrenci oluşturmuştur. Anket formda bazı sosyodemografik özellikler, Çevresel Davranış Ölçeği ve araştırmacılar tarafından hazırlanan çevreye yönelik bazı sorular yer aldı. Anketler öğrenciler tarafından çevrim içi olarak dolduruldu. Analizler için Mann-Whitney U, Kruskal Wallis ve Spearman korelasyon testleri kullanıldı. Katılımcıların %37,5'ini (n=328) preklinik sınıflar, %62,5'ini (n=546) ise klinik sınıflar oluşturdu. Çalışmada 21 yaş ve altında olanlar, kadın cinsiyet, preklinik sınıflar, kendini çevre dostu olarak tanımlayanlar, çevre bilinci ve çevre sağlığı konusunda herhangi bir toplantıya katılmış ya da eğitim almış olanlar, evsel atıklarını organik/cam/plastik gibi gruplara ayıranlar, çevreye zararlı olabilecek atıkları izole edenler, kısa mesafeli seyahatler için araba kullanmayanlar ve tek kullanımlık malzeme kullanımından kaçınanların Çevresel Davranış Ölçeği puanları daha yüksek idi. Ölçekten alınan puan ile çevresel tutumlara ilişkin maddeler arasında orta düzeyde pozitif korelasyon bulundu (r=0.616; p<0.001). Çalışmamızda tıp fakültesi öğrencileri gibi topluma örnek teşkil eden kesimden çevre davranışı ve tutumlarının daha olumlu olması beklenmektedir. Çevre davranışının daha olumlu hale getirilmesi için geri dönüşüm projelerinin desteklenmesi, öğrenim müfredatlarına çevre bilincine yönelik ders programlarının eklenmesi ve çevre sağlığı alanında yeni araştırmaların yapılması önerilebilir.

Etik Beyan

Çalışma için tüm etik onay ve izinler alınmıştır.

Destekleyen Kurum

Yok

Kaynakça

  • 1. Szostek K, Czech K, Cienkosz-Stepańczak B. Strontium isotopes as an indicator of human migration: Easy questions, difficult answers. Anthropological Review. 2015;78(2).
  • 2. Warner K, Van Der Geest K, Huq S, Harmeling S, Kusters K, De Sherbinin A, et al. Evidence from the frontlines of climate change: Loss and damage to communities despite coping and adaptation. 2012.
  • 3. Menteşe S. Çevresel Sürdürülebilirlik Açısından Toprak, Su Ve Hava Kirliliği: Teorik Bir İnceleme. Journal Of International Social Research. 2017;(53).
  • 4. Miller GT, Spoolman S. Living in the environment: principles, connections, and solutions. Cengage Learning; 2011.
  • 5. Agudelo-Vera CM, Mels AR, Keesman KJ, Rijnaarts HHM. Resource management as a key factor for sustainable urban planning. J Environ Manage. 2011;92(10):2295–303.
  • 6. Kennish MJ. Environmental threats and environmental future of estuaries. Environ Conserv. 2002;29(1):78–107.
  • 7. Deniz D. Sustainable thinking and environmental awareness through design education. Procedia Environ Sci. 2016;34:70–9.
  • 8. Yeşil M, Turan Y. Çevresel Duyarlılık üzerine bir ölçek geliştirme çalışması. Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi. 2020;10(2):418–35.
  • 9. Arshad H, Saleem K, Shafi S, Ahmad T, Kanwal S. Environmental awareness, concern, attitude and behavior of university students: A comparison across academic disciplines. Pol J Environ Stud. 2020;30(1):561–70.
  • 10. Bala R, Singh S, Sharma KK. Relationship between environmental knowledge, environmental sensitivity, environmental attitude and environmental behavioural intention-a segmented mediation approach. An International Journal. 2023;34(1):119–36.
  • 11. Yılmaz V, Yıldız Z, Arslan T. Üniversite Öğrencilerinin Çevresel Duyarlılıkları İle Çevresel Davranışlarının Yapısal Eşitlik Modeliyle Araştırılması. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2015;(30):271–8.
  • 12. Goldman D, Yavetz B, Pe’er S. Environmental literacy in teacher training in Israel: Environmental behavior of new students. J Environ Educ. 2006;38(1):3–22.
  • 13. Timur S, Yılmaz M. Çevre davranış ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2013;33:317–33.
  • 14. Oğuz D, Çakcı I, Kavas S. Yükseköğretimde öğrencilerin çevre bilinci. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi. 2011;12(1):34–9.
  • 15. İkiışık H, Alpaslan ARI, Çakır M, İleri Y, Aslan E, Sabreden BE, et al. Tıp Fakültesi Öğrencilerinin Geri Dönüşüm Alışkanlıklarının Değerlendirilmesi. Abant Tıp Dergisi. 2020;9(3):108–15.
  • 16. Levy A, Orion N, Leshem Y. Variables that influence the environmental behavior of adults. Environ Educ Res. 2018;24(3):307–25.
  • 17. Chen TB, Chai LT. Attitude towards the environment and green products: consumers’ perspective. Management science and engineering. 2010;4(2).
  • 18. Gıcır B, Oruç I, Özatlı NS. X, Y, Z Kuşaklarının Çevre Davranış Düzeylerinin Farklı Değişkenlere Göre İncelenmesi: Balıkesir Örneği. Eğitim ve Toplum Araştırmaları Dergisi. 2020;7(2):491-516.
  • 19. Torgler B, García-Valiñas MA. The determinants of individuals’ attitudes towards preventing environmental damage. Ecol Econ. 2007;63(2–3):536–52.
  • 20. Gül S. Üniversite Öğrencilerinin Çevre Bilinçlerinin İncelenmesi: Ondokuz Mayıs Üniversitesi Örneği. Gazi J Educ Sci. 2018;4(3):13–28.
  • 21. Şenyurt A, Temel AB, Özkahraman Ş. Üniversite öğrencilerinin çevresel konulara duyarlılıklarının incelenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi. 2011;2:8–15.
  • 22. Lozano R. Incorporation and institutionalization of SD into universities: breaking through barriers to change. J Clean Prod. 2006;14(9–11):787–96.
  • 23. Sağır ŞU, Aslan O, Cansaran A. İlköğretim Öğrencilerinin Çevre Bilgisi ve Çevre Tutumlarının Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi. İlköğretim Online. 2008;7(2),496-511.
  • 24. Aygül HH, Yildiz D. Kentsel katı atık yönetimi kapsamında “Çevreci komşu kart uygulaması.” Mediterr J Humanit. 2018;8(2):79–100.
  • 25. Recycling rate for various household waste types in Germany in 2020. statistica 2023. https://www.statista.com/statistics/1333820/recycling-rate-household-waste-germany/ [Erişim 10.05.2024].
  • 26. Recycling rate of all waste excluding major mineral waste. eurostat 2018. https://ec.europa.eu/eurostat/databrowser/view/cei_wm010/default/bar?lang=en [Erişim 10.05.2024].
  • 27. Akman G, Alkan A. İzmit kent içi ulaşımda alternatif toplu taşıma sistemlerinin aksiyomlarla tasarım yöntemi ile değerlendirilmesi. Pamukkale Üniversitesi Mühendislik Bilimleri Dergisi. 2016;22(1):54–63.
  • 28. Cırıt F. Sürdürülebilir Kentiçi Ulaşim Politikalari ve Toplu Taşima Sistemlerinin Karşilaştirilmasi. 2016.
  • 29. The world’s richest country made public transport free: Here’s what happened next. euronews.green 2023 https://www.euronews.com/embed/2230282 [Erişim 10.05.2024].
Toplam 29 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Çevresel Epidemiyoloji, Halk Sağlığı (Diğer)
Bölüm ORİJİNAL MAKALELER / ORIGINAL ARTICLES
Yazarlar

Feyza Nehir Öznur Muz 0000-0001-8747-9867

Sevil Aydoğan Gedik 0000-0002-7314-5900

Ezgi Yücel 0000-0001-9359-3877

Didem Arslantaş 0000-0002-5263-3710

Alaettin Ünsal 0000-0001-8353-1605

Yayımlanma Tarihi 7 Kasım 2024
Gönderilme Tarihi 28 Mart 2024
Kabul Tarihi 16 Eylül 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 46 Sayı: 6

Kaynak Göster

Vancouver Öznur Muz FN, Aydoğan Gedik S, Yücel E, Arslantaş D, Ünsal A. Tıp Fakültesi Öğrencilerinin Çevre Tutumlarının Belirlenmesi ve Çevre Davranışlarının Değerlendirilmesi. Osmangazi Tıp Dergisi. 2024;46(6):861-8.


13299        13308       13306       13305    13307  1330126978