Öz
Amaç: Çalışmamızda COVID-19 hastalığı nedeniyle hastaneye yatırılan geriatrik hastalarda nutrisyon durumunun hastalığın prognozuna olan etkisini değerlendirdik.
Materyal ve Metot: Bu prospektif tek merkezli çalışmaya pandemi servisimize yatırılan 65 yaş üstü 110 COVID-19 tanılı hasta dâhil edildi. Malnutrisyon riski Nutrityonel Risk Taraması 2002 (NRS 2002) ile değerlendirildi. Hastalar NRS 2002 skoruna göre ≥3 puan (1. grup) ve <3 puan (2. grup) olacak şekilde iki gruba ayrıldı. Hastaların prognoz belirteçleri kaydedildi. Tüm bu parametreler bu iki grup arasında değerlendirildi. İstatistiksel anlamlılık düzeyi p<0,05 olarak belirlendi.
Bulgular: Çalışmaya toplam 110 hasta (Erkek/Kadın:51/59) dahil edildi. 1.grupta yatış süresi, tomografi tutulumu, entübasyon ve yoğun bakıma sevk oranları, lökosit, C reaktif proteini (CRP), ferritin, d-dimer düzeyleri 2. gruba göre daha yüksekti (p<0,05). 1.gruptaki 35 olgu taburcu, 18 olgu 1. basamak yoğun bakıma sevk, 2 olgu 3. basamak yoğun bakıma sevk edildi. 2. Grupta ise 53 olgu taburcu, 2 olgu 1. basamak yoğun bakıma sevk edildi. NRS2002 skoru ile yaş, solunum sayısı, lökosit, üre, kreatinin, CRP, d-dimer ve yattığı gün sayısı arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki saptandı (p<0,05).
Sonuç: COVID-19 tanısı ile hastaneye yatırılan geriatrik hastalarda nutrisyonel durumun hastalığın prognozunu etkilediğini gösterdik. Malnütre hastaların prognostik belirteçleri daha kötü, hastanede yatış süresi daha uzundur ve yoğun bakım ihtiyacı belirgin olarak artmıştır.