Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

A Systematic Analysis of Thesis Made Related to Simulation in the Field of Fundamentals of Nursing in Turkey

Yıl 2022, , 440 - 452, 05.12.2022
https://doi.org/10.38108/ouhcd.1020511

Öz

This study was carried out to examine the postgraduate theses about simulation in the field of fundamentals of nursing in Turkey. In the population of the systematic analysis/review study, researchers in the field of nursing in the database "National Thesis Center of the Council of Higher Education" between August-September 2021 using the keywords "simulation", "simulator", "standard patient", "standardized patient", "simulated patient" and "scenario". As a result of the search made by using keywords, 49 registered theses were reached and 18 postgraduate theses meeting the research criteria were included in extent of the investigation. As a result of the investigation, it was determined that the first postgraduate thesis study on simulation in the field of fundamentals of nursing was made in 2014 and it has continued to increase over the years. It was found that more than half of the theses (n:11) were doctoral theses, the majority of them were made in experimental design (n:14), the sample group of almost all the theses was nursing students (n:16), and half of the theses (n:9) investigated the effect of simulation on psychomotor learning. Although the use of simulation in the field of fundamentals of nursing in our country continues to increase, it is still not at the desired level. It is considered that simulation application should be studied not only with students but also with nurses, and simulation should be included in orientation trainings, especially with nurses who are new to the profession.

Kaynakça

  • Açıl A. (2019). Bir simülasyon oyununun hemşirelik öğrencilerinin yansıtıcı düşünme becerilerine etkisi. Düzce: Düzce Üniversitesi; Yüksek lisans tezi.
  • Ahn H, Kim HY. (2015). Implementation and outcome evaluation of high-fidelity simulation scenarios to integrate cognitive and psychomotor skills for Korean nursing students. Nurse Education Today, 35(5), 706-711.
  • Akalın A, Şahin S. (2020). Hemşirelik eğitiminde simülasyonun kullanılması: Türkiye’de lisansüstü tezler üzerine bir inceleme. Koç Üniversitesi Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 17(2), 139-147.
  • Akhu-Zaheya LM, Gharaibeh MK, Alostaz ZM. (2013). Effectiveness of simulation on knowledge acquisition, knowledge retention, and self-efficacy of nursing students in Jordan. Clinical Simulation Nursing, 9(9), 335–342.
  • Akyüz A. (2011). Hemşirelik beceri eğitiminde yenilikçi uygulamalar. Sağlık Bilimlerinde Klinik ve İletişim Beceri Eğitimleri Kongresi, Kongre Özet Kitabı. 2011; s:13, Ankara.
  • Alinier GA. (2007). A Typology of educationally focused medical simulation tools. Medical Teacher, 29(8), 243-250.
  • Bradley P. (2006). The history of simulation in medical education and possible future directions. Medical Education, 40(3), 254-262.
  • Coşkun G. (2017). Yüksek gerçeklikli simülasyon yönteminin hemşirelik öğrencilerinin bilgi ve klinik karar verme düzeyine etkisi. Sivas: Cumhuriyet Üniversitesi; Yüksek lisans tezi.
  • Doğan P. (2015). Hemşirelik eğitiminde farklı simülasyon yöntemlerinin öğrencilerin eleştirel düşünme eğilimleri ve öz etkililik düzeylerine etkisi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi; Doktora tezi.
  • Erdem H. (2018). Periferik intravenöz kateterizasyon becerisi geliştirilmesinde simülasyona dayalı öğretimin etkisinin incelenmesi. İzmir: Ege Üniversitesi; Yüksek lisans tezi.
  • Erkuş G. (2018). Etik eğitiminde standart hasta kullanımının hemşirelik lisans öğrencilerinin ahlaki duyarlılık, ahlaki muhakeme ve etik karar verme becerilerine etkisinin incelenmesi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi; Doktora tezi
  • Göriş S, Bilgi N, Bayındır SK. (2014). Hemşirelik eğitiminde simülasyon kullanımı. Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 4, 25-29.
  • Günay İsmailoğlu E. (2015). İntravenöz kateterizasyon becerisini kazandırmada sanal simülatör ve plastik kol maketi kullanımının etkinliğinin karşılaştırılması. İzmir: Ege Üniversitesi; Doktora tezi.
  • İlaslan N. (2019). Standardize hasta uygulamasında işbirlikli öğrenme yönteminin hemşirelik öğrencilerinin bilgi, psikomotor beceri ve anksiyete düzeylerine etkisi. Düzce: Düzce Üniversitesi; Yüksek lisans tezi.
  • Karaçay P. (2017). Hemşirelikte simülasyon eğitiminin öğretim elemanı ve öğrenci değişkenleri açısından değerlendirilmesi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi; Doktora tezi
  • Karadağ M, Çalışkan N, İşeri Ö. (2015). Simüle hasta kullanımına ilişkin öğrenci görüşleri. Çağdaş Tıp Dergisi, 5, 36-44.
  • Khalaila R. (2014). Simulation in nursing education: An evaluation of students' outcomes at their first clinical practice combined with simulations. Nurse Education Today, 34(2), 252–258.
  • Kılıç Arslan B. (2018). Hemşirelerin ventrogluteal bölgeye intramüsküler ilaç uygulama becerilerinin geliştirilmesinde hibrit simülasyon yönteminin etkinliğinin değerlendirilmesi. Ankara: Sağlık Bilimleri Üniversitesi; Doktora tezi.
  • Kimhi E, Reishtein JL, Cohen M, Friger M, Hurvitz N, Avraham R. (2016). Impact of simulation and clinical experience on self-efficacy in nursing students: Intervention study. Nurse Educator, 41(1), 1-4.
  • Koçyiğit H. (2019). Senaryo temelli yüksek gerçekli ve tekrarlı simülasyon yönteminin hemşirelik öğrencilerinin tıbbi hatalara eğilim, öz etkililik-yeterlilik ve durumsal kaygı düzeyleri üzerine etkisi. Sivas: Sivas Cumhuriyet Üniversitesi; Yüksek lisans tezi.
  • Nehring WM, Lashley FR. (2009). Nursing simulation: A review of the past 40 years. Simulation & Gaming, 40(4), 528-552.
  • Orhan Ş. (2019). Hemşirelik öğrencilerinin düşük ve yüksek gerçeklikli simülatör ile aspirasyon becerisini öğrenmede yaşadığı kaygı, memnuniyet ve kendilerine güven düzeyinin belirlenmesi. Sivas: Cumhuriyet Üniversitesi; Yüksek lisans tezi.
  • Orkun N. (2020). Standart hasta yönteminin hemşirelik öğrencilerinin triyaj uygulama becerileri ve özgüvenleri üzerine etkisinin incelenmesi. İzmir: Ege Üniversitesi; Doktora tezi.
  • Rhodes LM, Curran C. (2005). Use of the human patient simülatör to teach clinical judgment skills in a baccalaureate nursing program. Computer Informatics Nursing, 23(5), 256-262.
  • Sanford PG. (2010). Simulation in nursing education: A review of the research. The Qualitative Report, 15(4), 1006-1011.
  • Sarmasoğlu Ş, Dinç L, Elçin M. (2016). Hemşirelik öğrencilerinin klinik beceri eğitimlerinde kullanılan standart hasta ve maketlere ilişkin görüşleri. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 13(2), 107-115.
  • Sarmasoğlu Ş. (2014). Hemşirelik eğitiminde standart hasta kullanımının öğrencilerin psikomotor beceri geliştirme süreçlerine etkisi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi; Doktora tezi.
  • Sezer H, Orgun F. (2017). Hemşirelik eğitiminde simülasyon kullanımı ve simülasyon modeli. Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 33(2), 140-152.
  • Sezgünsay E. (2019). Hemşirelik öğrencilerinin basınç yaralanması değerlendirme becerilerinin geliştirilmesinde yüksek gerçeklikli simülasyon yönteminin etkinliğinin incelenmesi. Ankara: Sağlık Bilimleri Üniversitesi; Yüksek lisans tezi.
  • Şahin G. (2020). Sanal hasta ve yüksek gerçeklikli simülatör temelli simülasyon yöntemlerinin hemşirelik öğrencilerinin performans, simülasyona dayalı öğrenme ve klinik karar vermede özgüven ve anksiyete düzeylerine etkisi. Ankara: Sağlık Bilimleri Üniversitesi; Doktora tezi.
  • Şendir M, Coşkun EY. (2016). Hemşirelik eğitiminde teknolojik bir adım: IMventro-sim. GOP Taksim EAH JAREN, 2(2), 103-108.
  • Şendir M. (2013). Kadın sağlığı hemşireliği eğitiminde simulasyon kullanımı. Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi, 21(3), 205-212.
  • Terzioğlu F, Kapucu S, Özdemir L, Boztepe H, Duygulu S, Tuna Z. ve ark. (2012). Simülasyon yöntemine ilişkin hemşirelik öğrencilerinin görüşleri. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Dergisi, 19, 16-23.
  • Tofil NM, Morris JL, Peterson DT, Watts P, Epps C, Harrington KF. ve ark. (2014). Interprofessional simulation training improves knowledge and teamwork in nursing and medical students during internal medicine clerkship. Journal of Hospital Medicine, 9(3), 189-192.
  • Tüzer H. (2015). Yüksek gerçeklikli simülatör ve standart hasta kullanımının hemşirelik lisans öğrencilerinin toraks ve kalp muayene becerilerine etkisi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi; Doktora tezi.
  • Uğur E, Coşkun EY. (2017). Hasta güvenliği ve simülasyon. Türkiye Klinikleri Pediatric Nursing-Special Topics, 3(1), 1-5.
  • Uslusoy EÇ. (2018). Hemşirelik eğitiminde simülasyon kullanımı: Öğrencilerin görüşleri. Süleyman Demirel Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 9(2), 13-18.
  • Uzelli Yılmaz D. (2017). Periferal intravenöz kateterizasyon uygulama becerisi geliştirmede ve intravenöz sıvı tedavi komplikasyonlarını tanılamada hibrit simülasyon kullanımının etkisi. İzmir: Ege Üniversitesi; Doktora tezi.
  • Whelan GP, Boulet JR, McKinley DW, Norcini JJ, van Zanten M, Hambleton RK. ve ark. (2005). Scoring standardized patient examinations: lessons learned from the development and administration of the ECFMG clinical skills assessment (CSA). Medical Teacher, 27(3), 200–206.
  • Yılmaz Coşkun E. (2017). İntramüsküler ilaç uygulama becerisinin öğretiminde bilgisayar destekli ve hibrid simülasyon kullanımının etkinliği. İstanbul: İstanbul Üniversitesi; Doktora tezi.

Türkiye’de Hemşirelik Esasları Alanında Simülasyon ile İlgili Yapılan Tezlerin Sistematik İncelenmesi

Yıl 2022, , 440 - 452, 05.12.2022
https://doi.org/10.38108/ouhcd.1020511

Öz

Bu çalışma, Türkiye’de Hemşirelik Esasları alanında simülasyon ile ilgili yapılan lisansüstü tezlerin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Çalışmanın evrenini Ağustos-Eylül 2021 tarihlerinde “simülasyon”, “simülatör”, “standart hasta”, “standardize hasta”, “simüle hasta” ve “senaryo” anahtar sözcükleri kullanılarak “Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi” veri tabanında yıl sınırlaması olmaksızın hemşirelik alanında yapılan çalışmalar oluşturmuştur. Anahtar sözcükler kullanılarak, yapılan tarama sonucunda 49 kayıtlı teze ulaşılmış bu tezlerden araştırma kriterlerini karşılayan 18 lisansüstü tez inceleme kapsamına alınmıştır. İnceleme sonucunda Hemşirelik Esasları alanında simülasyon ile ilgili ilk lisansüstü tez çalışmasının 2014 yılında yapıldığı ve yıllar içinde artarak devam ettiği görülmektedir. Tezlerin yarısından fazlasının (n:11) doktora tezi olduğu, büyük çoğunluğunun deneysel tasarımda yapıldığı (n:14), tezlerin neredeyse tamamının örneklem grubunu hemşirelik öğrencilerinin (n:16) oluşturduğu ve tezlerin yarısının (n:9) simülasyonun psikomotor öğrenme alanına etkisini incelediği belirlenmiştir. Simülasyonun ülkemizde Hemşirelik Esasları alanında kullanımı artarak devam etmekle birlikte, hala istendik düzeyde değildir. Ayrıca simülasyon uygulamasının sadece öğrenciler ile değil hemşireler ile de çalışılması gerektiği özellikle de mesleğe yeni başlayan hemşireler ile oryantasyon eğitimlerinde simülasyona yer verilmesi gerektiği düşünülmektedir.

Kaynakça

  • Açıl A. (2019). Bir simülasyon oyununun hemşirelik öğrencilerinin yansıtıcı düşünme becerilerine etkisi. Düzce: Düzce Üniversitesi; Yüksek lisans tezi.
  • Ahn H, Kim HY. (2015). Implementation and outcome evaluation of high-fidelity simulation scenarios to integrate cognitive and psychomotor skills for Korean nursing students. Nurse Education Today, 35(5), 706-711.
  • Akalın A, Şahin S. (2020). Hemşirelik eğitiminde simülasyonun kullanılması: Türkiye’de lisansüstü tezler üzerine bir inceleme. Koç Üniversitesi Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 17(2), 139-147.
  • Akhu-Zaheya LM, Gharaibeh MK, Alostaz ZM. (2013). Effectiveness of simulation on knowledge acquisition, knowledge retention, and self-efficacy of nursing students in Jordan. Clinical Simulation Nursing, 9(9), 335–342.
  • Akyüz A. (2011). Hemşirelik beceri eğitiminde yenilikçi uygulamalar. Sağlık Bilimlerinde Klinik ve İletişim Beceri Eğitimleri Kongresi, Kongre Özet Kitabı. 2011; s:13, Ankara.
  • Alinier GA. (2007). A Typology of educationally focused medical simulation tools. Medical Teacher, 29(8), 243-250.
  • Bradley P. (2006). The history of simulation in medical education and possible future directions. Medical Education, 40(3), 254-262.
  • Coşkun G. (2017). Yüksek gerçeklikli simülasyon yönteminin hemşirelik öğrencilerinin bilgi ve klinik karar verme düzeyine etkisi. Sivas: Cumhuriyet Üniversitesi; Yüksek lisans tezi.
  • Doğan P. (2015). Hemşirelik eğitiminde farklı simülasyon yöntemlerinin öğrencilerin eleştirel düşünme eğilimleri ve öz etkililik düzeylerine etkisi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi; Doktora tezi.
  • Erdem H. (2018). Periferik intravenöz kateterizasyon becerisi geliştirilmesinde simülasyona dayalı öğretimin etkisinin incelenmesi. İzmir: Ege Üniversitesi; Yüksek lisans tezi.
  • Erkuş G. (2018). Etik eğitiminde standart hasta kullanımının hemşirelik lisans öğrencilerinin ahlaki duyarlılık, ahlaki muhakeme ve etik karar verme becerilerine etkisinin incelenmesi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi; Doktora tezi
  • Göriş S, Bilgi N, Bayındır SK. (2014). Hemşirelik eğitiminde simülasyon kullanımı. Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 4, 25-29.
  • Günay İsmailoğlu E. (2015). İntravenöz kateterizasyon becerisini kazandırmada sanal simülatör ve plastik kol maketi kullanımının etkinliğinin karşılaştırılması. İzmir: Ege Üniversitesi; Doktora tezi.
  • İlaslan N. (2019). Standardize hasta uygulamasında işbirlikli öğrenme yönteminin hemşirelik öğrencilerinin bilgi, psikomotor beceri ve anksiyete düzeylerine etkisi. Düzce: Düzce Üniversitesi; Yüksek lisans tezi.
  • Karaçay P. (2017). Hemşirelikte simülasyon eğitiminin öğretim elemanı ve öğrenci değişkenleri açısından değerlendirilmesi. İstanbul: İstanbul Üniversitesi; Doktora tezi
  • Karadağ M, Çalışkan N, İşeri Ö. (2015). Simüle hasta kullanımına ilişkin öğrenci görüşleri. Çağdaş Tıp Dergisi, 5, 36-44.
  • Khalaila R. (2014). Simulation in nursing education: An evaluation of students' outcomes at their first clinical practice combined with simulations. Nurse Education Today, 34(2), 252–258.
  • Kılıç Arslan B. (2018). Hemşirelerin ventrogluteal bölgeye intramüsküler ilaç uygulama becerilerinin geliştirilmesinde hibrit simülasyon yönteminin etkinliğinin değerlendirilmesi. Ankara: Sağlık Bilimleri Üniversitesi; Doktora tezi.
  • Kimhi E, Reishtein JL, Cohen M, Friger M, Hurvitz N, Avraham R. (2016). Impact of simulation and clinical experience on self-efficacy in nursing students: Intervention study. Nurse Educator, 41(1), 1-4.
  • Koçyiğit H. (2019). Senaryo temelli yüksek gerçekli ve tekrarlı simülasyon yönteminin hemşirelik öğrencilerinin tıbbi hatalara eğilim, öz etkililik-yeterlilik ve durumsal kaygı düzeyleri üzerine etkisi. Sivas: Sivas Cumhuriyet Üniversitesi; Yüksek lisans tezi.
  • Nehring WM, Lashley FR. (2009). Nursing simulation: A review of the past 40 years. Simulation & Gaming, 40(4), 528-552.
  • Orhan Ş. (2019). Hemşirelik öğrencilerinin düşük ve yüksek gerçeklikli simülatör ile aspirasyon becerisini öğrenmede yaşadığı kaygı, memnuniyet ve kendilerine güven düzeyinin belirlenmesi. Sivas: Cumhuriyet Üniversitesi; Yüksek lisans tezi.
  • Orkun N. (2020). Standart hasta yönteminin hemşirelik öğrencilerinin triyaj uygulama becerileri ve özgüvenleri üzerine etkisinin incelenmesi. İzmir: Ege Üniversitesi; Doktora tezi.
  • Rhodes LM, Curran C. (2005). Use of the human patient simülatör to teach clinical judgment skills in a baccalaureate nursing program. Computer Informatics Nursing, 23(5), 256-262.
  • Sanford PG. (2010). Simulation in nursing education: A review of the research. The Qualitative Report, 15(4), 1006-1011.
  • Sarmasoğlu Ş, Dinç L, Elçin M. (2016). Hemşirelik öğrencilerinin klinik beceri eğitimlerinde kullanılan standart hasta ve maketlere ilişkin görüşleri. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 13(2), 107-115.
  • Sarmasoğlu Ş. (2014). Hemşirelik eğitiminde standart hasta kullanımının öğrencilerin psikomotor beceri geliştirme süreçlerine etkisi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi; Doktora tezi.
  • Sezer H, Orgun F. (2017). Hemşirelik eğitiminde simülasyon kullanımı ve simülasyon modeli. Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 33(2), 140-152.
  • Sezgünsay E. (2019). Hemşirelik öğrencilerinin basınç yaralanması değerlendirme becerilerinin geliştirilmesinde yüksek gerçeklikli simülasyon yönteminin etkinliğinin incelenmesi. Ankara: Sağlık Bilimleri Üniversitesi; Yüksek lisans tezi.
  • Şahin G. (2020). Sanal hasta ve yüksek gerçeklikli simülatör temelli simülasyon yöntemlerinin hemşirelik öğrencilerinin performans, simülasyona dayalı öğrenme ve klinik karar vermede özgüven ve anksiyete düzeylerine etkisi. Ankara: Sağlık Bilimleri Üniversitesi; Doktora tezi.
  • Şendir M, Coşkun EY. (2016). Hemşirelik eğitiminde teknolojik bir adım: IMventro-sim. GOP Taksim EAH JAREN, 2(2), 103-108.
  • Şendir M. (2013). Kadın sağlığı hemşireliği eğitiminde simulasyon kullanımı. Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi, 21(3), 205-212.
  • Terzioğlu F, Kapucu S, Özdemir L, Boztepe H, Duygulu S, Tuna Z. ve ark. (2012). Simülasyon yöntemine ilişkin hemşirelik öğrencilerinin görüşleri. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik Dergisi, 19, 16-23.
  • Tofil NM, Morris JL, Peterson DT, Watts P, Epps C, Harrington KF. ve ark. (2014). Interprofessional simulation training improves knowledge and teamwork in nursing and medical students during internal medicine clerkship. Journal of Hospital Medicine, 9(3), 189-192.
  • Tüzer H. (2015). Yüksek gerçeklikli simülatör ve standart hasta kullanımının hemşirelik lisans öğrencilerinin toraks ve kalp muayene becerilerine etkisi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi; Doktora tezi.
  • Uğur E, Coşkun EY. (2017). Hasta güvenliği ve simülasyon. Türkiye Klinikleri Pediatric Nursing-Special Topics, 3(1), 1-5.
  • Uslusoy EÇ. (2018). Hemşirelik eğitiminde simülasyon kullanımı: Öğrencilerin görüşleri. Süleyman Demirel Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 9(2), 13-18.
  • Uzelli Yılmaz D. (2017). Periferal intravenöz kateterizasyon uygulama becerisi geliştirmede ve intravenöz sıvı tedavi komplikasyonlarını tanılamada hibrit simülasyon kullanımının etkisi. İzmir: Ege Üniversitesi; Doktora tezi.
  • Whelan GP, Boulet JR, McKinley DW, Norcini JJ, van Zanten M, Hambleton RK. ve ark. (2005). Scoring standardized patient examinations: lessons learned from the development and administration of the ECFMG clinical skills assessment (CSA). Medical Teacher, 27(3), 200–206.
  • Yılmaz Coşkun E. (2017). İntramüsküler ilaç uygulama becerisinin öğretiminde bilgisayar destekli ve hibrid simülasyon kullanımının etkinliği. İstanbul: İstanbul Üniversitesi; Doktora tezi.
Toplam 40 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Hemşirelik
Bölüm Derleme
Yazarlar

Hatice Erdem 0000-0002-7944-1567

Nihal Taşkıran 0000-0003-4342-3321

Dilek Sarı 0000-0002-1859-2855

Yayımlanma Tarihi 5 Aralık 2022
Gönderilme Tarihi 8 Kasım 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022

Kaynak Göster

APA Erdem, H., Taşkıran, N., & Sarı, D. (2022). Türkiye’de Hemşirelik Esasları Alanında Simülasyon ile İlgili Yapılan Tezlerin Sistematik İncelenmesi. Ordu Üniversitesi Hemşirelik Çalışmaları Dergisi, 5(3), 440-452. https://doi.org/10.38108/ouhcd.1020511