Competence Scale for Inclusive Education Practices of Schools: A Validity and Reliability Analysis

Yıl 2021, Cilt: 22 Sayı: 4, 847 - 870, 01.12.2021

Tansel Yazıcıoğlu , Halime Miray Sümer

https://doi.org/10.21565/ozelegitimdergisi.741524

Cited By: 2

Öz

Introduction: With the research done in recent years, with the change in basic beliefs and assumptions about children with special needs, the role of schools in relation to them has also changed. The aim of this study is to develop a measurement tool to evaluate the competency of the schools in regard to inclusive education activities.
Method: The scale was developed following a systematic process. The participants of the study are teachers working at primary schools, secondary schools, and high schools during the spring semester of the 2019-2020 school year. “Competence Scale for Inclusive Education Practices of Schools” developed was administered to a total of 582 teachers.
Findings: The data collected from 341 teachers were analysed using exploratory factor analysis. The data from 241 teachers were investigated using the confirmatory factor analysis. The results of the exploratory factor analysis produced a scale with four factors (school guidance services, support education room services, the organization of educational setting, and teachers’ knowledge level) and 25 items. The validity of this scale was tested with the confirmatory factor analysis which indicated that the scale has an acceptable index of fit. The Cronbach Alpha reliability (internal consistency) coefficient for the whole scale is found to be .95. The Cronbach Alpha reliability coefficients for the factors are found to vary between .87 and .94.
Discussion: The findings suggest that the scale developed is a valid and reliable tool to measure the competency of the schools in regard to the inclusive education activities. This developed scale can be used to evaluate the integration practices in Turkey in a multi-dimensional way. According to the evaluation results, it is thought that changes and improvements can be made in the applications. 

Anahtar Kelimeler

Inclusive education, special education, scale development, competency of the schools, teachers’ knowledge level

Okulların Bütünleştirme Uygulamalarına Yönelik Yeterlilik Ölçeği: Geçerlilik ve Güvenirlilik Çalışması

Öz

Giriş: Son yıllarda yapılan araştırmalarla birlikte, özel gereksinimli çocuklara ilişkin temel inançlar ve varsayımların değişmesiyle okulların da onlarla ilgili rolü değişmiştir. Bu çalışmanın amacı, okulların bütünleştirme uygulamalarına yönelik yeterliliklerini ölçmek amacıyla ölçme aracı geliştirilmesidir.
Yöntem: Çalışmanın amacı doğrultusunda, araştırmacılar sistematik bir süreç izleyerek “Okulların Bütünleştirme Uygulamalarına Yönelik Yeterlik” ölçeği hazırlanmış ve hazırlanan ölçek toplam 582 öğretmene uygulanmıştır. Çalışmaya 2019-2020 eğitim-öğretim yılı bahar döneminde ilkokul, ortaokul ve liselerde görev yapmakta olan öğretmenler dahil edilmiştir. Ölçek 341 öğretmene uygulanarak elde edilen veriler üzerinde açımlayıcı faktör analizi, 241 öğretmenden elde edilen verilerle doğrulayıcı faktör analizi yapılmıştır.
Bulgular: Açımlayıcı faktör analizi sonucunda, dört faktör (okul rehberlik hizmetleri, destek eğitim odası hizmetleri, çevresel eğitsel düzenleme, öğretmen bilgi düzeyi) ve 25 maddeden oluşan bir yapı ortaya çıkmıştır. Ortaya çıkan bu yapının geçerliği doğrulayıcı faktör analizi ile test edilmiş ve ölçeğin kabul edilebilir düzeyde uyum indeks değerlerine sahip olduğu görülmüştür. Ayrıca Cronbach Alfa güvenirlik (iç tutarlık) katsayısı .95 olarak bulunmuştur. Faktörlere ait güvenirlik katsayılarına bakıldığında ise .87 ile .94 arasında değiştiği tespit edilmiştir.
Tartışma: Elde edilen bulgular sonucunda, ölçeğin okulların kaynaştırma uygulamalarına yönelik yeterliliğini ölçmek için geçerli ve güvenilir olduğu görülmüştür. Geliştirilen bu ölçekle ülkemizdeki bütünleştirme uygulamalarının çok boyutlu olarak değerlendirilmesi amacıyla kullanılabileceği, değerlendirme sonuçlarına göre uygulamalarda değişiklik ve iyileştirmeler yapılabileceği düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Bütünleştirme, özel eğitim, ölçek geliştirme, okul yeterliliği, öğretmen bilgi düzeyi

Kaynakça

• 1) Akdemir Okta, D. (2008). Kaynaştırma sınıflarına devam işitme engeli olan öğrencilere ve sınıf öğretmenlerine sağlanan özel eğitim hizmetlerinin belirlenmesi [Determining special education services provided to hearning impaired students attending mainstream classes and their teachers] (Yüksek lisans tezi). Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezinden edinilmiştir. (Tez numarası: 220921) 2) Allen, K. E. & Cowdery, G. E. (2015). The exceptional child: Inclusion in early childhood education (8th ed.). Stamford, CT: Cencage Learning. 3) Anılan, H., & Kayacan, G. (2015). Sınıf öğretmenlerinin gözüyle kaynaştırma eğitimi gerçeği [The reality of ınclusive education through classroom teachers]. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Özel Sayı, 74-90. 4) Aral, N. (2011). Okul öncesi eğitimde kaynaştırma [Mainstreaming in preschool education]. İstanbul: Morpa Yayınları. 5) Artiles, A., & Dyson, A. (2005). Inclusive education in the globalization age. The promise of comparative cultural-historical analysis. In D. Mitchell (Ed.), Contextualising inclusive education (pp. 37–62). Oxfordshire, England: Routledge. 6) Atıcı, R. (2014). Kaynaştırma öğrencilerinin okul hayatında yaşadığı zorluklar [Challenges faced by ınclusıve students durıng theır school lıfe]. Turkish Studies - International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic. 9 (5), 279-291. 7) Babaoğlan, E., & Yılmaz, Ş. (2010). Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimindeki yeterlilikleri [Competency of classroom teachers ın the ınclusıve educatıon]. Kastamonu Eğitim Dergisi, 18(2), 345-354. 8) Baglieri, S., & Knopf, H. (2004). Normalizing difference in inclusive teaching. Journal of Learning Disabilities, 37(7), 525–529. 9) Baglieri, S., & Shapiro, A. (2012). Disability studies and the inclusive classroom. New York, NY: Routledge. 10) Baldiris Navarro, S., Zervas, P., Fabregat Gesa, R. & Sampson, D. G. (2016). Developing teachers’ competences for designing inclusive learning experiences. Educational Technology & Society, 19 (1), 17–27. 11) Batu, E. S. (2000). Kaynaştırma, destek hizmetler ve kaynaştırmaya hazırlık etkinlikleri [Mainstreaming, support services and preparation activities]. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 2(04). 12) Batu, S., & Kırcaali-İftar, G. (2011). Kaynaştırma [Inclusion]. Ankara: Kök Yayıncılık. 13) Bilen E. (2007). Sınıf Öğretmenlerinin kaynaştırma uygulamalarında karşılaştıkları sorunlarla ilgili görüşleri ve çözüm önerileri [Primary school teacher's opinions about the problems they are facing during the integration activies and their solution proposals] (Yüksek lisans tezi), Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezinden edinilmiştir. (Tez numarası: 211466) 14) Booth, T., & Ainscow, M. (2002). The Index for Inclusion (2nd edn). Bristol: Centre for Studies in Inclusive Education. 15) Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı [Manual of data analysis for social sciences] (11. Baskı). Ankara: Pegem Akademi. 16) Corbett, J., & Slee, R. (2000). An international conversation on inclusive education. In F. Armstrong, D. Armstrong & L. Barton (Eds.), Inclusive education. Policy, contexts and comparative perspectives (pp. 133–146). London: David Fulton. 17) Çelik, E. H., & Yılmaz, V. (2013). LISREL 9.1 ile yapısal eşitlik modellemesi, temel kavramlar-uygulamalar-programlama [Structural equation modeling with LISREL 9.1, basic concepts-applications-programming]. Ankara: Anı Yayıncılık. 18) Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., & Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik SPSS ve LISREL uygulamaları [SPSS and LISREL applications of multivariate statistics for social sciences]. Ankara: PegemA. 19) Çuhadar, Y. (2006). İlköğretim 1-5 sınıflarda kaynaştırma eğitimine tabi olan öğrenciler için bireyselleştirilmiş eğitim programlarının hazırlanması, uygulanması, izlenmesi ve değerlendirilmesi ile ilgili olarak sınıf öğretmenleri ve yöneticilerin görüşlerinin belirlenmesi [Determining the views of the form masters and the principals concerning the preparation, implementation, monitoring and evaluation of the IEP for the students that are subject to coalescence education in classes 1-5 of elementary education] (Yüksek Lisans Tezi). Karaelmas Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Zonguldak. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezinden edinilmiştir. (Tez Numarası: 187138) 20) Daniels, H., & Garner, P. (1999). Introduction. In H. D. P. Garner (Ed.), World yearbook of education 1999: Inclusive education (pp. 1–10). London: Kogan Page. 21) Deiner, P. L. (2013). Inclusive Early Childhood Education: Development, Resources, and Practice. 6 Edition. USA:Wadsworth Publishing 22) Demir, E., & Usta, M. (2019). Kaynaştırma eğitimine yönelik sınıf öğretmenlerinin görüşleri: Karaman İli örneği. [Primary School Teachers Views for Inclusive Education: A Research in Karaman]. Uluslararası Karamanoğlu Mehmet Bey Eğitim Araştırmaları Dergisi, 1(2), 80-98. 23) Deniz, E., & Çoban, A. (2019). Kaynaştırma eğitimine ilişkin öğretmen görüşleri [Teachers views on inclusive education]. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 18(70), 734-761. 24) DeVellis, R. F. (2016). Scale development: Theory and applications. (Vol. 26): SAGE. Retrieved from https://uk.sagepub.com/en-gb/eur/author/robert-f-devellis. 25) Diken, İ. H., & Sucuoğlu, B. (1999). Sınıfında zihin engelli çocuk bulunan ve bulunmayan sınıf öğretmenlerinin zihin engelli çocukların kaynaştırılmasına yönelik tutumlarının karşılaştırılması [Comparison of the attitudes of classroom teachers with and without mentally disability children in the class towards the inclusion of mentally disability children]. Özel Eğitim Dergisi, 2(3), 25-39. 26) Erişkin, A., Kıraç, S., & Ertuğrul, Y. (2012). Sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma uygulamalarına ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi [Assessments of ınclusıon pratıces by general educatıon teachers]. Eğitim ve Sosyal Bilimler Dergisi, 41(193), 200-213. 27) Erkuş, A. (2003). Psikometri üzerine yazılar [Articles on psychometrics]. Ankara: Türk Psikologlar Derneği. 28) Forlin, C. (2013). Issues of Inclusive Education in the 21st Century. Journal of Learning science No.6, 67-81. 29) Gibson, S. (2015) When rights are not enough: What is? Moving towards new pedagogy for inclusive education within UK universities, International Journal of Inclusive Education, 19(8), 875-886, Doi: 10.1080/13603116.2015.1015177 30) Gök, G. & Erbaş, D. (2011). Okulöncesi eğitimi öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimine ilişkin görüşleri ve önerileri [Views and suggestions of preschool education teachers about inclusive education]. International Journal of Early Childhood Special Education, 3(1), 66-87. 31) Guralnick, M.J. (2001). Early childhood inclusion: Focus on change. Baltimore: Brookes. 32) Güleryüz, B. (2014). Sınıf öğretmenlerinin ve sınıf öğretmeni adaylarının kaynaştırma eğitimine ilişkin görüşlerinin belirlenmesi [To determine the attitudes of primary school teachers and pre-service primary school teachers towards inclusive education] Yüksek Lisans Tezi). Bülent Ecevit Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Zonguldak. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezinden edinilmiştir. (Tez Numarası: 361911) 33) Güzel, N. (2014). Kaynaştırma öğrencisi olan ilköğretim öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimine ilişkin yaşadıkları sorunlar (Beykoz ilçesi örneği) [Problems the classroom teachers who have mainstreamed students in their classes face] (Yüksek lisans tezi), Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezinden edinilmiştir. (Tez Numarası: 355918) 34) Heung, V. (2006). Can the introduction of an inclusion index move a system forward? International Journal of Inclusive Education, 10 (4-5), 309-322. 35) Hu L. T. and Bentler P.M. (1999). Cut off criteria for fit indexes in covariance structure analysis: conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling: A Multidisciplinary Journal, (6)1, 1-55 36) Kamen Akkoyun, A. (2007). Rehberlik ve araştırma merkezi müdürlüğü personelinin kaynaştırma eğitimine ilişkin görüşler [Opinions related to mainstreaming of stuff members who work in rams] (yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezinden edinilmiştir. (Tez Numarası: 211309) 37) Kaplan D. (2000). Evaluating and Modifying Structural Equation Models. Structural Equation Modeling: Foundations and Extensions. 1st ed. Thousand Oaks, CA: Sage Publications. p.107 38) Kargın, T. (2004). Kaynaştırma: tanımı, gelişimi ve ilkeleri. [Inclusion: definition, development and principles] Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5 (2), 1-13. 39) Kargın, T., Acarlar, F., & Sucuoğlu, B. (2005). Öğretmen, yönetici ve anne babaların kaynaştırma uygulamalarına ilişkin görüşlerinin belirlenmesi [Determining the opinions of teachers, administrators and parents about inclusive practices.] Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 4(2), 55-76. 40) Kargın, T., Güldenoğlu, B., & Şahin, F. (2010). Genel eğitim sınıflarında özel gereksinimli öğrenciler için yapılması gereken uyarlamalara ilişkin sınıf öğretmenlerinin görüşlerinin incelenmesi. [Opinions of the general education teachers on the adaptations for students with special needs in general education classrooms]. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 10(4), 2431-2464. 41) Kaya, U. (2003). İlköğretim okulu yöneticilerinin, sınıf öğretmenlerinin ve rehber öğretmenlerin kaynaştırma ile ilgili bilgi, tutum ve uygulamalarının incelenmesi [Examining of school managers classroom teachers and guidance teachers informations, attitudes and applications about mainstreaming] (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezinden edinilmiştir. (Tez Numarası: 133842) 42) Kearney, A. (2011). Exclusion from and with in school: Issues and solutions. Netherlands: Sense Publishers. 43) Kış, H. (2013). Destek eğitim odalarındaki uygulamalara ilişkin rehber öğretmenler ve özel eğitim sınıf öğretmenlerinin görüşleri [Guidance counselors and special education teachers views about the resource room special education support services] (Yüksek lisans tezi), Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezinden edinilmiştir. (Tez Numarası: 336326) 44) Kyriazopoulou, M., & Weber, H. (Eds.). (2009). Development of a set of indicators – for inclusive education in Europe. Odense, Denmark: European Agency for Development in Special Needs Education. 45) Loreman, T. (2013). Measuring inclusive education outcomes in Alberta, Canada. International Journal of Inclusive Education. Published online. Print publication to follow. DOI:10.1080/13603116.2013.788223 46) Loreman, T., Deppeler, J., & Harvey, D. (2011). Inclusive education: Supporting diversity in the classroom. Crows Nest, NSW: Allen and Unwin 47) McKenzie, J.R. (2016). Perceptions of inclusion factors by general education teachers and administrators. Unpublished doctoral dissertation, Walden University. 48) Milli Eğitim Bakanlığı [Ministry of National Education] (2018). Milli Eğitim Bakanlığı Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği [Ministry of National Education Special Education Services Regulation]. T.C. Resmi Gazete [Turkish Republic Official Journal], 30471, 7 Temmuz [July], 2018. 49) Mittler, P. (2000). Working towards inclusive education. Social contexts. London: David Fulton. 50) Nayır, F., & Karaman-Kepenekci, Y. (2013). Kaynaştırma öğrencilerinin haklarına ilişkin sınıf öğretmenlerinin görüşleri [Opinions of primary school teachers on mainstreaming students’ rights]. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 3 (2), 69–89. 51) Sucuoğlu, B., & Kargın, T. (2006). İlköğretimde Kaynaştırma Uygulamaları [Inclusive Practices in Primary Education], Morpa Kültür Yayınları. 52) Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: Temel kavramlar ve örnek uygulamalar [Structural Equation Modeling: Basic Concepts and Applications]. Türk Psikoloji Yazıları, (3)6, 49-73. 53) Şimşek, Ö.F. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş: Temel ilkeler ve LISREL uygulamaları [Introduction to Structural Equation Modeling: Basic Principles and LISREL Applications]. İstanbul: Ekinoks Yayınları 54) Özdamar, K. (2013). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi [Statistical data analysis with package programs]. Eskişehir: Nisan Kitabevi. 55) Yazıcıoğlu, T. (2019). Risk grubundaki öğrenciler için sınıf öğretmenlerinin yaptığı uyarlamalar ve okul rehberlik servisi ile işbirliğine ilişkin rehberlik öğretmenlerinin görüşleri [The opınıons of guıdance teachers about practıces ın class made by class teachers about the students who are consıdered wıth specıal needs]. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi, 9(2), 410-425.