İnsan
sert doku ( kemik gibi) biyo-implant malzemeleri için Ti-Nb esaslı alaşımlar
biyo-uyumları, mekanik özellikleri, korozyon dirençleri gibi özellikleri
açısından umut vadeden malzemelerdir. Bu çalışmada, Nb ilavesinin, Ti-Nb ikili
alaşımının mikroyapı ve mekanik özellikleri üzerine etkisinin incelenmesi
amacıyla saf Ti, Ti-16Nb, Ti-26Nb alaşımları geleneksel toz metalürjisi yöntemi
ile üretilmiştir. Sinterlenmiş numunelerin mikroyapısal gelişimleri ve faz
analizleri optik mikroskop, SEM, EDS, XRD teknikleri kullanılarak
belirlenmiştir. Sinterlenen Ti-Nb alaşımlarının mikroyapısının widmanstatten
α+β yapısından oluştuğu gözlemlenmiştir. Nb içeriğinin ağırlıkça %16’dan %26’ya
artışı ile alaşımın mikrosertlik değeri 430 HV’den 327 HV’ye, eğme mukavemeti
1403 MPa’dan 1168 MPa’a ve elastik modül 103 GPa’dan 90 GPa’a düşmüştür.
Mikroyapı da ise β-fazı miktarı artarken, taneler incelmiştir. Elde edilen
sonuçlar, toz metalürjisi ile üretilmiş Ti-Nb alaşımlarının, klinik
uygulamalarda en yaygın kullanılan Ti-6Al-4V alaşımının yerine tercih
edilebileceğini göstermektedir.
Biyomedikal Ti-Nb alaşımları Toz metalurjisi Elastik modül Biyo-implant malzeme
Ti-Nb
based alloys are promising materials in terms of material properties, such as
biocompatibility, mechanical properties and corrosion resistance for human hard
tissuse (such as bone) bio implant materials. Present study focused on the
effects of Nb addition on the microstructure and mechanical properties of Ti-Nb
binary alloy. For this purpose, pure Ti, Ti-16Nb, Ti-26Nb alloys were produced
by conventional powder metallurgy (PM) method. Microstructural development and
phase analysis of sintered samples were determined by using optical microscopy,
SEM, EDS, XRD techniques. It was observed that microstructures of sintered
Ti-Nb alloys consist of widmanstatten α+β structure. With an increasing in the
content of Nb (from 16 to 26 wt. %), the micro-hardness values of the alloys decrease from 430 HV to 327
HV, the bending strength of the alloys decreases from 1403 MPa to 1168 MPa and
the elastic modulus of the alloys decreases from 103 GPa to 90 GPa. Also, it is
worth noting that, finer grains achieved and the amount of the β-phase in the
microstructure is increased with increasing Nb content. Results of the
experimental works showed that PM Ti-Nb alloys could be offered as candidate
materials for clinical practice applications as an alternative to Ti-6Al-4V
alloy.
Biomedical Ti-Nb alloys Powder metallurgy Elastic modulus Bio-implant material
Konular | Mühendislik |
---|---|
Bölüm | Özel Sayı |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Aralık 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 23 Sayı: 8 |