INVESTIGATION OF THE REPORTS PREPARED BY COMPANIES WITHIN THE SCOPE OF LEGAL ARRANGEMENT

Yıl 2017, Cilt: 3 Sayı: 1, 37 - 47, 30.06.2017

Hakan Cavlak , Yasin Cebeci

https://doi.org/10.17261/Pressacademia.2017.390

Öz

Internal and external stakeholders need a variety of
information to make the right decision about the companies. This information is
generally included in reports that prepared and released to the public by the
companies. Reports that include both financial and nonfinancial information
related to the companies are also published under different names: Independent
Audit Report, Annual Report, Sustainability Report, Corporate Governance Report
and Integrated Report. In this study, firstly, it was examined that the reports
are prepared in which scope of legal arrangement, whether it is obligatory to
publish, what institution or organization determined the information to be
included in the reports and what kind of information it contains. Later, it was
aimed to determine which companies in Turkey provided the relevant reports and
determine the level of use of the reports. 

Anahtar Kelimeler

Report, independent audit report, annual report, sustainability report, corporate governance report and integrated report

Kaynakça

• Aerts, W., Peter, W. (2013). Global Financial Accounting and Reporting: Principles and Analysis, Hampshire: Cengage Learning.
• Akbulut, A., (2013). Finansal Tabloları Bağımsız Denetime Hazırlama Kılavuzu. İstanbul: Maliye Hesap Uzmanları Derneği.
• Aydın, S., (2015). Kurumsal Raporlamanın Evrilme Sürecine İlişkin Bir İrdeleme. Mali Çözüm Dergisi, cilt. 25, sayı. 130, s. 67-78.
• Aydın, S., (2016). Kurumsal Sosyal Ve Çevresel Raporlama Performansının Ölçülmesi İçin Bir Modelleme Yaklaşımı. Muhasebe ve Denetime Bakış, cilt. 16, sayı. 49, s. 103-112.
• BİST, (2014). Şirketler için Sürdürülebilirlik Rehberi.
• Bozkurt, N., (2012). Muhasebe Denetimi. İstanbul: Alfa Yayınları.
• Brockett, A., Rezaee, Z. (2012). Corporate Sustainability: Integrating Performance and Reporting. New Jersey: John Wiley & Sons, Inc.
• Cavlak, H., (2015). Uluslararası Finansal Raporlama Standartları ve Kurumsal Yönetim İlişkisi: Kurumsal Yönetim Endeksi’ne Tabi Şirketlerde Bir Anket Çalışması. Marmara Üniversitesi SBE Yüksek Lisans Tezi.
• Cebeci, Y., (2014). Finansal Tablolar Analizi Açısından Türkiye Finansal Raporlama Standartları (TFRS) Kapsamında Düzenlenen Finansal Tablolar ile Muhasebe Sistemi Uygulama Genel Tebliği’ndeki (MSUGT) Finansal Tabloların Karşılaştırılması. Marmara Üniversitesi SBE Yüksek Lisans Tezi.
• Cömert, N., Kurt, S. (2014). Muhasebeci Gözüyle Kurumsal Sürdürülebilirlikte Yenilikler, Gelişmeler ve Ülke Uygulamaları. 13. Ulusal İşletmecilik Kongresi Bildiriler Kitabı, Cilt:2. İstanbul: Marmara Üniversitesi Yayınevi.
• Çalış, Y. E., Altınsoy, N. B. (2014). Yönetim Raporlama Sisteminde Sorumluluk Muhasebesi: Bir İnşaat İşletmesinin Maliyet Merkezine Yönelik Performans Analizi. Afyon Kocatepe Üniversitesi İİBF Dergisi, cilt. 16, sayı. 1, s. 29-44.
• Çalışkan, A. Ö., Güler, H. (2013). Şeffaflık ve Kamuyu Aydınlatma Ekseninde İnternette Finansal Raporlama. Mali Çözüm Dergisi, sayı. 116, s. 57-84.
• Deloitte ve TKYD., (2014). Anonim ve Limited Şirketler İçin Yıllık Faaliyet Raporu Hazırlama Kılavuzu. İstanbul: Deloitte Türkiye.
• Doğan, M., (2007). Kurumsal Yönetim, Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Eccles, R. G., Serafeim, G. (2014). Corporate and Integrated Reporting: A Functional Perspective. Harvard Business School Working Paper, s. 14-094.
• Eccles, R. G., Krzus, M. P., Ribot, S. (2015). The Integrated Reporting Movement. New Jersey: John Wiley & Sons, Inc.
• FEE., (2015). The Future of Corporate Reporting – Creating the Dynamics for Change.
• Gençoğlu, Ü. G., Aytaç , A. (2016). Kurumsal Sürdürülebilirlik Açısından Entegre Raporlamanın Önemi ve BİST Uygulamaları, Muhasebe ve Finansman Dergisi, sayı. 72, s. 51-66.
• Gökçen, G., Ataman, B., Çakıcı, C. (2016). Türkiye Finansal Raporlama Standartları Uygulamaları. İstanbul: Beta Basım.
• Gökten, S., (2016). Entegre Raporlama Yaklaşımı İçin Uygulamaya Yönelik Sistematik Bir Öneri. Muhasebe Bilim Dünyası Dergisi, cilt. 18, sayı. 4, s. 741-765.
• GRI. (2014). G4 Sürdürülebilirlik Raporlaması Kılavuzları.
• Güvemli, B., Yaz, D. A., Aydın, S. (2016). Mali Tabloların Çağdaşlaşması ve Sürdürülebilirlik Raporlamaları Karşısında Türk Muhasebe Düşüncesindeki Gelişmeler. Muhasebe ve Finans Tarihi Araştırmaları Dergisi, sayı. 11, s. 169-196.
• ICAEW. (2011). Developments in New Reporting Models: Information for Better Markets Initiative. www.icaew.com/bettermarkets IIRC. (2013). Uluslararası <ER> Çerçevesi. www.theiirc.org
• Illingworth, D., (2004). New Reporting Models for Business: Who Needs Them?", Measuring Business Excellence, vol. 8, no. 2, s. 4-8.
• Karğın, S., Aracı, H., Aktaş, H. (2013). Entegre Raporlama: Yeni Bir Raporlama Perspektifi. Muhasebe ve Vergi Uygulamaları Dergisi, cilt. 6, sayı. 1, s. 27-46.
• Katsikas, E., Rossi, F. M., Orelli, R. L.. (2017). Towards Integrated Reporting Accounting Change in the Public Sector. Cham: Springer.
• KGK., (2017). BDS705 Bağımsız Denetçi Raporunda Olumlu Görüş Dışında Bir Görüş Verilmesi.
• KPMG., (2013). The Future of Corporate Reporting: Towards a Common Vision.
• Mio, C., (2016). Integrated Reporting: A New Accounting Disclosure (Ed. C. Mio). London: Palgrave Macmillan.
• Özdemir, Z., Pamukçu, F. (2016). Kurumsal Sürdürülebilir Raporlama Sisteminin Borsa İstanbul Sürdürülebilirlik Endeksi Kapsamındaki İşletmelerde Analizi. Mali Çözüm Dergisi, sayı. 134, s. 13-35.
• Palea, V., (2013). Financial Reporting under IAS / IFRS: Theoretical Background and Capital Market Evidence - A European Perspective, Bern: Peter Lang.
• Pamukçu, F., (2011). Finansal Raporlama ile Kamuyu Aydınlatma ve Şeffaflıkta Kurumsal Yönetimin Önemi. Muhasebe ve Finansman Dergisi. sayı. 50, s. 133-148.
• Pound, J., (2002). Kurumsal Olarak Yönetilen Şirket Neler Sağlayabilir? Ahmet Kardam (Çev.), Kurumsal Şirket Yönetimi (Harvard Business Review Dergisinden Seçmeler). İstanbul: Türkiye Metal Sanayicileri Sendikası.
• PwC, (2013). Integrated Reporting: Going Beyond the Financial Results.
• Resmi Gazete, (2011). Kurumsal Yönetim İlkelerinin Belirlenmesine ve Uygulanmasına İlişkin Tebliğ. Sayı: 28158.
• Resmi Gazete, (2012). Şirketlerin Yıllık Faaliyet Raporunun Asgari İçeriğinin Belirlenmesi Hakkında Yönetmelik. Sayı: 28395.
• Resmi Gazete, (2011). Türk Ticaret Kanunu. Sayı: 27846.
• Selimoğlu, S. K., Özbirecikli, M., Uzay, Ş., Uyar, S. (2015). Bağımsız Denetim (Türkiye Denetim Standartlarıyla Uyumlaştırılmış). Ankara: TÜRMOB Yayınları.
• Sipahi, B., Arsoy, A. P. (2010). Finansal Raporlamada Yeni Yaklaşımlar. Öneri Dergisi, cilt. 9, sayı. 33, s. 51-57.
• SPK, (2017). Bağımsız Denetim Faaliyeti. www.spk.gov.tr (Erişim: 24.04.2017)
• TDK, (2017). Rapor. www.tdk.org.tr (Erişim: 11.04.2017)
• TİSK, (2016). Herkes İçin Kurumsal Sosyal Sorumluluk Projesi: Türkiye Sürdürülebilirlik Raporlaması Ulusal İnceleme Raporu.
• Topçu, M. K., Korkmaz, G. (2015). Entegre Raporlama: Kavramsal Bir İnceleme. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, cilt. 30, sayı. 1, s. 1-22.
• Uyar, A., (2015). Kurumsal Raporlamanın Gelişimi ve Güncel Yaklaşımlar. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Vasquez, J. L. B., (2017). Siz Şirketlerinizi Nasıl Raporluyorsunuz? KPMG Gündem Kış 2017, sayı 28.
• Watson, A., (2012). Making Investment Grade: The Future of Corporate Reporting (United Nations Environment Programme, Deloitte and the Centre for Corporate Governance in Africa) içinde Annual Reporting Needs to Account for More. Cape Town. Standard Bank.
• Yalkın, Y. K., Demir, V. (2015). Yönetim Aracı Olarak İşletme Bütçeleri. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Yanık, S., Türker, İ. (2012). Sürdürülebilirlik ve Sosyal Sorumluluk Raporlamasındaki Gelişmeler (Tümleşik Raporlama). İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, sayı. 47, s. 291-308.