Üç yaş öncesi konuşma gecikmesi nedeniyle çocuk psikiyatri polikliniklerine başvuran çocuklara ne oldu? 2 yıl sonrasına ait veriler

Yıl 2020, , 373 - 384, 14.05.2020

Bürge Kabukcu Başay , Damla Tezer

https://doi.org/10.31362/patd.713895

Cited By: 3

Öz

Amaç: Çalışmamızın amacı 3 yaşından önce çocuk psikiyatrisi polikliniklerine konuşma gecikmesi şikayeti ile başvuran çocukların 2 yıl sonraki dil gelişimi durumlarını ve ne kadarının konuşmada yaşıtlarını yakaladıklarını değerlendirmektir. Ayrıca çocukların bu süreçte aldıkları tanıların belirlenmesi amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: Çalışmada, 1.1.2018-30.6.2018 tarihleri arasında bir üniversite hastanesi çocuk psikiyatrisi polikliniklerine başvuran 0-3 yaş arası çocukların (n=179) bilgilerinin değerlendirildiği önceki bir retrospektif dosya tarama çalışmasına ait veriler kullanılmıştır. Bu çocuklar arasından konuşma gecikmesi şikayeti olan 79 (%44,1) çocuğun ebeveynlerine ait telefon numaraları sistem kayıtlarından araştırılmıştır. Ulaşılabilen 59 çocuğun ebeveyni ile çocukların dil gelişimi, konuşma ve sosyal etkileşimlerine yönelik 2 yıl sonraki mevcut durumları, süreç içerisinde aldıkları tanılar ve eğitsel müdahaleler hakkında bilgi edinilmesi amacıyla yarı-yapılandırılmış telefon görüşmeleri yapılmıştır. Çalışma bulguları tanımlayıcı istatistik ile sunulmuştur.
Bulgular: 59 çocuktan 11’inde (%18,6) otizm spektrum bozukluğu, 12’sinde (%20,3) genel gelişimsel gecikme ve 11’inde (%18,6) iletişim bozukluğu tanısı (dil bozukluğu n=6, %10,2; konuşma sesi bozukluğu n=5, %8,5) saptanmıştır. 25 (%42,4) çocuğun herhangi bir tanı almadığı ve dil gelişimlerinin yaşıtlarını yakaladığı anlaşılmıştır. 25 (%42,4) çocuğa süreç içerisinde sağlık kurulu raporu çıkarılmıştır. 30 (%57,6) çocuk özel eğitim almaktadır.
Sonuç: Çalışmamızın sonuçları, okul öncesi yaş döneminde konuşma gecikmesi şikayeti ile çocuk psikiyatrisi polikliniklerine başvuran çocukların izlemde bir psikiyatrik tanı alma olasılığının yüksek olduğunu göstermiştir. Bu çocuklar ihmal edilmeyerek yakından izlenmelidir.

Anahtar sözcükler: Dil bozuklukları, dil gecikmesi, çocuk, okul öncesi


Abstract
Purpose: The aim of our study was to evaluate the language development and speech status of the children who admitted to child psychiatry outpatient clinics before the age of 3 with a complaint of speech delay and determine the percentage of children who caught their peers in terms of language development. It is also aimed to determine the diagnoses that children received during this process.
Materials and Methods: In the study, data from a previous retrospective study that evaluated the information of 0-3 years old children (n=179) who admitted to a University Hospital child psychiatry outpatient clinics between 1.1.2018 and 30.6.2018 was used. Among these children, 79 (44.1%) children with complaints of speech delay were investigated from the system records to find out their parents’ telephone numbers. Semi-structured telephone interviews were made with the accessible parents of 59 children to obtain information about the current status of children after two years. Language development, speech and social interactions, diagnoses they received meanwhile, and educational interventions were evaluated. The findings of the study are presented with descriptive statistics.
Results: 11 (18.6%) children were diagnosed with autism spectrum disorder, 12 (20.3%) children were diagnosed with general developmental delay, and 11 children were diagnosed with (18.6%) a communication disorder (language disorder n=6, %10.2; speech sound disorder n=5, 8.5%). 25 (42.4%) children did not receive any diagnosis, and their language development caught up with an average developmental level. In the process, 25 (42.4%) children received a health board report to receive educational interventions. 30 (57.6%) children are in special education.
Conclusion: The results of our study showed that children applied to child psychiatry outpatient clinics with a speech delay in pre-school age are likely to receive a psychiatric diagnosis in the follow-up. These children should be monitored closely without neglect.

Key words: Language disorders, language delay, child, preschool

Anahtar Kelimeler

dil bozuklukları, dil gecikmesi, çocuk, okul öncesi

Kaynakça

• 1. Çiyiltepe M, Türkbay T. Konuşmanın bileşenleri ve konuşma gecikmesi olan çocukların değerlendirilmesi: Gözden geçirme. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Derg / Turkish J Child Adolesc Ment Heal 2004;11:89-97.
• 2. Türkbay T. Konuşma ve dile özgü gelişimsel bozukluklar. İçinde: Çuhadaroğlu Çetin F, Coşkun A, İşeri E, Miral S, Motavallı N, Pehlivantürk B ve ark,ed.Çocuk ve ergen psikiyatrisi temel kitabı. Ankara: HYB Basım Yayın, 2008;199-215.
• 3. McLaughlin MR. Speech and language delay in children. Am Fam Physician 2011;83:1183-1188.
• 4. Boyle J. Speech and language delays in preschool children: Parents need information about the range of development, so they can spot early problems’. BMJ 2011;343:d5181. https://doi.org/10.1136/bmj.d5181
• 5. Mutluer T, Motavallı Mukaddes N. İletişim bozuklukları. İçinde: Motavallı Mukaddes N, Ercan ES., ed. Nörogelişimsel bozukluklar. İstanbul: Nobel Tıp Kitabevleri, 2018;119-154.
• 6. Roulstone S, Peters TJ, Glogowska M, Enderby P. A 12-month follow-up of preschool children investigating the natural history of speech and language delay. Child Care Health Dev 2003;29:245-55. http://doi.wiley.com/10.1046/j.1365-2214.2003.00339.x
• 7. Koyuncu Z, Mercan B. Konuşma ve dile özgü nörogelişimsel bozukluklar. İKSSTD 2019;11:40-46.
• 8. Tomblin JB, Records NL, Buckwalter P, Zhang X, Smith E, O’Brien M. Prevalence of specific language impairment in kindergarten children. J Speech, Lang Hear Res 1997;40:1245-1260. https://doi.org/10.1044/jslhr.4006.1245
• 9. Shriberg LD, Tomblin JB, McSweeny JL. Prevalence of speech delay in 6-year-old children and comorbidity with language impairment. J Speech Lang Hear Res 1999;42:1461-1481. https://doi.org/10.1044/jslhr.4206.1461
• 10. Sunderajan T, Kanhere S. Speech and language delay in children: Prevalence and risk factors. J Fam Med Prim Care 2019;8:1642-1646. https://doi.org/10.4103/jfmpc.jfmpc_162_19
• 11. Beitchman JH, Wilson B, Johnson CJ, Atkinson L, Young A, Adlaf E, et al. Fourteen-year follow-up of speech/language-impaired and control children: Psychiatric outcome. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 2001;40:75-82. https://doi.org/10.1097/00004583-200101000-00019
• 12. Catts HW, Fey ME, Tomblin JB, Zhang X. A longitudinal investigation of reading outcomes in children with language impairments. J Speech Lang Hear Res 2002 45:1142-1157. https://doi.org/10.1044/1092-4388(2002/093)
• 13. Bishop DVM. What causes specific language impairment in children? Current Directions in Psychological Science. Curr Dir Psychol Sci 2006;15: 217-221. https://doi.org/10.1111/j.1467-8721.2006.00439.x
• 14. Hooks MY, Mayes LC, Volkmar FR. Psychiatric disorders among preschool children. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 1988;27:623-627. https://doi.org/10.1097/00004583-198809000-00018
• 15. Kabukçu Başay B. 0-3 years old referrals to child and adolescent psychiatry outpatient clinics: Why do they refer? Paper presented at:1st International Eurasian Congress of Social Pediatrics 28 Kasım-1 Aralık 2018; İstanbul, Turkey.
• 16. Sevgen FH, Altun H. Çocuk ve ergen psikiyatrisi polikliniğine başvuran 0-5 yaş arası çocukların başvuru şikayetleri ve psikiyatrik tanıları. JMOOD 2017;7:205-211.
• 17. Amerikan Psikiyatri Birliği. Mental bozuklukların tanısal ve sayımsal elkitabı, dördüncü baskı (DSM-IV) 1994. (Çev. Ed.: E. Köroğlu), Ankara: Hekimler Yayın Birliği, 1995.
• 18. American Psychiatric Association. Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders. Fifth ed., Arlington: American Psychiatric Publishing, 2013.
• 19. Özmen M. Mental gerilikte erken tanı. İçinde Ekşi A, ed. Ben hasta değilim- Çocuk sağlığı ve hastalıkları psikososyal yönü. İstanbul: Nobel Kitabevi, 1999;374-378. 20. Glascoe FP. Parents’ concerns about children’s development: Prescreening technique or screening test? Pediatrics 1997;99:522-528. https://doi.org/10.1542/peds.99.4.522
• 21. Yasin A, Aksu H, Özgür E, Gürbüz Özgür B. Speech and language delay in childhood: a retrospective chart review. ENT Updat 2017;30:22-27.
• 22. Baker L, Cantwell DP. A prospective psychiatric follow-up of children with speech/language disorders. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 1987;26:546-553.
• 23. Şahin N, Altun H, Kara B. Özürlü çocuk sağlık kurulu raporlarının değerlendirilmesi. Kocatepe Tıp Derg 2014;15:48-53.
• 24. Başgül ŞS, Saltik S. Göztepe Eǧitim ve Araştırma Hastanesi- Özürlü çocuk heyeti’nin 2010 yılı verileri. Göztepe Tıp Derg 2012;27:45-49.
• 25. Campbell TF, Dollaghan CA, Rackette HE, Paradise JL, Feldman HM, Shriberg LD, et al. Risk factors for speech delay of unknown origin in 3-year-old children. Child Dev 2003;74:346-357. https://doi.org/10.1111/1467-8624.7402002
• 26. Byeon H, Hong S. Relationship between television viewing and language delay in toddlers: Evidence from a Korea national cross-sectional survey. PLoS One 2015 18;10: e0120663 https://doi.org/10.1371/journal.pone.0120663
• 27. King TM, Rosenberg LA, Fuddy L, McFarlane E, Sia C, Duggan AK. Prevalence and early identification of language delays among at-risk three year olds. J Dev Behav Pediatr 2005;26:293-303. https://doi.org/10.1097/00004703-200508000-00006
• 28. Harrison LJ, McLeod S. Risk and protective factors associated with speech and language impairment in a nationally representative sample of 4- to 5-year-old children. J Speech Lang Hear Res 2010 28;53:508-529. https://doi.org/10.1044/1092-4388(2009/08-0086)
• 29. Pennington BF, Bishop DVM. Relations among speech, language, and reading disorders. Annu Rev Psychol 2009 ;60:283-306. https://doi.org/10.1146/annurev.psych.60.110707.163548