GİRİŞ ve AMAÇ: Serebral palside ekin kontraktürü
çoğunlukla aşil tendonu uzatma prosedürleri ile tedavi edilmektedir. Bu
işlemlerin en önemli komplikasyonu ise tendonun aşırı uzatılmasına bağlı
gelişen ve yürümeyi olumsuz etkileyen pes kalkaneus deformitesidir. Bu çalışma
ile serebral palsi tanılı hastalarda gelişen iyatrojenik pes kalkaneus
deformitesinin tibialis anterior ve peroneus brevis tendon transferleri ile
tedavisinin etkinliğini belirlemek amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmaya ortalama yaşları 11,5 olan
8 çocuk (14 ayak) dahil edilmiştir. Ameliyat öncesi ve sonrası kaba motor
fonksiyon sınıflama sistemi (GMFCS) seviyeleri, ayak bileği eklem hareketleri
ve kas gücü değerlendirmeleri yapılmıştır. Ameliyat sonrası ayrıca plantar
fleksiyon tork gücü de bakılmıştır.
BULGULAR: Ortalama 43 aylık (25-90 ay) takip sonunda
ameliyat öncesinde plantar fleksiyonu olmayan hastalarda ortalama 10,1 derece
aktif plantar fleksiyon elde edilmiştir. Tork değerleri ise 90°/sn ve 120°/sn
açısal hızlarda 14,6 ve 8,7 N/m olarak ölçülmüştür.
TATRIŞMA VE SONUÇ: Serebral palsi hastası çocuklarda
gastroknemius-soleus kompleksinin aşırı uzatılmasına bağlı gelişen pes
kalkaneus deformitesinin yeni bir teknik olarak tibialis anterior ve peroneus
brevis tendonlarının aşil tendonuna transferleri ile plantar fleksiyon gücünde
ve GMFCS seviyelerinde anlamlı iyileşme elde edilmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Klinik Tıp Bilimleri |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Eylül 2018 |
Gönderilme Tarihi | 9 Mart 2018 |
Kabul Tarihi | 18 Nisan 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 11 Sayı: 3 |