Purpose: The
raising incidence of breast cancer and development of treatment modalities
cause prolongation of survival and new markers are needed for follow up. Serum
matrix metalloproteinase 2, 7, 9 (MMP2, MMP7, MMP9), tissue matrix
metalloproteinase inhibitor 1 (TIMP1), interleukin 6, interleukin 8 and
vasculer endotelial growth factor (VEGF) take different parts on
cancerogenesis. The aim of study is to evaluate the relationship between these
markers and clinical stage, histopathologic features and laboratuary parameters.
Materials
and methods: Seventyeight pathologically proven,
chemotherapy naive breast cancer patients were enrolled. The analyses were
carried out using SPSS v15 and p<0.05 was accepted as significant.
Descriptive studies were analyzed using chi-square test and Mann-Whitney U-test
depending on group numbers.
Results: The
median age of patients were 52±11.6. Patients were divided to non-metastatic
and metastatic pattern. VEGF values were 3.4 fold higher in metastatic group.
Raising of CA15-3 levels were statistically correlated with MMP9 and IL6. The
elevation of LDH were associated with raised VEGF and TIMP1. CRP elevation was
correlated with increased IL8, IL6 and MMP9. Raising of VEGF was associated
with progression. VEGF levels of patients lost in follow up were higher
although there was no statistically significance. MMP7 levels were lower in
hormon positive group than negative group. MMP2 levels were higher in HER2 (3+)
group than HER2 (0/1+/2+) patient group.
TIMP1 levels were lower in patients whom ki 67 ratios were above 40%
than below 40%.
Conclusion: This
is a preliminary study with low patient number and short follow up time.
Amaç:
Meme kanseri insidansının artması ve
gelişen tedaviler ile sağkalımın uzaması izlemde yeni belirteçlere gereksinim
ortaya çıkarmaktadır. Serum matriks metalloproteinaz 2, 7, 9 (MMP2, MMP7, MMP9),
doku matriks metalloproteinaz inhibitörü1 (TIMP1), interlökin 6, interlökin 8
ve vasküler endoteliyal büyüme faktörü (VEGF) kanserogenezin farklı basamaklarında
rol almaktadırlar. Çalışmamızın amacı meme kanseri hastalarında bu
parametrelerin klinik evre, histopatolojik özellikler ve laboratuar değerleri
üzerine etkilerini değerlendirmektir.
Gereç
ve Yöntem: Meme kanseri patolojik
tanısı konmuş kemoterapi naif yetmiş sekiz kadın hasta çalışmaya alındı. İstatistik,
Statistical Package for Social Sciences version15 ile hesaplandı. Sonuçlar %95
güven aralığında değerlendirildi. p<0,05 olması istatistiksel olarak anlamlı
kabul edildi. Hasta gruplarını karşılaştırmalarında ki-kare ve Mann Whitney-U
testi uygulandı.
Bulgular:
Hastaların medyan yaşı 52±11,6
bulundu. Hastalar “non-metastatik” ve “metastatik” şeklinde iki gruba ayrıldı.
Metastatik grupta serum VEGF değeri 3,4 kat yüksek saptandı. Serum CA15-3 seviyesinde
yükselme, artmış MMP9 ve IL6 seviyeleri ile anlamlı ilişkiliydi. Serum LDH
seviyesi artmış hastalarda serum VEGF ve TIMP1 seviyeleri anlamlı arttı. Serum
CRP artışı IL8, IL6 ve MMP9 artışı ile ilişkili bulundu. Serum VEGF seviyeleri
progrese olgularda yüksekti. İzlemde kaybedilen hastaların serum VEGF seviyesi
daha yüksek olmakla beraber istatistiksel anlamlı değildi. Hormon pozitif
grupta negatif gruba göre serum MMP7 seviyeleri anlamlı düşük saptandı. HER2
(3+) hasta grubunda serum MMP2 seviyeleri HER2 (0/1+/2+) hasta grubuna göre
daha yüksekti. Serum TIMP1 seviyesi ki 67 oranı %40 ve üzeri hastalarda, oran
%40 altında olan hastalara göre anlamlı düşük bulundu.
Sonuç: Çalışmamız kısıtlı hasta sayısı ile yapılan kısa
takip süresine sahip bir ön çalışma özelliğindedir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Klinik Tıp Bilimleri |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Mayıs 2019 |
Gönderilme Tarihi | 3 Aralık 2018 |
Kabul Tarihi | 3 Ocak 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 12 Sayı: 2 |