Preschool Education From Children’s Point Of View

Yıl 2014, Cilt: 36 Sayı: 36, 203 - 2014, 01.07.2014

Sezai Koçyiğit

Öz

The aim of this
study is to determine the views of children, who are the most basic shareholder
of pre-school education, about pre-school education. The study was designed by
phenomenological design which is one of the qualitative research designs. The
study group of the study is composed of 45 six years old children attending
preschools and nursery classes under Ministry of National Education in Aydın
city centre in 2013-2014 school year. Data in the study were obtained by Mosaic
Approach. Mosaic approach is a data collection method which is based on the
consideration of children as having ability to express themselves like adults
and combining techniques like different interview techniques, child drawings,
child photographs etc.. Collected data were analyzed by Descriptive Analysis
Technique. According to the results children expressed that they come to
pre-school to be educated and to play games and they play games and routine
activities are made in the course of school time. It was determined that
children has not got any knowledge about pre-school staff and they used clear
expressions only for the duties of their teachers. Finally, children indicated
that their teacher decides what to do in the classroom and the person who will
decide things that will be done in the classroom must be their teacher, too.

Anahtar Kelimeler

Preschool Education, Children Perceptions, Mosaic Approach

Çocukların Bakış Açısıyla Okul Öncesi Eğitim

Öz

Bu araştırmada
okul öncesi eğitimin en temel paydaşı olan çocukların okul öncesi eğitime
ilişkin görüşlerini belirlemek amaçlanmıştır. Nitel araştırma desenlerinden
biri olan Olgu Bilim deseninde gerçekleştirilen araştırmanın çalışma grubunu 2013-2014 eğitim-öğretim yılında Aydın
il merkezinde yer alan Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı bağımsız anaokulları ve
anasınıflarında eğitim gören 45 altı yaş çocuğu oluşturmuştur. Araştırmada
veriler Mosaic Approach (Çok Metotlu Yöntem) ile toplanmıştır. Çok Metotlu
Yöntem, çocukları da birer yetişkin gibi kendilerini ifade edebilecek
yeterlilikte kabul etme temeline dayanan, farklı görüşme teknikleri, resim
çizip anlatma, çocuk fotoğrafları vb. teknikleri birleştiren bir veri toplama
yöntemidir. Araştırmada elde edilen veriler Betimsel Analiz Tekniği
kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırmada çocuklar okul öncesi eğitim
kurumuna eğitim görmek ve oyun oynamak amacıyla gidildiğini ve okulda geçirilen
zamanın büyük çoğunluğunda oyun/oyuncak oynandığı ve rutin etkinlikler
yapıldığını belirtmişlerdir. Çocukların okul çalışanları ile ilgili bilgi
sahibi olmadıkları sadece öğretmenlerin görevlerine yönelik net ifadeler
kullandıkları belirlenmiştir. Son olarak çocuklar, sınıfta yapılacaklara
öğretmenlerin karar verdiğini ve sınıfta yapılacakların kararını vermesi
gereken kişinin de öğretmen olması gerektiğini belirtmişlerdir.

Anahtar Kelimeler

Okul Öncesi Eğitim, Çocuk Algısı, Çok Metotlu Yöntem

Kaynakça

• Akgün, E., Yarar, M., & Dinçer, Ç. (2011). Okul öncesi öğretmenlerin sınıf içi etkinliklerde kullandıkları sınıf yönetimi stratejilerinin incelenmesi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 3, 1-9.
• Barker, J., & Weller, S. (2003). Is it fun? developing children centred methods. International Journal of Sociology and Policy, 23(1), 33-58. doi: 10.1108/01443330310790435
• Birleşmiş Milletler (2009). Çocuk Haklarına Dair Sözleşme.Genel yorum no 12. İnternetten 10 Şubat 2014 tarihinde www.cocukvemedyahareketi.org adresinden alınmıştır.
• Clark, A. (2005). Ways of seeing: using the Mosaic approach to listen to young children’s perspectives, in Clark, A., Kjørholt and Moss, P. (eds.) Beyond Listening. Children’s perspectives on early childhood services, pp. 29–49. Bristol: Policy Press.
• Clark, A, & Moss, P. (2005). Space to Play. More Listening to Young Children Using the Mosaic Approach. London: National Children’s Bureau.
• Cook-Sather, A. (2002). Authorizing students’ perspectives: Toward trust, dialogue, and change in education. Educational Researcher, 31(4), 3-14.
• Creswell, J. W. (2009). Research Design: Qualitative, Quantitative, and Mixed Methods Approaches. London: Sage.
• Dahl, K., L. (1995). Challenges in understanding the learner’s perspective. Theory into Practice. Learning From Student Voices, 34(2), 124-130.
• Darbyshire, P., MacDougall, C., & Schiller, W. (2005). Multiple methods in qualitative research with children: more insight or just more? Qualitative Research, 5(4), 417-436. doi: 10.1177/1468794105056921
• Durmuşçelebi, M, & Akkaya, D. (2011). 2006 okulöncesi eğitim programının uygulanmasının öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi (Kayseri il örneği). Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 31(2), 255-272.
• Einardottir, J. (2005). We can decide what to play! children's perception of quality in an Icelandic playschool. Early Education & Development, 16(4), 469-488. doi: 10.1207/1556693516047
• Einarsdottir, J., Dockett, S., & Perry, B. (2009). Making meaning: children’s perspectives expressed through drawings. Early Child Development and Care, 179(2), 217-232. doi: 10.1080/03004430802666999
• Formosinho, J., & Araújo, S. B. (2004). Children’s perspectives about pedagogical interactions. European Early Childhood Education Research Journal, 12(1), 103-114.
• Freeman, M., & Mathison, S. (2009). Researching Children’s Experience. New York: Guilford Publications.
• Kandır, A., Özbay, S., & İnal, G. (2009). Okul öncesi öğretmenlerinin eğitim programlarını planlama ve uygulamada karşılaştıkları güçlüklerin incelenmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(6), 373-387.
• Kıldan, A. O. (2012). Okul öncesi eğitimin amacına yönelik öğretmen ve veli görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 20(1), 135-150.
• Marshall, C., & Rossman, G. B. (2006). Designing Qualitative Research. London: Sage.
• Maxwell, J. A. (2005). Qualitative Research Design: An Interactive Approach. London: Sage.
• Miles, M. B., & Huberman, M. A. (1994). An Expanded Source¬book Qualitative Data Analysis. London: Sage.
• Milli Eğitim Bakanlığı (2004). Okul Öncesi Eğitim Kurumları Yönetmeliği. Ankara.
• Milli Eğitim Bakanlığı (2013). Okul Öncesi Eğitim Programı. Ankara.
• Montserrat, F. M., Dominic M., Emma, L., & Clive, R. (2010). Research with children: methodological issues and innovative techniques. Journal of Early Childhood Research, 8(2), 175-192. doi:10.1177/1476718X09345412
• Öztürk, Ş., Şahin, Ş, & Mercan, E. (2010). Üniversite öğrencilerinin okul öncesi eğitime ilişkin görüşleri (Ondokuz Mayıs Üniversitesi örneği). Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 175-186.
• Punch, S. (2002). Research with children, the same or different from research with adults? Childhood, 9(3), 321-341. doi: 10.1177/0907568202009003005
• Roberts, P., & Priest, H. (2006).Reliability and validity in research. Nursing Standard, 20, 41-45.
• Wiltz, N. W., & Klein, E. L. (2001). “What do you do in child care?” children’s perceptions of high and low quality classrooms. Early Childhood Research Quarterly, 16(2), 209-236.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin.