What is not Quran?

Yıl 2014, , 21 - 53, 24.03.2014

Ali Karataş

https://doi.org/10.17859/pauifd.51746

Öz

Qur'an is the word of God was expressed by God for the first interlocutor of the revelation. But they opposed this belief; they claimed that the Quran is not the word of God and the origin of the Qur'an based on spiritual beings such as devils and gin. The reason of their opinion was their current beliefs and their current beliefs was main reason to remain as a polytheist. Because of this they thought as danger that The Qur'an is the word of God for their existential. Scholars defined the Qur’an as word of the God which was mentioned in the Qur’an. Because, to define Muslims and İslam with God is necessary for their existence realities. That’s why, the verses that describe the nature of the text should be considered with the verses that express what it is not and in this manner, it should be put forward how the Quran describes itself as an existential necessity. The consequently, the Qur'an is not word of poet, devil and person as claimed by the opponents and will; it is word of God that has been carried by the angel Gabriel to the last Prophet Muhammad.

Anahtar Kelimeler

Quran, The Prophet, Direction, Existence

KUR’ÂN NE DEĞİLDİR?

Öz

Kur’ân’ın Allah’ın kelamı olduğu vahiyle ilk muhataplara bildirilmiş; ancak onlar buna karşı çıkarak Kur’ân’ın kaynağını, şeytan ve cin gibi ruhani varlıklara dayandırmışlardır. Onların bu yargısını mevcut inançları şekillendirmiş ve bu inançları, onların müşrik olarak varlıklarını devam ettirmelerinin dayanağı olduğu için Kur’ân’ın Allah kelamı olmasını kabul etmeyi varoluşları için bir tehlike kabul etmişlerdir. Âlimler de Kur’ân’ı Allah’ın kelamı olan bir kitap şeklinde tarif ederek kıyamete kadar İslam’ın ve Müslümanların varoluşsal gerçekliğini Allah ile tanımlamayı gerekli görmüşlerdir. Bu sebeple mahiyeti anlatan ayetler, mahiyetinin ne olmadığını dile getiren ayetlerle birlikte düşünülmeli ve bu bağlamda Kur’ân’ın kendisini nasıl tanımladığı varoluşsal bir zorunluluk olarak ortaya konmalıdır. Buna göre Kur’ân; muarızların iddia ettiği ve edeceği gibi şairin, şeytanın, büyücünün, beşerin sözü değildir ve melek Cebrail aracılığı ile son peygamber Hz. Muhammed’e (s.a.s) bildirdiği Allah’ın kelamıdır.

Anahtar Kelimeler

Kur’ân, Hz. Peygamber (s.a.s), Tarif, Varoluş

Kaynakça

• Albayrak, Halis, “Kur’ân’ı Anlamak-Kur’ân’ın Ne Olduğunu Anlamak”, Tarihin İçinden Kur’ân’ı Algılamak, Şule Yayınları, İstanbul 2011.
• Ali, Cevâd, el-Mufassal fî Târîhi’l-Arab Kable’l-İslâm, Dâru’s-Sâkî, yy. 2001. Altındaş, Mücteba, “Bir Kitap Olarak Levh-i Mahfûz ve Ümmü’l Kitab”, Kelam Araştırmaları Dergisi, 2013, cilt: XI, sayı: 1.
• Ateş, Süleyman, Yüce Kur’ân’ın Çağdaş Tefsiri, Yeni Ufuklar Neşriyat, İstanbul ty. Câbirî, Muhammed Âbid, Kur’ân’a Giriş, çev. Muhammed Coşkun, Mana Yayınları, İstanbul 2011. Cebeci, Lütfullah, Kur’ân’a Göre Melek Cin Şeytan, Şule Yayınları, İstanbul 19 Cevizci, Ahmet, Felsefe Sözlüğü, Paradigma Yayınları, İstanbul 2010. Cündioğlu, Dücane, Anlamın Buharlaşması ve Kur’ân, Kitabevi Yayınları, İstanbul ty. Cürcânî, Seyyid Şerif, Kitâbü’t-Ta‘rîfât, thk. Komisyon, Dâru’l-Kütübi’lİlmiyyi, Beyrut 1983. Çağatay, Neşet, İslam’dan Önce Arap Tarihi ve Cahiliye Çağı, AÜİF Yayınları, Ankara 1957. Çelik, Muhammed, Kur’ân Kur’ân’ı Tanımlıyor, Şule Yayınları, İstanbul 1998.
• Çetin, Abdurrahman, Kur’ân İlimleri ve Kur’ân’ı Kerim Tarihi, Dergâh Yayınları, İstanbul 2012. Dayf, Şevkî, Târîhu’l-Edebi’l-Arabî el-Asru’l-Cahilî, Dâru’l-Meârif, Kahire 1119, Derveze, İzzet, Kur’ân’a Göre Hz. Muhammed’in Hayatı, Düşün Yayıncılık, İstanbul 2011.
• Dıraz, Abdullah, Kur’ân’a Giriş, Otto Yayınları, İstanbul 2012. Duman, M. Zeki, “Kelamullah’ın Levh-i Mahfuz’dan Cibril’e İntikali ve Hz. Peygambere İnzali”, İslâmî İlimler Dergisi, 2010, cilt: V, sayı: 1. Ebherî, Esiru’d-Dîn, Mantık İsagoci Tercümesi ve Mantık Terimleri Sözlüğü, haz. Talha Alp, Yasin Yayınevi, İstanbul 2012. Ebu Bekr İbn Düreyd, Cemheretü’l-Lüğa, thk. Remzi Münir Ba'lebekki, Dâru’l-İlm, Beyrut 1987. Ebû Zeyd, Nasr Hâmid, İlahi Hitabın Tabiatı, Kitâbiyat Yayınları, Ankara 200 Ezherî, Muhammed b. Ahmed, Tehzîbü’l-Lüğa, thk. Muhammed Avvad Mer'ab, Beyrut 2001. Fahreddin er-Râzî, Mefâtihu’l-Ğayb, Dâru İhyâi’-Türâsi’l-Arabiyyi, Beyrut 14 Ferrâ, Ebû Zekeriyyâ Yahyâ b. Ziyâd, Meâni’l-Kur’ân, thk. Ahmed Yusuf en-Necâtî vd., Dâru’l-Mısriyye, Mısır ty. Görgün, Tahsin, Anlam ve Yorum-Dini Metinlerin Anlaşılması ve Yorumlanması, Gelenek Yayınları, İstanbul 2003.
• Gürkan, Nejdet, Şiir ve Dil Arap Edebiyatı, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara 2005. Halefullah, Muhammed Ahmed, Kur’ân’da Anlatım Sanatı, çev. Şaban Karataş, Ankara 2002. Halil b. Ahmed, Kitâbü’l-Ayn, thk. Mehdi el-Mahzümi-İbrahim es-Samerâi, Dâru ve Mektebetü’l-Hilâl, ty.
• Hançerlioğlu, Orhan, Felsefe Sözlüğü, Remzi Kitabevi, İstanbul 1997. Hanefiyyi, Ebu’l-Bikâ, el-Külliyyât, thk. Muhammed el-Mısrî, Müessesetü’r-Risâle, Beyrut ty.
• İbn Aşûr, Muhammed Tâhir, et-Tahrîr ve’t-Tenvîr, Dâru’t-Tunûsiyye, Tunus 19 İbn Ebî Hâtim, Tefsîru ibn ebî Hâtim, el-Mektebetü’l-Asriyye, thk. Esad Muhammed et-Tabîb, Lübnan 1999. İbn Ebî Zemenîn, Usulü’s-Sünne, thk. Ebu Abdillah el-Buhârî, Mektebetü’lĞurabâü’l-Eseriyyeti, Suûdi Arabistan 1415. İbn Kesîr, Ebu’l-Fidâ İsmâil, Tefsîru’l-Kur’ân’il-Azîm, thk. Sâmî b. Muhammed Sellâme, Dâru Tayyibe, yy. 1999. İbn Manzûr, Ebu’l-Fazl Cemâlüddîn Muhammed, Lisânü’l-Arab, Dâru Sadr, Beyrut 1414. Mâtürîdî, Ebû Mansûr Muhammed, Kitâbü’t-Tevhîd Tercümesi, çev. Bekir Topaloğlu, İSAM Yayınları, Ankara 2005. Te’vîlâtü’l-Kur’ân, thk. Bekir Topaloğlu ve Halil İbrahim Kaçar, Mizan Yayınevi, İstanbul 2007. İsfehânî, Râğıb, el-Müfredât fî Ğarîbi’l-Kur’ân, thk. Safvân Adnân edDevâdî, Dâru’l-Kalem, Beyrut 1412. İzutsu, Toshihiko, Kur’ân’da Allah ve İnsan, Yeni Ufuklar Neşriyat, İstanbul ty. Kaya, Remzi, “Vahiy Öncesi Hicaz’da Müşrik Arapların İnanç Esasları” , Kur’an’ın Anlaşılmasına Katkısı Açısından Kur’an Öncesi Mekke Toplumu, 1-3 Temmuz 2011 İstanbul 2011. Kayravânî, İbn Râşîk, el-Umde fî Mehâsini’ş-Şi’r ve Âdâbihî, thk. Muhammed Muhyiddin Abdü’l-Hamîd, Dâru’l-Ceyl, yy. 1981 Mevdûdî, Ebu’l Al’â, Tefhîmü’l-Kur’ân, çev. Komisyon, İnsan Yayınları, İstanbul 1991. Mukâtil bin Süleyman, Tefsîru Mukâtil, thk. Abdullah Mahmûd Şahâta, Dâru Ehyâi’t-Türâs, Beyrut 1423. Mutahharî, Murtazâ, Felsefe Dersleri-I, çev. Ahmet Çelik, İnsan Yayınları, İstanbul 2003. Öge, Sinan, İlahi Kelamın Yapısı, İnsan Yayınları, İstanbul 2008. Paçacı, Mehmet, Çağdaş Dönemde Kur’ân’a ve Tefsire Ne Oldu, Klasik Yayınları, İstanbul 2008.
• Pak, Zekeriya, “Cahiliye Araplarındaki Allah İnancının Kur'ânî Boyutu”, CÜİFD, Sivas 2001, cilt: V, sayı: 1. Râzî, Abdü’l-Kâdir el-Hanefî, Muhtâru’s-Sıhâh, thk. Yusuf eş-Şeyh Muhammed, el-Mektebetü’l-Mısriyye, Beyrut 1999.
• Sâlih, Subhî, Mebâhis fî Ulûmi’l-Kur’ân, Dâru’l-İlm, Beyrut 1981. Sehâvî, Ebu’l-Hasan İlmü’d-Dîn, Cemâlü’l-Kurrâ ve Kemâlü’l-İkrâ, thk. Muhsin Harâbe, Beyrut 1997. Sert, Hüseyin Emin, “Kur’an-ı Kerim’deki Konuların Tasnifi Üzerine Bir Deneme”, Fırat Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 1996, sayı: 1. Şa’bân, Zekiyüddîn, İslam Hukuk İlminin Esasları (Usûlü’l-Fıkh), terc. İbrahim Kâfi Dönmez, TDV Yayınları, Ankara 1996. Taberî, Ebû Ca’fer Muhammed, Câmi’ul-Beyân an Te’vîli Âyi’l-Kur’ân, thk. Ahmed Muhammed Şâkir, Müessesetü’r-Risâle, y.y. 1420.
• Tatar, Burhanettin, İslam Düşüncesine Giriş, Dem Yayınları, İstanbul 2009.
• Taylan, Necip, Anahatlarıyla Mantık, Ensar Neşriyat, İstanbul 2008.
• Türker, Ömer, “Tarif”, DİA, cilt: XXXX. Zebîdî, Ebu’l-Feyz Muhammed Murtaza, Tâcu’l-Arûs min Cevâhiri’lKâmûs, thk. Komisyon, Dâru’l-Hidâye, yy. ty.