Ayet ve Hadislerdeki Soru Kalıplarının Din Öğretimi Açısından Değerlendirilmesi

Yıl 2020, , 1231 - 1253, 30.12.2020

Musa Turşak

https://doi.org/10.17859/pauifd.746037

Öz

Yaratıldığı günden itibaren, insanın dil ile ilişkisi gelişerek günümüze kadar devam etmiştir. Dil ve insan iki tarihsel varlıktır. Dil beşerî bir yetenektir ve belli durumlara bağlı olarak meydana gelmektedir. Dilin anlam üretme ve aktarma aracı olması da onun özelliğinin ayrılmaz bir parçasıdır. Bir ulusun dili, onun dini, tarihi ve kültürel değerleriyle bir arada bulunmaktadır. Ayrıca dilin iletişimde birçok işlevi olduğu bilinen bir gerçektir.
Kur’ân, kendisine has nazmı, lafzı, üslubu ve anlamıyla, insanları ve cinleri bir benzerini getirmekten âciz bırakmaktadır. İnsanlar için bir hidayet kaynağı olan Kur’an ve hadislerde, çeşitli kalıplarda sorular bulunmaktadır. Bu sorular muhatabın nesnel değerlendirme yeteneğini geliştirmek, bazı gerçeklere dikkat çekerek düşünmesini sağlamak, ona problem çözme yönteminin temel kurallarını öğretmek ve böylece öz değerlendirme yapabilmesini sağlama amacını taşımaktadır.

Anahtar Kelimeler

Tefsir, Kur’an, Dil, İnsan, Soru

Teşekkür

Göstereceğiniz ilgiden dolayı şimdiden teşekkür ederim.

Kaynakça

• Abdulbaki, Muhammed Fuad. el-Mu’cemu’l Mufehres li elfazi’l-Kur’ani’l-Kerim. Beyrut: Daru’l-Ma’rife, 2012. Aclûnî, İsmâil b. Muhammed. Keşfü’l-ḫafâʾ. nşr. Ahmed el-Kalâş. Beyrut: y.y., 1985. Akalın, Şükrü Haluk vd., Türkçe Sözlük. Ankara: TDK Yayınları, 2011. Akarsu, Bedia. Wilhelm von Humboldt’da Dil-Kültür Bağlantısı. İstanbul: İnkılap Kitabevi, 1998. Aksan, Doğan. Her Yönüyle Dil Ana Çizgileriyle Dilbilim, I-II-III. Ankara: Türk Dil Kurumu Yay., 2009. Alder, Harry. NLP El Kitabı. çev. Banu Irmak. İstanbul: Kariyer Yay., 2005. Alkan, Cevat. Eğitim Teknolojisi Kuramlar-Yöntemler. Ankara: Yargıçoğlu Matbaası, 1977. Aydın, Mehmet Zeki. Din Öğretiminde Yöntemler. Ankara: Nobel yayınları, 8. Basım, 2014. A. Hümeyra Aslantürk. “Hz. Peygambere Yöneltilen Sorular Üzerine İnen Ayetlerin İncelenmesi”. S.D.Ü. İlahiyat Fakültesi, VIII. Kutlu Doğum Sempozyumu. 2005. Bakırcıoğlu, Rasim. Eğitim ve Psikoloji Sözlüğü. Ankara: Anı Yayınları, 2016. Bilgin, Beyza & Selçuk, Mualla. Din Öğretimi. Ankara: Akid Yayıncılık, 1991. Bilgin, Beyza. "Din Eğitiminin Genel Eğitimdeki Yeri". Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 24/1 (Ağustos 1981), 469-483. Bilgin, Selçuk. Din Eğitimi Özel Öğretim Yöntemleri. Ankara: Gün Yayıncılık, 2000. Buharî, Muhammed b. İsmail Ebu Abdullah. Sahih-i Buhari. Şam: Daru Tevakki’n-Necat, 1422. Cürcânî, Seyyid Şerîf. Ta’rifat. İstanbul: Litera Yayıncılık, 2014. Çalışkan, İsmail. Kur’an’da Din Kavramı. Ankara: Ankara Okulu Yayınları, 2002. Ebü’l-Fidâ’ İmâdüddîn İsmâîl b. Şihâbiddîn Ömer b. Kesîr, Tefsîrü’l-Ḳurʾâni’l-ʿazîm, Beyrut: Daru’l-Ma’rife, 2010, 1688. Ebû Zeyd, Nasr Ḥamid. İlâhî Hitabın Tabiatı. Ankara: Kitâbiyat, 2001. Ebü’l-Feyz M. Murtazâ ez-Zebîdî. Tâcü'l-ʿarûs min cevâhiri'l-Ḳāmûs: Şerḥu'l-Ḳāmûs. Kahire: y.y., 1306. Ebû İshâk Ahmed b. Muhammed b. İbrâhîm es-Sa‘lebî en-Nîsâbûrî, el Keşf vel Beyan an Tefsiru’l-Kur’an. Beyrut: Daru’t-Turasü’l Arabiyye, 2002. Ebü’l-Kāsım Mahmûd b. Ömer b. Muhammed el-Hârizmî ez-Zemahşerî. el-Keşşaf ‘an hakāi’kı ġavâmiżi’t-tenzîl ve ʿuyûni’l-eḳāvîl fî vücûhi’t-teʾvîl. nşr. Muhammed Abdüsselâm Şâhin. Beyrut: Daru’l-Kütübi’l-Arabiyye, 2003. Ebû Dâvûd Süleymân b. el-Eş‘as b. İshâk es-Sicistânî el-Ezdî, es-Sünen. nşr. Şuayb el Arnavutî, Kahire: Daru’l Risaletü’l-İlmiyye. 1. Baskı, 2009. Ebü’l-Hüseyn Müslim b. el-Haccâc b. Müslim el-Kuşeyrî. el-Câmiʿu’ṣ-ṣaḥîḥ, Suudi Arabistan: el Camiatu’l İslamiyye, 2014. Ebü’l-Fidâ’ İmâdüddîn İsmâîl b. Şihâbiddîn Ömer b. Kesîr b. Dav’ b. Kesîr el-Kaysî, Tefsıru’l-Kur’ani’l-A’zim. Beyrut: Darü’l-Ma’rife, 2010. Ebu Abdullah Muhammed b. Ömer b. Hasan et-Teymi er-Razî, Tefsiru’l- Kebir. Beyrut: Daru’l İhyau’t-Turasul Arabi, 1420. Ertürk, Selahattin. Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: y.y., 1975. Esed, Muhammed. Kur’an Mesajı. çev. Cahit Koytak, Ahmet Ertürk. B.y.: İşaret Yay., 2000. Görmez, Mehmet. “Terğib ve Terhib”. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi. 40/508-509. İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, 2011. Günday, Hüseyin & Şahin, Şener. Arapça Dilbilgisi. İstanbul: Alfa Yayınları, 2008. İbn Cerîr et-Taberî, Câmiu’l-Beyân an Te’vîli âyi’l-Kur’ân, Beyrut: Müessesetu’r-Risâle, 2000. İmam Nevevî, Riyazu’s Salihin, İstanbul: Kahraman Yayınları, 2016. Kasapoğlu, Abdurrahman. Kur’an’da Psikolojik Yöneliş. İstanbul: Çıra Akademi, 2016. Knight, Sue. Uygulamalarla NLP. çev. İpek G. Taffe. İstanbul: Sistem Yay., 2001. Mevdudî, Ebu’l Ala. Tefhimu’l-Kur’an. İstanbul: İnsan Yayınları, 2018. Muhammed A‘lâ b. Ali. Keşşâfü ıṣṭılâḥâti’l-fünûn. İstanbul: y.y., 1404/1984. Nasiruddin Ebu Said Abdullah b. Ömer el-Beydavî. Envaru’t-Tenzil ve Esrarüt-’Te’vil, Beyrut: Darü’l İhyau’t-Türasül Arabiyye 1418. Oğuzkan, A. Ferhan. Eğitim Terimler Sözlüğü. Ankara: y.y., 1981. Odabaşı, Fatma. “Dindarlık Göstergesi Olarak Dil/Dil Dindarlığı”. Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 14/1 (2014), 123-154. Oğuzkan, A. Ferhan. Orta Dereceli Okullarda Öğretim. Ankara: y.y., 1985. Özbek, Abdullah. Bir Eğitimci olarak Hz. Muhammed. Konya: Esra Yayınları, 1998. Özdemir, Saadettin. “Din Eğitiminde Soru-Cevap Metoduyla Öğretimde Hz Peygamber Örneği”, Süleyman Demirel Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Yayınları 10 (2002). Saatî, Ahmed Abdurrahman. Fethu’r-Rabbanî litertibi Müsnedi’l İmam Ahmed b. Hanbel eş-Şeybanî, Mısır: Daru’l İhyai’t_Turasü’l-Arabiyye, ts.. Tokur, Behlül. “Kur’an’da Soru Kalıpları ve Metaforlar”. Atatük Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 36 (2011). Uzun, Tacettin v.dğ., Anlatımlı Belagat, Konya: Sebat Ofset Matbaacılık, 2017. Yusuf Işıcık, Kur’ân Meâli. Konya: Konya İlahiyat Derneği Yayınları, 1. Baskı, 2008. Zuhaylî, Vehbe. et-Tefsiru’l-Münir. Dımaşk: Daru’l-fikr, 1418. Zengin, Zeki Salih. Din Eğitimi. İstanbul: Ensar Yayınları, 2018. https://www.kastamonur.com/kelamullahda-istifham-i-inkari-uslubu. Erişim 13 Nisan 2020.