Hayatı hakkında fazla bilgi sahibi olamadığımız Edirne doğumlu Nazmî, XVI. yy.da yaşamış, Dîvân’ıyla meşhur olmuş bir şair ve çok yönlü bir âlimdir. Osmanlı Devleti’nin ordusuna katılmış ve bir müddet de kâtiplik yapmıştır. Şairlik yönü zayıf kabul edilse de, sade Türkçe ile (Türkî-i basît) kaleme aldığı şiirleriyle şöhret yapmış Mecma‘u’n-Nezâ’ir adlı eseriyle, edebiyat tarihine iz bırakmıştır. XVI. yüzyılda, Visâlî tarafından başlatılan şiirde Türkçe’den başka dil kullanmamaya çalışarak şiir yazma akımına önemli destek veren Edirneli Nazmî, kendinden önceki selefleri gibi, Türk zevkine uygun yabancı kelimelerden uzak şiirler yazdı. Yazdığı şiirler, dönemin Eski Anadolu Türkçesini aksettirmesi açısından da önem taşımaktadır. Mecma‘u’n-Nezâ’ir, Dîvân ve Pend-i Attâr Tercümesi adlı eserleri vardır. Nazmî’nin Hz. Peygamber ve sahabe algısının, dönemin diğer âlimleri gibi medrese ve tekke karışımı gelenekten beslendiği görülmektedir. Bu geleneğin klasik dönem anlayışının tüm izlerini taşıdığını söylemek mümkündür. Bu anlayışın bir şairin dilinden dökülmesi veya onun manzumelerinden yansımasının, kavrayışımızı sınırlandırdığı kabul edilebilir. Bununla birlikte, kullanılan terimler, kavramlar ve imgelerin, bizlere yeterince ipucu verdiğini ve bizi aydınlatacağını düşünmekteyiz. Her halükârda öznel bir durum olan algılama, kişinin geçmiş deneyimlerine, inançlarına, ihtiyaçlarına, dikkatini etkileyen iç ve dış etkenlere vb.ne bağlıdır ve bunlarla birlikte anlaşılmalıdır. Çalışmada Edirneli Nazmî’nin peygamber ve sahabe algısını ortaya koymaya çalışacağız.
Hz. Peygamber Hz. Muhammed Sahabe Edirneli Nazmî Algı Şair Yüceltmeci Yaklaşım Tasavvuf
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | İslam Araştırmaları (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2024 |
Gönderilme Tarihi | 22 Ağustos 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 11 Sayı: 1 |