Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Relationship between Hotel Managers' Emotional Intelligence Levels and Their Management Styles in Hotel Enterprises

Yıl 2022, Sayı: 48, 241 - 255, 01.01.2022

Neslihan Kan Sönmez

https://doi.org/10.30794/pausbed.891841

Öz

Emotional intelligence is a critical component of an efficient management style. The managers with emotional intelligence have the ability to perceive, understand and manage both their own and their subordinates’ emotions. The managers, who can successfully analyze the members of organizations by these emotional intelligence abilities, can determine what is the most effective management style for organizations. Based on this, the purpose of this research was to identify the relationship between hotel managers’ emotional intelligence levels and their management styles in hotel enterprises. The questionnaire, used as the data collection technique in this study, was administered to 251 managers, working in 23 different 4-5 star hotels operating in the provinces of Sanliurfa, Gaziantep, Diyarbakir, Mardin and Adana, which constituted the sample group. The obtained data suggested that the emotional intelligence levels of the hotel managers were above intermediate level, and they showed more democratic-participative management style. In addition, the emotional intelligence and management styles of the managers differed significantly according to gender, educational background and management level. The results of the study also showed that as the emotional intelligence increased, autocratic management style was adopted more.

Anahtar Kelimeler

Emotional intelligence , Management style Hotel enterprises Hotel managers

Kaynakça

  • Akparep, J. Y., Jengre, E. ve Mogre, A. A. (2019). “The Influence of Leadership Style on Organizational Performance at TumaKavi Development Dssociation, Tamale, Northern Region of Ghana”, Open Journal of Leadership, 8, 1-22.
  • Al Khajeh, E. H. (2018). “Impact of Leadership Styles on Organizational Performance”, Journal of Human Resources Management Research, 1-10.
  • Al Rahbi, D., Khalid, K. ve Khan, M. (2017). “The Effects of Leadership Styles on Team Motivation”, Academy of Strategic Management Journal, 16/2, 113-128.
  • Alshammari, F., Pasay-an, E., Gonzales, F. ve Torres, S. (2020). “Emotional Intelligence and Authentic Leadership among Saudi Nursing Leaders in the Kingdom of Saudi Arabia”, Journal of Professional Nursing, 4/3, 1-7.
  • Araz, C. (2019). Duygusal Zekanın Koçluk Tarzı Liderlik Üzerindeki Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • Armstrong, M. (2012). Armstrong’s Handbook of Management and Leadership: Developing Effective People Skills for Better Leadership and Management, London: Kogan Page.
  • Austin, E. J., Saklofske, D., Huang, S. H. S. ve McKenney, D. (2004). “Measurement of Trait Emotional Intelligence: Testing and Cross-Validating a Modified Version of Schutte et al.'s (1998) Measure”, Personality and Individual Differences, 36/3, 555-562.
  • Ayana, Ç. ve Pelit, E. (2016). “Duygusal Zekanın Örgütsel Sinizme Etkisi: Otel İşletmeleri İşgörenleri Üzerinde Bir Araştırma”, İşletme Araştırmaları Dergisi, 8/2, 45-76.
  • Aysin, N. (2018). Turist Rehberlerinin Duygusal Zeka ile Rehberlik Stilleri İlişkisi. Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi, İzmir.
  • Batool, B. F. (2013). “Emotional Intelligence and Effective Leadership”, Journal of Business Studies Quarterly, 4/3, 84-94.
  • Bhargavi, S. ve Yaseen, A. (2016). “Leadership Styles and Organizational Performance”, Strategic Management Quarterly, 4, 87-117.
  • Brown, F. W. ve Moshavi, D. (2005). “Transformational Leadership and Emotional Intelligence: A Potential Pathway for an Increased Understanding of Interpersonal Influence”, Journal of Organizational Behavior, 26, 867-871.
  • Caruso, D. R. ve Salovey, P. (2004). The Emotionally Intelligent Manager: How to Develop and Use the Four Key Emotional Skills of Leadership, San Francisco, CA: Jossey.
  • Chatterjee, A. ve Kulakli, A. (2015). “An Empirical Investigation of the Relationship between Emotional Intelligence, Transactional and Transformational Leadership Styles in Banking Sector”, Procedia - Social and Behavioral Sciences, 210, 291-300.
  • Chukwusa, J. (2018). Autocratic Leadership Style: Obstacle to Success in Academic Libraries. (28.12.2020) https://digitalcommons.unl.edu/libphilprac/2019.
  • Çapkulaç, O. (2013). Yöneticilerin Duygusal Zeka Düzeylerinin İş Tatmini ve İş Performans Algısı Üzerine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
  • Çavuş, M. F., Yakut, E. ve Kara, E. (2015). “Relationship between Emotional Intelligence and Conflict Resolving Styles: A Study in Tourism Sector (Osmaniye sample)”, Research Journal of Business and Management, 2/1, 1-17.
  • Darvishmotevali, M., Altinay, L. ve Vita, G. D. (2018). “Emotional Intelligence and Creative Performance: Looking through the Lens of Environmental Uncertainty and Cultural Intelligence”, International Journal of Hospitality Management, 73, 44-54.
  • Demir, M. (2009). Konaklama İşletmelerinde Duygusal Zeka, Örgütsel Sapma, Çalışma Yaşamı Kalitesi ve İşten Ayrılma Eğilimi Arasındaki İlişkinin Analizi. Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
  • Demir, M. (2011). “Örgütsel Çatışma Yönetiminde Duygusal Zekanın Etkisi: Konaklama İşletmelerinde İşgörenlerin Algılamaları Üzerine Bir Araştırma”, Doğuş Üniversitesi Dergisi, 11/2, 199-211.
  • Erkol Bayram, G. (2019). “Turist Rehberlerinde Duygusal Zeka, Motivasyon, Performans İlişkisi”, Turizm Akademik Dergisi, 6/2, 43-59.
  • Erol, S. (2017). Duygusal Zekanın Etik Liderlik Davranışı Üzerindeki Etkisi: Turizm İşletmeleri Yöneticileri Üzerine Bir Uygulama. Yüksek Lisans Tezi, Karabük Üniversitesi, Karabük.
  • Esvet, M. (2015). Duygusal Zeka ve Çatışma Yönetimi Arasındaki İlişkinin İncelenmesi ve Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
  • Follesdal, H. ve Hagtvet, K. (2013). “Does Emotional Intelligence as Ability Predict Transformational Leadership? A Multilevel Approach”, The Leadership Quarterly, 24/5, 747-762.
  • Gardner, W. L., Cogliser, C. C., Davis, K. M. ve Dickens, M. P. (2011). “Authentic Leadership: A Review of the Literature and Research Agenda”, The Leadership Quarterly, 22/6, 1120-1145.
  • Gardner, W. L. ve Stough, C. K. K. (2002). “Examining the Relationship between Leadership and Emotional Intelligence in Senior Level Managers”, Leadership and Organization Development Journal, 23/2, 68-78.
  • Gebregergis, W. T., Huang, F. ve Hong, J. (2020). “The Impact of Emotional Intelligence on Depression among International Students Studying in China: The Mediating Effect of Acculturative Stress”, International Journal of Intercultural Relations, 79, 82-93.
  • Gill, E. (2014). What is Laissez-Faire Leadership?How Autonomy Can Drive Success. (20.11.2020) https://online.stu.edu/articles/education/what-is-laissezfaire-leadership.
  • Goleman, D. (1995). Emotional Intelligence: Why It Can Matter More Than IQ, London, England: Bloomsbury.
  • Goleman, D., Boyatzis, R. ve McKee, A. (2002). Primal Leadership: Realizing the Power of Emotional Intelligence, Boston: Harvard Business School Press. Gonos, J. ve Gallo, P. (2013). “Model for Leadership Style Evaluation”, Management, 18/2, 157-168.
  • Gül, E. ve Güney, A. (2019). “Duygusal Zeka ve İletişim Becerileri Arasındaki İlişki” Finans Ekonomi ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4/2, 141-158.
  • Gültekin, S. (2016). Profesyonel Turist Rehberlerinin Duygusal Zekâ Düzeyi ile Problem Çözme Becerileri Arasındaki İlişkinin Günlük Turlarda Karşılaştıkları Yönetsel Sorunlar Bazında İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
  • Güneş, E. (2016). Duygusal Zeka ve Liderlik Üzerine Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
  • Güzel, Ö. ve Şahin, İ. (2017). “Turist Rehberliğinde Duygusal Zeka”, Turist Rehberliği Araştırmaları: Öngörüler ve Uygulamalar, (Editör: Ö. Güzel ve V. Altıntaş), Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Hoang, H. (2008). Culture and Management: A Study of Vietnamese Cultural Influences on Management Style. Minneapolis: Capella University.
  • Hohlbein, P. J. (2015). The Power of Play in Developing Emotional Intelligence Impacting Leadership Success: A Study of the Leadership Team in a Midwest Private, Liberal Arts University. Doctoral Thesis, Pepperdine University Graduate School of Education and Psychology, Los Angeles.
  • Hur, S. Y. H., Van Den Berg, P. T. ve Wilderom, C. P. M. (2011). “Transformational Leadership as a Mediator between Emotional Intelligence and Team Outcomes”, The Leadership Quarterly, 22/4, 591-603.
  • Joseph, D. L., Jin, J., Newman, D. A. ve O'Boyle, E. H. (2015). “Why Does Self-Reported Emotional Intelligence Predict Job Performance? A Meta-Analytic Investigation of Mixed Emotional Intelligence”, Journal of Applied Psychology, 100/2, 298-342.
  • Kamugisha, E. R. T. (2017). The Basics of Business Management - Vol I: Leadership, Financial Management and Economics.(05.01.2021). https://bookboon.com/en/the-basics-of-business-management-vol-i-ebook.
  • Kaufman, S. B. (2013). Ungifted: Intelligence Redefined, New York, NY: Basic Books.
  • Keskin, E., Yayla, Ö. ve Aktaş, F. (2020). “Duygusal Zeka, Kariyer Uyumu ve Yaşam Doyumu Arasındaki İlişkiler: Turizm Sektörü Çalışanları Üzerine Bir Araştırma”, İşletme Araştırmaları Dergisi, 12/3, 2985-2995.
  • Kim, T., Jung-Eun Yoo, J., Lee, G. ve Kim, J. (2012). “Emotional Intelligence and Emotional Labor Acting Strategies among Frontline Hotel Employees”, International Journal of Contemporary Hospitality Management, 24/7, 1029-1046.
  • Kirkland, K. L. (2011). The Effect of Emotional Intelligence on Emotional Competence and Transformational Leadership. Doctoral Thesis, The City University of NewYork Graduate Faculty in Psychology, New York.
  • Landy, F. J. (2005). “Some Historical and Scientific Issues Related to Research on Emotional Intelligence”, Journal of Organizational Behavior, 26/4, 411-424.
  • Locke, E. A. (2005). “Why Emotional Intelligence is an Invalid Concept”, Journal of Organizational Behavior, 26, 425-431.
  • Luthans, F. (2002). “Positive Organizational Behaviour: Developing and Managing Psychological Strengths”, Academy Management Executive, 16/1, 57-72.
  • Luthans, F. ve Youssef, C. M. (2004). “Human, Social and Now Positive Psychological Capital Management: Investing in People for Competitive Advantage”, Organizational Dynamics, 33/2, 143-160.
  • Marshall, O. I. (2012). Employee Attitude to Management Style. Master's Thesis, Seinajoki University of Applied Sciences Business Administration International, Finland.
  • Martin, H. ve Edwards, K. (2016). “The Interaction between Leadership Styles and Management Level and their Impact on Project Success”, Integrated Solutions for Infrastructure Development, 1-6.
  • Mayer, J. D., Caruso, D. R. ve Salovey, P. (2016). “The Ability Model of Emotional Intelligence: Principles and Updates”, Emotion Review, 8/4, 290-300.
  • Mayer, J. D. ve Salovey, P. (1997). What is Emotional Intelligence? Emotional Development and Emotional Intelligence: Educational Implications, New York, NY: Basic Books.
  • Mayer, J. D., Salovey, P. ve Caruso, D. R. (2002). Mayer-Salovey-Caruso Emotional Intelligence Test, Toronto: MHS Publishers.
  • Mayer, J. D., Salovey, P. ve Caruso, D. R. (2004). “Emotional Intelligence: Theory, Findings, and Implications”, Psychological Inquiry, 15, 197-215.
  • Mayer, J. D., Salovey, P. ve Caruso, D. R. (2008). “Emotional Intelligence: New Ability or Eclectic Traits?”, American Psychologist, 63, 503-517.
  • Mawoli, M. A., Mohammed, T. H. ve Sarkin-Daji, B. D. (2013). “Leadership Styles, Job Performance, Public Health İnstitutions, Federal Medical Centre, Private Health İnstitutions”, Lapai Journal of Management Science, 4/1, 28-38.
  • Miao, C., Humphrey, R. ve Qian, S. (2018). “Emotional Intelligence and Authentic Leadership: A Meta-Analysis”, Leadership and Organization Development Journal, 39/5, 679-690.
  • Munirat, Y. H. ve Yusuf, I. (2017). “Effects of Leadership on Employee Performance in Nigerian Universities”, Global Journal of Management And Business Research, 17/7, 1-8.
  • Nwokocha, I. ve Iheriohanma, E. B. J. (2015). “Nexus between Leadership Styles, Employee Retention and Performance in Organizations”, European Scientific Journal, 11, 186-209.
  • Obiwuru, T. C., Okwu, A. T., Akpa, V. O. ve Nwankwere, I. A. (2011). “Effects of Leadership Style on Organization Performance: A Survey of Selected Small Scale Enterprises in Ikosi-KetuCouncil Development Area of Lagos State, Nigeria”, Australian Journal of Business and Management Research, 1, 100-111.
  • Otieno, B. N. ve Njoroge, J. G. (2019). “Effects of Leadership Styles on Employee Performance: Case of Technical University of Kenya”, International Journal of Education and Research, 7/6, 115-132.
  • Örücü, E. ve İzci, Ç. (2015). “Otel Çalışanları Açısından Duygusal Zekanın Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Üzerindeki Etkisi”, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 45, 31-47.
  • Özdemir, K. (2016). Liderlik Uygulamaları ile Duygusal Zeka Boyutları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta.
  • Özen Kutanis, R. ve Yıldız, E. (2014). “Pozitif Psikoloji ile Pozitif Örgütsel Davranış İlişkisi ve Pozitif Örgütsel Davranış Boyutları Üzerine Bir Değerleme”, Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 5/11, 135-154.
  • Özturan, M. (2018). Yöneticilerin Duygusal Zeka Düzeylerinin, Yönetim Tarzları ve Örgütsel Yabancılaşma Duyguları Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi. Doktora Tezi, İstanbul Ticaret Üniversitesi, İstanbul.
  • Puni, A., Ofei, S. B. ve Okoe, A. (2014). “The Effect of Leadership Styles on Firm Performance in Ghana”, International Journal of Marketing Studies, 6, 177-185.
  • Rees, D. W. ve Porter, C. (2008). Skills of Management, London: Cengage.
  • Robert, V. ve Vandenberghe, C. (2020). “Laissez-Faire Leadership and Affective Commitment: The Roles of Leader-Member Exchange and Subordinate Relational Self-Concept”, Journal of Business and Psychology, 1-19.
  • Rosete, D. ve Ciarrochi, J. (2015). “Emotional Intelligence and Its Relationship to Workplace Performance Outcomes of Leadership Effectiveness”, Leadership and Organization Development Journal, 26/5, 388-399.
  • Sadia, A. ve Aman, A. (2018). “Transformational Leadership and Organizational Performance; The Mediating Role of Organizational Innovation”, Seisense Journal of Management, 1, 59-75.
  • Salovey, P. ve Mayer, J. D. (1990). Emotional Intelligence. İmagination, Cognition, and Personality, 9 (2): 189-194.
  • Schutte, N. S., Malouff, J. M., Hall, L. E., Haggerty, D. J., Cooper, J. T. ve Golden, C. J. (1998). “Development and Validation of a Measure of Emotional Intelligence”, Personality and Individual Differences, 25/2, 167-177.
  • Şimşek, S. (2019). Yöneticilerin Liderlik Tarzları ile Duygusal Zeka İlişkisinin İncelenmesi Üzerine Sivil Havacılık Sektöründe Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi, İstanbul.
  • Skogstad, A., Aasland, M. S., Nielsen, M. B., Hetland, J., Matthiesen, S. B. ve Einarsen, S. (2014). “The Relative Effects of Constructive, Laissez-Faire, and Tyrannical Leadership on Subordinate Job Satisfaction: Results from Two Prospective and Representative Studies”, Zeitschrift für Psychologie, 222, 221-232.
  • Su Eröz, S. (2011). Duygusal Zeka ve İletişim Arasındaki İlişki: Bir Uygulama. Doktora Tezi, Uludağ Üniversitesi, Bursa.
  • Suehs, D. (2015). Emotional Intelligence and Employee Engagement: A Quantitative Study to Explore the Relationship between the Emotional Intelligence of Frontline Managers and Supervisors. Doctoral Thesis, St. John Fisher College, Ralph C. Wilson, Jr. School of Education, Executive Leadership Program, NewYork.
  • Sy, T., Tram, S. ve O’Hara, L. A. (2006). “Relation of Employee and Manager Emotional Intelligence to Job Satisfaction and Performance”, Journal of Vocational Behavior, 68, 461-473.
  • Tatar, A., Tok, S. ve Saltukoğlu, G. (2011). “Gözden Geçirilmiş Schutte Duygusal Zeka Ölçeğinin Türkçe’ye Uyarlanması ve Psikometrik Özelliklerinin İncelenmesi”, Klinik Psikofarmakoloji Bülteni, 21/4, 325-338.
  • Terzi, A. R. ve Kurt, T. (2005). “İlköğretim Okulu Müdürlerinin Yöneticilik Davranışlarının Öğretmenlerin Örgütsel Bağlılığına Etkisi”, Milli Eğitim Dergisi, 33/166, 98-112.
  • Turhan, M. ve Çetinsöz, B. C. (2019). “Duygusal Zeka ve Motivasyon Arasındaki İlişki: Turizm Programı Öğrencileri Üzerine bir Araştırma”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 18/69, 268-287.
  • Türkmen, M. T. (2016). Turist Rehberlerinin Duygusal Zeka Yetenekleri ile Liderlik Davranışları Arasındaki İlişkinin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi, Balıkesir.
  • Walter, F., Cole, M. S. ve Humphrey, R. H. (2011). “Emotional Intelligence: Sine Qua Non of Leadership or Folderol?”, Academy of Management Perspectives, 25/1, 45-59.
  • Walters, S. (2018). Emotional Intelligence and Leader Development: Measuring Trait Emotional Intelligence Scores of Mid-Career Commissioned U.S. Army Officers. Doctoral Thesis, Western Kentucky University The Faculty of the Educational Leadership, Bowling Green, Kentucky.
  • Watkin, C. (2000). “Developing Emotional Intelligence”, International Journal of Selection and Assessment, 8, 89-92.
  • Wen, J., Huang, S. ve Hou, P. (2019). “Emotional Intelligence, Emotional Labor, Perceived Organizational Support, and Job Satisfaction: A Moderated Mediation Model”, International Journal of Hospitality Management, 81, 120-130.
  • Wongyanon, S., Wijaya Mardiyono, A. F. ve Soeaidy, M. S. (2015). “Analysis of the Influence of Leadership Styles of Chief Executives to Organizational Performance of Local Organization in Thailand (A Case Study of Transformational, Transactional and Laissez-Faire Styles of Leadership in Pattaya City, Laemchabang City Municipality and Chonburi Provincial Organization)”, International Journal of Applied Sociology, 5/2, 76-83.
  • Zhan, X. J. (2012). “The Influence Mechanism of Service Employees’ Emotional Intelligence on Customer Loyalty: An Empirical Study”, Journal of Jiangxi University of Finance and Economics, 83/5, 33-40.

Otel İşletmelerinde Yöneticilerin Duygusal Zeka Düzeyleri İle Yönetim Tarzları Arasındaki İlişki

Yıl 2022, Sayı: 48, 241 - 255, 01.01.2022

Neslihan Kan Sönmez

https://doi.org/10.30794/pausbed.891841

Öz

Duygusal zeka, etkili bir yönetim tarzının kritik bir bileşenidir. Duygusal açıdan zeki yöneticiler hem kendi duygularını hem de astlarının duygularını algılama, anlama ve yönetme yeteneğine sahiptir. Bu duygusal zeka yetenekleri ile örgüt üyelerini başarılı bir şekilde analiz edebilen yöneticilerin, örgüt için en etkili yönetim tarzının hangisi olduğunu belirlemeleri mümkündür. Bu bilgiler ışığında araştırmanın amacı otel işletmelerinde yöneticilerin duygusal zeka düzeyleri ile yönetim tarzları arasındaki ilişkiyi ortaya koymaktır. Araştırmada veri toplama tekniği olarak kullanılan anket, örneklem grubunu oluşturan Şanlıurfa, Gaziantep, Diyarbakır, Mardin ve Adana illerinde faaliyet gösteren 23 adet 4-5 yıldızlı otel işletmesinde görev yapan 251 yöneticiye uygulanmıştır. Elde edilen bulgulara göre; otel yöneticilerinin duygusal zeka düzeyleri orta düzeyin üzerindedir ve yöneticiler demokratik-katılımcı yönetim tarzlarını daha çok sergilemektedirler. Bununla birlikte yöneticilerin duygusal zeka ve yönetim tarzları cinsiyet, eğitim durumu ve yöneticilik düzeyine göre anlamlı farklılık göstermektedir. Ayrıca araştırma sonuçları duygusal zekanın artmasıyla birlikte otokratik yönetim tarzının daha çok benimsendiğini ortaya koymaktadır.

Anahtar Kelimeler

Duygusal zeka Yönetim tarzı Otel işletmeleri Otel yöneticileri

Kaynakça

  • Akparep, J. Y., Jengre, E. ve Mogre, A. A. (2019). “The Influence of Leadership Style on Organizational Performance at TumaKavi Development Dssociation, Tamale, Northern Region of Ghana”, Open Journal of Leadership, 8, 1-22.
  • Al Khajeh, E. H. (2018). “Impact of Leadership Styles on Organizational Performance”, Journal of Human Resources Management Research, 1-10.
  • Al Rahbi, D., Khalid, K. ve Khan, M. (2017). “The Effects of Leadership Styles on Team Motivation”, Academy of Strategic Management Journal, 16/2, 113-128.
  • Alshammari, F., Pasay-an, E., Gonzales, F. ve Torres, S. (2020). “Emotional Intelligence and Authentic Leadership among Saudi Nursing Leaders in the Kingdom of Saudi Arabia”, Journal of Professional Nursing, 4/3, 1-7.
  • Araz, C. (2019). Duygusal Zekanın Koçluk Tarzı Liderlik Üzerindeki Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • Armstrong, M. (2012). Armstrong’s Handbook of Management and Leadership: Developing Effective People Skills for Better Leadership and Management, London: Kogan Page.
  • Austin, E. J., Saklofske, D., Huang, S. H. S. ve McKenney, D. (2004). “Measurement of Trait Emotional Intelligence: Testing and Cross-Validating a Modified Version of Schutte et al.'s (1998) Measure”, Personality and Individual Differences, 36/3, 555-562.
  • Ayana, Ç. ve Pelit, E. (2016). “Duygusal Zekanın Örgütsel Sinizme Etkisi: Otel İşletmeleri İşgörenleri Üzerinde Bir Araştırma”, İşletme Araştırmaları Dergisi, 8/2, 45-76.
  • Aysin, N. (2018). Turist Rehberlerinin Duygusal Zeka ile Rehberlik Stilleri İlişkisi. Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi, İzmir.
  • Batool, B. F. (2013). “Emotional Intelligence and Effective Leadership”, Journal of Business Studies Quarterly, 4/3, 84-94.
  • Bhargavi, S. ve Yaseen, A. (2016). “Leadership Styles and Organizational Performance”, Strategic Management Quarterly, 4, 87-117.
  • Brown, F. W. ve Moshavi, D. (2005). “Transformational Leadership and Emotional Intelligence: A Potential Pathway for an Increased Understanding of Interpersonal Influence”, Journal of Organizational Behavior, 26, 867-871.
  • Caruso, D. R. ve Salovey, P. (2004). The Emotionally Intelligent Manager: How to Develop and Use the Four Key Emotional Skills of Leadership, San Francisco, CA: Jossey.
  • Chatterjee, A. ve Kulakli, A. (2015). “An Empirical Investigation of the Relationship between Emotional Intelligence, Transactional and Transformational Leadership Styles in Banking Sector”, Procedia - Social and Behavioral Sciences, 210, 291-300.
  • Chukwusa, J. (2018). Autocratic Leadership Style: Obstacle to Success in Academic Libraries. (28.12.2020) https://digitalcommons.unl.edu/libphilprac/2019.
  • Çapkulaç, O. (2013). Yöneticilerin Duygusal Zeka Düzeylerinin İş Tatmini ve İş Performans Algısı Üzerine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
  • Çavuş, M. F., Yakut, E. ve Kara, E. (2015). “Relationship between Emotional Intelligence and Conflict Resolving Styles: A Study in Tourism Sector (Osmaniye sample)”, Research Journal of Business and Management, 2/1, 1-17.
  • Darvishmotevali, M., Altinay, L. ve Vita, G. D. (2018). “Emotional Intelligence and Creative Performance: Looking through the Lens of Environmental Uncertainty and Cultural Intelligence”, International Journal of Hospitality Management, 73, 44-54.
  • Demir, M. (2009). Konaklama İşletmelerinde Duygusal Zeka, Örgütsel Sapma, Çalışma Yaşamı Kalitesi ve İşten Ayrılma Eğilimi Arasındaki İlişkinin Analizi. Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
  • Demir, M. (2011). “Örgütsel Çatışma Yönetiminde Duygusal Zekanın Etkisi: Konaklama İşletmelerinde İşgörenlerin Algılamaları Üzerine Bir Araştırma”, Doğuş Üniversitesi Dergisi, 11/2, 199-211.
  • Erkol Bayram, G. (2019). “Turist Rehberlerinde Duygusal Zeka, Motivasyon, Performans İlişkisi”, Turizm Akademik Dergisi, 6/2, 43-59.
  • Erol, S. (2017). Duygusal Zekanın Etik Liderlik Davranışı Üzerindeki Etkisi: Turizm İşletmeleri Yöneticileri Üzerine Bir Uygulama. Yüksek Lisans Tezi, Karabük Üniversitesi, Karabük.
  • Esvet, M. (2015). Duygusal Zeka ve Çatışma Yönetimi Arasındaki İlişkinin İncelenmesi ve Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
  • Follesdal, H. ve Hagtvet, K. (2013). “Does Emotional Intelligence as Ability Predict Transformational Leadership? A Multilevel Approach”, The Leadership Quarterly, 24/5, 747-762.
  • Gardner, W. L., Cogliser, C. C., Davis, K. M. ve Dickens, M. P. (2011). “Authentic Leadership: A Review of the Literature and Research Agenda”, The Leadership Quarterly, 22/6, 1120-1145.
  • Gardner, W. L. ve Stough, C. K. K. (2002). “Examining the Relationship between Leadership and Emotional Intelligence in Senior Level Managers”, Leadership and Organization Development Journal, 23/2, 68-78.
  • Gebregergis, W. T., Huang, F. ve Hong, J. (2020). “The Impact of Emotional Intelligence on Depression among International Students Studying in China: The Mediating Effect of Acculturative Stress”, International Journal of Intercultural Relations, 79, 82-93.
  • Gill, E. (2014). What is Laissez-Faire Leadership?How Autonomy Can Drive Success. (20.11.2020) https://online.stu.edu/articles/education/what-is-laissezfaire-leadership.
  • Goleman, D. (1995). Emotional Intelligence: Why It Can Matter More Than IQ, London, England: Bloomsbury.
  • Goleman, D., Boyatzis, R. ve McKee, A. (2002). Primal Leadership: Realizing the Power of Emotional Intelligence, Boston: Harvard Business School Press. Gonos, J. ve Gallo, P. (2013). “Model for Leadership Style Evaluation”, Management, 18/2, 157-168.
  • Gül, E. ve Güney, A. (2019). “Duygusal Zeka ve İletişim Becerileri Arasındaki İlişki” Finans Ekonomi ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4/2, 141-158.
  • Gültekin, S. (2016). Profesyonel Turist Rehberlerinin Duygusal Zekâ Düzeyi ile Problem Çözme Becerileri Arasındaki İlişkinin Günlük Turlarda Karşılaştıkları Yönetsel Sorunlar Bazında İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
  • Güneş, E. (2016). Duygusal Zeka ve Liderlik Üzerine Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
  • Güzel, Ö. ve Şahin, İ. (2017). “Turist Rehberliğinde Duygusal Zeka”, Turist Rehberliği Araştırmaları: Öngörüler ve Uygulamalar, (Editör: Ö. Güzel ve V. Altıntaş), Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Hoang, H. (2008). Culture and Management: A Study of Vietnamese Cultural Influences on Management Style. Minneapolis: Capella University.
  • Hohlbein, P. J. (2015). The Power of Play in Developing Emotional Intelligence Impacting Leadership Success: A Study of the Leadership Team in a Midwest Private, Liberal Arts University. Doctoral Thesis, Pepperdine University Graduate School of Education and Psychology, Los Angeles.
  • Hur, S. Y. H., Van Den Berg, P. T. ve Wilderom, C. P. M. (2011). “Transformational Leadership as a Mediator between Emotional Intelligence and Team Outcomes”, The Leadership Quarterly, 22/4, 591-603.
  • Joseph, D. L., Jin, J., Newman, D. A. ve O'Boyle, E. H. (2015). “Why Does Self-Reported Emotional Intelligence Predict Job Performance? A Meta-Analytic Investigation of Mixed Emotional Intelligence”, Journal of Applied Psychology, 100/2, 298-342.
  • Kamugisha, E. R. T. (2017). The Basics of Business Management - Vol I: Leadership, Financial Management and Economics.(05.01.2021). https://bookboon.com/en/the-basics-of-business-management-vol-i-ebook.
  • Kaufman, S. B. (2013). Ungifted: Intelligence Redefined, New York, NY: Basic Books.
  • Keskin, E., Yayla, Ö. ve Aktaş, F. (2020). “Duygusal Zeka, Kariyer Uyumu ve Yaşam Doyumu Arasındaki İlişkiler: Turizm Sektörü Çalışanları Üzerine Bir Araştırma”, İşletme Araştırmaları Dergisi, 12/3, 2985-2995.
  • Kim, T., Jung-Eun Yoo, J., Lee, G. ve Kim, J. (2012). “Emotional Intelligence and Emotional Labor Acting Strategies among Frontline Hotel Employees”, International Journal of Contemporary Hospitality Management, 24/7, 1029-1046.
  • Kirkland, K. L. (2011). The Effect of Emotional Intelligence on Emotional Competence and Transformational Leadership. Doctoral Thesis, The City University of NewYork Graduate Faculty in Psychology, New York.
  • Landy, F. J. (2005). “Some Historical and Scientific Issues Related to Research on Emotional Intelligence”, Journal of Organizational Behavior, 26/4, 411-424.
  • Locke, E. A. (2005). “Why Emotional Intelligence is an Invalid Concept”, Journal of Organizational Behavior, 26, 425-431.
  • Luthans, F. (2002). “Positive Organizational Behaviour: Developing and Managing Psychological Strengths”, Academy Management Executive, 16/1, 57-72.
  • Luthans, F. ve Youssef, C. M. (2004). “Human, Social and Now Positive Psychological Capital Management: Investing in People for Competitive Advantage”, Organizational Dynamics, 33/2, 143-160.
  • Marshall, O. I. (2012). Employee Attitude to Management Style. Master's Thesis, Seinajoki University of Applied Sciences Business Administration International, Finland.
  • Martin, H. ve Edwards, K. (2016). “The Interaction between Leadership Styles and Management Level and their Impact on Project Success”, Integrated Solutions for Infrastructure Development, 1-6.
  • Mayer, J. D., Caruso, D. R. ve Salovey, P. (2016). “The Ability Model of Emotional Intelligence: Principles and Updates”, Emotion Review, 8/4, 290-300.
  • Mayer, J. D. ve Salovey, P. (1997). What is Emotional Intelligence? Emotional Development and Emotional Intelligence: Educational Implications, New York, NY: Basic Books.
  • Mayer, J. D., Salovey, P. ve Caruso, D. R. (2002). Mayer-Salovey-Caruso Emotional Intelligence Test, Toronto: MHS Publishers.
  • Mayer, J. D., Salovey, P. ve Caruso, D. R. (2004). “Emotional Intelligence: Theory, Findings, and Implications”, Psychological Inquiry, 15, 197-215.
  • Mayer, J. D., Salovey, P. ve Caruso, D. R. (2008). “Emotional Intelligence: New Ability or Eclectic Traits?”, American Psychologist, 63, 503-517.
  • Mawoli, M. A., Mohammed, T. H. ve Sarkin-Daji, B. D. (2013). “Leadership Styles, Job Performance, Public Health İnstitutions, Federal Medical Centre, Private Health İnstitutions”, Lapai Journal of Management Science, 4/1, 28-38.
  • Miao, C., Humphrey, R. ve Qian, S. (2018). “Emotional Intelligence and Authentic Leadership: A Meta-Analysis”, Leadership and Organization Development Journal, 39/5, 679-690.
  • Munirat, Y. H. ve Yusuf, I. (2017). “Effects of Leadership on Employee Performance in Nigerian Universities”, Global Journal of Management And Business Research, 17/7, 1-8.
  • Nwokocha, I. ve Iheriohanma, E. B. J. (2015). “Nexus between Leadership Styles, Employee Retention and Performance in Organizations”, European Scientific Journal, 11, 186-209.
  • Obiwuru, T. C., Okwu, A. T., Akpa, V. O. ve Nwankwere, I. A. (2011). “Effects of Leadership Style on Organization Performance: A Survey of Selected Small Scale Enterprises in Ikosi-KetuCouncil Development Area of Lagos State, Nigeria”, Australian Journal of Business and Management Research, 1, 100-111.
  • Otieno, B. N. ve Njoroge, J. G. (2019). “Effects of Leadership Styles on Employee Performance: Case of Technical University of Kenya”, International Journal of Education and Research, 7/6, 115-132.
  • Örücü, E. ve İzci, Ç. (2015). “Otel Çalışanları Açısından Duygusal Zekanın Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Üzerindeki Etkisi”, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 45, 31-47.
  • Özdemir, K. (2016). Liderlik Uygulamaları ile Duygusal Zeka Boyutları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta.
  • Özen Kutanis, R. ve Yıldız, E. (2014). “Pozitif Psikoloji ile Pozitif Örgütsel Davranış İlişkisi ve Pozitif Örgütsel Davranış Boyutları Üzerine Bir Değerleme”, Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 5/11, 135-154.
  • Özturan, M. (2018). Yöneticilerin Duygusal Zeka Düzeylerinin, Yönetim Tarzları ve Örgütsel Yabancılaşma Duyguları Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi. Doktora Tezi, İstanbul Ticaret Üniversitesi, İstanbul.
  • Puni, A., Ofei, S. B. ve Okoe, A. (2014). “The Effect of Leadership Styles on Firm Performance in Ghana”, International Journal of Marketing Studies, 6, 177-185.
  • Rees, D. W. ve Porter, C. (2008). Skills of Management, London: Cengage.
  • Robert, V. ve Vandenberghe, C. (2020). “Laissez-Faire Leadership and Affective Commitment: The Roles of Leader-Member Exchange and Subordinate Relational Self-Concept”, Journal of Business and Psychology, 1-19.
  • Rosete, D. ve Ciarrochi, J. (2015). “Emotional Intelligence and Its Relationship to Workplace Performance Outcomes of Leadership Effectiveness”, Leadership and Organization Development Journal, 26/5, 388-399.
  • Sadia, A. ve Aman, A. (2018). “Transformational Leadership and Organizational Performance; The Mediating Role of Organizational Innovation”, Seisense Journal of Management, 1, 59-75.
  • Salovey, P. ve Mayer, J. D. (1990). Emotional Intelligence. İmagination, Cognition, and Personality, 9 (2): 189-194.
  • Schutte, N. S., Malouff, J. M., Hall, L. E., Haggerty, D. J., Cooper, J. T. ve Golden, C. J. (1998). “Development and Validation of a Measure of Emotional Intelligence”, Personality and Individual Differences, 25/2, 167-177.
  • Şimşek, S. (2019). Yöneticilerin Liderlik Tarzları ile Duygusal Zeka İlişkisinin İncelenmesi Üzerine Sivil Havacılık Sektöründe Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi, İstanbul.
  • Skogstad, A., Aasland, M. S., Nielsen, M. B., Hetland, J., Matthiesen, S. B. ve Einarsen, S. (2014). “The Relative Effects of Constructive, Laissez-Faire, and Tyrannical Leadership on Subordinate Job Satisfaction: Results from Two Prospective and Representative Studies”, Zeitschrift für Psychologie, 222, 221-232.
  • Su Eröz, S. (2011). Duygusal Zeka ve İletişim Arasındaki İlişki: Bir Uygulama. Doktora Tezi, Uludağ Üniversitesi, Bursa.
  • Suehs, D. (2015). Emotional Intelligence and Employee Engagement: A Quantitative Study to Explore the Relationship between the Emotional Intelligence of Frontline Managers and Supervisors. Doctoral Thesis, St. John Fisher College, Ralph C. Wilson, Jr. School of Education, Executive Leadership Program, NewYork.
  • Sy, T., Tram, S. ve O’Hara, L. A. (2006). “Relation of Employee and Manager Emotional Intelligence to Job Satisfaction and Performance”, Journal of Vocational Behavior, 68, 461-473.
  • Tatar, A., Tok, S. ve Saltukoğlu, G. (2011). “Gözden Geçirilmiş Schutte Duygusal Zeka Ölçeğinin Türkçe’ye Uyarlanması ve Psikometrik Özelliklerinin İncelenmesi”, Klinik Psikofarmakoloji Bülteni, 21/4, 325-338.
  • Terzi, A. R. ve Kurt, T. (2005). “İlköğretim Okulu Müdürlerinin Yöneticilik Davranışlarının Öğretmenlerin Örgütsel Bağlılığına Etkisi”, Milli Eğitim Dergisi, 33/166, 98-112.
  • Turhan, M. ve Çetinsöz, B. C. (2019). “Duygusal Zeka ve Motivasyon Arasındaki İlişki: Turizm Programı Öğrencileri Üzerine bir Araştırma”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 18/69, 268-287.
  • Türkmen, M. T. (2016). Turist Rehberlerinin Duygusal Zeka Yetenekleri ile Liderlik Davranışları Arasındaki İlişkinin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi, Balıkesir.
  • Walter, F., Cole, M. S. ve Humphrey, R. H. (2011). “Emotional Intelligence: Sine Qua Non of Leadership or Folderol?”, Academy of Management Perspectives, 25/1, 45-59.
  • Walters, S. (2018). Emotional Intelligence and Leader Development: Measuring Trait Emotional Intelligence Scores of Mid-Career Commissioned U.S. Army Officers. Doctoral Thesis, Western Kentucky University The Faculty of the Educational Leadership, Bowling Green, Kentucky.
  • Watkin, C. (2000). “Developing Emotional Intelligence”, International Journal of Selection and Assessment, 8, 89-92.
  • Wen, J., Huang, S. ve Hou, P. (2019). “Emotional Intelligence, Emotional Labor, Perceived Organizational Support, and Job Satisfaction: A Moderated Mediation Model”, International Journal of Hospitality Management, 81, 120-130.
  • Wongyanon, S., Wijaya Mardiyono, A. F. ve Soeaidy, M. S. (2015). “Analysis of the Influence of Leadership Styles of Chief Executives to Organizational Performance of Local Organization in Thailand (A Case Study of Transformational, Transactional and Laissez-Faire Styles of Leadership in Pattaya City, Laemchabang City Municipality and Chonburi Provincial Organization)”, International Journal of Applied Sociology, 5/2, 76-83.
  • Zhan, X. J. (2012). “The Influence Mechanism of Service Employees’ Emotional Intelligence on Customer Loyalty: An Empirical Study”, Journal of Jiangxi University of Finance and Economics, 83/5, 33-40.

OTEL İŞLETMELERİNDE YÖNETİCİLERİN DUYGUSAL ZEKA DÜZEYLERİ İLE YÖNETİM TARZLARI ARASINDAKİ İLİŞKİ

Yıl 2022, Sayı: 48, 241 - 255, 01.01.2022

Neslihan Kan Sönmez

https://doi.org/10.30794/pausbed.891841

Öz

Duygusal zeka, etkili bir yönetim tarzının kritik bir bileşenidir. Duygusal açıdan zeki yöneticiler hem kendi duygularını hem de astlarının duygularını algılama, anlama ve yönetme yeteneğine sahiptir. Bu duygusal zeka yetenekleri ile örgüt üyelerini başarılı bir şekilde analiz edebilen yöneticilerin, örgüt için en etkili yönetim tarzının hangisi olduğunu belirlemeleri mümkündür. Bu bilgiler ışığında araştırmanın amacı otel işletmelerinde yöneticilerin duygusal zeka düzeyleri ile yönetim tarzları arasındaki ilişkiyi ortaya koymaktır. Araştırmada veri toplama tekniği olarak kullanılan anket, örneklem grubunu oluşturan Şanlıurfa, Gaziantep, Diyarbakır, Mardin ve Adana illerinde faaliyet gösteren 23 adet 4-5 yıldızlı otel işletmesinde görev yapan 251 yöneticiye uygulanmıştır. Elde edilen bulgulara göre; otel yöneticilerinin duygusal zeka düzeyleri orta düzeyin üzerindedir ve yöneticiler demokratik-katılımcı yönetim tarzlarını daha çok sergilemektedirler. Bununla birlikte yöneticilerin duygusal zeka ve yönetim tarzları cinsiyet, eğitim durumu ve yöneticilik düzeyine göre anlamlı farklılık göstermektedir. Ayrıca araştırma sonuçları duygusal zekanın artmasıyla birlikte otokratik yönetim tarzının daha çok benimsendiğini ortaya koymaktadır.

Anahtar Kelimeler

Duygusal zeka Yönetim tarzı Otel işletmeleri Otel yöneticileri

Kaynakça

  • Akparep, J. Y., Jengre, E. ve Mogre, A. A. (2019). “The Influence of Leadership Style on Organizational Performance at TumaKavi Development Dssociation, Tamale, Northern Region of Ghana”, Open Journal of Leadership, 8, 1-22.
  • Al Khajeh, E. H. (2018). “Impact of Leadership Styles on Organizational Performance”, Journal of Human Resources Management Research, 1-10.
  • Al Rahbi, D., Khalid, K. ve Khan, M. (2017). “The Effects of Leadership Styles on Team Motivation”, Academy of Strategic Management Journal, 16/2, 113-128.
  • Alshammari, F., Pasay-an, E., Gonzales, F. ve Torres, S. (2020). “Emotional Intelligence and Authentic Leadership among Saudi Nursing Leaders in the Kingdom of Saudi Arabia”, Journal of Professional Nursing, 4/3, 1-7.
  • Araz, C. (2019). Duygusal Zekanın Koçluk Tarzı Liderlik Üzerindeki Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • Armstrong, M. (2012). Armstrong’s Handbook of Management and Leadership: Developing Effective People Skills for Better Leadership and Management, London: Kogan Page.
  • Austin, E. J., Saklofske, D., Huang, S. H. S. ve McKenney, D. (2004). “Measurement of Trait Emotional Intelligence: Testing and Cross-Validating a Modified Version of Schutte et al.'s (1998) Measure”, Personality and Individual Differences, 36/3, 555-562.
  • Ayana, Ç. ve Pelit, E. (2016). “Duygusal Zekanın Örgütsel Sinizme Etkisi: Otel İşletmeleri İşgörenleri Üzerinde Bir Araştırma”, İşletme Araştırmaları Dergisi, 8/2, 45-76.
  • Aysin, N. (2018). Turist Rehberlerinin Duygusal Zeka ile Rehberlik Stilleri İlişkisi. Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi, İzmir.
  • Batool, B. F. (2013). “Emotional Intelligence and Effective Leadership”, Journal of Business Studies Quarterly, 4/3, 84-94.
  • Bhargavi, S. ve Yaseen, A. (2016). “Leadership Styles and Organizational Performance”, Strategic Management Quarterly, 4, 87-117.
  • Brown, F. W. ve Moshavi, D. (2005). “Transformational Leadership and Emotional Intelligence: A Potential Pathway for an Increased Understanding of Interpersonal Influence”, Journal of Organizational Behavior, 26, 867-871.
  • Caruso, D. R. ve Salovey, P. (2004). The Emotionally Intelligent Manager: How to Develop and Use the Four Key Emotional Skills of Leadership, San Francisco, CA: Jossey.
  • Chatterjee, A. ve Kulakli, A. (2015). “An Empirical Investigation of the Relationship between Emotional Intelligence, Transactional and Transformational Leadership Styles in Banking Sector”, Procedia - Social and Behavioral Sciences, 210, 291-300.
  • Chukwusa, J. (2018). Autocratic Leadership Style: Obstacle to Success in Academic Libraries. (28.12.2020) https://digitalcommons.unl.edu/libphilprac/2019.
  • Çapkulaç, O. (2013). Yöneticilerin Duygusal Zeka Düzeylerinin İş Tatmini ve İş Performans Algısı Üzerine Etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
  • Çavuş, M. F., Yakut, E. ve Kara, E. (2015). “Relationship between Emotional Intelligence and Conflict Resolving Styles: A Study in Tourism Sector (Osmaniye sample)”, Research Journal of Business and Management, 2/1, 1-17.
  • Darvishmotevali, M., Altinay, L. ve Vita, G. D. (2018). “Emotional Intelligence and Creative Performance: Looking through the Lens of Environmental Uncertainty and Cultural Intelligence”, International Journal of Hospitality Management, 73, 44-54.
  • Demir, M. (2009). Konaklama İşletmelerinde Duygusal Zeka, Örgütsel Sapma, Çalışma Yaşamı Kalitesi ve İşten Ayrılma Eğilimi Arasındaki İlişkinin Analizi. Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
  • Demir, M. (2011). “Örgütsel Çatışma Yönetiminde Duygusal Zekanın Etkisi: Konaklama İşletmelerinde İşgörenlerin Algılamaları Üzerine Bir Araştırma”, Doğuş Üniversitesi Dergisi, 11/2, 199-211.
  • Erkol Bayram, G. (2019). “Turist Rehberlerinde Duygusal Zeka, Motivasyon, Performans İlişkisi”, Turizm Akademik Dergisi, 6/2, 43-59.
  • Erol, S. (2017). Duygusal Zekanın Etik Liderlik Davranışı Üzerindeki Etkisi: Turizm İşletmeleri Yöneticileri Üzerine Bir Uygulama. Yüksek Lisans Tezi, Karabük Üniversitesi, Karabük.
  • Esvet, M. (2015). Duygusal Zeka ve Çatışma Yönetimi Arasındaki İlişkinin İncelenmesi ve Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
  • Follesdal, H. ve Hagtvet, K. (2013). “Does Emotional Intelligence as Ability Predict Transformational Leadership? A Multilevel Approach”, The Leadership Quarterly, 24/5, 747-762.
  • Gardner, W. L., Cogliser, C. C., Davis, K. M. ve Dickens, M. P. (2011). “Authentic Leadership: A Review of the Literature and Research Agenda”, The Leadership Quarterly, 22/6, 1120-1145.
  • Gardner, W. L. ve Stough, C. K. K. (2002). “Examining the Relationship between Leadership and Emotional Intelligence in Senior Level Managers”, Leadership and Organization Development Journal, 23/2, 68-78.
  • Gebregergis, W. T., Huang, F. ve Hong, J. (2020). “The Impact of Emotional Intelligence on Depression among International Students Studying in China: The Mediating Effect of Acculturative Stress”, International Journal of Intercultural Relations, 79, 82-93.
  • Gill, E. (2014). What is Laissez-Faire Leadership?How Autonomy Can Drive Success. (20.11.2020) https://online.stu.edu/articles/education/what-is-laissezfaire-leadership.
  • Goleman, D. (1995). Emotional Intelligence: Why It Can Matter More Than IQ, London, England: Bloomsbury.
  • Goleman, D., Boyatzis, R. ve McKee, A. (2002). Primal Leadership: Realizing the Power of Emotional Intelligence, Boston: Harvard Business School Press. Gonos, J. ve Gallo, P. (2013). “Model for Leadership Style Evaluation”, Management, 18/2, 157-168.
  • Gül, E. ve Güney, A. (2019). “Duygusal Zeka ve İletişim Becerileri Arasındaki İlişki” Finans Ekonomi ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4/2, 141-158.
  • Gültekin, S. (2016). Profesyonel Turist Rehberlerinin Duygusal Zekâ Düzeyi ile Problem Çözme Becerileri Arasındaki İlişkinin Günlük Turlarda Karşılaştıkları Yönetsel Sorunlar Bazında İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
  • Güneş, E. (2016). Duygusal Zeka ve Liderlik Üzerine Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
  • Güzel, Ö. ve Şahin, İ. (2017). “Turist Rehberliğinde Duygusal Zeka”, Turist Rehberliği Araştırmaları: Öngörüler ve Uygulamalar, (Editör: Ö. Güzel ve V. Altıntaş), Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Hoang, H. (2008). Culture and Management: A Study of Vietnamese Cultural Influences on Management Style. Minneapolis: Capella University.
  • Hohlbein, P. J. (2015). The Power of Play in Developing Emotional Intelligence Impacting Leadership Success: A Study of the Leadership Team in a Midwest Private, Liberal Arts University. Doctoral Thesis, Pepperdine University Graduate School of Education and Psychology, Los Angeles.
  • Hur, S. Y. H., Van Den Berg, P. T. ve Wilderom, C. P. M. (2011). “Transformational Leadership as a Mediator between Emotional Intelligence and Team Outcomes”, The Leadership Quarterly, 22/4, 591-603.
  • Joseph, D. L., Jin, J., Newman, D. A. ve O'Boyle, E. H. (2015). “Why Does Self-Reported Emotional Intelligence Predict Job Performance? A Meta-Analytic Investigation of Mixed Emotional Intelligence”, Journal of Applied Psychology, 100/2, 298-342.
  • Kamugisha, E. R. T. (2017). The Basics of Business Management - Vol I: Leadership, Financial Management and Economics.(05.01.2021). https://bookboon.com/en/the-basics-of-business-management-vol-i-ebook.
  • Kaufman, S. B. (2013). Ungifted: Intelligence Redefined, New York, NY: Basic Books.
  • Keskin, E., Yayla, Ö. ve Aktaş, F. (2020). “Duygusal Zeka, Kariyer Uyumu ve Yaşam Doyumu Arasındaki İlişkiler: Turizm Sektörü Çalışanları Üzerine Bir Araştırma”, İşletme Araştırmaları Dergisi, 12/3, 2985-2995.
  • Kim, T., Jung-Eun Yoo, J., Lee, G. ve Kim, J. (2012). “Emotional Intelligence and Emotional Labor Acting Strategies among Frontline Hotel Employees”, International Journal of Contemporary Hospitality Management, 24/7, 1029-1046.
  • Kirkland, K. L. (2011). The Effect of Emotional Intelligence on Emotional Competence and Transformational Leadership. Doctoral Thesis, The City University of NewYork Graduate Faculty in Psychology, New York.
  • Landy, F. J. (2005). “Some Historical and Scientific Issues Related to Research on Emotional Intelligence”, Journal of Organizational Behavior, 26/4, 411-424.
  • Locke, E. A. (2005). “Why Emotional Intelligence is an Invalid Concept”, Journal of Organizational Behavior, 26, 425-431.
  • Luthans, F. (2002). “Positive Organizational Behaviour: Developing and Managing Psychological Strengths”, Academy Management Executive, 16/1, 57-72.
  • Luthans, F. ve Youssef, C. M. (2004). “Human, Social and Now Positive Psychological Capital Management: Investing in People for Competitive Advantage”, Organizational Dynamics, 33/2, 143-160.
  • Marshall, O. I. (2012). Employee Attitude to Management Style. Master's Thesis, Seinajoki University of Applied Sciences Business Administration International, Finland.
  • Martin, H. ve Edwards, K. (2016). “The Interaction between Leadership Styles and Management Level and their Impact on Project Success”, Integrated Solutions for Infrastructure Development, 1-6.
  • Mayer, J. D., Caruso, D. R. ve Salovey, P. (2016). “The Ability Model of Emotional Intelligence: Principles and Updates”, Emotion Review, 8/4, 290-300.
  • Mayer, J. D. ve Salovey, P. (1997). What is Emotional Intelligence? Emotional Development and Emotional Intelligence: Educational Implications, New York, NY: Basic Books.
  • Mayer, J. D., Salovey, P. ve Caruso, D. R. (2002). Mayer-Salovey-Caruso Emotional Intelligence Test, Toronto: MHS Publishers.
  • Mayer, J. D., Salovey, P. ve Caruso, D. R. (2004). “Emotional Intelligence: Theory, Findings, and Implications”, Psychological Inquiry, 15, 197-215.
  • Mayer, J. D., Salovey, P. ve Caruso, D. R. (2008). “Emotional Intelligence: New Ability or Eclectic Traits?”, American Psychologist, 63, 503-517.
  • Mawoli, M. A., Mohammed, T. H. ve Sarkin-Daji, B. D. (2013). “Leadership Styles, Job Performance, Public Health İnstitutions, Federal Medical Centre, Private Health İnstitutions”, Lapai Journal of Management Science, 4/1, 28-38.
  • Miao, C., Humphrey, R. ve Qian, S. (2018). “Emotional Intelligence and Authentic Leadership: A Meta-Analysis”, Leadership and Organization Development Journal, 39/5, 679-690.
  • Munirat, Y. H. ve Yusuf, I. (2017). “Effects of Leadership on Employee Performance in Nigerian Universities”, Global Journal of Management And Business Research, 17/7, 1-8.
  • Nwokocha, I. ve Iheriohanma, E. B. J. (2015). “Nexus between Leadership Styles, Employee Retention and Performance in Organizations”, European Scientific Journal, 11, 186-209.
  • Obiwuru, T. C., Okwu, A. T., Akpa, V. O. ve Nwankwere, I. A. (2011). “Effects of Leadership Style on Organization Performance: A Survey of Selected Small Scale Enterprises in Ikosi-KetuCouncil Development Area of Lagos State, Nigeria”, Australian Journal of Business and Management Research, 1, 100-111.
  • Otieno, B. N. ve Njoroge, J. G. (2019). “Effects of Leadership Styles on Employee Performance: Case of Technical University of Kenya”, International Journal of Education and Research, 7/6, 115-132.
  • Örücü, E. ve İzci, Ç. (2015). “Otel Çalışanları Açısından Duygusal Zekanın Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Üzerindeki Etkisi”, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 45, 31-47.
  • Özdemir, K. (2016). Liderlik Uygulamaları ile Duygusal Zeka Boyutları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta.
  • Özen Kutanis, R. ve Yıldız, E. (2014). “Pozitif Psikoloji ile Pozitif Örgütsel Davranış İlişkisi ve Pozitif Örgütsel Davranış Boyutları Üzerine Bir Değerleme”, Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 5/11, 135-154.
  • Özturan, M. (2018). Yöneticilerin Duygusal Zeka Düzeylerinin, Yönetim Tarzları ve Örgütsel Yabancılaşma Duyguları Üzerindeki Etkisinin İncelenmesi. Doktora Tezi, İstanbul Ticaret Üniversitesi, İstanbul.
  • Puni, A., Ofei, S. B. ve Okoe, A. (2014). “The Effect of Leadership Styles on Firm Performance in Ghana”, International Journal of Marketing Studies, 6, 177-185.
  • Rees, D. W. ve Porter, C. (2008). Skills of Management, London: Cengage.
  • Robert, V. ve Vandenberghe, C. (2020). “Laissez-Faire Leadership and Affective Commitment: The Roles of Leader-Member Exchange and Subordinate Relational Self-Concept”, Journal of Business and Psychology, 1-19.
  • Rosete, D. ve Ciarrochi, J. (2015). “Emotional Intelligence and Its Relationship to Workplace Performance Outcomes of Leadership Effectiveness”, Leadership and Organization Development Journal, 26/5, 388-399.
  • Sadia, A. ve Aman, A. (2018). “Transformational Leadership and Organizational Performance; The Mediating Role of Organizational Innovation”, Seisense Journal of Management, 1, 59-75.
  • Salovey, P. ve Mayer, J. D. (1990). Emotional Intelligence. İmagination, Cognition, and Personality, 9 (2): 189-194.
  • Schutte, N. S., Malouff, J. M., Hall, L. E., Haggerty, D. J., Cooper, J. T. ve Golden, C. J. (1998). “Development and Validation of a Measure of Emotional Intelligence”, Personality and Individual Differences, 25/2, 167-177.
  • Şimşek, S. (2019). Yöneticilerin Liderlik Tarzları ile Duygusal Zeka İlişkisinin İncelenmesi Üzerine Sivil Havacılık Sektöründe Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi, İstanbul.
  • Skogstad, A., Aasland, M. S., Nielsen, M. B., Hetland, J., Matthiesen, S. B. ve Einarsen, S. (2014). “The Relative Effects of Constructive, Laissez-Faire, and Tyrannical Leadership on Subordinate Job Satisfaction: Results from Two Prospective and Representative Studies”, Zeitschrift für Psychologie, 222, 221-232.
  • Su Eröz, S. (2011). Duygusal Zeka ve İletişim Arasındaki İlişki: Bir Uygulama. Doktora Tezi, Uludağ Üniversitesi, Bursa.
  • Suehs, D. (2015). Emotional Intelligence and Employee Engagement: A Quantitative Study to Explore the Relationship between the Emotional Intelligence of Frontline Managers and Supervisors. Doctoral Thesis, St. John Fisher College, Ralph C. Wilson, Jr. School of Education, Executive Leadership Program, NewYork.
  • Sy, T., Tram, S. ve O’Hara, L. A. (2006). “Relation of Employee and Manager Emotional Intelligence to Job Satisfaction and Performance”, Journal of Vocational Behavior, 68, 461-473.
  • Tatar, A., Tok, S. ve Saltukoğlu, G. (2011). “Gözden Geçirilmiş Schutte Duygusal Zeka Ölçeğinin Türkçe’ye Uyarlanması ve Psikometrik Özelliklerinin İncelenmesi”, Klinik Psikofarmakoloji Bülteni, 21/4, 325-338.
  • Terzi, A. R. ve Kurt, T. (2005). “İlköğretim Okulu Müdürlerinin Yöneticilik Davranışlarının Öğretmenlerin Örgütsel Bağlılığına Etkisi”, Milli Eğitim Dergisi, 33/166, 98-112.
  • Turhan, M. ve Çetinsöz, B. C. (2019). “Duygusal Zeka ve Motivasyon Arasındaki İlişki: Turizm Programı Öğrencileri Üzerine bir Araştırma”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 18/69, 268-287.
  • Türkmen, M. T. (2016). Turist Rehberlerinin Duygusal Zeka Yetenekleri ile Liderlik Davranışları Arasındaki İlişkinin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi, Balıkesir.
  • Walter, F., Cole, M. S. ve Humphrey, R. H. (2011). “Emotional Intelligence: Sine Qua Non of Leadership or Folderol?”, Academy of Management Perspectives, 25/1, 45-59.
  • Walters, S. (2018). Emotional Intelligence and Leader Development: Measuring Trait Emotional Intelligence Scores of Mid-Career Commissioned U.S. Army Officers. Doctoral Thesis, Western Kentucky University The Faculty of the Educational Leadership, Bowling Green, Kentucky.
  • Watkin, C. (2000). “Developing Emotional Intelligence”, International Journal of Selection and Assessment, 8, 89-92.
  • Wen, J., Huang, S. ve Hou, P. (2019). “Emotional Intelligence, Emotional Labor, Perceived Organizational Support, and Job Satisfaction: A Moderated Mediation Model”, International Journal of Hospitality Management, 81, 120-130.
  • Wongyanon, S., Wijaya Mardiyono, A. F. ve Soeaidy, M. S. (2015). “Analysis of the Influence of Leadership Styles of Chief Executives to Organizational Performance of Local Organization in Thailand (A Case Study of Transformational, Transactional and Laissez-Faire Styles of Leadership in Pattaya City, Laemchabang City Municipality and Chonburi Provincial Organization)”, International Journal of Applied Sociology, 5/2, 76-83.
  • Zhan, X. J. (2012). “The Influence Mechanism of Service Employees’ Emotional Intelligence on Customer Loyalty: An Empirical Study”, Journal of Jiangxi University of Finance and Economics, 83/5, 33-40.
Toplam 86 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Turizm (Diğer)
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Neslihan Kan Sönmez 0000-0001-6198-8129

Erken Görünüm Tarihi 31 Aralık 2021
Yayımlanma Tarihi 1 Ocak 2022
Kabul Tarihi 26 Temmuz 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Sayı: 48

Kaynak Göster

APA Kan Sönmez, N. (2022). OTEL İŞLETMELERİNDE YÖNETİCİLERİN DUYGUSAL ZEKA DÜZEYLERİ İLE YÖNETİM TARZLARI ARASINDAKİ İLİŞKİ. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(48), 241-255. https://doi.org/10.30794/pausbed.891841
AMA Kan Sönmez N. OTEL İŞLETMELERİNDE YÖNETİCİLERİN DUYGUSAL ZEKA DÜZEYLERİ İLE YÖNETİM TARZLARI ARASINDAKİ İLİŞKİ. PAUSBED. Ocak 2022;(48):241-255. doi:10.30794/pausbed.891841
Chicago Kan Sönmez, Neslihan. “OTEL İŞLETMELERİNDE YÖNETİCİLERİN DUYGUSAL ZEKA DÜZEYLERİ İLE YÖNETİM TARZLARI ARASINDAKİ İLİŞKİ”. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, sy. 48 (Ocak 2022): 241-55. https://doi.org/10.30794/pausbed.891841.
EndNote Kan Sönmez N (01 Ocak 2022) OTEL İŞLETMELERİNDE YÖNETİCİLERİN DUYGUSAL ZEKA DÜZEYLERİ İLE YÖNETİM TARZLARI ARASINDAKİ İLİŞKİ. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 48 241–255.
IEEE N. Kan Sönmez, “OTEL İŞLETMELERİNDE YÖNETİCİLERİN DUYGUSAL ZEKA DÜZEYLERİ İLE YÖNETİM TARZLARI ARASINDAKİ İLİŞKİ”, PAUSBED, sy. 48, ss. 241–255, Ocak 2022, doi: 10.30794/pausbed.891841.
ISNAD Kan Sönmez, Neslihan. “OTEL İŞLETMELERİNDE YÖNETİCİLERİN DUYGUSAL ZEKA DÜZEYLERİ İLE YÖNETİM TARZLARI ARASINDAKİ İLİŞKİ”. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 48 (Ocak 2022), 241-255. https://doi.org/10.30794/pausbed.891841.
JAMA Kan Sönmez N. OTEL İŞLETMELERİNDE YÖNETİCİLERİN DUYGUSAL ZEKA DÜZEYLERİ İLE YÖNETİM TARZLARI ARASINDAKİ İLİŞKİ. PAUSBED. 2022;:241–255.
MLA Kan Sönmez, Neslihan. “OTEL İŞLETMELERİNDE YÖNETİCİLERİN DUYGUSAL ZEKA DÜZEYLERİ İLE YÖNETİM TARZLARI ARASINDAKİ İLİŞKİ”. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, sy. 48, 2022, ss. 241-55, doi:10.30794/pausbed.891841.
Vancouver Kan Sönmez N. OTEL İŞLETMELERİNDE YÖNETİCİLERİN DUYGUSAL ZEKA DÜZEYLERİ İLE YÖNETİM TARZLARI ARASINDAKİ İLİŞKİ. PAUSBED. 2022(48):241-55.
 Kapak Resmi İndir