ÜLKE TANITIMINDA KÜLTÜREL DİPLOMASİNİN ÖNEMLİ BİR ARACI OLARAK ULUSAL KÜLTÜR ENSTİTÜLERİNİN ROLÜ

Yıl 2023, Sayı: 59, 203 - 221, 22.11.2023

Gonca Yıldırım , Meltem Kaplan

https://doi.org/10.30794/pausbed.1228127

Cited By: 1

Öz

Kültür unsurlarının, farklı toplumlar arasında iş birliğinin, anlayışın ve diyaloğun sağlanması ve sürdürülmesi amacına dönük kullanımı ile ortaya çıkan kültürel diplomasi, kamu diplomasinin önemli bir boyutunu temsil etmektedir. Kültürel diplomasi, ülkeler ve toplumlar arasında barış köprülerinin kurulması, ülke tanıtımı, işbirliği ve diyalog ortamlarının geliştirilmesi konusunda zaman içinde yeni bileşenlerle karşımıza çıkmaktadır. Bu bileşenler arasındaki kültür enstitülerinin, kültürel diplomasi stratejilerinin uygulamaya aktarılmasında katkısı dikkat çekicidir. Ülke tanıtımında kültürel diplomasi çerçevesiyle yola çıkılan bu çalışmada; kültürel entegrasyonun sağlanması, dilsel-kültürel tanınırlığın ve bilinirliğin artırılması amacıyla kurulan ulusal kültür enstitüleri ele alınmıştır. Ülkelerin kendi ulusal dillerini, kültürlerini, yaşam tarzlarını diğer ülkelere ve toplumlara aktarma aracı olarak kültür enstitülerini nasıl kullandıkları sorunsalı bu çalışmanın ana odağını oluşturmaktadır. Bu sorunsal kapsamında Türkiye’de temsilciliği bulunan Avrupa Birliği Kültür Enstitüleri (EUNIC) üyesi enstitüler ve EUNIC üyesi olmayan ancak Türkiye’de faaliyet gösteren diğer enstitülerin faaliyet alanları ile Yunus Emre Enstitüsü’nün (YEE) yapıları, faaliyetleri, işlevleri karşılaştırmalı olarak analiz edilmiştir. Türkiye’nin ülke ve kültür tanıtım çalışmaları Yunus Emre Enstitüsü’nün faaliyetleri üzerinden değerlendirilmiştir. Karşılaştırmalı analizle Yunus Emre Enstitüsü’nün çalışmalarının diğer enstitüler karşısındaki konumu tespit edilmeye çalışılmıştır. Yakın zamanda kurulmasına rağmen faaliyet sayısı ve çeşitliliği ile yabancı kültür enstitülerini yakalayan YEE’nin geçmiş dönem kültürel, tarihi unsurlara daha fazla önem verdiği, ancak güncel konuları henüz faaliyet alanına almadığı görülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Ülke Tanıtımı, Kültürel diplomasi, Kamu Diplomasisi, Ulusal Kültür Enstitüleri, Yunus Emre Kültür Enstitüsü

Destekleyen Kurum

Bu çalışma her hangi bir kurumdan destek almamıştır.

THE ROLE OF NATIONAL CULTURAL INSTITUTES AS AN IMPORTANT TOOL OF CULTURAL DIPLOMACY IN NATIONAL PUBLICITY

Öz

Cultural diplomacy, which emerges through the use of cultural elements for the purpose of establishing and maintaining collaboration, understanding and dialogue among different societies, represents an important aspect of public diplomacy. Cultural diplomacy emerges over time with new components in building peace bridges between countries and societies, promoting countries and developing collaboration and dialogue environments. The contribution of cultural institutes among these components to the implementation of cultural diplomacy strategies is remarkable. In this study, which started with cultural diplomacy framework in national publicity; national cultural institutes, established to ensure cultural integration and to increase linguistic-cultural recognition and awareness, are discussed. The main purpose of this study is the problematic of how countries use cultural institutes as a means of transferring their national languages, cultures, lifestyles to other countries and societies. The activity fields of EUNIC members which have representation in Turkey and also of institutions which have representation in Turkey but not member of EUNIC, were compared with the structures, activities and functions of Yunus Emre Institute and analysis were made within the scope of this problematic. Turkey's national publicity and cultural promotion activities were evaluated through Yunus Emre Institute’s activities. The position It is observed that, YEE which has caught up with foreign cultural institutes in terms of number and variety of its activities even though it was established recently, gives more importance to past cultural and historical elements, while it has not yet included current issues into its scope of activities.of Yunus Emre Institute’s works in relation to other institutes was tried to be determined with comparative analysis.

Anahtar Kelimeler

National Publicity, Cultural Diplomacy, Public Diplomacy, National Cultural Institutes, Yunus Emre Institute

Kaynakça

• Akıllı, E. (2018). “Yunus Emre Institute As A Tool For Cultural Diplomacy and Nation Branding”, Turkish Studies, 13/22, 19-30.
• Alliance Français. (2022). About Us (09.09.2022). https://www.alliancefr.org/en/about.
• Andraschko, M. L. (2019). Developing an EU Strategy for Culture in External Relations -The Potential of The EUNIC Network. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). College of Europe.
• Awaludin, R.A. (2020). The Role of Korean Culture Center Indonesia In Order To Promote Culture In Indonesia. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). President University Faculty of Humanities.
• Aydemir, E. (2018). “Cultural Diplomacy and British Council”, II. Uluslarası Ekonomi, Siyaset ve Yönetim Sempozyumu Bildiri Kitapçığı, 226-229.
• Balkan Documentary Centre. (2022). The Romanian Cultural Institute. (20.06.2022). http://bdcwebsite.com/ the-romanian-cultural-institute/
• Başar, U. ve Akbulut, E. (2016). “Yabancılara Türkçe Öğretiminde Öğrenen İhtiyaçlarının Belirlenmesi: Yunus Emre Enstitüsü Tiflis Türk Kültür Merkezi Örneği”, Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 5/2, 1006- 1020.
• Bayraktar, D. (2017). Yeni Dönem Türk Dış Politikasında Kamu Diplomasisinin Yeri: Yunus Emre Enstitüsü ve Yurtdışı Türkler ve Akraba Topluluklar Başkanlığı Örnekleri. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İzmir Kâtip Çelebi Üniversitesi.
• Brett, K. ve Schaefer, T. (2019). “Formalizing The American Brand: The Case for The US Culture, Language and Soft Power Institutes”, Place Branding and Public Diplomacy, 15/2, 124-133.
• British Council. (2022). History (09.09.2022) https://www.britishcouncil.org/about-us/history.
• Camões I.P. (2022). Activity. (19.06.2022). https://www.instituto-camoes.pt/en/activity-camoes/what-we-do/co-operation/activity.
• Chakraborty, K. (2013). “Cultural Diplomacy Dictionary of The Academy for Cultural Diplomacy”, The Institute for Cultural Diplomacy 2013.
• Cull, N.J. (2009). Public Diplomacy: Lessons From The Past, Figueroa Press, Los Angeles.
• Cull, N.J. (2008). “Public Diplomacy: Taxonomies and Histories”, The Annals of American Academy of Political and Social Science, 616/10, 31-54.
• Demirkaya, Y. ve Çelik, F. (2021). “Kamu Destekli Sivil Örgütlenme Gücü: Yunus Emre Enstitüsü”, Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10, 137-156.
• Dig Mandarin. (2022). Confucius Institutes Around the World. (20.06.2022). https://www.digmandarin.com/confucius-institutes-around-the-world.html.
• Er, A. (2018). Türk Dış Politikasında Kültürel Diplomasi: Yunus Emre Enstitüsü Örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi.
• Eren, E. (2020). “Education Policies as a Tool of Soft Power: Alliance Française and Yunus Emre Institute”, Current Research in Social Sciences, 6/2, 125-134.
• Fürjesz, J.E. (2013). “The Role of Cultural Institutes in the European Integration”, In communication présentée au Symposium on Cultural Diplomacy, 12, 1-13.
• Fisher, A. (2009). “Four Seasons in One Day”, The Crowded House of Public Diplomacy in the UK, (Ed: N. Snow ve P. M. Taylor), Routledge Handbook of Public Diplomacy, Routledge, Newyork.
• Fisher, A. (2013). “A Network Perspective on Public Diplomacy in Europe: EUNIC”, European Public Diplomacy, Palgrave Macmillan, New York.
• Goethe Institue. (2022). Görevler ve Hedefler. (10.06.2022) https://www.goethe.de/ins/tr/tr/ueb/auf.html
• Gosnell, J. (2008). “The Alliance Française, Empire and America”, French Cultural Studies, 19/2, 227-243.
• Göktolga, O. ve Gündoğmuş, B. (2015). “Küreselleşmeye Karşı Milli Kültürü Koruma ve Yayma Çabası: Yunus Emre Türk Kültür Merkezleri Örneği”, International Journal of Social Science, 33, 315-328.
• Gutierrez, J.J.P. (2015). “World Libraries, The Diplomatic Role of Cultural Agencies”, European Review, 23/3, 361-368.
• Gutierrez, J.J.P. ve Rubio, R. (2018). “Mass Cultural Communication: The Case of the Cervantes Institute and its Digital Diplomacy via Twitter”, Communication and Society, 31/3, 239-259.
• Güzel, S.Ç. (2016). “Dış Yardımlarda Destekleyici Bir Unsur Olarak Kültürel Diplomasi ve Yunus Emre Enstitüsü Örneği”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 30/2, 343-359.
• Hun, B.S. vd. (2013). “Correlation Between Cultural Diplomacy and Cultural Exchange: In Cases of the British Council and the Korean Cultural Center”, The Academy of Cultural Diplomacy Berlin: Institute for Cultural Diplomacy, 1-9.
• Institute Français. (2022). Misyonlarımız. (20.06.2022) https://www.institutfrancais.com/fr/qui-sommes-nous.
• Istituto Italiano di Cultura. (2022). About Us. (18.06.2022). https://iicpretoria.esteri.it/iic_pretoria/en/istituto/ chisiamo/.
• Istituto Italiano di Cultura İstanbul. (2022). Biz Kimiz. (18.06.2022). https://iicistanbul.esteri.it/iic_istanbul/tr/.
• Kieft, R. (2018). From Danish Polder Model to French Decentralisation. (28.09.2022) https://dutchculture.nl/
• Kizlari, D. ve Valenza, D. (2021). “A Balancing Act? Inter-Ministerial Co-Operation In The Work of The Cultural Attaches”, The Hague Journal of The Diplomacy, 16/4, 493-518.
• Kore Kültür Merkezi. (2022). (21.06.2022). https://tr.korean-culture.org/tr.
• Lanshina, T. (2015). “The Goethe Institute and Soft Power”, International Organisations Research Journal, 10/1, 86-104.
• L’etang, J. (2009). “Public Relations and Diplomacy in a Globalized World: An Issue of Public Communication”, American Behavioral Scientist, 53/4, 607-626.
• Lee, M. ve Baumstarck, B. (2012). The Korean Cultural Center: An Information Environmental Analysis. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). University of Maryland. Collegepark.
• Lien, D. ve Lo, M. (2017). “Economic Impacts of Cultural Institutes”, The Quarterly Review of Economic and Finance, 64, 12-21.
• Lien, D. vd. (2019). “Asymmetric Effects of Cultural Institutes on Trade and Foreign Direct Investment”, The World Economy, 42/5, 1520-1552.
• Macar Kültür Merkezi İstanbul. (2022). Hakkımızda. (19.06.2022). https://culture.hu/tr/istanbul/hakkimizda.
• Nye, J.S. (2004). Soft Power: The Means to Success in World Politics. Public Affairs. Kanada.
• Nye, J.S. (2008) “Public Diplomacy and Soft Power”, The Annals of The American Academy of Political and Social Science, 616/1, 94-109.
• Okur, A., Demir, S. ve Köktürk, Ş. (2021). “Functions Of National Cultural Institutes In Terms Of Promotion Of Intangible Cultural Heritage In The Context Of Cultural Diplomacy.” Millî Folklor, 17/129, 139-148.
• Paçaoğlu, E.H. (2020). “Balkanlarda Türkiye ve Avrupa Birliğinin Yumuşak Gücü”, Anadolu ve Balkan Araştırmaları Dergisi, 3/6, 35-69.
• Papaioannou, K. (2017). “The Role of the Cervantes Institute in the Implementation of the Cultural Policy of Spain Since the Establishment of Democracy and Beyond”, International E-Journal of Advances in Social Sciences, 3/8, 607-610.
• Paschalidis, G. (2009). “Exporting National Culture: Histories of Cultural Institutes Abroad”, Department of Journalism and Mass Communications, 15/3, 275-289.
• Roberts, W. R. (2007). “What Is Public Diplomacy? Past Practices, Present Conduct, Possible Future”, Mediterranean Quarterly, 18/4, 36-52.
• Romanian Cultural Centre. (2022). Duyurular. (20.06.2022). https://www.icr.ro/istanbul/institutul-cultural-roman-dimitrie-antemir-de-la-istanbul-aniverseaza-10-ani-de-activitate/tr.
• Qian, L. ve Qi, Z. (2016). “Cultural Institutes and Their Role in Society”, Management of Sustainable Development, 8/1, 45-47.
• Tokmak, M.C. (2020). Kültürel Diplomasi Perspektifinden Uluslararası İletişim Stratejilerinin Değerlendirilmesi: Türkiye’de Faaliyet Gösteren Yabancı Temsilcilikler Üzerine Bir İnceleme. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi.
• Ünalmış, A.N. (2019). “Yumuşak Gücün Tesis Edilmesinde Kültürel Diplomasinin Önemi ve Bir Uygulayıcı Olarak Yunus Emre Enstitüsü”, Bilig Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, 91, 137-159.
• Yağmurlu, A. (2019). “Kamu Diplomasi Alanı Olarak Kültür Enstitüleri: Yunus Emre Kültür Enstitüsü”, Current Debates and Social Science (Ed: Ç. Edgücan, Z. Karacagil, ve Ş. Bozgun), Bilgin Kültür Sanat Yayınları. Ankara.
• Yıldırım, G. (2015). Kültürel Diplomasi Ekseninde Uluslararası Halkla İlişkiler Perspektifinden Kamu Diplomasisi, Beta Basım Yayım Dağıtım, İstanbul.
• Yunus Emre Enstitüsü. (2022). Kurumsal. (21.06.2022). https://www.yee.org.tr/tr/kurumsal/yunus-emre-enstitusu.
• Zaharna, R.S. (2011). “Strategic Stakeholder Engagement in Public Diplomacy”, International Studies Association Conference, Montreal.