One of the most debated concepts during the Justice and Development Party governments was Turkish nationalism. The ruling party and its elites, which took a distant attitude towards Turkish nationalism before and during the Kurdish opening process, formed a “republic alliance temelli based on the survival of the state after the July 15 coup attempt. Although it has led to discussions in various political circles that this alliance has had a leverage effect on Turkish nationalism, it can be thought that Turkish nationalism has been further Islamized. As a matter of fact, this alliance made the ideology of the Justice and Development Party an Islamic-nationalist tendency and hegemonicized it in the social sphere. Following this process, the political representation of Turkish nationalism was divided into two and the the opposition nationalists’ İyi (Good) Party, managed to get as many votes as its predecessor in the elections it entered. In addition to these political indicators, especially after the coup attempt of July 15, Turkist and Kemalist characteristic come into prominence in popular culture and social opposition's action practices. The evaluation of these opposition practices exhibited by different social groups, leaning on the myths of Turkish Central Asia and re-emphasizing Atatürk as a symbolic value, made it necessary to investigate the possibilities of opposition of Turkish nationalism as a popular ideology in the recent years when hegemonic ideology was transformed. As one of the main pillars of this opposition, the image of Atatürk and the new interpretations of Kemalism should be included in the evaluation. In this way, it is possible to introduce new expansions about the concept of official ideology and its social reflections in the 21st century.
Atatürk Kemalism Turkish Nationalism Popular Ideology Hegemonic Ideology
Adalet ve Kalkınma Partisi iktidarları boyunca en çok tartışılan kavramlardan biri de Türk milliyetçiliği olmuştur. Özellikle Kürt açılımı süreci ve öncesinde Türk milliyetçiliğine mesafeli bir tutum sergileyen iktidar partisi ve elitleri, 15 Temmuz darbe girişiminin ardından Milliyetçi Hareket Partisi ile devletin bekası temelli bir “cumhur ittifakı” kurmuştur. Her ne kadar çeşitli siyasi çevrelerde bu sürecin Türk milliyetçiliğine bir kaldıraç etkisi yaptığı tartışmalarına yol açmışsa da Türk milliyetçiliğinin daha İslamileşmesine sebep olduğu düşünülebilir. Nitekim bu ittifak giderek Adalet ve Kalkınma Partisi’nin ideolojisini İslami-milliyetçi bir tandansa oturtmuş ve bu ideolojiyi hegemonikleştirmiştir. Bu sürecin ardından Türk milliyetçiliğinin siyasi temsilciliği ikiye bölünmüş ve muhalif milliyetçilerin kurduğu İyi Parti, girdiği seçimlerde selefi kadar oy almayı başarabilmiştir. Bu siyasi göstergelerin yanı sıra özellikle 15 Temmuz darbe girişiminin ardından popüler kültürde ve toplumsal muhalefetin eylem pratiklerinde Türkçü-Atatürkçü karakter ön plana çıkmaktadır. Farklı toplumsal kesimler tarafından sergilenen, Türklüğün Orta Asya mitlerine yaslanan ve Atatürk’ü simgesel bir değer olarak yeniden ön plana çıkaran bu muhalefet pratiklerinin değerlendirilmesi, hegemonik ideolojinin dönüştüğü son yıllarda bir popüler ideoloji olarak Türk milliyetçiliğinin muhalefet olanaklarının soruşturulmasını gerekli kılmıştır. Bu muhalefetin ana dayanaklarından biri olarak Atatürk imgesi ve Kemalizm’in yeni yorumlarının da değerlendirmeye dahil edilmesi elzem görülmüştür. Bu yolla, resmi ideoloji kavramına ve onun 21. yüzyıldaki toplumsal yansımalarına ilişkin yeni açılımlar getirilmesinin mümkün olabileceği düşünülmektedir.
Atatürk Kemalizm Türk Milliyetçiliği Popüler İdeoloji Hegemonik İdeoloji
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Mart 2020 |
Gönderilme Tarihi | 20 Aralık 2019 |
Kabul Tarihi | 9 Mart 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 6 Sayı: 1 |