Araştırma Makalesi
Yıl 2016,
Cilt: 4 Sayı: 1, 1057 - 1075, 15.04.2016
Öz
The goal of the early republican elite was to form a new national identity supporting
westernization and the consciousness of secular Turkishness while excluding the Ottoman-
Islamic legacy as much as possible. Turkish History Thesis was, above all, an ideological
instrument for supporting and legitimizing these objectives. The influence of the Turkish
History Thesis on music debates of the early republican period is reflected by the arguments
on the Central Asian and archaic Anatolian origins of Turkish music, the alleged impact of
this archaic Turkish music on the other great music traditions of the world such as Western
music and the famous pentatonism thesis. In these debates, the Turkish History Thesis has
been employed as an ideological instrument rather than a scientific explanation. The
ideological background underlying the Turkish History Thesis and its various extensions in
the field of music has dominated not only the official view but also the oppositional discourse,
despite its weak scientific basis. This fact points to the extent of ideological hegemony
exercised by the dominant cultural discourse on the oppositional one and also presents a good
case of how the survival strategies of the oppositional culture against the attacks of an official
discourse pave the way for the internalization of this dominant discourse by it.
Anahtar Kelimeler
Turkish music reform Ottoman music Turkish folk music pentatonism sociology of music Turkish History Thesis Turkish modernization Turkish national identity
Kaynakça
- Aksoy, B. (2008). Geçmişin Musiki Mirasına Bakışlar, İstanbul: Pan Yayınları. • Aksoy, B. (2015). Seksen Yıl Sonra Pentatonizm: Macarlar ve Biz. http://www.musikidergisi.net/?p=2810 (Access: 1 June 2015) • Arel, H. S. (1948a). “Türk Mûsikisi Nasıl İlerler”, Mûsiki Mecmuası, 1: 3-5. • Arel, H. S. (1948b). “Türk Mûsikisinin Tarihi”, Mûsiki Mecmuası, 3: 3-5. • Arel, H. S. (1948c). “Yeni Türk Mûsikisinin Tarihine Dair”, Mûsiki Mecmuası, 4: 3-5. • Arel, H. S. (1949a). “Niçin Türk Mûsikisine Taraftarım”, Mûsiki Mecmuası, 11: 3-5. • Arel, H. S. (1949b). “Sümerliler ve Sümer Mûsikisi”, Mûsiki Mecmuası, 13. • Arel, H. S. (1949c). “Sümerliler ve Sümer Mûsikisi II”, Mûsiki Mecmuası, 14: 3-5. • Arel, H. S. (1949d). “Sümerliler ve Sümer Mûsikisi III”, Mûsiki Mecmuası, 15: 3-5. • Arel, H. S. (1949e). “Sümerliler ve Sümer Mûsikisi IV”, Mûsiki Mecmuası, 16: 3-5. • Arel, H. S. (1964). Türk Musikisi Üzerine İki Konferans, İstanbul: İleri Türk Musikisi Konservatuarı Yayınları. • Arel, H. S. (1964). Türk Mûsikisi Üzerine İki Konferans, İstanbul: İleri Türk Mûsikisi Konservatuarı. • Arel, H. S. (1990). Türk Mûsikisi Kimindir? Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları. • Arslan, F. (2015). Vâhitname: Mûsikişinas-Halkbilimci Vâhit Lütfi Salcı, İstanbul: Mavi Yayıncılık. • Atatürk, M. K. (1959). Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri, Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. • Ayas, G. (2014). Musiki İnkılabı’nın Sosyolojisi: Klasik Türk Müziği Geleneğinde Süreklilik ve Değişim, İstanbul: Doğu Kitabevi. Ayas, G. (2015a). “Bektaşi Nefesleri Özelinde Gökalpçi Hars-Medeniyet İkiliğine Eleştirel Bakış”, Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi, 22(73): 153-172. • Ayas, G. (2015b). Müzik Sosyolojisi: Sorunlar-Yaklaşımlar-Tartışmalar, İstanbul: Doğu Kitabevi. • Balkılıç, Ö. (2009). Cumhuriyet, Halk ve Müzik, İstanbul: Tan Yayınları. • Behar, B. E. (1992). İktidar ve Tarih, Türkiye’de Resmi Tarih Tezinin Oluşumu (1929-1937), İstanbul: Afa Yayınları. • Berktay, H. (1983). Cumhuriyet İdeolojisi ve Fuat Köprülü, İstanbul: Kaynak Yayınları. • Copeaux, E. (1998). Türk Tarih Tezi’nden Türk-İslam Sentezine, trans. Ali Berktay, İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları. • Çağatay, A. R. (193?). İlk Müsveddeye Karşı Yapılan Tenkitlere Cevap, “Türk Tarihinin Ana Hatları” eserinin müsveddeleri, seri II, no. 6 / A, Akşam Matbaası, İstanbul, no date. • Çağatay, A. R. (1933). Türk Tarihinin Ana Hatları Eserinin Müsveddeleri, Seri: II, No: 26, Ankara, Türk Tarih Kurumu. • Çağatay, A. R. (1934). “Garp Mûsikisinin Esası Eski Türk Mûsikisidir”, Akşam, 8 Teşrinisani 1934. • Deren, S. (2007). “Kültürel Batılılaşma”, Modern Türkiye’de Siyasal Düşünce Cilt III Modernleşme ve Batıcılık, ed. Tanıl Bora-Murat Gültekingil, İstanbul: İletişim Yayınları. • Gazimihal, M. R. (1928). “Musiki Halkiyyatı”, Milli Mecmua, IX(104): 1677- 9. • Gazimihal, M. R. (1936). Türk Halk Müziklerinin Kökeni Meselesi, İstanbul: Akşam Matbaası. • Gökalp, Z. (1923a). “Bedii Türkçülük”, Yeni Mecmua, 30 Ağustos. • Gökalp, Z. (1923b). Türkçülüğün Esasları, Ankara: Matbuat ve İstihbarat Matbaası. • Hosbawm, E. (1983). “Introduction: Inventing Traditions”, Invention of Tradition (ed. E. Hobsbawm and T. Ranger), Cambridge: Cambridge University Press. • Karabey, L. (1963). Garplı Gözüyle Türk Musikisi, İstanbul: Doğan Güneş Yayınları. • Kasaba, R. (1997). “Kemalist Certainties and Modern Ambiguities”, Rethinking Modernity and National Identity in Turkey (ed. S. Bozdoğan and R. Kasaba), Washington: University of Washington Press. • Komsuoğlu, A. ve N. S Turan (2005). “Modernization Efforts and Music Reforms in Turkey (1923-1946)”, Acta Asiatica Varsoviensia, XVIII: 19-30. • Lewis B. (1968). The Emergence of Modern Turkey, second edition, Oxford: Oxford University Press. Mardin, Ş. (1997). İdeoloji, İstanbul: İletişim Yayınları. • McCants,W. F. (2012). Kültür Mitleri Tanrıları Yaratmak Ulusları İcat Etmek, trans. Merve Tabur, İstanbul: İthaki Yayınları. • Mesut Cemil (1936). “Keman Saksofon Türk Çalgılarıdır”, Akşam, 26 Mart • Özkan, İ. H. (2003). Türk Musikisi Nazariyatı ve Usulleri, İstanbul: Ötüken Yayınları. • Rauf Yekta (1934). “Önsöz”, Mevlevi Ayinleri I, İstanbul Konservatuarı Tasnif ve Tespit Heyeti, İstanbul: İstanbul Konservatuarı Yayınları. • Refiğ, G. (2012). Atatürk ve Adnan Saygun Özsoy Operası, İstanbul: Boyut Yayınları. • Reşit Galip (1933). “Türk Tarih İnkılâbı ve Yabancı Tezler”, Ülkü, II (9): 164- 177. • Safa, P. (2000). Fatih-Harbiye, İstanbul: Ötüken Yayınları. • Salcı, V. L. (1940). Gizli Türk Halk Musikisi ve Türk Musikisinde Armoni Meseleleri, İstanbul: Numune Matbaası. • Salcı, V. L. (1941). Türk Dini Oyunları, İstanbul: Numune Matbaası. • Saygun, A. A. (1936).Türk Halk Musikisinde Pentatonizm, İstanbul: Numune Matbaası. • Saygun, A. A. (1982). Atatürk ve Musiki O’nunla Birlikte O’ndan Sonra, Ankara: Sevda Cenap And Müzik Vakfı Yayınları. • Saygun, A. A. (1986). “Türk Halk Musıkisinde Pentatonizm Broşürü Üzerine”, Orkestra, 160. • Tekelioğlu, O. (1996). “The Rise of a Spontaneous Synthesis: The Historical Background of Turkish Popular Music”, Middle Eastern Studies, XXXII (2): 194-215. • TTK Heyeti (1930). Türk Tarihinin Ana Hatları, İstanbul: Devlet Matbaası. • Üstel, F. (1993). “Musiki İnkılabı ve Aydınlar”, Tarih ve Toplum, XIX (113)
Yıl 2016,
Cilt: 4 Sayı: 1, 1057 - 1075, 15.04.2016
Öz
Kaynakça
- Aksoy, B. (2008). Geçmişin Musiki Mirasına Bakışlar, İstanbul: Pan Yayınları. • Aksoy, B. (2015). Seksen Yıl Sonra Pentatonizm: Macarlar ve Biz. http://www.musikidergisi.net/?p=2810 (Access: 1 June 2015) • Arel, H. S. (1948a). “Türk Mûsikisi Nasıl İlerler”, Mûsiki Mecmuası, 1: 3-5. • Arel, H. S. (1948b). “Türk Mûsikisinin Tarihi”, Mûsiki Mecmuası, 3: 3-5. • Arel, H. S. (1948c). “Yeni Türk Mûsikisinin Tarihine Dair”, Mûsiki Mecmuası, 4: 3-5. • Arel, H. S. (1949a). “Niçin Türk Mûsikisine Taraftarım”, Mûsiki Mecmuası, 11: 3-5. • Arel, H. S. (1949b). “Sümerliler ve Sümer Mûsikisi”, Mûsiki Mecmuası, 13. • Arel, H. S. (1949c). “Sümerliler ve Sümer Mûsikisi II”, Mûsiki Mecmuası, 14: 3-5. • Arel, H. S. (1949d). “Sümerliler ve Sümer Mûsikisi III”, Mûsiki Mecmuası, 15: 3-5. • Arel, H. S. (1949e). “Sümerliler ve Sümer Mûsikisi IV”, Mûsiki Mecmuası, 16: 3-5. • Arel, H. S. (1964). Türk Musikisi Üzerine İki Konferans, İstanbul: İleri Türk Musikisi Konservatuarı Yayınları. • Arel, H. S. (1964). Türk Mûsikisi Üzerine İki Konferans, İstanbul: İleri Türk Mûsikisi Konservatuarı. • Arel, H. S. (1990). Türk Mûsikisi Kimindir? Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları. • Arslan, F. (2015). Vâhitname: Mûsikişinas-Halkbilimci Vâhit Lütfi Salcı, İstanbul: Mavi Yayıncılık. • Atatürk, M. K. (1959). Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri, Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi. • Ayas, G. (2014). Musiki İnkılabı’nın Sosyolojisi: Klasik Türk Müziği Geleneğinde Süreklilik ve Değişim, İstanbul: Doğu Kitabevi. Ayas, G. (2015a). “Bektaşi Nefesleri Özelinde Gökalpçi Hars-Medeniyet İkiliğine Eleştirel Bakış”, Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi, 22(73): 153-172. • Ayas, G. (2015b). Müzik Sosyolojisi: Sorunlar-Yaklaşımlar-Tartışmalar, İstanbul: Doğu Kitabevi. • Balkılıç, Ö. (2009). Cumhuriyet, Halk ve Müzik, İstanbul: Tan Yayınları. • Behar, B. E. (1992). İktidar ve Tarih, Türkiye’de Resmi Tarih Tezinin Oluşumu (1929-1937), İstanbul: Afa Yayınları. • Berktay, H. (1983). Cumhuriyet İdeolojisi ve Fuat Köprülü, İstanbul: Kaynak Yayınları. • Copeaux, E. (1998). Türk Tarih Tezi’nden Türk-İslam Sentezine, trans. Ali Berktay, İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları. • Çağatay, A. R. (193?). İlk Müsveddeye Karşı Yapılan Tenkitlere Cevap, “Türk Tarihinin Ana Hatları” eserinin müsveddeleri, seri II, no. 6 / A, Akşam Matbaası, İstanbul, no date. • Çağatay, A. R. (1933). Türk Tarihinin Ana Hatları Eserinin Müsveddeleri, Seri: II, No: 26, Ankara, Türk Tarih Kurumu. • Çağatay, A. R. (1934). “Garp Mûsikisinin Esası Eski Türk Mûsikisidir”, Akşam, 8 Teşrinisani 1934. • Deren, S. (2007). “Kültürel Batılılaşma”, Modern Türkiye’de Siyasal Düşünce Cilt III Modernleşme ve Batıcılık, ed. Tanıl Bora-Murat Gültekingil, İstanbul: İletişim Yayınları. • Gazimihal, M. R. (1928). “Musiki Halkiyyatı”, Milli Mecmua, IX(104): 1677- 9. • Gazimihal, M. R. (1936). Türk Halk Müziklerinin Kökeni Meselesi, İstanbul: Akşam Matbaası. • Gökalp, Z. (1923a). “Bedii Türkçülük”, Yeni Mecmua, 30 Ağustos. • Gökalp, Z. (1923b). Türkçülüğün Esasları, Ankara: Matbuat ve İstihbarat Matbaası. • Hosbawm, E. (1983). “Introduction: Inventing Traditions”, Invention of Tradition (ed. E. Hobsbawm and T. Ranger), Cambridge: Cambridge University Press. • Karabey, L. (1963). Garplı Gözüyle Türk Musikisi, İstanbul: Doğan Güneş Yayınları. • Kasaba, R. (1997). “Kemalist Certainties and Modern Ambiguities”, Rethinking Modernity and National Identity in Turkey (ed. S. Bozdoğan and R. Kasaba), Washington: University of Washington Press. • Komsuoğlu, A. ve N. S Turan (2005). “Modernization Efforts and Music Reforms in Turkey (1923-1946)”, Acta Asiatica Varsoviensia, XVIII: 19-30. • Lewis B. (1968). The Emergence of Modern Turkey, second edition, Oxford: Oxford University Press. Mardin, Ş. (1997). İdeoloji, İstanbul: İletişim Yayınları. • McCants,W. F. (2012). Kültür Mitleri Tanrıları Yaratmak Ulusları İcat Etmek, trans. Merve Tabur, İstanbul: İthaki Yayınları. • Mesut Cemil (1936). “Keman Saksofon Türk Çalgılarıdır”, Akşam, 26 Mart • Özkan, İ. H. (2003). Türk Musikisi Nazariyatı ve Usulleri, İstanbul: Ötüken Yayınları. • Rauf Yekta (1934). “Önsöz”, Mevlevi Ayinleri I, İstanbul Konservatuarı Tasnif ve Tespit Heyeti, İstanbul: İstanbul Konservatuarı Yayınları. • Refiğ, G. (2012). Atatürk ve Adnan Saygun Özsoy Operası, İstanbul: Boyut Yayınları. • Reşit Galip (1933). “Türk Tarih İnkılâbı ve Yabancı Tezler”, Ülkü, II (9): 164- 177. • Safa, P. (2000). Fatih-Harbiye, İstanbul: Ötüken Yayınları. • Salcı, V. L. (1940). Gizli Türk Halk Musikisi ve Türk Musikisinde Armoni Meseleleri, İstanbul: Numune Matbaası. • Salcı, V. L. (1941). Türk Dini Oyunları, İstanbul: Numune Matbaası. • Saygun, A. A. (1936).Türk Halk Musikisinde Pentatonizm, İstanbul: Numune Matbaası. • Saygun, A. A. (1982). Atatürk ve Musiki O’nunla Birlikte O’ndan Sonra, Ankara: Sevda Cenap And Müzik Vakfı Yayınları. • Saygun, A. A. (1986). “Türk Halk Musıkisinde Pentatonizm Broşürü Üzerine”, Orkestra, 160. • Tekelioğlu, O. (1996). “The Rise of a Spontaneous Synthesis: The Historical Background of Turkish Popular Music”, Middle Eastern Studies, XXXII (2): 194-215. • TTK Heyeti (1930). Türk Tarihinin Ana Hatları, İstanbul: Devlet Matbaası. • Üstel, F. (1993). “Musiki İnkılabı ve Aydınlar”, Tarih ve Toplum, XIX (113)
Toplam 1 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Bölüm | Orijinal araştırma |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 15 Nisan 2016 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 4 Sayı: 1 |
Yazarlarımızın editöryal süreçlerin aksamaması için editöryal emaillere 3 gün içinde yanıt vermeleri gerekmektedir.