İlahiyat Fakültesi Öğrencilerinin Dini Grup Algıları

Yıl 2019, Sayı: 15, 88 - 113, 20.06.2019

Suat Cebeci Büşra Çakmaktaş , Feyza Doğruyol , Kübra Cevherli

https://doi.org/10.32950/rteuifd.552152

Cited By: 1

Öz

Dini
yaşantının farklı tezahürleri olarak ortaya çıkan ve oluşumunda çeşitli
sosyolojik, psikolojik ve ekonomik amillerin etkili olduğu dini gruplara insanların
hangi saiklerle katıldıkları daima merak konusu olagelmiştir. Ülkemiz açısından
bakıldığında ilk ve ortaöğretim kurumlarında dini bilgilerin öğretimiyle ilgili
zorunlu derslerin olması ve orta ve yüksek düzeyde din eğitimi veren birçok
resmi eğitim kurumun bulunmasına rağmen insanların neden dini gruplara
yöneldikleri hususu da ayrıca dikkat çeken bir konudur. Bu çerçevede bireylerin
dini gruplara yönelme güdülerinin ve oluşan güçlü dini grup aidiyet ve bağlılıklarının,
bütün bileşenleriyle birlikte araştırılıp açıklanmasına ihtiyaç vardır. Özellikle
topluma dini yönden rehberlik edecek elemanları yetiştiren ilahiyat fakültelerindeki
öğrencilerin dini grupları nasıl değerlendirdikleri sorusunun cevabı, konuyla
ilgilenenler için önem arz etmektedir. Bu gerekçelerden hareketle Türkiye
genelinde farklı bölgelerden seçilen 9 İlahiyat Fakültesinden öğrenciler
üzerinde bir araştırma yürütülmüştür. Bu makalede, uygulanan anket sonucunda toplam
1595 öğrencinin verdiği cevaplardan elde edilen bulgular tahlil edilerek İlahiyat
Fakültesi öğrencilerinin dini gruplar hakkındaki görüş ve değerlendirmelerine
dair tespitler ortaya konulmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Din Eğitimi, Dini Grup, Dini Cemaat, İlahiyat Fakülteleri, İlahiyat Fakültesi Öğrencileri

Kaynakça

• Akyüz, N., Çapcıoğlu, İ. (2012). Dini Gruplar Sosyolojisi ve Yeni Dini Hareketler. Din Sosyolojisi El Kitabı. Ankara: Grafiker Yayınları.
• Amman, T. (2017). Türkiye’de Dini Grupların Anatomisi ve Fetö Hareketi. Dini İstismar Boyutuyla 15 Temmuz Darbe Girişiminin Arkaplanı. İstanbul: Orient Basım, 224-235.
• Arkonaç, S. (1993). Grup İlişkileri. İstanbul : Alfa Basım Yayım Dağıtım.
• Baynal, F. (2017). Cemaat ve Tarikat Ekseninde Kadın. İstanbul: Rağbet Yayınları.
• Bilgin, N. (2007). Kimlik İnşası. Ankara: Aşina Kitaplar.
• Carrier, P. H. (1987). Bir Ülkenin Kıymet Hükümleri ve Dini Müesseseleri Nasıl İncelenir. Münir Koştaş (Çev.). Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 29, 335-346.
• Cebeci, S. (2017). Öğrenme ve Bağlanma İkileminde Cemaat ve Cemaatçilik. Dini İstismar Boyutuyla 15 Temmuz Darbe Girişiminin Arkaplanı. İstanbul: Orient Basım, 236-261.
• Cebeci, S. (2018). “İslam Toplumunda İmkândan Tehdide Cemaat ve Cemaatçilik”, 21. Yüzyılda İslam Dünyasına Stratejik Bakış Uluslararası Kongresi, Bildiri Kitabı, Van, s. 372-380.
• Cezayirli, G. (1997). Dinî Grup ve Toplumsal Grup. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 37, 365-375.
• Eren, S. (2000). Cemaatsel Oluşum ve Dinin Rolü. Dini Araştırmalar, 3 (7), 93-112.
• Fitcher, J. (1994). Sosyoloji Nedir?. Nilgün Çelebi (Çev.). Ankara: Attila Kitabevi.
• French, J. R. P., Jr., & Raven, B. (1959). The bases of social power. D. Cartwright (Ed.), Studies in Social Power (s. 150-167). Oxford, England: University of Michigan.
• Freyer, H. (1968). İçtimai Nazariyeler Tarihi. Tahir Çağatay (Çev.). Ankara: Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Yayınları.
• Günay, Ü. (1993). Din Sosyolojisi Dersleri. Kayseri: Erciyes Üniversitesi Matbaası.
• Hogg, M. (1997). Sosyal Psikolojik Açıdan Grupta Bütünleşme. Aliye Mavili Aktaş (Çev.). İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• Hogg, M. A., Vaughan, G. M. (2007). Sosyal Psikoloji. İbrahim Yıldız, Aydın Gelmez (Çev.). Ankara: Ütopya Yayınevi.
• Hortaçsu, N. (1998). Grup İçi Gruplar Arası Süreçler. Ankara: İmge Kitabevi.
• Koenig, H. G., Larson, D. B. (2001). Religion and Mental Health: Evidence for an Association, International Review of Psychiatry. 13, 67–78.
• Jones, J. W. (2004). Religion, Health, and the Psychology of Religion: How the Research on Religion and Health Helps Us Understand Religion. Journal of Religion and Health. 43 (4), 317- 328.
• Kurt, A. (2012). Din Sosyolojisi. Ankara: Sentez Yayıncılık.
• Onat, H. (2010). “Türkiye’de Cemaat Meselesini Konuşmak Kolay Değildir”, http://www.hasanonat.net/index.php/24-tuerkiye-de-cemaat-meselesini-konusmak-kolay-degildir 05.01.2019.
• Tatlılıoğlu, D. (2008). Dinî Cemaatlerin ve Tarikatların Fonksiyonel Analizi. Din Bilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 8 (3), 97-125.
• Wach, J. (1990). Din Sosyolojisi. Ünver Günay (Çev.). Kayseri: Erciyes Üniversitesi Yayınları.