This study mainly deals with the origin of the
word çocuk.
However, some other Turkish words meaning
'child', 'baby' or ‘whelp', which can serve as analogy and help for a
better uderstanding of the structure of the word in question, are also
examined in terms of meaning and origin. In this regard,
semantically, morphologically opaque or
controversial words such as bala, bebe, bebek,
enik,
oğul,
döl,
uşak,
yavru
are explained morphologically and semantically as well. After introducing the
views of the researchers who expressed their opinions on the word çocuk,
the word çocuk is examined in detail phonetically, semantically and
morphologically. The study aims to carry out a final solution to the etymology
of the word çocuk as well as to the long-standing debate whether the
original meaning of this word was 'piggy' or not. Based on the results of the
detailed etymological analyses carried out in this study, it is concluded that
the meaning ‘animal baby’ of the words enik, döl, yavru has emerged
secondarily as well as the original meaning of the word çocuk – contrary to
popular belief – was not ‘piggy’. Besides the variants çoçka, çoçga,
çoşka,
çoşga
etc. in Anatolian dialects, which mean ‘pig; piggy; baby, child’ and
have emerged secondarily, the etymon of the word çocuk and the related
words, i.e Tkm. çāga ‘child, baby’, Mo. çaga,
çaka,
DS cağa,
çova,
çoa,
çoğa,
çoğ
‘child’ and Turkish çoluk (çocuk), Tkm. çovluk, DS çacuk
~ cacık
with similar meanings are also examined. At the end of the study, the
etymological proposals carried out here for the word çocuk and its variants,
are presented chronologically in a chart.
Bu çalışmada esas olarak çocuk sözcüğünün kökeni
ele alınmaktadır. Fakat sözcüğün yapısını daha iyi anlamamıza yardım edeceği ve
analoji teşkil edeceği için önce Türkiye Türkçesinde ‘çocuk’, ‘bebek’, ‘yavru’
anlamına gelen bazı Türkçe sözcükler de anlam ve köken bakımından mercek altına
alınmaktadır. Bu bağlamda anlam ve biçimbilgisi bakımından tartışmalı olan veya
kökeni pek açık olmayan bala, bebe, bebek,
enik,
oğul,
döl,
uşak,
yavru
sözcüklerinin köken ve anlam açıklamaları yapılmaktadır. Çocuk sözcüğü üzerine
fikir beyan eden araştırmacıların görüşleri tanıtıldıktan sonra çocuk
sözcüğü sesbilimsel, anlambilimsel ve biçimbilimsel açılardan ayrıntılı olarak
incelenmektedir. Çalışma, çocuk sözcüğünün kökenini nihai
çözüme kavuşturmak yanında bu sözcüğün asıl anlamının ‘domuz yavrusu’ olup
olmadığı konusunda uzun zamandır süregelen tartışmalara da bir son vermeyi
amaçlamaktadır. Bu çalışmada yapılan ayrıntılı kökenbilimsel incelemelerin
sonuçlarına dayanarak, enik, döl, yavru gibi sözcüklerin
‘hayvan yavrusu’ anlamının ikincil olarak sonradan ortaya çıktığı, çocuk
sözcüğünün asıl anlamının ise sanıldığı gibi ‘domuz yavrusu’ olmadığı sonucuna
varılmıştır. Ayrıca çocuk sözcüğünün Anadolu ağızlarındaki ‘domuz; domuz yavrusu;
bebek, çocuk’ anlamına gelen çoçka, çoçga, çoşka,
çoşga
vb. gibi sonradan ortaya çıkan değişkeleri yanında, sözcüğün türediği
isim kökü olan Tkm. çāga ‘çocuk, bebek’, Mo. çaga, çaka, DS cağa,
çova,
çoa,
çoğa,
çoğ
‘çocuk’ ve benzeri anlamlar taşıyan TTü. çoluk (çocuk), Tkm. çovluk,
DS çacuk
~ cacık
biçimleri de inceleme altına alınmaktadır. Çalışmanın en sonunda, çocuk
sözcüğü ve türevleri için bu çalışmada sunulan kökenbilimsel çözüm önerileri
bir şemada kronolojik olarak gösterilmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Türk dili, kültürü ve edebiyatı |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 21 Ekim 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Sayı: 12 |