В истории разведывательных служб Турции и России переход к современному состоянию охватывает большой промежуток времени. В этом процессе выделяется критический период для обеих разведывательных традиций — первая четверть ХХ века. Представляется важным проведение сравнительного анализа состояния разведок двух стран этого периода. В данной статье представлена информация о турецкой и российской разведывательных организациях, которые имели глубокие традиции и действовали в первой четверти XX века. Были также рассмотрены институциональные структуры, цели создания, основные сферы деятельности разведок, их внутриструктурная преемственность, изменения, сходства и различия. Автором применяется междисциплинарный подход и используется сравнительный метод. Проведенный анализ в рамках переходного периода к современному состоянию разведывательных служб не только позволяет определить генетические коды турецкой и российской разведок, но и представляет собой методологическую модель для исследования аналогичных структур других государств в переходный период. Турецкие и российские специальные службы формировались на основе опыта имперской традиции и являлись дисциплинированными, послушными и эффективными средствами безопасности сдерживающего характера. Разведывательные организации работали, несмотря на смену политических режимов в Турции и России. В исследовании делается вывод о перспективности междисциплинарного подхода, при котором основные методологические особенности дисциплин сосредоточены на сравнительном анализе, обеспечивая новые возможности как для изучения истории разведывательных служб, так и для специальных исследований по безопасности и разведке.
-
In the history of Turkish and Russian intelligence, the transition to modern intelligence spans a wide period of time and in this process, the first quarter of the 20th century stands out as a critical period for both intelligence traditions. However, the fact that the Turkish and Russian intelligence organizations that operated in this critical period were not discussed comparatively draws the attention as an important deficiency in the literature. This article aims to provide information on which intelligence organizations the Turkish and Russian intelligence, which has a deep-rooted tradition, took part in the field in the first quarter of the 20th century, and to explain the institutional structures, establishment purposes, intelligence perspectives, main fields of activity, internal-structural continuity, changes, similarities and differences of these organizations. Turkish and Russian intelligence organizations, which were structured and operated in the first quarter of the 20th century, are important parts of the transition to modern intelligence in the history of Turkish and Russian intelligence, and analyzing these organizations with a comparative method and an interdisciplinary approach makes it possible to obtain important findings. The analysis made in line with the aforementioned method and understanding and within the framework of the transition periods to modern intelligence not only enables the determination of the genetic codes of Turkish and Russian intelligence, but also serves as a methodological model for the determination of the genetic codes of the intelligence organizations of other states whose transition periods to modern intelligence coincide. In the transition period to modern intelligence, Turkish and Russian intelligence organizations are disciplined, adaptable and effective security devices with a deterrent character. In addition, although these organizations have unique structural features and differ from each other in this context, they were fed from the depths of Turkish and Russian history and were shaped by the intelligence experiences of the imperial tradition. Although the regimes in Turkey and Russia had changed, intelligence organizations had worked in harmony with the regime of their time. These results suggest that studies that adopt an interdisciplinary approach that prioritizes the basic methodological sensitivities of the disciplines of history and intelligence and that focus on comparative analyzes in this direction will provide a broader perspective to both the history of intelligence and the security and intelligence literature.
-
Türk ve Rus istihbarat tarihinde modern istihbarata geçiş süreci asırlar süren geniş bir zaman dilimine yayılmakta ve bu süreçte 20. yüzyılın ilk çeyreği her iki istihbarat geleneği açısından da kritik dönem olarak öne çıkmaktadır. Ancak bu kritik dönemde faaliyet yürütmüş olan Türk ve Rus istihbarat organizasyonlarının karşılaştırmalı olarak ele alınmamış olması literatürdeki önemli bir eksiklik olarak göze çarpmaktadır. Bu makale, köklü bir geleneğe sahip olan Türk ve Rus istihbaratının 20. yüzyılın ilk çeyreğinde hangi istihbarat organizasyonlarıyla sahada yer aldığı konusunda bilgi verip, bu organizasyonların kurumsal yapılarını, kuruluş amaçlarını, istihbarat anlayışlarını, temel faaliyet alanlarını, iç-yapısal sürekliliklerini, değişimlerini, benzerliklerini ve farklılıklarını açıklamayı amaçlamaktadır. 20. yüzyılın ilk çeyreğinde yapılandırılmış ve faaliyet göstermiş Türk ve Rus istihbarat organizasyonları Türk ve Rus istihbarat tarihinde modern istihbarata geçişin önemli birer parçasıdırlar ve bu organizasyonların karşılaştırmalı bir yöntem ve disiplinlerarası bir yaklaşımla çözümlenmesi önemli bulgular elde etmeyi olanaklı kılmaktadır. Söz konusu yöntem ve anlayış doğrultusunda ve modern istihbarata geçiş dönemleri çerçevesinde yapılan çözümleme hem Türk ve Rus istihbaratının genetik kodlarının belirlenebilmesini sağlamakta hem de modern istihbarata geçiş dönemleri örtüşen diğer devletlerin istihbarat organizasyonlarının genetik kodlarının belirlenebilmesi noktasında da metodolojik bir model teşkil etmektedir. Modern istihbarata geçiş dönemi Türk ve Rus istihbarat organizasyonları caydırıcı karaktere sahip, disiplinli, merkezî güçle uyumlu ve etkili birer güvenlik aygıtıdırlar. Ayrıca bu organizasyonlar, kendilerine has yapısal özelliklere sahip olup bu bağlamda birbirlerinden farklı olsalar da Türk ve Rus tarihinin derinliklerinden beslenmiş ve imparatorluk geleneğinin istihbari tecrübeleriyle şekillenmişlerdir. Türkiye’de ve Rusya’da rejimler değişse de istihbarat organizasyonları, dönemlerindeki mevcut rejimle uyumlu çalışmışlardır. Bu sonuçlar ışığında, tarih ve istihbarat disiplinlerinin temel metodolojik hassasiyetlerini ön planda tutan disiplinlerarası bir yaklaşımı benimseyen ve bu doğrultuda karşılaştırmalı çözümlemelere yönelen çalışmaların gerek istihbarat tarihi gerekse de güvenlik ve istihbarat literatürüne daha geniş bir perspektif sağlayacağı değerlendirilmektedir.
-
-
-
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Uluslararası İlişkiler |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Proje Numarası | - |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2022 |
Gönderilme Tarihi | 12 Mayıs 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Sayı: 7 |
Rusya Araştırmaları Dergisi (RUSAD) | rusad.tr@gmail.com |