Objective: This study investigated the effect of silver diamine fluoride (SDF) pretreatment on the fracture resistance of Class I composite restorations in molars.
Materials and Methods: Twenty non-carious human third molars were extracted for orthodontic needs and pericoronitis were used. The teeth were randomly divided into control (n=10), and study (n=10) groups, and occlusal cavities were prepared. In the study group, 38% SDF solution was applied to the cavity and dried for 1 minute. The cavity was treated with Gluma (Heraeus Kulzer, Dormagen, Germany), a self-etch adhesive, for 20 seconds and light-cured for 20 seconds. Filtek Z250 composite resin (3M ESPE, Seefeld, Germany) was inserted and light-cured for 40 seconds. The control group underwent the same procedure without SDF pretreatment. Both groups experienced thermocycling for 5000 cycles between 5 and 55°C. Samples were embedded in acrylic cylindrical pipes and tested for fracture resistance using a fracture resistance test device. The continuously increasing compressive load was applied at a 0.5 mm/min crosshead speed until specimen fracture. The values at the moment of fracture were recorded in Newtons (N). Data were analyzed using an independent samples t-test, with p-values <0.05 considered significant.
Results: The mean fracture resistance for the group treated with 38% SDF was 1568 ± 461.8 N, while the group without SDF treatment showed 1192 ± 307.6 N. No statistically significant difference was found between the groups p>0.05.
Conclusion: SDF pretreatment did not enhance the fracture resistance of Class I composite restorations in molars.
Amaç: Bu çalışma, gümüş diamin florür (GDF) ön işlem uygulamasının molar dişlerdeki sınıf I kompozit restorasyonların kırılma direnci üzerindeki etkisini araştırmayı amaçlamaktadır.
Gereç ve Yöntem: Ortodontik gereksinimler ve perikoronit nedeniyle çekilmiş 20 adet çürüksüz insan üçüncü azı dişi kullanıldı. Dişler rastgele kontrol (n=10) ve çalışma (n=10) gruplarına ayrıldıktan sonra oklüzal kaviteler açıldı. Çalışma grubunda, %38 GDF solüsyonu kaviteye uygulanarak 1 dakika kurumaya bırakıldı. Kavite, 20 saniye boyunca Gluma (Heraeus Kulzer, Dormagen, Almanya), kendinden asitli adezivle işleme tabi tutuldu ve 20 saniye ışıkla polimerize edildi. Filtek Z250 kompozit reçine (3M ESPE, Seefeld, Almanya) yerleştirildi ve 40 saniye ışıkla polimerize edildi. Kontrol grubu, GDF ön işlemi yapılmadan aynı restorasyon işlemine tabi tutuldu. Her iki grup da 5 ve 55°C arasında 5000 döngü termosiklus işlemine tabi tutuldu. Örnekler akrilik silindirik borulara yerleştirildi ve kırılma direnci test cihazı kullanılarak kırılma direnci için test edildi. Sürekli artan sıkıştırma yükü, numune kırılıncaya kadar 0,5 mm/dk çapraz kafa hızında uygulandı. Kırılma anındaki değerler Newton (N) cinsinden kaydedildi. Veriler bağımsız örneklem t-testi ile analiz edildi ve p değerleri <0,05 olanlar istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi.
Bulgular: %38 GDF ile işlem gören grup için ortalama kırılma direnci 1568±461,8 N iken, GDF işlemi yapılmayan grup 1192±307,6 N gösterdi. Gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır p>0.05.
Sonuç: GDF ön işlem uygulaması, molar dişlerdeki sınıf I kompozit restorasyonların kırılma direncini artırmamıştır.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Klinik Tıp Bilimleri (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 24 Ekim 2023 |
Gönderilme Tarihi | 7 Nisan 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 |