Evaluation of physical activity level and related factors in students’ of Harran Universty

Yıl 2018, Cilt: 5 Sayı: 4, 301 - 310, 31.12.2018

Mert Kartal , Elçin Balcı

https://doi.org/10.5455/sad.13-1536565480

Öz

Objective: The aim of this study is to determine physical activity (PA) levels of Harran University students, and to investigate some socio-demographic variable's effects on PA levels.

Material and method: The survey data was collected from 10057 students who were studying in Harran University, Osmanbey Campus. When the number of individuals in the universe  is known, utilizing the formula that is used in determining the sample it was calculated that 760 people must be taken to pattern. To 930 students, questionare were implemented which was including identifying information, anthropometric measurement information,a questionare was performed which includes some questions to determine some socio-demographic characteristics and İnternational Physical Activity Questionnaire (IPAQ)- Short Form was performed for the detection of PA levels.In statistical analysis of the data variance analysis, in independent groups t test, chi square test were used. p<0.05 values were considered significant. In statistical evaluation SPSS packaged software was used.

Result: Severe, walking, total PA scores in favor of men were found to be statistically significant between students. 30.4% of all students   were very active. While 41% of the male were very active the rate of the female students were half of them. (20.6%) When the levels of PA levels between schools are analysed in terms of inactive Metabolic Equivalent (MET) point and very active MET point the difference were statistically significant and the highest averages belonged to the School of Physical Education and Sport. Students' total MET point were statistically significant   between  who use beverage,  coke and don’t use, same don’t use biscuit, cake, chocalate and use them, for snack meal.  The relationship between students'; body mass indeks’, diet, place of residence and PA level weren't statistically significant.

Conclusion: Male students were found more active than female students.30.4% of all students were very active. It is needed to improve the environment for activities in cooperation with the  University and more benefits should be obtained from this environment.

Anahtar Kelimeler

University, Student

Harran Üniversitesi öğrencilerinin fiziksel aktivite düzeyleri ve ilişkin faktörler

Öz

Amaç: Bu çalışma; Harran Üniversitesi öğrencilerinin fiziksel aktivite (FA) düzeylerini saptamak ve bazı sosyo-demografik değişkenlerin FA düzeyleri üzerine etkisini araştırmaktır.

Gereç ve Yöntem: Araştırma verileri, Harran Üniversitesi Osmanbey Yerleşkesi’nde eğitim ve öğrenim gören 10057 öğrenci üzerinden toplandı. Evrendeki birey sayısının bilindiği durumlarda örneklem belirlemede kullanılan formülden yararlanılarak ve desen etkisi iki alınarak örnekleme 760 kişinin alınması gerektiği hesaplandı. 930 öğrenciye tanımlayıcı bilgiler, antropometrik ölçüm bilgileri ve bazı sosyo demografik özellikleri saptamaya yönelik soruları içeren soru formu ve Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi Kısa Formu uygulandı. Verilerin istatistiksel analizinde varyans analizi, bağımsız gruplarda t testi, ki kare testi, kullanıldı. p<0.05 değerleri anlamlı kabul edildi. İstatistiksel değerlendirmede SPSS paket programı kullanıldı.

Bulgular: Öğrencilerde şiddetli, yürüme ve toplam FA puanları bakımından erkekler lehine fark istatistiksel olarak anlamlı tespit edildi. Tüm öğrencilerin %30.4’ ü çok aktiftir. Erkeklerin %41’i çok aktif iken kadın öğrencilerde bu oran %20.6’dır. Okullar arasında FA düzeylerine bakıldığında inaktif Metabolik Eşdeğerlilik (MET) puanı ve çok aktif MET puanları bakımından fark istatistiksel olarak anlamlıydı ve en yüksek ortalamalar Beden Eğitimi Spor Yüksek Okulu’na aitti. Ara öğünlerde meşrubat, kola tüketenlerin toplam MET puanları tüketmeyenlere göre; biskivi, kek, çikolata tüketmeyenler de tüketenlere göre daha fazla toplam MET puanına sahip bulundu. İki karşılaştırmada da fark istatistiki olarak anlamlıdır.  Öğrencilerin Beden Kütle İndeksleri (BKİ), diyet uygulama durumları yaşadıkları yer ile FA düzeyleri arasındaki fark istatistiki olarak anlamlı bulunmadı.

Sonuç: Erkek öğrenciler kadın öğrencilere göre daha aktif bulundu. Tüm öğrencilerin %30.4’ ü çok aktifti. Üniversite ile işbirliği yapılarak aktiviteler için ortamların artırılması gerektiği ve bu ortamlardan daha fazla yararlanım sağlanılması gerektiği düşünüldü. 

Anahtar Kelimeler

Üniversite, öğrenci

Kaynakça

• 1. WEB_1 World Health Organization. Media Center. Physical Activity. 2015. http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs385/en/. Erişim 01.09.2015
• 2. Öztürk M. Üniversitede Eğitim-Öğretim Gören Öğrencilerde Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketinin Geçerliliği ve Güvenirliği ve Fiziksel Aktivite Düzeylerinin Belirlenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara 2005
• 3. Vanhees L, Lefevre J, Philippaerts R, Martens M, Huygens W, Troosters T, Beunen G. How to assess physical activity? How to assess physical fitness?, Eur. J. Cardiovasc. Prev. Rehabil 2005; 12: 102-114
• 4. Fişne M. Fiziksel Aktivitelere Katılım Düzeyinin, Üniversite Öğrencilerinin Akademik Başarıları, İletişim Becerileri ve Yaşam Tatminleri Üzerine Etkilerinin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Spor Yöneticiliği Ana Bilim Dalı, Kayseri 2009
• 5. Küçükoğlu S. Yaşlılık ve Fiziksel Aktivite, Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Spor Hekimliği Yüksek Lisans Tezi, Bursa 1992
• 6. Akyol A, Bilgiç B, Ersoy G. Fiziksel Aktivite, Beslenme ve Sağlıklı Yaşam. Birinci Basım, Klasmat Matbaacılık, Ankara, 2008: 9-15
• 7. Savcı S, Öztürk M, Arıkan H, İnal-İnce D, Tokgözoğlu L. Physical activity levels of university students. Turkish Cardiology Society Archive 2006; 34: 166-172
• 8. Büyüköztürk Ş. Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı El Kitabı, 2. Baskı, Pegem Yayıncılık, Ankara, 2002; 39
• 9. Sağlık Bakanlığı Sağlık Araştırmaları Genel Müdürlüğü, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Beslenme ve Diyetetik Bölümü, Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi. Türkiye Beslenme ve Sağlık Araştırması 2010: Beslenme Durumu ve Alışkanlıklarının Değerlendirilmesi Sonuç Raporu. Şubat 2014. Sağlık Bakanlığı Yayın No: 931
• 10. Sahebi A. Üniversite Öğrencilerinin Fiziksel Aktivite Düzeyleri İle Akademik Başarıları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara 2014
• 11. Şanlı E. Öğretmenlerde Fiziksel Aktivite Düzeyi - Yaş, Cinsiyet ve Beden Kitle İndeksi İlişkisi, Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enistitüsü, Ankara 2008
• 12. Vassigh G. Üniversite Öğrencilerinin Fiziksel Aktivite Durumları İle Sağlıklı Beslenme İndekslerinin Değerlendirilmesi, Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara 2012: 74
• 13. Kürklü S. Bir Eğitim ve Araştırma Hastenesinde Görev Yapan Sağlık Çalışanlarında Fiziksel Aktivite Düzeyinin Yaşam Kalitesine Olası Etkilerinin İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Türk Hava Kurumu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara 2014
• 14. Haase A, Steptoe A, Sallıs JF, Wardle J. Leisure-Time physical activity in university students from 23 Countries: associations with health beliefs, risk awareness, and national economic development. Preventive Medicine 2004; 39: 182–190
• 15. Leslie E, Owen N, Salmon J, Bauman A, Sallıs JF, Lo SK. Insufficiently active Australian College Students: perceived personal, social and environmental influences. Preventive Medicine 1999; 28: 20–27
• 16. Arslan P, Karaağaoğlu N, Duyar İ, Güleç E. Yüksek öğrenim gençlerinin beslenme alışkanlıklarının beslenme puanlama yöntemi ile değerlendirilmesi. Beslenme ve Diyet Dergisi. 1994; 22: 195-208
• 17. Raustorp A, Pangrazi R, Stahle A. Mass index among school children in South-Eastern Sweden. Physical Activity Level and Body. Acta Paediatr 2004; 93: 400-404
• 18. Yancey A, Wold C, McCarthy W, Weber M, Lee B, Simon P. Physical inactivity and overweight among Los Angeles County. American Journal of Preventive Medicine, 2004; 27 (2): 146-152
• 19. Vural Ö. Masa Başı Çalışanlarda Fiziksel Aktivite Düzeyi ve Yaşam Kalitesi İlişkisi. Yüksek lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Hareket Bilimleri Programı, Ankara 2010
• 20. Parmaksız H. Yetişkin Obezlerde Fiziksel Aktivite Seviyesinin Belirlenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı, İzmir 2007
• 21. Korkmaz NH. Uludağ Üniversitesi öğrencilerinin spor yapma ve beslenme alışkanlıklarının incelenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 2010; 23: 2
• 22. Škėmienė L, Ustinavičienė R, Piešinė L, Radišauskas R. Peculiarities F Medical Students’ Nutrition. Medicina (Kaunas) 2007; 43(2): 145-152
• 23. Tekkanat C. Öğretmenlik Bölümünde Okuyan Öğrencilerde Yaşam Kalitesi ve Fiziksel Aktivite Düzeyleri, Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Denizli 2008
• 24. Cengiz C. Physical Activity and Exercise Stages Of Change Levels of Middle East Technical University Students, Bilim uzmanlığı tezi, Middle East Technical University, Ankara 2007
• 25. Ebem Z. Health Promoting Behaviors and Exercise Stages of Change Levels of Students at Transition to University, Diss. Mıddle East Technıcal Unıversıty, Ankara 2007