Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

Klinik kalite kavramı ve önemi

Yıl 2021, Cilt: 8 Sayı: 4, 342 - 349, 01.12.2021

Öz

Giriş ve Amaç: Kanıta dayalı tıp uygulamaları çerçevesinde klinik kalite kavramı, doğru teşhis ve tedavilerin uygulanması, hataları önleyerek klinik bakım sürecinin iyileştirilmesi, hasta ve hasta yakınlarının güven ve memnuniyetinin sağlanmasıyla birlikte sağlık çıktılarının en verimli noktaya getirilmesi olarak tanımlanmaktadır. Klinik kalite, Türkiye Sağlıkta Kalite Sistemi’nin iki önemli yapı taşından biridir ve sağlık hizmet kalitesinin ölçülmesinde önemli rol üstlenmektedir. Bu çalışmanın amacı, klinik kalite kavramı, klinik kalite uygulamalarına yönelik süreçler ve sağladığı faydalara değinmektir. Gereç ve Yöntem: Derleme, klinik kalite ve klinik kalitenin amaçları, klinik bakım haritaları, kanıta dayalı tıp rehberleri, gösterge yönetimine ilişkin süreçler, klinik kalite iyileştirme faaliyetleri ve verilerin iyileştirilmesine yönelik süreçler başlıkları altında tartışılmıştır. Bu başlıklar doğrultusunda, klinik kalite kavramı kapsamlı bir şekilde ele alınmıştır. Sonuç: Klinik kalite ile birlikte sağlık kurumlarında gereksiz hizmetler azaltılmakta, israfın önüne geçilmekte ve verimlilik arttırılarak maliyetler düşürülmektedir.

Kaynakça

  • 1. Gürsoz, H., Adil, M., Öztürk, A., Tarhan, D., Aksoy, H., Gündüz, Ş. vd. (2017). Türkiye klinik kalite programı; sağlık hizmet sunucuları, hasta ve hasta yakınlarının kalite algısı, Sağlıkta Performans ve Kalite Dergisi, 14(1), 73-86.
  • 2. Avcı, K. (2018). Sağlık hizmetlerinde kalite iyileştirme ve Türkiye Sağlık Hizmetleri Kalite ve Akreditasyon Enstitüsü. Sağlıkta Kalite ve Akreditasyon Dergisi, 1(1), 1-5.
  • 3. Kırgın, D. (2011). Kalite yönetim sistemlerinin hastanelerin performansları üzerine etkileri: Sağlık Bakanlığı hastaneleri üzerine bir araştırma, (Yüksek Lisans Tezi,) Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Sağlık Kurumları Yönetimi Anabilim Dalı, Ankara.
  • 4. Palteki, T. (2019). A multidimensional approach to clinical quality. South. Clin. Ist. Euras., 30(4), 362-369.
  • 5. Şahin, H., Çildağ, S., & Çelebi, M. (2016). Klinik kalite yönetimi uygulamalarına hekimlerin yaklaşımı. Sağlıkta Performans ve Kalite Dergisi, 1(12), 27-51.
  • 6. Sağlık Bakanlığı, (2017). Kurumsal Kalite ile klinik kalite arsındaki fark nedir?. Ulaşım Tarihi: 05.12.2020, https://klinikkalite.saglik.gov.tr/TR,2285/kurumsal-kalite-ile-klinik-kalite-arsindaki-fark-nedir.html).
  • 7. Sağlık Bakanlığı, (2018a). Diş implantı rehberi, Ulaşım Tarihi: 05.12.2020, "https://dosyamerkez.saglik.gov.tr/Eklenti/28368,09-dis-implanti%20rehberi-pdf.pdf?0"?0.
  • 8. Mainz, J. (2003). Defining and classifying clinical indicators for quality improvement. International Journal For Quality in Health Care, 15(6), 523–530.
  • 9. Sağlık Bakanlığı, (2019), Gebelik süreci ve doğum, Ulaşım Tarihi: 05.12.2020, https://dosyamerkez.saglik.gov.tr/Eklenti/31595,11gebelik-sureci-ve-dogum-temmuz-2019pdf.pdf?0.
  • 10. Darer, J., Pronovost, P., & Bass, B. E. (2002). Use and evaluation of critical pathways in hospitals. Effective Clinical Practice, 5(1), 114–119.
  • 11. Tapan, B., Yıldırım, N., & Alıcı, S. (2015). Klinik bakım haritalarının bakım sürecinin iyileştirilmesine etkisinin incelenmesi: bir hastane örneği. FNG & Bilim Tıp Dergisi, 1(1),18-27.
  • 12. Gordon, D. B. (1996). Critical pathways: a road to institutionalizing pain management. J Pain Symptom Manage, 11(1), 252-259.
  • 13. Wammack, L., & Mabrey, J. D. (1998). Outcomes assessment of total hip and total knee arthroplasty: critical pathways, variance analysis, and continuous quality improvement, Clinical Nurse Specialist, 12(3), 122-129.
  • 14. Sackett, D. L., Rosenberg, M. W., Gray, A. J.,Haynes, B. R. & Richardson, S. W. (1996). Evidence based medicine: what it is and what it isn’t. BMJ, 312(1), 71-72.
  • 15. Çopur, Ö. E., Nilgün, K., & Seyman, C. Ç. (2015). Hemşirelikte kanıta dayalı uygulamalara genel bakış. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi, 1(2), 51-55.
  • 16. Guyatt, G., Cairns, J., Churchill, D., Cook, D., Haynes, B. et. all. (1992). Evidence-based medicine: a new approach to teaching the practice of medicine. JAMA, 268(17), 2420-2425.
  • 17. Akalın, E. (2001). Yoğun bakım ünitelerinde kalite iyileştirme. Yoğun Bakım Dergisi, 1(2), 69-74.
  • 18. Kahveci, R., Koç, M. E., Aksoy, H., & Başer, A. D. (2020). Türkiye Cumhuriyeti Sağlık Bakanlığı’nın klinik uygulama rehberleri alanındaki faaliyetleri. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 23(4), 737-755.
  • 19. Akalın, E. (2009). Klinik uygulama rehberleri ve kanıta dayalı tıp. Antalya, Türk İç Hastalıkları Uzmanlığı Kongresi, 30 Eylül - 4 Ekim, 174-175.
  • 20. Yakışan, R. Ş., & Set, T. (2013). Klinik uygulama rehberleri, Turkish Journal Of Family Medicine And Primary Care, 7(2), 26-28.
  • 21. Esposito, P., & Canton, A. D. (2014). Clinical audit, a valuable tool to improve quality of care: general methodology and applications in nephrology. World J Nephrol, 3(4), 249–255.
  • 22. Başer, D., & Özkara, A. (2014). Ulusal klinik kalite programının bireylerin yaşam kalitesi üzerine etkileri. Türkiye Klinikleri J Fam Med-Special Topics, 5(3), 34-7.
  • 23. Sağlık Bakanlığı, (2018b). Prostat kanseri. Ulaşım Tarihi: 05.12.2020, https://Dosyamerkez.Saglik.Gov.Tr/Eklenti/28373,07-Prostat-Kanseri-Rehberipdf.Pdf?0.
  • 24. Akalın, E. (2013). Klinik kalite. 28.Ankem Antibiyotik Ve Kemoterapi Kongresi, 22-26 Mayıs, Antalya.
  • 25. Avcı, K. (2017). Sağlık hizmet kalitesinin iyileştirilmesi için klinik kalite ölçümü. Sağlık Akademisyenleri Dergisi, 4(3), 181-185.
  • 26. Harrington, L., & Pigman, H. (2010). Quality meausurement, In Prathibha Varkey (Ed.), Medical quality management theory and practice. Jones and Bartlett Publishers.

Clinical quality concept and its importance

Yıl 2021, Cilt: 8 Sayı: 4, 342 - 349, 01.12.2021

Öz

Introduction and Objective: Within the framework of evidence-based medicine practices, the concept of clinical quality is defined as the implementation of correct diagnosis and treatments, improving the clinical care process by preventing errors, ensuring the trust and satisfaction of patients and their relatives, and bringing health outcomes to the most efficient point. Clinical Quality, Quality in Health System is one of Turkey's two major stone structure and plays an important role in measuring the quality of health services. The aim of this study is to address the concept of clinical quality, the processes for clinical quality practices and the benefits it provides. Materials and Methods: Review, clinical quality and objectives of clinical quality, clinical care maps, evidence-based medical guidelines, processes for indicator management, clinical quality improvement activities and processes for improving data are discussed. In line with these headings, the concept of clinical quality has been comprehensively discussed. Conclusion: With clinical quality, unnecessary services in health institutions are reduced, waste is prevented and costs are reduced by increasing efficiency.

Kaynakça

  • 1. Gürsoz, H., Adil, M., Öztürk, A., Tarhan, D., Aksoy, H., Gündüz, Ş. vd. (2017). Türkiye klinik kalite programı; sağlık hizmet sunucuları, hasta ve hasta yakınlarının kalite algısı, Sağlıkta Performans ve Kalite Dergisi, 14(1), 73-86.
  • 2. Avcı, K. (2018). Sağlık hizmetlerinde kalite iyileştirme ve Türkiye Sağlık Hizmetleri Kalite ve Akreditasyon Enstitüsü. Sağlıkta Kalite ve Akreditasyon Dergisi, 1(1), 1-5.
  • 3. Kırgın, D. (2011). Kalite yönetim sistemlerinin hastanelerin performansları üzerine etkileri: Sağlık Bakanlığı hastaneleri üzerine bir araştırma, (Yüksek Lisans Tezi,) Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Sağlık Kurumları Yönetimi Anabilim Dalı, Ankara.
  • 4. Palteki, T. (2019). A multidimensional approach to clinical quality. South. Clin. Ist. Euras., 30(4), 362-369.
  • 5. Şahin, H., Çildağ, S., & Çelebi, M. (2016). Klinik kalite yönetimi uygulamalarına hekimlerin yaklaşımı. Sağlıkta Performans ve Kalite Dergisi, 1(12), 27-51.
  • 6. Sağlık Bakanlığı, (2017). Kurumsal Kalite ile klinik kalite arsındaki fark nedir?. Ulaşım Tarihi: 05.12.2020, https://klinikkalite.saglik.gov.tr/TR,2285/kurumsal-kalite-ile-klinik-kalite-arsindaki-fark-nedir.html).
  • 7. Sağlık Bakanlığı, (2018a). Diş implantı rehberi, Ulaşım Tarihi: 05.12.2020, "https://dosyamerkez.saglik.gov.tr/Eklenti/28368,09-dis-implanti%20rehberi-pdf.pdf?0"?0.
  • 8. Mainz, J. (2003). Defining and classifying clinical indicators for quality improvement. International Journal For Quality in Health Care, 15(6), 523–530.
  • 9. Sağlık Bakanlığı, (2019), Gebelik süreci ve doğum, Ulaşım Tarihi: 05.12.2020, https://dosyamerkez.saglik.gov.tr/Eklenti/31595,11gebelik-sureci-ve-dogum-temmuz-2019pdf.pdf?0.
  • 10. Darer, J., Pronovost, P., & Bass, B. E. (2002). Use and evaluation of critical pathways in hospitals. Effective Clinical Practice, 5(1), 114–119.
  • 11. Tapan, B., Yıldırım, N., & Alıcı, S. (2015). Klinik bakım haritalarının bakım sürecinin iyileştirilmesine etkisinin incelenmesi: bir hastane örneği. FNG & Bilim Tıp Dergisi, 1(1),18-27.
  • 12. Gordon, D. B. (1996). Critical pathways: a road to institutionalizing pain management. J Pain Symptom Manage, 11(1), 252-259.
  • 13. Wammack, L., & Mabrey, J. D. (1998). Outcomes assessment of total hip and total knee arthroplasty: critical pathways, variance analysis, and continuous quality improvement, Clinical Nurse Specialist, 12(3), 122-129.
  • 14. Sackett, D. L., Rosenberg, M. W., Gray, A. J.,Haynes, B. R. & Richardson, S. W. (1996). Evidence based medicine: what it is and what it isn’t. BMJ, 312(1), 71-72.
  • 15. Çopur, Ö. E., Nilgün, K., & Seyman, C. Ç. (2015). Hemşirelikte kanıta dayalı uygulamalara genel bakış. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi, 1(2), 51-55.
  • 16. Guyatt, G., Cairns, J., Churchill, D., Cook, D., Haynes, B. et. all. (1992). Evidence-based medicine: a new approach to teaching the practice of medicine. JAMA, 268(17), 2420-2425.
  • 17. Akalın, E. (2001). Yoğun bakım ünitelerinde kalite iyileştirme. Yoğun Bakım Dergisi, 1(2), 69-74.
  • 18. Kahveci, R., Koç, M. E., Aksoy, H., & Başer, A. D. (2020). Türkiye Cumhuriyeti Sağlık Bakanlığı’nın klinik uygulama rehberleri alanındaki faaliyetleri. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 23(4), 737-755.
  • 19. Akalın, E. (2009). Klinik uygulama rehberleri ve kanıta dayalı tıp. Antalya, Türk İç Hastalıkları Uzmanlığı Kongresi, 30 Eylül - 4 Ekim, 174-175.
  • 20. Yakışan, R. Ş., & Set, T. (2013). Klinik uygulama rehberleri, Turkish Journal Of Family Medicine And Primary Care, 7(2), 26-28.
  • 21. Esposito, P., & Canton, A. D. (2014). Clinical audit, a valuable tool to improve quality of care: general methodology and applications in nephrology. World J Nephrol, 3(4), 249–255.
  • 22. Başer, D., & Özkara, A. (2014). Ulusal klinik kalite programının bireylerin yaşam kalitesi üzerine etkileri. Türkiye Klinikleri J Fam Med-Special Topics, 5(3), 34-7.
  • 23. Sağlık Bakanlığı, (2018b). Prostat kanseri. Ulaşım Tarihi: 05.12.2020, https://Dosyamerkez.Saglik.Gov.Tr/Eklenti/28373,07-Prostat-Kanseri-Rehberipdf.Pdf?0.
  • 24. Akalın, E. (2013). Klinik kalite. 28.Ankem Antibiyotik Ve Kemoterapi Kongresi, 22-26 Mayıs, Antalya.
  • 25. Avcı, K. (2017). Sağlık hizmet kalitesinin iyileştirilmesi için klinik kalite ölçümü. Sağlık Akademisyenleri Dergisi, 4(3), 181-185.
  • 26. Harrington, L., & Pigman, H. (2010). Quality meausurement, In Prathibha Varkey (Ed.), Medical quality management theory and practice. Jones and Bartlett Publishers.
Toplam 26 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Sağlık Kurumları Yönetimi
Bölüm Derleme
Yazarlar

Ayşe Nur Ata 0000-0003-2724-8447

Aynur Toraman 0000-0001-6180-4713

Yayımlanma Tarihi 1 Aralık 2021
Kabul Tarihi 14 Haziran 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 8 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Ata, A. N., & Toraman, A. (2021). Klinik kalite kavramı ve önemi. Sağlık Akademisyenleri Dergisi, 8(4), 342-349.
INDEX: “Index Copernicus, EBSCO Central & Eastern European Academic Source, EBSCO CINAHL,EuroPub, Sobiad, Asos Index, Turk Medline, Google Sholar, Dergipark,Türkiye Atıf Dizini ve Araştırmax...




Creative Commons License


Sağlık Akademisyenleri Dergisi  Creative Commons Attribution 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmaktadır.