Bu araştırmada Hz. Peygamber’in iktidar gücünü elinde bulundurduğu Medine döneminde Asma’ bint Mervân, Ebû Afek, Ka’b. Eşref, Ebû Azze ve Ebû Râfî gibi şairlerin öldürülmeleri İslâm tarihi kaynaklarına dayanılarak objektif bir şekilde incelendi. Yapılan araştırmada onların Yahudi oldukları veya başka dinlere mensup oldukları için değil, düşmanlarla işbirliği yaparak vatana ihanet ettikleri, insanlar arasında fitne ve fesat tohumları ekerek toplumun huzurunu bozdukları, devletin, vatanın ve milletin geleceğini tehlikeye attıkları ortaya konuldu. Hz. Muhammed’in, bir peygamber olduğu için değil, vatanını ve milletini her türlü tehlikeye karşı korumakla görevli olan devlet başkanı yetkisiyle onlara karşı bu muameleyi uyguladığı kanaatine ulaşıldı.
In this research the killing of the poets such as Asma’ bint Marwan, Abu Afek, Ka'b ibn al-Ashraf, Abu Azza and Abu Rafi, during the time of Madinah when the Prophet retained power of authority, were examined objectively based on the sources of Islamic history. It was revealed that they were punished not because they were Jewish or any other religion but because they betrayed their homeland by cooperating with enemies and posed a threat for the country and nation by making mischief among the people; endangered the future of the state and the homeland; and finally damaged to the spirit of unity and solidarity of the nation. As a result, it was concluded that Prophet Muhammad (PBUH) imposed that punishment not as a prophet but under the authority of a president of the state who was responsible for his country and nation against all the threats.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2020 |
Gönderilme Tarihi | 13 Nisan 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Sayı: 2 |