KADINA YÖNELİK ŞİDDETİN KAYNAĞINA DAİR LACANYEN BİR DEĞERLENDİRME

Yıl 2020, , 1137 - 1146, 31.12.2020

Adnan Çetin

https://doi.org/10.26791/sarkiat.827992

Öz

Kadına yönelik şiddet probleminin Jacques Lacan’ın kavramları üzerinden tartışıldığı bu çalışma, literatür taramasına dayanan betimsel bir çalışmadır. Sınıfsal konumları ne olursa olsun, kadınların büyük bir çoğunluğu yaşamlarının herhangi bir döneminde fiziksel, cinsel, ekonomik, psikolojik vb. şiddet türlerinden birine maruz kalıyorlar. Kadına yönelik şiddetin önüne geçmek için yapılan yasal düzenlemeler, bu anlamda ağırlaştırılan cezai yaptırımlara rağmen bu problem artarak devam etmektedir. Çünkü kadına yönelik şiddetin ortaya çıkmasına ve yeniden üretilmesine neden olan dinamikler hukuksal değil toplumsaldır. Bu bağlamda kadına yönelik şiddeti besleyen kültürel, toplumsal, siyasi bir arka plan vardır. Dolayısıyla kadına yönelik şiddetin önüne geçmek için şiddetin toplumsal kaynaklarını ifşa etmek gerekmektedir. Lacan’ın simgesel yapı, öteki, arzu, hadım edilme (kastrasyon) gibi kavramları bu tartışma (ya da böyle bir tartışma) için iyi/verimli bir tartışma zemini sağlamaktadır.

Anahtar Kelimeler

Jacques Lacan, Kadın, Şiddet, Simgesel, Öteki

Kaynakça

• Arendt, Hannah. Şiddet Üzerine. Çev. Bülent Peker. İstanbul: İletişim Yayınları, 2018.
• Aytaç, Serpil, vd. “Kadına yönelik şiddetin dünü, bugünü, yarını: kestirim tabanlı bir araştırma”. Sosyoloji Konferansları. 54(2) (2016), 275-297.
• Berman, Marshall. Katı Olan Her Şey Buharlaşıyor: Modernite Deneyimi, Çev. Ümit Altuğ-Bülent Peker, İstanbul: İletişim Yayınları, 2011.
• Bowie, Malcolm. Lacan. Çev. V. Pekel Şener, Ankara: Dost Kitabevi Yayınları, 2007.
• Colebrook, Claire. Gilles Deleuze. Çev. Cem Soydemir. Ankara: Doğu Batı Yayınları, 2013.
• Deleuze, Gilles- Guattari, Felix. Anti-Ödipüs: Kapitalizm ve Şizofreni 1, Çev. Fahrettin Ege- Hakan Erdoğan- Mustafa Yiğitalp. Ankara: Bilim ve Sosyalizm Yayınları, 2014.
• Demez, Gönül. Kabadayıdan Sanal Delikanlıya Değişen Erkek İmgesi. İstanbul: Babil Yayınları, 2005.