Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

ZANNÎ BİLGİNİN MAHİYETİ, DİNDEKİ YERİ VE ÖNEMİ

Yıl 2017, Cilt: 9 Sayı: 2, 951 - 974, 30.11.2017
https://doi.org/10.26791/sarkiat.344553

Öz

Dinî bilgi, kesin olup olmama açısından kat’î bilgi ve zannî bilgi
şeklinde ikiye ayrılır. Kat’î bilgi, kendisinde şüphe olmayan, dinî bir konuda
kesin kanaat hâsıl eden bilgidir. Bu tür bilginin kaynağı sadık/mütevâtir
haberdir. İnanç esasları, ibadetler, helal ve haramlarla ilgili pek çok dini
ahkâm/bilgi kat’î bir şekilde sabittir.



Ancak dinî bilginin önemli bir kısmı zannîdir. Zannî olmasının
sebebi bize âhâd haber denilen bir yolla gelmiş olmasıdır. Âhâd haberin sübûtu,
yani Hz. Peygamber’e nisbeti zannî olduğu için, içerdiği bilgi de zannîdir.
Zannî bilgi, kesinlik ifade etmeyen bilgi demektir. Bununla beraber dini
konularda, özellikle ameli meselelerde şartlarını haiz zannî bilgiyle amel
edilebileceği hususunda bilginlerin ittifakı vardır. Günümüzde meselenin ilmi
boyutundan habersiz bazı kesimlerin, dinde zannla ameli edilir mi? gibi
anlamsız bir polemiğe giriştikleri görülmektedir. Meselenin aslının ortaya
konması amacıyla bu çalışmada, İslam anlama geleneğinde zannî bilgiyle ne kast
edildiği, amelî meselelerde zannî bilgiyle amel etmeyi gerektiren ilmî ve aklî
gerekçelerin neler olduğu, zannî bilginin terki durumunda bunun dinî alanda ne
tür sonuçlara yol açacağı hususları açıklığa kavuşturulmaya çalışılmıştır. 

Kaynakça

  • Bedran ed-Devmî, (öl.?), Abdulkadir b. Ahmet b. Mustafa, Nuzhetü’l-Hâtırı’l-Âtır, (Şerhu Ravdatu’n-Nazır), yy., ts.
  • Beyhâkî, Ebû Bekr Ahmed b. Hüseyin b. Ali, (öl.458/1050) es-Sunenü'l-Kübrâ, Daru'l-Marife, Beyrut 1986.
  • Buhârî, Ebû Abdillah Muhammed b. İsmail, (öl.256/870), el-Câmiu's-Sahîh, İstanbul, ts.
  • Celaluddin el-Mahallî, Muhammed b. Ahmed, (öl.864/1460) ), Şerhu Metni’l-Verekât, Daru’l-Beyrûtî, Dımeşk 2006.
  • Cürcânî, Seyyid Şerif, et-Ta’rifât, yy., ts.
  • Darekutnî, Ali b. Ömer, (öl.385/995), Sünenu'd-Darekutnî, (Ta'lik, Ebû Tayyib Muhammed Abadî), Alemu'l-Kutub, Beyrut 1986.
  • Dârimî, Abdullah b. Abdurrahman, (öl.255/869), Müsnedu’d-Dârimî, (Thk. S. Esed Dârânî), Daru’l-Muğaynî, Riyad 2000.
  • Ebû Davûd, Süleyman b. Eş'as es-Sicistanî, (öl.275/888), Sunenu Ebî Davûd, (Thk. Mustafa Ebu’l-Muâtî. Elbanî’nin Tahrici ile), Daru’l-Ğaddi’l-Cedîd, Kahire 2014.
  • Ebû Zîne, Yahya Abdulhadi, Menhecü’l-Kat’ ve Zann fî Usûli’l-Fıkh, (Risâletü’l-Macistır), Camiâtü’l-İslamyye, Külliyetü Şer’îa ve’l-Hukuk, Gazze 2010.
  • Ebû’l-Bekâ, Eyyüb b. Mûsa el-Huseynî el-Kefevî, (öl.1094/1683), el-Külliyât, Müesesetü’r-Risâle, Beyrut 1993.
  • Gazâlî, Ebû Hamid Muhammed b. Muhammed, (öl.505/1111), el Mustasfa min İlmi’l-Usûl, Daru İhyau Turasi’l-Arabî/Muessesetu’t-Tarihî’l-Arâbî, Beyrût 1997.
  • Hansu, Hüseyin, Mütevâtir Haber, Bilge Adamlar, VAN 2008.
  • İbn Kayyım, Muhammed b. Kayyim el-Cevziyye, (öl.751/1350), İ'lâmu'l-Muvakkı'în, Daru'l-Cîl, Beyrut, ts.
  • İbn Kudâme, (Muvafakuddin) Ebû Muhammed Abdullah b. Ahmed, (öl.630/1233), Ravdatu’n-Nâzır ve Cennetu’l-Menâzır, baskı yer ve tarihi yok.
  • İbn Mâce, Ebû Abdillah Muhammed b. Yezid el-Kazvînî, (öl.275/888), Sunenu İbn Mâce, (Thk. M. Fuad Abdulbaki), Daru İhyai’t-Turasi’l-Arabî, yy., 1975.
  • İbnü’l Hümâm, Kemaluddin Muhammed b. Abdulvahid, (öl.861/1456), Şerhu Fethi’l-Kadir, Daru'l-Fıkr, Beyrut ts.
  • İsfehânî, Rağıb, (öl.425/1034), Müfredâtu Elfazi’l-Kur’ân, (Thk. Safvan Adnan), Daru’l-Kalem, Dımeşk 2002.
  • İsnevî, Cemaluddin Abdurrahman, (öl.776/1374), Nihâyetu’s-Sûl Şerhu Minhaci’l-Vusûl, Daru’l-Kutubi’l-İlmiyye, Beyrut 1999.
  • Koçkuzu, Ali Osman, Rivâyet İlimlerinde Haber-i Vâhitlerin İtikad ve Teşri Yönlerinden Değeri, DİB Yay., Ankara 1988.
  • Mâlik B. Enes, (öl.179/795), el-Muvatta’, (Thk ve Takdim, Arif el-Hâc ve diğ.), Daru’l-İhyâi’l-Ulûm, Beyrut 1990.
  • Merğinânî, Burhanudin Ebi’l-Hasen Ali b. Ebî Bekr, (öl.593/1197), el-Hidaye, Daru’l-Kutbi’l-İlmiyye, Beyrut 1990.
  • Müslim, Ebû'l-Hüseyin Müslim b. Haccac, (öl.216/831), Sahihu Müslim, Daru’l-Ma’rife, Beyrut 2005.
  • Nesâî, Ebû Abdurrahman Ahmet b. Şuayb b. Ali, (öl.303/915), Sunenu Nesâî, (Thk. Mustafa Ebu’l-Muâtî. Elbanî’nin Tahrici ile), Daru’l-Ğaddi’l-Cedîd, Kahire 2014.
  • Nesefî, Ebu’l-Berekât Abdullah b. Ahmed, (öl.710/1310), Medâriku’t-Tenzîl ve Hakiku’t-Te’vîl, Mektebetü’l-Asriyye, Beyrut 2009.
  • Râzî, Fahruddin Muhammed b. Ömer b. Hüseyin, (öl.606/1209), el-Mahsûl fî İlmi’l-Usûl, Daru’l-Kutubi’l-İlmiyye, Beyrut 1988.
  • Remelî, Muhammed b. Ahmed b. Hamza, (öl.1004/1595), Nihâyetü'l-Muhtâc, Daru'l-Fıkr, Beyrut 1984.
  • Şa’ban, Zekiyyuddîn, İslam Hukuk İlminin Esasları, (Trc. İ Kafi Dönmez), TDV Yay., Ankara 2012.
  • Şâfiî, Muhammed b. İdris, (öl.204/819), Cimâu’l-İlm, (el-Umm’la beraber), Daru’l-Vefa/Daru İbn Hazm, Beyrut 2011.
  • -------------, İhtilafu’l-Hadîs, (el-Umm’la beraber), Daru’l-Vefa/Daru İbn Hazm, Beyrut 2011.
  • Şâtıbî, Ebû İshak İbrahim b. Mûsa eş-Şâtıbî, el- Muvafakât, (thk. Abdullah Dıraz ve diğ.) Daru’l-Kutubi’l-İlmiyye, Beyrut, ts.
  • Şirâzî, Ebû İshak İbrahim b. Ali (öl.472/1079), el-Mühezzeb, (thk ve Ta’lik, Adil Ahmet ve diğ), , Daru’l-Ma’rife, Beyrut 2003.
  • ---------------, Şerhu’l-Luma’, (thk., Abdulmecid turkî), Daru’l-Ğarbi’l-İslâmî, Beyrut 1998.
  • Tirmizî, Muhammed b. İsa es-Sevre, (öl.279/892), Sunenu’t-Tirmizî, (Thk. Mustafa Ebu’l-Muâtî ve Elbanî’nin Tahrici ile beraber), Daru’l-Ğaddi’l-Cedîd, Kahire 2014.
Toplam 33 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Sahip Beroje 0000-0001-5997-7930

Yayımlanma Tarihi 30 Kasım 2017
Kabul Tarihi 28 Kasım 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 9 Sayı: 2

Kaynak Göster

ISNAD Beroje, Sahip. “ZANNÎ BİLGİNİN MAHİYETİ, DİNDEKİ YERİ VE ÖNEMİ”. Şarkiyat 9/2 (Kasım 2017), 951-974. https://doi.org/10.26791/sarkiat.344553.

Creative Commons Atıf-Gayriticari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY-NC 4.0) ile lisanslanmıştır.
Derginin tüm içeriğine açık erişim sağlanmaktadır. Yayınlanan makaleler öncelikle İThenticate programında taranmaktadır.
Dergimizde yayınlanan makalelerin sorumluluğu yazara ait olup, tüm telif hakları Şarkiyat İlmi Araştırmalar Dergisi’ne devrolunmuştur.


27787