THE OPINIONS OF PUBLIC PERSONNEL ABOUT THE IMPORTANCE OF ETHICAL VIOLATIONS AND WHISTLE BLOWING

Yıl 2013, Sayı: 89, 5 - 33, 01.06.2013

H Serkan Akıllı Seçil Çam Sevgi Kılınç , Ruveyda Kızılboğa

Öz

The studies on ethics in the field of public administration have grown rapidly since 1990s. It could be claimed that the efforts to prevent corruption and control deficits due to systemic transformations in public administration systems with intrinsic measures play an important role in the development of the literature about ethics. In this study, the result of an exploratory survey which was conducted among the public personnel in Nevsehir is presented. The data are acquired from 261 questionnaires which were obtained with non-proportional quota sampling from different public personnel categories. The importance rating, level of information and opinions of the personnel about informing ethical violations, and the degree of consent about common assumptions about whistle blowing are investigated. Although the findings do not allow generalizations, some important results have been found. The respondents consider working in a second job less important than other types of ethical violations, the opinions of the personnel about the method of informing ethical violations diverge significantly from the legal regulations, and fear of social exclusion and retaliation is an important obstacle in uncovering ethical violations

Anahtar Kelimeler

Ethical Values, Public Personnel, Whistle Blowing, Nevşehir

Kamu Personelinin Etik İhlallerine Verdikleri Önem Derecesi ve Etik İhlallerin Bildirimi Konusundaki Görüşleri

Öz

Kamu yönetimi alanında etik üzerine yapılan çalışmaların önemi özellikle 1990’lardan sonra hızla artmıştır. Etik konusunun önem kazanmasında kamu yönetimi sistemlerinde yolsuzluk ve yozlaşma olaylarının ve sistemik dönüşüm sırasında ortaya çıkan denetim zafiyetlerinin içsel önlemlerle engellenmeye çalışılmasının önemli rolü bulunmaktadır. Bu çalışmada Nevşehir ili merkezinde görev yapan kamu personeliyle gerçekleştirilen keşfedici bir araştırmanın sonuçları sunulmaktadır. Sunulan bulgular, farklı personel sınıflarında görev yapan kamu personeli arasından orantısız kota örneklem yoluyla yapılan 261 anketten elde edilmiştir. Çalışmada kamu personelinin etiğe aykırı davranışlara atfettikleri önem derecelerinin belirlenmesi, etik ihlallerin bildirilmesi konusunda sahip olunan bilgi ve eğilimlerin tespit edilmesi ve etik ihlallerin bildirilmesiyle ilgili bir takım kalıplaşmış görüşlerin kamu personeli arasında ne kadar kabul gördüğü araştırılmıştır. Çalışmada elde edilen bulguların genellemelere izin vermediği söylenebilir. Ancak çalışmada önemli kabul edilebilecek bir takım sonuçlara ulaşılmıştır. Ankete katılan kamu personelinin ikinci bir işte çalışmayı diğer etik ihlali türlerinden daha az önemsediği, personelin etik ihlallerinin bildirimi konusundaki tercihlerinin yasal düzenlemelerden önemli farklılık gösterdiği, sosyal dışlanma çekincesi ve misilleme korkusunun etik ihlallerin bildirilmesinde önemli rol oynadığı tespit edilmiştir

Anahtar Kelimeler

Etik Değerler, Kamu Personeli, İhbar, Nevşehir

Kaynakça

• Al, H. (2005), Türk Kamu Yönetiminde Yolsuzlukla Mücadele: Geleneksel Bürokratik Yapı ve Yeni Etik Değerler, II. Siyasette ve Yönetimde Etik Sempozyumu Bildiriler Kitabı, Sakarya Üniversitesi, 239-250.
• Atmaca, K. (2010), İnsan Kaynakları Yönetimi ve Etik, Sayıştay Dergisi, Sayı: 76, Ocak- Mart, 63-76.
• Bayraktaroğlu, S., Özen Kutanis, R. ve Y. Özdemir. (2005), Etik Eğitiminde Neredeyiz?: İktisadi ve İdari Bilimler Fakülteleri Örneği, II. Siyasette ve Yönetimde Etik Sempozyumu Bildiriler Kitabı, Sakarya Üniversitesi, 377-384.
• Bedük, A., Erdemir N.K. ve M. Öz. (2005), Polis Meslek Etiği (Karaman İlinde Bir Araştırma), II. Siyasette ve Yönetimde Etik Sempozyumu Bildiriler Kitabı, Sakarya Üniversitesi, 59-70.
• Bowman, J. S. (2000), From Codes of Conduct to Codes of Ethics. T. L. Cooper için- de, Handbook of Administrative Ethics (2nd Edition) (s. 335-354). New York: Marcel Dekker.
• de Graaf, G., & van der Wal, Z. (2010), Managing Conflicting Public Values: Governing With Integrity and Effectiveness. The American Review of Public Administra- tion, 40(6), 623-630.
• Demirci, M. ve Genç, F.V., (2008), Türkiye’de Kamu Yönetimi Reform Sürecinde Etik Yapılanma, Amme İdaresi Dergisi, Cilt: 41, Sayı: 2, Haziran, 43-58.
• Gökçe, O. ve Örselli, E. (2011), Kamu Yönetiminde Etik ve Etik Dışı Davranış Algısı, İş Ahlakı Dergisi, Mayıs, Cilt: 4, Sayı7, 47-63.
• Karaca, H. (2012), Kamu Görevlilerinin Etik Davranış İlkelerine Bağlılık Algılarının Değerlendirilmesi ve Etik Eğitimi: Bitlis İli Örneği, Türk İdare Dergisi, Aralık, Sayı 475, 101-118.
• Kutanis, R., Bayraktaroğlu, S. ve Y. Özdemir, (2005), Etik Davranışların Yöneliminde Cinsiyet Faktörü: Bir Devlet Üniversitesi Örneği, II. Siyasette ve Yönetimde Etik Sempozyumu Bildiriler Kitabı, Sakarya Üniversitesi, 211-218.
• Mahmutoğlu, A. (2009), Etik ve Ahlâk; Benzerlikler, Farklılıklar ve İlişkiler, Türk İdare Dergisi, Haziran-Eylül, Sayı: 463-464, 225-250.
• Öktem, M.K. ve Ömürgönülşen, U. (2005), Kamu Yönetiminde Etik Çalışmalarına Yönelik Genel Bir Çerçeve Arayışı, II. Siyasette ve Yönetimde Etik Sempozyumu Bildiriler Kitabı, Sakarya Üniversitesi, 231-239.
• Özdemir, K. (2005), Bandırma’da Hemşirelerin Sağlık Etiği Algılamaları, II. Siyasette ve Yönetimde Etik Sempozyumu Bildiriler Kitabı, Sakarya Üniversitesi, 87-98.
• Pelit, E. ve Güçer, E. (2005), Ticaret ve Turizm Meslek Dersi Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Mesleğiyle İlgili Etik Olmayan Davranışlarına İlişkin Algılamaları, II. Siyasette ve Yönetimde Etik Sempozyumu Bildiriler Kitabı, Sakarya Üniversitesi, 71-86.
• Pieper, A.M. (2005), Etiğe Giriş, (Çev. Gönül Sezer), İstanbul: Ayrıntı Yayıncılık.
• Potts, S. P. (1998), Ethics in Public Service: An Idea Whose Time Has Come. C. Samp- ford, N. Preston, & C. A. Bois içinde, Public Sector Ethics : Finding and Imple- menting Values (s. 85-90). London: Routledge.
• Şen, M. L. (2005), Kamu Görevlilerini Yoldan Çıkaran Bubi Tuzakları: Hediye ve Kişisel Kullanım Amacıyla Yapılan Bağışlar, II. Siyasette ve Yönetimde Etik Sempozyumu Bildiriler Kitabı, Sakarya Üniversitesi, 361-377.
• Transparency International (2012), http://www.transparency.org/cpi2012 adresin- den alınmıştır.
• Usta, A. (2010), Kamu Görevlisinin Etik Amaç ve Ahlaki Yükümlülüğüne Yönelik Bir Değerlendirme, Türk İdare Dergisi, Eylül, Sayı: 468, 159-181.
• Uzun, Y. (2011), Kamu İdarelerinde Etik Yönetimi, Sayıştay Dergisi, Ocak-Mart, Sayı: 80, 33-56.
• Yüksel, C. (2005a), Kamu Yönetiminde Etik ve Çıkar Çatışması, II. Siyasette ve Yönetimde Etik Sempozyumu Bildiriler Kitabı, Sakarya Üniversitesi, 27-42.
• Yüksel, C. (2005b), Türk Kamu Yönetiminde Etik Mevzuatı Değerlendirmesi ve Çözüm Önerileri, II. Siyasette ve Yönetimde Etik Sempozyumu Bildiriler Kitabı, Sakarya Üniversitesi, 347-360.
• Yüksel, C. (2007), Kamu Yönetiminde Etik Davranış Kuralları, (Ed: B. Eryılmaz, M. Eken ve M. L. Şen), Ankara: Nobel Yayınları, 582-607.