The aim of this study was to compare the acute effects of post
activation performance enhancement (PAPE) generated by back squat (BS) and hip
thrust (HT) exercises on vertical jump and sprint performances. Twelve male
athletes, who could perform BS exercises at least 1.5 times of their body mass,
voluntarily participated in this study (age: 21.6 ± 2.6 8; height: 192 ± 7.30 cm;
body mass: 86.7 ± 11.1 kg; body fat ratio: 8.7 ± 3.6%). Athletes’ vertical jump
and 30 meter sprints were performed at four separate days with and without
prior exercises using cross over study design. 5 sets × 1 repeat protocol
c orresponding to athletes’ 90% of 1 RM was used during HT and BS
applications. According to results, PAPE created by BS did not significantly
effect on sprint performance (p>0.05; ES=0.40); however, BS applications
significantly enhanced vertical jump perfo rmances (p=0.005; ES=1.02).
Neither vertical jump nor sprint performance of athletes were significantly
affected by HT applications (p>0.05; ES=0.35; ES=0.09). As a result, PAPE
performed by BS significantly enhanced only vertical jump performances of
athletes.
Bu çalışmanın amacı, geriye çömelme (GÇ) ve kalça itiş (Kİ) egzersizleri yoluyla
oluşturulan ön yüklerin yaratacağı aktivite sonrası performans artışının (ASPA)
dikey sıçrama ve sprint performansına akut etkilerini karşılaştırmaktır.
Çalışmaya vücut kütlesinin 1,5 katıyla GÇ egzersizleri uygulayabilen iyi antrene
12 erkek sporcu gönüllü olarak katılmıştır (yaş: 21,6±2,68; boy: 192±7,30 cm;
vücut kütlesi: 86,7±11,1 kg; vücut yağ oranı: % 8,7±3,6). Sporcuların dikey
sıçrama ve 30 metre sprint performansları GÇ ve Kİ ile oluşturulan ön yükler
uygulanarak ve uygulanmadan dört farklı günde ve çaprazlanarak
gerçekleştirilmiştir. GÇ ve Kİ uygulamalarında sporcuların 1 TM’nin %90’ı ile 5
set × 1 tekrarlık egzersizler kullanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre; GÇ ile
oluşturulan ASPA sprint performansını anlamlı ölçüde etkilememiştir (p>0,05;
ES=0,40). Diğer yandan GÇ uygulamaları dikey sıçrama performansını anlamlı
ölçüde arttırmıştır (p=0,005; E S=1,02). Kİ ile oluşturulan ön yük sonrasında ise
ne dikey sıçrama ne de sprint performanslarındaki artış anlamlıdır (p>0,05;
ES=0,35; ES=0,09). Sonuç olarak, GÇ yoluyla oluşturulan ASPA, sporcuların
yalnızca dikey sıçrama performansı artışında etkili olmu ştur.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Spor Hekimliği |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 17 Aralık 2021 |
Gönderilme Tarihi | 3 Mayıs 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 32 Sayı: 4 |
SPOR BİLİMLERİ DERGİSİYayın hakkı © Hacettepe Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi |