Sosyal, ekonomik ve kültürel açıdan yaşanan değişimler, değişen
ihtiyaçlar, nüfus artışı gibi çeşitli etkenler tarihi çevrede yeni yapıların
yapılmasını zorunlu kılmıştır. Bu bağlamda tarihi çevrede yeni yapı tasarımı
korumacılık olgusunun ortaya çıkışından bu yana sürekli tartışılan bir konu
olmuştur. Özellikle mevcut dokuya uygun olmayan yeni yapıların yapılması tarihi
çevreyi büyük oranda tahrip etmiş, var olan değerler yok olma tehlikesi ile
karşı karşıya kalmıştır. Bütün bunların bir sonucu olarak tarihi çevrede yeni
yapı konusunda uluslararası tüzükler, bildirgeler, ilkeler yayınlanmış, çeşitli
ülkeler konu ile ilgili standartlar oluşturmuştur. Bu çalışmada, Türkiye
ve Avrupa’dan toplam beş adet tarihi çevrede yapılan yeni müze yapısı;
tasarımsal başarısı ile içinde bulunduğu tarihi dokuyla olan ilişkisi ve uyumu
açısından, uluslararası tüzük, bildirge, ilke ve standartların yol
göstericiliğinde değerlendirilmiştir. Bahse konu standartlarda tarihi
çevrede yeni yapı ilkeleri araştırılmış ve ilgili maddelerin değerlendirilmesi
ile tarihi bölgelerde yapılan müzelerin bu standartlara olan uygunluğunun
tespiti amaçlanmıştır. İncelenen müze yapılarında tasarım yaklaşımı olarak
geleneksele öykünme, saygılı yaklaşım ve kontrast oluşturacak şekilde farklı
tasarım yaklaşımlarının olduğu gözlenmiştir. Her üç yaklaşımla da yapılan
tarihi çevrede tasarlanan yeni müze yapılarının araştırma kapsamında incelenen
uluslararası standartlar doğrultusunda belirlenen değerlendirme kriterlerine
uygun olduğu değerlendirilmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2020 |
Gönderilme Tarihi | 18 Temmuz 2019 |
Kabul Tarihi | 18 Haziran 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 |