Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Echo ve Narcissus Miti Üzerinden Okumalar ve Yeni Medya Sanatına Yansımaları

Yıl 2020, , 613 - 633, 31.12.2020
https://doi.org/10.21602/sduarte.794381

Öz

Tarih boyunca pek çok düşünürü, şairi, edebiyatçıyı, sanatçıyı hatta tıp alanından insanları bile etkileyen, her disiplinde farklı versiyonlarıyla kaleme alınan Echo ve Narcissus mitinde ortak öykü, kendisine ilgi duyanları (Echo) reddetmesi üzerine cezalandırılarak kendi yansımasıyla karşılaşması ve gölün yüzeyinde karşılaştığı bu yansımaya duyduğu aşkla yok olarak ya da bir tür metamorfoza uğrayarak kendi adını verdiği bir çiçeğe dönüşmesidir. Mit antik çağlardan günümüze düşünürler tarafından farklı şekillerde yorumlanmıştır. Rönesans’tan günümüze ise değişen imkan ve olanaklarla birlikte resimden, fotoğrafa ve sinemaya sanatçıların çalışmalarında da karşılık bulmuştur. Bu araştırmada Echo ve Narcissus miti üzerinden yapılan okumalarla, yeni medya sanatı ve bu alanda çalışmalar yapan Bill Viola, Sam Baron ve Andy Cameron, Pipilotti Rist, Daniel Rozin, Random International, Jason Burges, Claudia Hart, Eugenia Lim gibi sanatçılar odak alınmıştır.

Kaynakça

  • Allen, M.J.B. ve Rees, V. (2001). Masilio Ficino: His Theology, His Philosophy, His Legacy. ed. Michael J.B. Allen ve Valery Rees, Hollanda: Brill Academic Pub.
  • Bachelard, G. (2006). Su ve Düşler Maddenin İmgelemi Üzerine Deneme, çev. Olcay Kunal, İstanbul: Yapıkredi Yayınları.
  • Bal, M. (2009). “Roma’da Yeni Platonculuğun Kurucusu Plotinus ve Öğretisi”, Doğu Batı, Sayı 50, s.87-101.
  • Barragan, P. (2011). “Dialogues for a New Millennium Interview with Bill Viola”, ArtPulse, s.58-61.
  • Barrow, R. (2017). “Narcissus and Echo”, ed. Vanda Zajko ve Helena Hoyle, A Handbook to the Reception of Classical Mythology, ABD: Wiley-Blackwell, s.299-311.
  • Baudrillard, J. (2008). Tüketim Toplumu, çev. Nilgün Tutal ve Ferda Keskin, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Bowie, M. (2007). Lacan, çev. V. Pekel Şener, Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
  • Cündioğlu, D. (2012). Felsefe ve Sinema, İstanbul: Kapı Yayınları
  • De Koninck, T. (2003). Yeni Cehalet ve Kültür Problemi, çev. İnci Malak Uysal, Ankara: Epos Yayınları.
  • Elder, R. B. (2013). Dada, Surrealism, and the Cinematic Effect. Kanada: Wilfrid Laurier Press.
  • Hoberman, J. (1987), The Reflecting Pool: Bill Viola and the Visionary Company, ed. Barbara London, Bill Viola Installations and Videotapes, New York: The Museum of Modern Art.
  • Manowich, L. (2001). The Language of New Media, Cambridge MA: MIT Press.
  • O'Leary, P. (2002). Gnostic Contagion: Robert Duncan & the Poetry of Illness, ABD: Wesleyan University Press.
  • Ovid. (1921). Metamorphoses Books I-VIII, çev. Frank Justus Miller, Londra: Harvard University Press.
  • Tura, S. M. (1996). Freud’dan Lacan’a Psikanaliz, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Stoichita, V. I. (2006). Gölgenin Kısa Tarihi, çev. Bilge Aydın, Ankara: Dost Kitapevi Yayınları.
  • Warnement, J. (1996). The Inquiring Eye: Classical Mythology in European Art, Washington D.C.: The National Gallery
  • Yetişkin, E. (2012). “Sular Artık Tersine Akıyor: Yeni Medya Sanatı Nasıl Okunabilir?”, Art Unlimited, Sayı 17, s. 78-79.
  • “The Reflecting Pool”, http://www.newmedia-art.org/cgi-bin/show-oeu.asp?ID=150000000034590&lg=GBR Erişim: 15.11.2019
  • “Pipilotti Rist”, https://www.guggenheim.org/artwork/5208 Erişim: 17.11.2019
  • “Random International”, https://www.random-international.com/biography Erişim: 17.11.2019
  • “Self Centered Mirror”, http://www.smoothware.com/danny/selfcenteredmirror.html Erişim: 20.11.2019
Toplam 22 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Derleme Makale
Yazarlar

Elif Anbarpınar 0000-0001-6982-5738

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2020
Gönderilme Tarihi 13 Eylül 2020
Kabul Tarihi 6 Aralık 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020

Kaynak Göster

APA Anbarpınar, E. (2020). Echo ve Narcissus Miti Üzerinden Okumalar ve Yeni Medya Sanatına Yansımaları. Art-E Sanat Dergisi, 13(26), 613-633. https://doi.org/10.21602/sduarte.794381
Art-e 12/1/2011 yılından sonraki sayıları tam metin olarak, 12/1/2008 yılından sonraki sayıları ise indeks olarak EBSCO'da Art Source isimli veri tabanında yer almaktadır.