Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Approaches On Sustainability in Fashion Design Education

Yıl 2019, Cilt: 12 Sayı: 23, 1 - 25, 30.06.2019
https://doi.org/10.21602/sduarte.514273

Öz

The textile and fashion
industry’s wide impact of production and consumption has been considered
together with sustainability and additionally, education has emerged as an
important criteria in last years following the basic three elements of
sustainable development. In this study, it was aimed to determine the
sustainability approaches in fashion design education towards the negative
results caused by the fashion industry. In this context, a field research that
included interviews conducted with faculty members and students in the related
field in three universities in Turkey and in two foreign universities was conducted,
and online interviews were conducted with a foreign university to collect the
study data.










By adopting phenomenology for
this study, it is aimed to understand how sustainability is perceived in
fashion design education. For the research, interviews were conducted with
academics and students at universities and data were obtained by collecting the
documents and participating observations. Thus, the context in which the
subject was examined and discussed were analyzed. In this article, the argument
of the necessity of thinking sustainability education holistically and the need
of a strategic approach of the educational institutions for sustainability are
presented with the findings of the study.

Kaynakça

  • Aliçavuşoğlu, E. (2009). “Bauhaus Geleneği ve Günümüz Sanatına Yansımaları”, Bauhaus: Modernleşmenin Tasarımı içinde, ed. Ali Artun ve Esra Aliçavuşoğlu, İstanbul: İletişim Yayınları, s. 21-34.
  • Avcıoğlu, D. (1978). Türkiye’nin Düzeni- I, İstanbul: Tekin Yayınevi
  • Assadourian, E. vd. (2017). “Yeryüzü Eğitimi: Değişen Gezegende Eğitimi Yeniden Düşünmek”, Dünyanın Durumu 2017 içinde, ed. Erik Assadourian ve Lisa Mastny, İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, s. 3-25.
  • Caporal, Dr. B. (1982). Kemalizm ve Kemalizm Sonrasında Türk Kadını (1919- 1970), İstanbul: İş Bankası Yayınları
  • Husserl, E. (2015). Fenomenoloji Üzerine Beş Ders, çev. Harun Tepe, Ankara: BilgeSu Yayıncılık.
  • Leerberg, M., Riisberg V. ve Boutrup J. (2010). “Design Responsibility and Sustainable Design as Reflective Practice: An Educational Challenge”, Sustainable Development, sayı 18, s. 306-317.
  • Obregon, C. (2012). Sustainable Fashion Education: From Trend to Paradigm?, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Helsinki: Aalto Üniversitesi.
  • Odabaşı, S. (2016). Sürdürülebilir Moda Döngüsünde Moda Tasarımcısının Rolü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • Şahin, Y. (2010). “Fashion and Textile Design Education in Faculties Giving Art Education in Turkey”, 10th World Textile Conference, 21- 23 June 2010, Vilnius- Litvanya.
  • Şişman, O. (2005). Ethics for Industrial Design: An ethico-political critique of sustainability in industrial design, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: ODTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • Taşkıran, T. (1973). Cumhuriyetin Elli Yılında Türk Kadın Hakları, Ankara: Başbakanlık Basımevi
  • Tezel, S. Y. (2002). Cumhuriyet Döneminin İktisadi Tarihi, İstanbul: Yurt Yayınları
  • United Nations (2002). Report of the United Nations Conference on Sustainable Development, New York: United Nations Headquarters.Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Seçkin Yayıncılık.İnternet Kaynakları_______, (1987). “Our common future”, The World Commission on Environment and Development Komisyon Raporu, http://www.un-documents.net/our-common-future.pdf, Erişim tarihi: 09.08.2016.

Moda Tasarımı Eğitiminde Sürdürülebilirlik Üzerine Yaklaşımlar

Yıl 2019, Cilt: 12 Sayı: 23, 1 - 25, 30.06.2019
https://doi.org/10.21602/sduarte.514273

Öz

Üretim
ve tüketim bakımından geniş bir etki alanına sahip olan tekstil ve moda sektörü
sürdürülebilirlikle birlikte ele alınmakla beraber, sürdürülebilir kalkınmanın
üç temel unsuruna ek olarak eğitim alanı da önemli bir ölçüt olarak
belirmiştir. Bu çalışmada, moda sektörünün neden olduğu olumsuz sonuçlara yönelik
moda tasarımı eğitiminde sürdürülebilirlik konusundaki yaklaşımlar tespit
edilmek istenmiştir. Bu bağlamda, çalışma kapsamında Türkiye’den üç üniversite
ve yurtdışından iki üniversitede ilgili alanda çalışma yapan öğretim elemanları
ve öğrencilerle sözlü görüşmeler yapılmış, yine yurtdışından bir üniversite ile
internet üzerinden yapılan sözlü görüşme ile araştırmanın verileri elde
edilmiştir. 










Çalışmada benimsenen olgubilim yöntemi ile, sürdürülebilirlik olgusunun
moda tasarımı eğitiminde nasıl algılandığı anlaşılmak istenmiştir.
Araştırma için üniversitelerdeki eğitmenler ve öğrencilerle sözlü görüşmeler
gerçekleştirilmiş, belge/bilgi toplama ve gözlemlerden elde edilen verilerle konunun
hangi bağlamda incelendiği ve ele alındığı analiz edilmiştir.
Bu
makalede, sürdürülebilirlik eğitimine bütüncül bakmanın gerekliliği ve eğitim
kurumlarının sürdürülebilirlik stratejilerine yönelik faaliyetlerde
bulunmalarına dair savı araştırmanın bulguları ile sunulmaktadır.

Kaynakça

  • Aliçavuşoğlu, E. (2009). “Bauhaus Geleneği ve Günümüz Sanatına Yansımaları”, Bauhaus: Modernleşmenin Tasarımı içinde, ed. Ali Artun ve Esra Aliçavuşoğlu, İstanbul: İletişim Yayınları, s. 21-34.
  • Avcıoğlu, D. (1978). Türkiye’nin Düzeni- I, İstanbul: Tekin Yayınevi
  • Assadourian, E. vd. (2017). “Yeryüzü Eğitimi: Değişen Gezegende Eğitimi Yeniden Düşünmek”, Dünyanın Durumu 2017 içinde, ed. Erik Assadourian ve Lisa Mastny, İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, s. 3-25.
  • Caporal, Dr. B. (1982). Kemalizm ve Kemalizm Sonrasında Türk Kadını (1919- 1970), İstanbul: İş Bankası Yayınları
  • Husserl, E. (2015). Fenomenoloji Üzerine Beş Ders, çev. Harun Tepe, Ankara: BilgeSu Yayıncılık.
  • Leerberg, M., Riisberg V. ve Boutrup J. (2010). “Design Responsibility and Sustainable Design as Reflective Practice: An Educational Challenge”, Sustainable Development, sayı 18, s. 306-317.
  • Obregon, C. (2012). Sustainable Fashion Education: From Trend to Paradigm?, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Helsinki: Aalto Üniversitesi.
  • Odabaşı, S. (2016). Sürdürülebilir Moda Döngüsünde Moda Tasarımcısının Rolü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • Şahin, Y. (2010). “Fashion and Textile Design Education in Faculties Giving Art Education in Turkey”, 10th World Textile Conference, 21- 23 June 2010, Vilnius- Litvanya.
  • Şişman, O. (2005). Ethics for Industrial Design: An ethico-political critique of sustainability in industrial design, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: ODTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • Taşkıran, T. (1973). Cumhuriyetin Elli Yılında Türk Kadın Hakları, Ankara: Başbakanlık Basımevi
  • Tezel, S. Y. (2002). Cumhuriyet Döneminin İktisadi Tarihi, İstanbul: Yurt Yayınları
  • United Nations (2002). Report of the United Nations Conference on Sustainable Development, New York: United Nations Headquarters.Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Seçkin Yayıncılık.İnternet Kaynakları_______, (1987). “Our common future”, The World Commission on Environment and Development Komisyon Raporu, http://www.un-documents.net/our-common-future.pdf, Erişim tarihi: 09.08.2016.
Toplam 13 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Sanem Odabaşı Bu kişi benim 0000-0001-8467-9038

Yuksel Sahin 0000-0001-5620-2064

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2019
Gönderilme Tarihi 17 Ocak 2019
Kabul Tarihi 31 Mayıs 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 12 Sayı: 23

Kaynak Göster

APA Odabaşı, S., & Sahin, Y. (2019). Moda Tasarımı Eğitiminde Sürdürülebilirlik Üzerine Yaklaşımlar. Art-E Sanat Dergisi, 12(23), 1-25. https://doi.org/10.21602/sduarte.514273
Art-e 12/1/2011 yılından sonraki sayıları tam metin olarak, 12/1/2008 yılından sonraki sayıları ise indeks olarak EBSCO'da Art Source isimli veri tabanında yer almaktadır.