Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Some Micromorphological Properties and Trichome Structure of Trachystemon orientalis (L.) G. Don (Boraginaceae) Species Distributed in Ordu Vicinity

Yıl 2019, Cilt: 23 Sayı: 3, 787 - 791, 25.12.2019
https://doi.org/10.19113/sdufenbed.542489

Öz

Stem, leaf, calyx, corolla and fruit surfaces and
trichome structure of Trachstemon
orientalis
species were examined micromorphologically. There are eight
types of trichomes, five of which are eglandular and three of them are
glandular trichomes. Trichomes are one-cellular or multicellular. Species have
wavy epidermis cells in upper and lower epidermis. Leaf is
amphistomatic. Stomata are denser in lower epidermis. Stomata are
usually at the same level as the epidermis cells. Stoma pores are narrow and
long. Fruit type is nutlet. Fruit surface is tuberculate type.
 

Kaynakça

  • [1] Edmondson, J. R. 1978. Trachystemon D.Don. ss 386-387. Davis, P. H., ed. Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Vol 6. Edinburgh University Press, England, 825s.
  • [2] Kibar, B., Kibar, H. 2017. Determination of the Nutritional and Seed Properties of Some Wild Edible Plants Consumed as Vegetable in the Middle Black Sea Region of Turkey. South African Journal of Botany, 108, 117-125.
  • [3] Baytop, T. 1999.Türkiye’de Bitkiler ile Tedavi Geçmişte ve Bugün. Nobel Tıp Kitapevleri, İstanbul, 480s.
  • [4] Yıldırımlı, Ş. 1994. Karadeniz Bölgesinin Bir Tıbbi ve Besin Bitkisi Trachystemon orientalis. OT Sistematik Botanik Dergisi, 1(2), 7-12.
  • [5] Baytop, T. 1994. Türkçe Bitki Adları Sözlüğü. Türk Dil Kurumu Yayınları:578, Ankara, 508 s.
  • [6] Karagöz, A., Cevahir, G., Özcan, T., Sadıkoğlu, N., Yentür, S., Kuru, A. 2004. Bazı Yüksek Bitkilerden Hazırlanan Sulu Ekstrelerin Antiviral Aktivite Potansiyellerinin Değerlendirilmesi. 14. Bitkisel İlaç Hammaddeleri Toplantısı, Bildiriler. 29-31 Mayıs, Eskişehir.
  • [7] Yılar, M., Onaran, M., Yanar, Y., Belgüzar, S., Kadıoğlu, İ. 2014. Trachystemon orientalis (L.) G. Don (Kaldırık)’ın Herbisidal Ve Antifungal Potansiyeli. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi 4(4), 19-27.
  • [8] Akçin, Ö.E., Kandemir, N., Akçin, Y. 2004. A Morphological and Anatomical Study on Medicinal and Edible Plant Trachystemon orientalis (L) G. Don (Boraginaceae) in Black Sea Region. Turkish Journal of Botany, 28, 435-442.
  • [9] Özbakır Özer M., Kibar, B. 2018. Orta Karadeniz Bölgesi’nden Toplanan Kaldırayak (Trachystemon orientalis (L.) G. Don.) Genotiplerinin Morfolojik Karakterizasyonu. Uluslararası Tarım ve Yaban Hayatı Bilimleri Dergisi, 4(2), 178-186.
  • [10] Özkurt, M., Yılar, M., Önen, H. 2007. Trachystemon orientalis (L.) G. Don. (Kaldırık)'nin Allelopatik Potansiyelinin Belirlenmesi. Türkiye II. Bitki Koruma Kongresi 27-29 Ağustos, Isparta.
  • [11] Özen, T. 2010. Antioxsidant Activity Of Wild Edible Plants in the Black Sea Region of Turkey. Grasas Y. Aceites. 61(1), 86-94.
  • [12] Ayvaz, M. 2015. Antioxidant Activity of Trachystemon orientalis (L.) G. Don (Borage) Grown and Eaten as Food in Ordu, Turkey. Herba Polonica, 61(4), 40-51. [13] Sadikoğlu, N., Cevahir, G. 2004. Anthocyanin Content and Localization in Different Parts of Trachystemon orientalis (l.) G. Don, Biotechnology & Biotechnological Equipment, 18, 119-123.
  • [14] Brisson, J. D., Peterson, R. L. 1976. A Critical Review of the Use of Scanning Electron Microscopy in the Study of the Seed Coat. In: Proceedings of the Workshop on Plant Science Applications of the SEM-IIT Research Institute Chicago, 7(2), 477–495.
  • [15] Yang, Z. R., Lin, Q. 2005. Comparative Morphology of the Leaf Epidermis in Schisandra (Schisandraceae). Botanical Journal of the Linnean Society, 148, 39–56.
  • [16] Akçin, Ö. E., Şenel, G., Akçin, Y. 2013. Leaf Epidermis Morphology of Some Onosma (Boraginaceae) Species from Turkey. Turkish Journal of Botany, 37, 55-64.
  • [17] Özcan, T. 2002. SEM Observations on Petals and Fruits of Some Turkish Endemic Bupleurum L. (Umbelliferae) Species, Botanical Journal of Linnean Society, 138, 441-449.
  • [18] Akçin, O. E, 2008. Seed Coat and Fruit Surface Micromorphology of Some Cynoglossum L. (Boraginaceae) Species. Bangladesh Journal of Botany, 37(2), 115-119.
  • [19] Binzet, R., Akçin, Ö. E. 2009. Nutlet Size, Shape and Surface Ornamentation in 14 Onosma L. (Boraginaceae) species. Acta Botanica Croatica, 68, 117–126.
  • [20] Arabameri, M., Mehrabian, A. R., Sheidai, M. 2014. Nutlet and Flower Morphological and Micromorphological Studies on Onosma L. (Boragınaceae) in Iran. Iran Journal of Botany, 20 (2), 211-227.
  • [21] Metcalfe, C. R., Chalk, L. 1979. Anatomy of Dicotyledons I. Oxford University Press, London, England. 279s.
  • [22] Selvi, F., Bigazzi, M. 2001. Leaf Surface and Anatomy in Boraginaceae Tribe Boragineae with Respect to Ecology and Taxonomy. Flora, 196, 269-285.
  • [23] Chwil, M., Borowy, A. 2018. Histochemistry of Glandular Trichomes and the Structure of Selected Organs of Borago officinalis L. Turkish Journal of Botany, 42, 298-316.
  • [24] Cankurtaran, Z. 2017. Kırıkkale’deki Boraginaceae Familyasına Ait Bazı Türler Üzerinde Mikromorfolojik Bir Araştırma. Kırıkkale Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 71s, Kırıkkale.
  • [25] Mehrabian, A.Z., Sheidai, M., Mozaffarian, V. 2014. Micromorphology of Leaf Trichomes in Onosma (Boraginaceae) and Their Systematic Relevance in Iran. Phytologia Balcanica, 20(1), 33–48.
  • [26] Amer, W., Hamdy, R., Mahdy, R. 2016. Leaf Micromorphological Features of the Genus Cordia L. (Boraginaceae) from Egypt. Bangladesh Journal of Plant Taxonomy, 23, 119-131.

Ordu ve Çevresinde Yayılış Gösteren Trachystemon orientalis (L.) G. Don (Boraginaceae) Türünün Bazı Mikromorfolojik Özellikleri ve Tüy yapısı

Yıl 2019, Cilt: 23 Sayı: 3, 787 - 791, 25.12.2019
https://doi.org/10.19113/sdufenbed.542489

Öz

Trachystemon
orientalis
türünün
gövde, yaprak, kaliks, korolla ve meyve yüzeyleri ve tüy yapısı mikromorfolojik
olarak incelenmiştir. Türde beş tanesi örtü tüyü, 3 tanesi salgı tüyü olmak
üzere sekiz çeşit tüy bulunmaktadır. Tüyler tek hücreli veya çok hücrelidir.
Türün yaprak üst ve alt yüzeyi dalgalı epidermis hücrelerine sahiptir. Yaprak
amfistomatiktir. Alt yüzeyde stomalar çok daha yoğundur. Stomalar genellikle
epidermis hücreleri ile aynı seviyededir. Stoma porları dar ve uzundur. Meyve
nutlet tipidir. Meyve yüzeyi tüberkulat tiptedir.

Kaynakça

  • [1] Edmondson, J. R. 1978. Trachystemon D.Don. ss 386-387. Davis, P. H., ed. Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Vol 6. Edinburgh University Press, England, 825s.
  • [2] Kibar, B., Kibar, H. 2017. Determination of the Nutritional and Seed Properties of Some Wild Edible Plants Consumed as Vegetable in the Middle Black Sea Region of Turkey. South African Journal of Botany, 108, 117-125.
  • [3] Baytop, T. 1999.Türkiye’de Bitkiler ile Tedavi Geçmişte ve Bugün. Nobel Tıp Kitapevleri, İstanbul, 480s.
  • [4] Yıldırımlı, Ş. 1994. Karadeniz Bölgesinin Bir Tıbbi ve Besin Bitkisi Trachystemon orientalis. OT Sistematik Botanik Dergisi, 1(2), 7-12.
  • [5] Baytop, T. 1994. Türkçe Bitki Adları Sözlüğü. Türk Dil Kurumu Yayınları:578, Ankara, 508 s.
  • [6] Karagöz, A., Cevahir, G., Özcan, T., Sadıkoğlu, N., Yentür, S., Kuru, A. 2004. Bazı Yüksek Bitkilerden Hazırlanan Sulu Ekstrelerin Antiviral Aktivite Potansiyellerinin Değerlendirilmesi. 14. Bitkisel İlaç Hammaddeleri Toplantısı, Bildiriler. 29-31 Mayıs, Eskişehir.
  • [7] Yılar, M., Onaran, M., Yanar, Y., Belgüzar, S., Kadıoğlu, İ. 2014. Trachystemon orientalis (L.) G. Don (Kaldırık)’ın Herbisidal Ve Antifungal Potansiyeli. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi 4(4), 19-27.
  • [8] Akçin, Ö.E., Kandemir, N., Akçin, Y. 2004. A Morphological and Anatomical Study on Medicinal and Edible Plant Trachystemon orientalis (L) G. Don (Boraginaceae) in Black Sea Region. Turkish Journal of Botany, 28, 435-442.
  • [9] Özbakır Özer M., Kibar, B. 2018. Orta Karadeniz Bölgesi’nden Toplanan Kaldırayak (Trachystemon orientalis (L.) G. Don.) Genotiplerinin Morfolojik Karakterizasyonu. Uluslararası Tarım ve Yaban Hayatı Bilimleri Dergisi, 4(2), 178-186.
  • [10] Özkurt, M., Yılar, M., Önen, H. 2007. Trachystemon orientalis (L.) G. Don. (Kaldırık)'nin Allelopatik Potansiyelinin Belirlenmesi. Türkiye II. Bitki Koruma Kongresi 27-29 Ağustos, Isparta.
  • [11] Özen, T. 2010. Antioxsidant Activity Of Wild Edible Plants in the Black Sea Region of Turkey. Grasas Y. Aceites. 61(1), 86-94.
  • [12] Ayvaz, M. 2015. Antioxidant Activity of Trachystemon orientalis (L.) G. Don (Borage) Grown and Eaten as Food in Ordu, Turkey. Herba Polonica, 61(4), 40-51. [13] Sadikoğlu, N., Cevahir, G. 2004. Anthocyanin Content and Localization in Different Parts of Trachystemon orientalis (l.) G. Don, Biotechnology & Biotechnological Equipment, 18, 119-123.
  • [14] Brisson, J. D., Peterson, R. L. 1976. A Critical Review of the Use of Scanning Electron Microscopy in the Study of the Seed Coat. In: Proceedings of the Workshop on Plant Science Applications of the SEM-IIT Research Institute Chicago, 7(2), 477–495.
  • [15] Yang, Z. R., Lin, Q. 2005. Comparative Morphology of the Leaf Epidermis in Schisandra (Schisandraceae). Botanical Journal of the Linnean Society, 148, 39–56.
  • [16] Akçin, Ö. E., Şenel, G., Akçin, Y. 2013. Leaf Epidermis Morphology of Some Onosma (Boraginaceae) Species from Turkey. Turkish Journal of Botany, 37, 55-64.
  • [17] Özcan, T. 2002. SEM Observations on Petals and Fruits of Some Turkish Endemic Bupleurum L. (Umbelliferae) Species, Botanical Journal of Linnean Society, 138, 441-449.
  • [18] Akçin, O. E, 2008. Seed Coat and Fruit Surface Micromorphology of Some Cynoglossum L. (Boraginaceae) Species. Bangladesh Journal of Botany, 37(2), 115-119.
  • [19] Binzet, R., Akçin, Ö. E. 2009. Nutlet Size, Shape and Surface Ornamentation in 14 Onosma L. (Boraginaceae) species. Acta Botanica Croatica, 68, 117–126.
  • [20] Arabameri, M., Mehrabian, A. R., Sheidai, M. 2014. Nutlet and Flower Morphological and Micromorphological Studies on Onosma L. (Boragınaceae) in Iran. Iran Journal of Botany, 20 (2), 211-227.
  • [21] Metcalfe, C. R., Chalk, L. 1979. Anatomy of Dicotyledons I. Oxford University Press, London, England. 279s.
  • [22] Selvi, F., Bigazzi, M. 2001. Leaf Surface and Anatomy in Boraginaceae Tribe Boragineae with Respect to Ecology and Taxonomy. Flora, 196, 269-285.
  • [23] Chwil, M., Borowy, A. 2018. Histochemistry of Glandular Trichomes and the Structure of Selected Organs of Borago officinalis L. Turkish Journal of Botany, 42, 298-316.
  • [24] Cankurtaran, Z. 2017. Kırıkkale’deki Boraginaceae Familyasına Ait Bazı Türler Üzerinde Mikromorfolojik Bir Araştırma. Kırıkkale Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 71s, Kırıkkale.
  • [25] Mehrabian, A.Z., Sheidai, M., Mozaffarian, V. 2014. Micromorphology of Leaf Trichomes in Onosma (Boraginaceae) and Their Systematic Relevance in Iran. Phytologia Balcanica, 20(1), 33–48.
  • [26] Amer, W., Hamdy, R., Mahdy, R. 2016. Leaf Micromorphological Features of the Genus Cordia L. (Boraginaceae) from Egypt. Bangladesh Journal of Plant Taxonomy, 23, 119-131.
Toplam 25 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Mühendislik
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Öznur Ergen Akçin 0000-0002-6875-6045

Tuğba Özbucak 0000-0002-4784-3537

Şükran Öztürk Bu kişi benim 0000-0003-0596-0273

Yayımlanma Tarihi 25 Aralık 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 23 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Ergen Akçin, Ö., Özbucak, T., & Öztürk, Ş. (2019). Ordu ve Çevresinde Yayılış Gösteren Trachystemon orientalis (L.) G. Don (Boraginaceae) Türünün Bazı Mikromorfolojik Özellikleri ve Tüy yapısı. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 23(3), 787-791. https://doi.org/10.19113/sdufenbed.542489
AMA Ergen Akçin Ö, Özbucak T, Öztürk Ş. Ordu ve Çevresinde Yayılış Gösteren Trachystemon orientalis (L.) G. Don (Boraginaceae) Türünün Bazı Mikromorfolojik Özellikleri ve Tüy yapısı. Süleyman Demirel Üniv. Fen Bilim. Enst. Derg. Aralık 2019;23(3):787-791. doi:10.19113/sdufenbed.542489
Chicago Ergen Akçin, Öznur, Tuğba Özbucak, ve Şükran Öztürk. “Ordu Ve Çevresinde Yayılış Gösteren Trachystemon Orientalis (L.) G. Don (Boraginaceae) Türünün Bazı Mikromorfolojik Özellikleri Ve Tüy yapısı”. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi 23, sy. 3 (Aralık 2019): 787-91. https://doi.org/10.19113/sdufenbed.542489.
EndNote Ergen Akçin Ö, Özbucak T, Öztürk Ş (01 Aralık 2019) Ordu ve Çevresinde Yayılış Gösteren Trachystemon orientalis (L.) G. Don (Boraginaceae) Türünün Bazı Mikromorfolojik Özellikleri ve Tüy yapısı. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi 23 3 787–791.
IEEE Ö. Ergen Akçin, T. Özbucak, ve Ş. Öztürk, “Ordu ve Çevresinde Yayılış Gösteren Trachystemon orientalis (L.) G. Don (Boraginaceae) Türünün Bazı Mikromorfolojik Özellikleri ve Tüy yapısı”, Süleyman Demirel Üniv. Fen Bilim. Enst. Derg., c. 23, sy. 3, ss. 787–791, 2019, doi: 10.19113/sdufenbed.542489.
ISNAD Ergen Akçin, Öznur vd. “Ordu Ve Çevresinde Yayılış Gösteren Trachystemon Orientalis (L.) G. Don (Boraginaceae) Türünün Bazı Mikromorfolojik Özellikleri Ve Tüy yapısı”. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi 23/3 (Aralık 2019), 787-791. https://doi.org/10.19113/sdufenbed.542489.
JAMA Ergen Akçin Ö, Özbucak T, Öztürk Ş. Ordu ve Çevresinde Yayılış Gösteren Trachystemon orientalis (L.) G. Don (Boraginaceae) Türünün Bazı Mikromorfolojik Özellikleri ve Tüy yapısı. Süleyman Demirel Üniv. Fen Bilim. Enst. Derg. 2019;23:787–791.
MLA Ergen Akçin, Öznur vd. “Ordu Ve Çevresinde Yayılış Gösteren Trachystemon Orientalis (L.) G. Don (Boraginaceae) Türünün Bazı Mikromorfolojik Özellikleri Ve Tüy yapısı”. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, c. 23, sy. 3, 2019, ss. 787-91, doi:10.19113/sdufenbed.542489.
Vancouver Ergen Akçin Ö, Özbucak T, Öztürk Ş. Ordu ve Çevresinde Yayılış Gösteren Trachystemon orientalis (L.) G. Don (Boraginaceae) Türünün Bazı Mikromorfolojik Özellikleri ve Tüy yapısı. Süleyman Demirel Üniv. Fen Bilim. Enst. Derg. 2019;23(3):787-91.

e-ISSN :1308-6529
Linking ISSN (ISSN-L): 1300-7688

Dergide yayımlanan tüm makalelere ücretiz olarak erişilebilinir ve Creative Commons CC BY-NC Atıf-GayriTicari lisansı ile açık erişime sunulur. Tüm yazarlar ve diğer dergi kullanıcıları bu durumu kabul etmiş sayılırlar. CC BY-NC lisansı hakkında detaylı bilgiye erişmek için tıklayınız.