Some Micromorphological Properties and Trichome Structure of Trachystemon orientalis (L.) G. Don (Boraginaceae) Species Distributed in Ordu Vicinity
Yıl 2019,
Cilt: 23 Sayı: 3, 787 - 791, 25.12.2019
Öznur Ergen Akçin
,
Tuğba Özbucak
,
Şükran Öztürk
Öz
Stem, leaf, calyx, corolla and fruit surfaces and
trichome structure of Trachstemon
orientalis species were examined micromorphologically. There are eight
types of trichomes, five of which are eglandular and three of them are
glandular trichomes. Trichomes are one-cellular or multicellular. Species have
wavy epidermis cells in upper and lower epidermis. Leaf is amphistomatic. Stomata are denser in lower epidermis. Stomata are
usually at the same level as the epidermis cells. Stoma pores are narrow and
long. Fruit type is nutlet. Fruit surface is tuberculate type.
Kaynakça
- [1] Edmondson, J. R. 1978. Trachystemon D.Don. ss 386-387. Davis, P. H., ed. Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Vol 6. Edinburgh University Press, England, 825s.
- [2] Kibar, B., Kibar, H. 2017. Determination of the Nutritional and Seed Properties of Some Wild Edible Plants Consumed as Vegetable in the Middle Black Sea Region of Turkey. South African Journal of Botany, 108, 117-125.
- [3] Baytop, T. 1999.Türkiye’de Bitkiler ile Tedavi Geçmişte ve Bugün. Nobel Tıp Kitapevleri, İstanbul, 480s.
- [4] Yıldırımlı, Ş. 1994. Karadeniz Bölgesinin Bir Tıbbi ve Besin Bitkisi Trachystemon orientalis. OT Sistematik Botanik Dergisi, 1(2), 7-12.
- [5] Baytop, T. 1994. Türkçe Bitki Adları Sözlüğü. Türk Dil Kurumu Yayınları:578, Ankara, 508 s.
- [6] Karagöz, A., Cevahir, G., Özcan, T., Sadıkoğlu, N., Yentür, S., Kuru, A. 2004. Bazı Yüksek Bitkilerden Hazırlanan Sulu Ekstrelerin Antiviral Aktivite Potansiyellerinin Değerlendirilmesi. 14. Bitkisel İlaç Hammaddeleri Toplantısı, Bildiriler. 29-31 Mayıs, Eskişehir.
- [7] Yılar, M., Onaran, M., Yanar, Y., Belgüzar, S., Kadıoğlu, İ. 2014. Trachystemon orientalis (L.) G. Don (Kaldırık)’ın Herbisidal Ve Antifungal Potansiyeli. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi 4(4), 19-27.
- [8] Akçin, Ö.E., Kandemir, N., Akçin, Y. 2004. A Morphological and Anatomical Study on Medicinal and Edible Plant Trachystemon orientalis (L) G. Don (Boraginaceae) in Black Sea Region. Turkish Journal of Botany, 28, 435-442.
- [9] Özbakır Özer M., Kibar, B. 2018. Orta Karadeniz Bölgesi’nden Toplanan Kaldırayak (Trachystemon orientalis (L.) G. Don.) Genotiplerinin Morfolojik Karakterizasyonu. Uluslararası Tarım ve Yaban Hayatı Bilimleri Dergisi, 4(2), 178-186.
- [10] Özkurt, M., Yılar, M., Önen, H. 2007. Trachystemon orientalis (L.) G. Don. (Kaldırık)'nin Allelopatik Potansiyelinin Belirlenmesi. Türkiye II. Bitki Koruma Kongresi 27-29 Ağustos, Isparta.
- [11] Özen, T. 2010. Antioxsidant Activity Of Wild Edible Plants in the Black Sea Region of Turkey. Grasas Y. Aceites. 61(1), 86-94.
- [12] Ayvaz, M. 2015. Antioxidant Activity of Trachystemon orientalis (L.) G. Don (Borage) Grown and Eaten as Food in Ordu, Turkey. Herba Polonica, 61(4), 40-51.
[13] Sadikoğlu, N., Cevahir, G. 2004. Anthocyanin Content and Localization in Different Parts of Trachystemon orientalis (l.) G. Don, Biotechnology & Biotechnological Equipment, 18, 119-123.
- [14] Brisson, J. D., Peterson, R. L. 1976. A Critical Review of the Use of Scanning Electron Microscopy in the Study of the Seed Coat. In: Proceedings of the Workshop on Plant Science Applications of the SEM-IIT Research Institute Chicago, 7(2), 477–495.
- [15] Yang, Z. R., Lin, Q. 2005. Comparative Morphology of the Leaf Epidermis in Schisandra (Schisandraceae). Botanical Journal of the Linnean Society, 148, 39–56.
- [16] Akçin, Ö. E., Şenel, G., Akçin, Y. 2013. Leaf Epidermis Morphology of Some Onosma (Boraginaceae) Species from Turkey. Turkish Journal of Botany, 37, 55-64.
- [17] Özcan, T. 2002. SEM Observations on Petals and Fruits of Some Turkish Endemic Bupleurum L. (Umbelliferae) Species, Botanical Journal of Linnean Society, 138, 441-449.
- [18] Akçin, O. E, 2008. Seed Coat and Fruit Surface Micromorphology of Some Cynoglossum L. (Boraginaceae) Species. Bangladesh Journal of Botany, 37(2), 115-119.
- [19] Binzet, R., Akçin, Ö. E. 2009. Nutlet Size, Shape and Surface Ornamentation in 14 Onosma L. (Boraginaceae) species. Acta Botanica Croatica, 68, 117–126.
- [20] Arabameri, M., Mehrabian, A. R., Sheidai, M. 2014. Nutlet and Flower Morphological and Micromorphological Studies on Onosma L. (Boragınaceae) in Iran. Iran Journal of Botany, 20 (2), 211-227.
- [21] Metcalfe, C. R., Chalk, L. 1979. Anatomy of Dicotyledons I. Oxford University Press, London, England. 279s.
- [22] Selvi, F., Bigazzi, M. 2001. Leaf Surface and Anatomy in Boraginaceae Tribe Boragineae with Respect to Ecology and Taxonomy. Flora, 196, 269-285.
- [23] Chwil, M., Borowy, A. 2018. Histochemistry of Glandular Trichomes and the Structure of Selected Organs of Borago officinalis L. Turkish Journal of Botany, 42, 298-316.
- [24] Cankurtaran, Z. 2017. Kırıkkale’deki Boraginaceae Familyasına Ait Bazı Türler Üzerinde Mikromorfolojik Bir Araştırma. Kırıkkale Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 71s, Kırıkkale.
- [25] Mehrabian, A.Z., Sheidai, M., Mozaffarian, V. 2014. Micromorphology of Leaf Trichomes in Onosma (Boraginaceae) and Their Systematic Relevance in Iran. Phytologia Balcanica, 20(1), 33–48.
- [26] Amer, W., Hamdy, R., Mahdy, R. 2016. Leaf Micromorphological Features of the Genus Cordia L. (Boraginaceae) from Egypt. Bangladesh Journal of Plant Taxonomy, 23, 119-131.
Ordu ve Çevresinde Yayılış Gösteren Trachystemon orientalis (L.) G. Don (Boraginaceae) Türünün Bazı Mikromorfolojik Özellikleri ve Tüy yapısı
Yıl 2019,
Cilt: 23 Sayı: 3, 787 - 791, 25.12.2019
Öznur Ergen Akçin
,
Tuğba Özbucak
,
Şükran Öztürk
Öz
Trachystemon
orientalis türünün
gövde, yaprak, kaliks, korolla ve meyve yüzeyleri ve tüy yapısı mikromorfolojik
olarak incelenmiştir. Türde beş tanesi örtü tüyü, 3 tanesi salgı tüyü olmak
üzere sekiz çeşit tüy bulunmaktadır. Tüyler tek hücreli veya çok hücrelidir.
Türün yaprak üst ve alt yüzeyi dalgalı epidermis hücrelerine sahiptir. Yaprak
amfistomatiktir. Alt yüzeyde stomalar çok daha yoğundur. Stomalar genellikle
epidermis hücreleri ile aynı seviyededir. Stoma porları dar ve uzundur. Meyve
nutlet tipidir. Meyve yüzeyi tüberkulat tiptedir.
Kaynakça
- [1] Edmondson, J. R. 1978. Trachystemon D.Don. ss 386-387. Davis, P. H., ed. Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Vol 6. Edinburgh University Press, England, 825s.
- [2] Kibar, B., Kibar, H. 2017. Determination of the Nutritional and Seed Properties of Some Wild Edible Plants Consumed as Vegetable in the Middle Black Sea Region of Turkey. South African Journal of Botany, 108, 117-125.
- [3] Baytop, T. 1999.Türkiye’de Bitkiler ile Tedavi Geçmişte ve Bugün. Nobel Tıp Kitapevleri, İstanbul, 480s.
- [4] Yıldırımlı, Ş. 1994. Karadeniz Bölgesinin Bir Tıbbi ve Besin Bitkisi Trachystemon orientalis. OT Sistematik Botanik Dergisi, 1(2), 7-12.
- [5] Baytop, T. 1994. Türkçe Bitki Adları Sözlüğü. Türk Dil Kurumu Yayınları:578, Ankara, 508 s.
- [6] Karagöz, A., Cevahir, G., Özcan, T., Sadıkoğlu, N., Yentür, S., Kuru, A. 2004. Bazı Yüksek Bitkilerden Hazırlanan Sulu Ekstrelerin Antiviral Aktivite Potansiyellerinin Değerlendirilmesi. 14. Bitkisel İlaç Hammaddeleri Toplantısı, Bildiriler. 29-31 Mayıs, Eskişehir.
- [7] Yılar, M., Onaran, M., Yanar, Y., Belgüzar, S., Kadıoğlu, İ. 2014. Trachystemon orientalis (L.) G. Don (Kaldırık)’ın Herbisidal Ve Antifungal Potansiyeli. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi 4(4), 19-27.
- [8] Akçin, Ö.E., Kandemir, N., Akçin, Y. 2004. A Morphological and Anatomical Study on Medicinal and Edible Plant Trachystemon orientalis (L) G. Don (Boraginaceae) in Black Sea Region. Turkish Journal of Botany, 28, 435-442.
- [9] Özbakır Özer M., Kibar, B. 2018. Orta Karadeniz Bölgesi’nden Toplanan Kaldırayak (Trachystemon orientalis (L.) G. Don.) Genotiplerinin Morfolojik Karakterizasyonu. Uluslararası Tarım ve Yaban Hayatı Bilimleri Dergisi, 4(2), 178-186.
- [10] Özkurt, M., Yılar, M., Önen, H. 2007. Trachystemon orientalis (L.) G. Don. (Kaldırık)'nin Allelopatik Potansiyelinin Belirlenmesi. Türkiye II. Bitki Koruma Kongresi 27-29 Ağustos, Isparta.
- [11] Özen, T. 2010. Antioxsidant Activity Of Wild Edible Plants in the Black Sea Region of Turkey. Grasas Y. Aceites. 61(1), 86-94.
- [12] Ayvaz, M. 2015. Antioxidant Activity of Trachystemon orientalis (L.) G. Don (Borage) Grown and Eaten as Food in Ordu, Turkey. Herba Polonica, 61(4), 40-51.
[13] Sadikoğlu, N., Cevahir, G. 2004. Anthocyanin Content and Localization in Different Parts of Trachystemon orientalis (l.) G. Don, Biotechnology & Biotechnological Equipment, 18, 119-123.
- [14] Brisson, J. D., Peterson, R. L. 1976. A Critical Review of the Use of Scanning Electron Microscopy in the Study of the Seed Coat. In: Proceedings of the Workshop on Plant Science Applications of the SEM-IIT Research Institute Chicago, 7(2), 477–495.
- [15] Yang, Z. R., Lin, Q. 2005. Comparative Morphology of the Leaf Epidermis in Schisandra (Schisandraceae). Botanical Journal of the Linnean Society, 148, 39–56.
- [16] Akçin, Ö. E., Şenel, G., Akçin, Y. 2013. Leaf Epidermis Morphology of Some Onosma (Boraginaceae) Species from Turkey. Turkish Journal of Botany, 37, 55-64.
- [17] Özcan, T. 2002. SEM Observations on Petals and Fruits of Some Turkish Endemic Bupleurum L. (Umbelliferae) Species, Botanical Journal of Linnean Society, 138, 441-449.
- [18] Akçin, O. E, 2008. Seed Coat and Fruit Surface Micromorphology of Some Cynoglossum L. (Boraginaceae) Species. Bangladesh Journal of Botany, 37(2), 115-119.
- [19] Binzet, R., Akçin, Ö. E. 2009. Nutlet Size, Shape and Surface Ornamentation in 14 Onosma L. (Boraginaceae) species. Acta Botanica Croatica, 68, 117–126.
- [20] Arabameri, M., Mehrabian, A. R., Sheidai, M. 2014. Nutlet and Flower Morphological and Micromorphological Studies on Onosma L. (Boragınaceae) in Iran. Iran Journal of Botany, 20 (2), 211-227.
- [21] Metcalfe, C. R., Chalk, L. 1979. Anatomy of Dicotyledons I. Oxford University Press, London, England. 279s.
- [22] Selvi, F., Bigazzi, M. 2001. Leaf Surface and Anatomy in Boraginaceae Tribe Boragineae with Respect to Ecology and Taxonomy. Flora, 196, 269-285.
- [23] Chwil, M., Borowy, A. 2018. Histochemistry of Glandular Trichomes and the Structure of Selected Organs of Borago officinalis L. Turkish Journal of Botany, 42, 298-316.
- [24] Cankurtaran, Z. 2017. Kırıkkale’deki Boraginaceae Familyasına Ait Bazı Türler Üzerinde Mikromorfolojik Bir Araştırma. Kırıkkale Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 71s, Kırıkkale.
- [25] Mehrabian, A.Z., Sheidai, M., Mozaffarian, V. 2014. Micromorphology of Leaf Trichomes in Onosma (Boraginaceae) and Their Systematic Relevance in Iran. Phytologia Balcanica, 20(1), 33–48.
- [26] Amer, W., Hamdy, R., Mahdy, R. 2016. Leaf Micromorphological Features of the Genus Cordia L. (Boraginaceae) from Egypt. Bangladesh Journal of Plant Taxonomy, 23, 119-131.