TV'de Kapitalist Hegemonyanın Yeniden Üretimine Bir Örnek: "Bu Tarz Benim" Yarışması

Hasan Cem Çelik

Araştırma Makalesi

TV'de Kapitalist Hegemonyanın Yeniden Üretimine Bir Örnek: "Bu Tarz Benim" Yarışması

Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 1, 87 - 128, 01.01.2018

Hasan Cem Çelik

Öz

Tüketim arzusu ve yaşam tarzları bugün hayatın her alanına sirayet etmiş
durumdadır ve artık bireyler toplumda kimliklerini tükettikleri nesneler
ile göstermektedirler. Moda da kapitalist sistemin en önemli
gösterenlerinden birisi olarak bireyin kimliğini oluşturmada kullandığı
araçların başında gelir. Moda bugün kitle iletişim araçları ile yayılma
imkânına kavuşurken en büyük desteğini televizyondan alır. Bu
çalışmanın amacı, kapitalizmin sömürü araçlarının başında gelen kadın
bedeni aracılığıyla “Bu Tarz Benim” yarışmasının tüketim kültürünü nasıl
yeniden üreterek yaygınlaştırdığını ortaya koymaktır. Bu amaçla
çalışmada nicel içerik analizi ve eleştirel söylem analizi uygulanmıştır.
Sonuçta ise tüketim toplumunun resmini çizen bu yarışma programının
sahte ihtiyaçlar dayatarak hayatı sadece yemek, içmek, eğlenmek ve
tüketmekten ibaretmiş gibi göstererek kapitalist sisteme hizmet eden bir
yapıda formatlandığı tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Popüler Kültür, Tüketim Kültürü, Yaşam Tarzları, Moda, Yarışma Programları

Kaynakça

Anık, Cengiz. (2013). “Toplumsal Zihniyet Aracılığı İle Sosyal Kontrol”. Uluslararası Güvenlik ve Terörizm Dergisi, Cilt: 2s.101-115.
Atabek, Ümit (2007). Medya Metinlerini Çözümlemek. Ankara: Siyasal Kitapevi.
Batmaz, Veysel. (2006). Medya Popüler Kültürü Gizler. Ankara: KaraKutu Yayınları.
Bennet, Tony. (1999). “Popüler ve Popüler Kültür Politikası”. Popüler Kültür ve İktidar: Popüler Kültür Üzerine Kuramsal İncelemeler. Nazife Güngör (Der.).Vadi Yayınları, Ankara. 53-72.
Bocock, Robert. (2009). Tüketim. Çev. İrem Kutluk. Ankara: Dost Yayınları.
Brunt, R. “Points of View”, Understanding Television. Andrew Goodwinve Garry Whannel. London and New York: Rutledge, 1990.
Bıçakçı, İlker (2001). İletişim Dünyamız. İstanbul: Mediacat Yayınları.
Chaney, Isabella(2000).“External Search Effort For Wine”. International Journal of Wine Marketing, vol. 12 (2), pp. 5-21.
Çetindamar, Dilek ve Ansal Hatice.“Teknolojik Gelişmelerin Ölçek Ekonomisine Etkileri, -Kapitalist Üretim Esneklik Kazanıyor: Post- Fordizm”. İktisat Dergisi, Yıl:30, No:346, İktisat Fakültesi Mezunları Cemiyeti, İstanbul http://arsiv.mmo.org.tr/pdf/10113.pdf. Erişim tarihi: 13.04.2015.
Çetinkaya, Eda(2000).Tüketim Toplumu Bağlamında Türkiye'de Televizyon Programlarında Yayınlanan Sanal, Bant ve Tanıtıcı Reklamlar. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Dağtaş, Banu ve Dağtaş, Erdal (2009). Medya Tüketim Kültürü ve Yaşam Tarzları. Ankara: Ütopya Yayınevi.
Dowd, Douglas (2008). Kapitalizm ve Kapitalizmin İktisadı: Eleştirel Bir Tarih. Çev. Cihan Gerçek. İstanbul: Yordam Kitap.
Dursun, Onur ve Evirgen, Dilek (2014). “Bilginin Popüler Kültür –Popüler Kültürün Bilgi Aracı Olarak Kullanıldığı Bir Alan: Yarışma Programları”. Global Media Journal,TR Edition. 125-153.
Enneli, Çağlar. (2007). Televizyonun Toplumsal Tüketimi ve Toplumsalın Yeniden Üretimi Maneviyat İçerikli Dizilerin Tüketimi Özelinde. Yayınlanmış Doktora Tezi.Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Erdoğan, İrfan ve Alemdar, Korkmaz (1990). Kültür ve İletişim. Ankara: Erk Yayınları.
Erdoğan, İrfan ve Alemdar, Korkmaz (1994). Popüler Kültür ve İletişim. Ankara: Ümit Yayıncılık.
Erdoğan, İrfan ve Alemdar, Korkmaz (2005). Popüler Kültür ve İletişim. Ankara: Erk Yayınları.
Fiske, John (1999). Popüler Kültürü Anlamak. Çev. Süleyman İrvan. Ankara: Ark Yayınları.
Gökçe, Orhan (2001). İçerik Çözümlemesi, Teori-Metod-Uygulama. Konya: Selçuk Üniversitesi Yayınları.
Hall, Stuart (1999). “Kültür, Medya ve İdeolojik Etki”. Çev. M. Küçük. Medya iktidar İdeoloji M. Küçük (Der.) Ark Yayınları, Ankara. 199-245.
Kalay, Ayşe (2007). “Tüketim Kültüründe Müziğin Görselleştirilmesi: Klipler”.İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi.Sayı: 30. s. 79-96
Kadıoğlu, Zeynep (2013). “Kitle İletişim Araçlarının Şekillendirdiği Sosyal Kimlikler Ve Aidiyet Duygusu Ekseninde Tüketici Davranışları”. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi. Sayı:45. s. 101-114.
Kellner, Douglas (2010). “Kültür Endüstrileri”. Erol Mutlu (Der.). Kitle İletişim Kuramları, Ankara: Ütopya Yayınları.
Kilbourne, Jean (2008). Killing Us Softly 3: Advertising's Image Of Women. Media Education Foundation. 2000 akt. Christner, Rebecca. The Shape Of Things: Magazine Ads And The Female Body Ideal, A Master Thesis, Kansas State University, Miller School of Journalism and Mass Communications College of Arts and Sciences, Manhattan.
Köse, Hüseyin (2006). Medyatik Paradigma. İstanbul: Yirmidört Yayınları.
Köse, Hüseyin (2007). Alternatif Medya. İstanbul: Yirmidört Yayınları.
Kumar, Krishan (1999). Sanayi Sonrası Toplumdan Post-modern Topluma Çağdaş Dünyanın Yeni Kuramları. Çev: Mehmet Küçük, Ankara: Dost Yayın.
Lull, James (2001). Medya, İletişim, Kültür. Çev. Nazife Güngör. Ankara: Vadi Yayınları.
Moles, Abraham (1983). Kültürün Toplumsal Dinamiği. Çev: Nuri Bilgin. İzmir: E.Ü.E.F.Y.
Mutlu, Erol (2008). Televizyonu Anlamak. Ankara: Ayraç Yayınları.
Özbek, Meral (2000). Orhan Gencebay Arabeski. İstanbul: İletişim Yayınları.
Özgen, Neşe (1999).“Kentte Yeni Yoksulluk Ve Günlük Hayat Ütopyaları”. VI. Ütopyalar Toplantısı.
Papatya, Nurhan ve Özdemir, Şefika (2012). “Hazcı Tüketim Davranışları Ve Televizyon Programlarını İzleme Eğilimleri Arasındaki İlişki: Süleyman Demirel Üniversitesi Öğrencileri Üzerine Bir Araştırma”. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi. Cilt: 26. Sayı: 3-4. 161-183.
Sander, Oral (2000). Siyasi Tarih, İlk Çağlardan 1918'e. Ankara: İmge Yayınları.
Say, Ömer (1998). Mili Devlet Kültürü: Türkiye Yansımaları. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
Schiller, Herbert (1993). Zihin Yönlendirenler. Çev: Cevdet Cerit. Ankara: Pınar Yayıncılık.
Slater, Don (1997). Consumer Culture and Modernty. USA: PolityPress.
Storey, John (2000). Popüler Kültür Çalışmaları. Çev. K. Karaşahin. İstanbul: Babil Yayınları.
Sungur, Suat (2007).“Marksist Düşünce Sisteminde Kitle Kültürü ve TV'de Yayınlanan Çizgi Filmlerin İdeolojik İşlevlerine Bir Bakış”. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi. Sayı: 30. 125-140.
Tellan, Derya (2009). “Tüketim Kavramını Anlamlandırmak: Tarihi ve Sosyolojisi”. Medya Tüketim Kültürü ve Yaşam Tarzları. Banu Dağtaş ve Erdal Dağtaş (Der.). Ankara: Ütopya Yayınları. 76-102.
Yanıklar, Cengiz (2006). Tüketimin Sosyolojisi. İstanbul: Birey Yayınları.
Yaylagül, Levent (2009). “Yarışma Programları, Tüketim Kültürü ve Kültür Emperyalizmi”.Medya Tüketim Kültürü ve Yaşam Tarzları. Banu Dağtaş ve Erdal Dağtaş (Der.).Ankara: Ütopya Yayınları. 240-267.
Williams, Raymond (1989). İkibine Doğru. Çev: Esen Tarım, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.

Toplam 43 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil	Türkçe
Bölüm	Araştırma Makalesi
Yazarlar	Hasan Cem Çelik
Yayımlanma Tarihi	1 Ocak 2018
Gönderilme Tarihi	30 Mart 2017
Yayımlandığı Sayı	Yıl 2018 Cilt: 1 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA	Çelik, H. C. (2018). TV’de Kapitalist Hegemonyanın Yeniden Üretimine Bir Örnek: "Bu Tarz Benim" Yarışması. SDÜ İFADE, 1(1), 87-128.

Kapak Resmi İndir

Makale Dosyaları

Tam Metin