Modern kültürün hayatın her alanını ele geçirmesiyle, geleneksel hikâye anlatıcılığı yok olmaya başlamıştır (Ramsden ve Hollingsworth, 2017: 14). Anlatıcıların yerini fotoğraf, sinema, televizyon ve internet gibi dijital araçlar almaya başlamıştır. İletişimde yaşanan başlıca kültür dönemleri, beş ayrı şekilde ifade edilebilir; Sözlü kültür, Yazılı Kültür, Basılı kültür, Elektrik ve elektronik kültür, Dijital kültür (Baldini, 2000: 6). Sözlü kültür döneminde başlayan geleneksel hikâye anlatıcılığı, dijital kültür döneminde web’deki uygulamalarla farklı bir boyuta taşınmıştır. Böylece hikâye anlatıcılığında yapısal ve içerik olarak pek çok değişim ve dönüşüm yaşanmıştır. Dijital kültür dönemi ve “Görüntü Çağı” düşünüldüğünde, anlatıcıların sadece konuşarak yaptıkları hikâye anlatıcılığı, görüntünün keşfedilmesi, yeni iletişim biçimlerinde ve yeni medya araçlarında kullanılmasıyla nasıl değişikliklere uğradığı aktarılmaya çalışılmıştır. Bu çalışma Nitel araştırma yöntemiyle yapılmıştır. Nitel araştırmanın veri toplama tekniklerinden doküman incelemesine ve gözleme (Yıldırım ve Şimşek, 2016) başvurularak veriler toplanmıştır. Fenomen bir Youtuber olarak “Barış Özcan” örneği incelendiğinden, Örnek Olay Modeliyle gerçekleştirilmiş ve durumun betimsel analizi ortaya koyulmaya çalışılmıştır (Karasar, 2014: 77-86). Yapılan çalışma sonunda geleneksel anlatım tarzı ve dijital anlatım tarzı arasında hem yapısal hem içerik farklar olduğu saptanmıştır. Değişen ve dönüşen bu anlatımla, anlatıcının ve dinleyicinin konumunun pek çok bakımdan değişikliğe uğradığı görülmüştür. Geleneksel ve dijital anlatılarda, zaman ve mekân açısından da değişiklikler yaşandığı görülmüştür.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | İletişim ve Medya Çalışmaları |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 13 Aralık 2021 |
Gönderilme Tarihi | 30 Aralık 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 3 Sayı: 1 |