Makâmât, Arap
dili ve edebiyatında çok önemli yere sahip edebî ürünlerdir. Az kelime ile
birçok mana amaçlanır. Nesir olmalarına rağmen şiirsel boyuta sahiptirler. Her
cümle ve kelime arasında bir insicam ve ahenk vardır. Kulağa bile fonetik ve
müzikal bir haz verirler. Makâmâtların başka bir özelliği de edebî sanatlardan
intâk/fabl sanatına bol miktarda yer vermeleridir. Suyûtî’nin, bazı makâmâtlarında
intak sanatını en ideal şekilde icra ettiğini söylemek mümkündür. Nerdeyse konuşturmadığı
hiçbir bitki ve kıymetli taş bırakmamıştır. Fakat Suyûtî’nin güzel kokular ve
çiçekler hakkında hadis diye naklettiği bazı ifadeler, ya uydurmadır ya da en
azından zayıftır. Bu çalışmamızda Suyûtî’nin el-Makâmatu’l-miskiyye ve el-Makâmatu’l-verdiyye’de
konuşturduğu misk, amber, zaferân, nergis, yasemin, nesrin, menekşe, nilüfer ve
reyhân gibi objeler ele alınmıştır. Onlar hakkında hadis diye nakledilen
haberlerin analiz ve kritiği yapılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2018 |
Gönderilme Tarihi | 18 Şubat 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Sayı: 40 |