Makalede son dönem Osmanlı alimlerinden Debreli Vildan Fâik Efendi’nin (1853-1925) Tavdîhu’l-Mübhemât Fî Mâ Verade Fi’l-Kur’ân Mine’l-Kelimât adlı eserinin analizi ve değerlendirilmesi yapılmıştır. Eser, Kur’ân Mübhemleri ve Gariplerini konu edinmiştir. 58 sayfadan oluşan eser, elyazma (mahtût) nüshasından alınıp incelendi. Müellif bu eserde Kur’ân ilimlerindeki Mübhemâtü’l-Kur’ân ve Garîbü’l-Kur’ân içeriğinde bir incelemeden ziyade, okumaları esnasında kendisine manası kapalı ve anlaşılması zor gelen Kur’ân’daki bazı kelimeler ve cümlelerin izahını yapmıştır. Açıklamalarında Bursevî’nin tefsirinden kelime kelime aktarmış, Suyûtî’nin İtkân’ından da arasıra nakilde bulunmuştur. Kendi görüşleri neredeyse çok az görülmektedir. Müellifin Kur’ân Mübhemleri ve Garibleri hakkındaki yaklaşımını mukayese edip anlamak için iki konu hakkında da genel bilgiler verildi. Telifinde Arapça’yı kullanan müellif bazı izahlarında Farsça açıklamalar da yapmıştır. Bu eser, Kur’ân İlimleri geleneğindeki mübhem ve garib kelimeleri açıklamaktan ziyade kendisinin anlayamadığı yerler için bakılabilecek küçük bir Kur’ân Sözlüğü olarak değerlendirilebilir.
YOK
DERGİ SORUMLULARINA TEŞEKKÜRLER VE BAŞARILAR
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2020 |
Gönderilme Tarihi | 29 Mayıs 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Sayı: 44 |