TÜRKİYE’DE SOSYAL BELEDİYECİLİK ANLAYIŞI: DENİZLİ BÜYÜKŞEHİR BELEDİYESİ ÖRNEĞİ

Yıl 2016, Cilt: 21 Sayı: 4, 1299 - 1322, 30.10.2016

Bilgehan Mermer Ceyda Şataf , Nilüfer Negiz

Öz

II. Dünya savaşı sonrası gelişen sosyal refah devleti anlayışı, toplumda risk teşkil eden kişi ve grupları (yaşlılar, engelliler, yoksullar) topluma kazandırmaya yönelik faaliyetleri ile ön plana çıkmıştır. Toplumun devamının sağlanması ve huzurlu bir ortam oluşabilmesi için devletler sürekli sosyal politikalar üretmek zorundadır. Bu politikaların yerelde uygulanma şekli olan sosyal belediyecilik ise toplumun genellikle dışlanmış, yoksul ve hasta gruplarına yönelik; insanı ve genel anlamda toplumu merkeze alarak üretilen sosyal politikaların adıdır. Yoksul ve muhtaç olan kimselere yönelik yapılan aşevi, giyecek, gıda, ilaç, kırtasiye yardımları, yakacak yardımı, öğrencilere verilen burs gibi sosyal yardım merkezli faaliyetler, sosyal belediyeciliğin başlangıcını oluşturmakta ve her geçen gün yaygınlaştığı görülmektedir.

Çalışmada sosyal belediyeciliğin teorik temelleri verildikten sonra, Denizli Büyükşehir Belediyesi örneğinde sosyal belediyecilik hizmetlerine yönelik algı ve faydalanma düzeyini ele alan ampirik bir araştırmaya yer verilmektedir.

Anahtar Kelimeler

: Sosyal Refah Devleti, Sosyal Belediyecilik, Sosyal Yardım, Sosyal Hizmet, Denizli Büyükşehir Belediyesi

Destekleyen Kurum

Süleyman Demirel Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi

Proje Numarası

4402 YL1-15

TURKEY’S SOCIAL MUNICIPALITY APPROACH: EXAMPLE OF DENİZLİ METROPOLITAN MUNICIPALITY

Öz

After World War II, developing welfare state approach, people and groups that constituted a risk society (the elderly, disabled, poor) has come to the fore with activities aimed to give to the community. Ensuring the continuation of society and the state for the formation of a peaceful environment is difficult to continuous produce social policies. Social municipality with the way the local of this policy, and society often excluded, for the poor and patients; human and community center in general terms, taking the name of social policies produced. It made for people who have poor and needy soup kitchen, clothing, food, medicine, stationery, fuel assistance, welfare-based activities such as scholar ships granted to students, to create the initial social municipality and is seen as widespread with each day.

In this study, after the theoretical foundations of social municipality, Denizli Metropolitan Municipality to address the level of perception and benefit for social municipality services, for example, is given in empirical research

Anahtar Kelimeler

Social Welfare State, Social Municipality, Social Assistance, Social Service, Denizli Metropolitan Municipality

Proje Numarası

4402 YL1-15

Kaynakça

• A.ÇAM, Çiğdem (2013). Yerelleşme ve Yerel İktidar Edirne Alan Araştırması. Beta Yayınları
• AKDOĞAN, Yalçın (2002). Ulusal Soruna Yerel Çözüm: Sosyal Belediyecilik. Eminönü Bülteni, Şubat Sayısı.
• AKTAN, Coşkun Can (2014). Sosyal Refah Devleti,Doğuşu,Gelişimi. Ekim 28, CanaktanWEB: http://www.canaktan.org/politika/refah-devleti/dogusu-gelisim. Erişim Tarihi:10.10.2014
• AKTAN, Coşkun Can, & Dilek, Dileyici. (2012). Kamu Ekonomisi - 1, Açıköğretim Fakültesi Yayını no; 1669. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Web-Ofset Tesisleri.
• AKTAN, Coşkun. Can, & Özkıvrak, Özlem. (2008). Sosyal Refah Devleti. İstanbul: Okutan.
• ATEŞ, Hamza (2009). Sosyal Belediyecilik. MÜSİAD Çerçeve Dergisi Sayı,49, 88-95.
• AYDIN; Murat (2008). Sosyal Politika ve Yerel Yönetimler. Yedirenk yayınları İstanbul
• BATUMAN , Bülent (2010). Toplumcu bir Belediyecilik Modeli: “Yeni Belediyecilik Hareketi” 1973–1977”, . Mülkiye Sayı 266, Cilt XXXIV.
• BAŞ, Türker (2001). Anket, Anket Nasıl Hazırlanır? Anket Nasıl Uygulanır? Anket Nasıl Değerlendirilir? Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• BAYRAMOĞLU, Sonay (2015). Toplumcu Belediye Nam- ı Diğer Belediye Sosyalizmi. Ankara: NotaBene Yayınları.
• BEKİ, Abdülhakim (2008). Türkiye'de Sosyal Belediyecilk Uygulamaları : Ümraniye Belediyesi. T.C. Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü ( yayımlanmış doktora tezi).
• BERNSTEİN, Eduard (2011). Sosyalizmin Ön koşulları ve Sosyal Demokrasinin Görevleri ( Çeviren: Levent Bakaç). İstanbul : Kayhan Matbaacilik.
• ÇALIŞKAN, Abdülkerim (2001). Sosyal Refahın Sağlanmasında Devletin Etkinliği ve Türkiye Örneği. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Doktora Tezi. İzmir.
• ERYILMAZ, Bilal (1997). Yerel Yönetimlerin Yeniden Yapılanması. İstanbul: Birleşik yayıncılık.
• EFE, Hüsammetin (2012). Türkiye' de Sosyal Belediyecilik Bayrampaşa Belediyesi Örneği. Bahçeşehir Üniversitesi Fen Bilimleri enstitüsü Kenstsel Sistemeler Ve Ulaştırma Yönetimi. İstanbul: yayımlanmış yüksek lisans tezi.
• EFE, Adem&Selim Sözer (2015). Herkes İçin Ulaşılabilir Bir Toplum Oluşturmada Yerel Yönetimlerin Rolü. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. C.20, S.4, s.87-97.
• EKİN, Nusret (2001). Yeni Çağa Doğru Sosyal Güvenlikte Arayışlar. Prof. Dr. Nuri Çelik'e Armağan, Cilt: 2 ,. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi,.
• ERDAL, Süleyman (2012). Küreselleşme Sürecinde Refah Devletiİ UygulamalrıI Açısından İsveç Modelinin Değerlendirilmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Maliye Ana Bilim Dalı Maliye Bölümü Doktora Tezi. İzmir.
• ERSÖZ, Yunus. Halis (2005). 5272 Sayılı Yasa Öncesinde Türkiye’de Belediyelerin Sosyal Politika Alanındaki Deneyimleri”, . İstanbul Üniversitesi Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, Sayı: 50, s: 134-151 : http://www.iudergi.com/tr/index.php/sosyalsiyaset/article/viewFile/243/236 Erişim tarihi: 10.10.2015
• ERYILMAZ, Bilal (1997). Yerel Yönetimlerin Yeniden Yapılanması. İstanbul: Birleşik yayıncılık.
• GÜNAYDIN, Davuthan (2011). Küreselleşmenin Refah Devleti Sağlık Politikalarına Etkileri:Türkiye Örneği.
• KALAYCI, Şeref (2010). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. Ankara: Asil Yayın.
• KELEŞ, Ruşen (2009). Yerel Seçimler Yaklaşırken Türkiye’de Sosyal Belediyecilik. Özel Kalem Dergisi Yıl, 2 Sayı, 21, 30-32.
• KESGİN, Bedrettin (2012). Yoksullukla Yerel Mücadele Sosyal Belediyecilik. Bursa: Ekin Yayınları.
• NEGİZ, Nilüfer (2011). Sosyal Yardım ve Sosyal Hizmet Faaliyetleri Açısından Isparta Belediyesi: Farkındalık, Yararlanma ve Değerlendirme Açısından Bir Araştırma C. 16, S. 2, s:323-343. Süleyman Demirel Üniv., İ.İ.B.F.D.,, C. 16, S. 2, s:323-343.
• KOÇ, Neslihan (2014). Sosyal belediyecilik hizmetleri ve finansmanı: Ege Belediyeler Birliği örneği. Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.( yayımlanmamış doktora tezi) Manisa
• KORAY, Meryem & Temiz, Hasan Ejder (2014, Sayı,42). Merkezi Yönetimle İlişkiler, Kısıtlar ve Harcamalar Çerçevesinde Sosyal Belediyecilik ve Dört Büyükşehir Belediyesi Açısından Uygulamalar. Çalışma Ve Toplum, s. 13-14.
• ÖZ, Cihan Selek (2010). Sosyal Belediyecilik Bağlamında Evde Bakım Hizmetleri (İstanbul, Ankara, Kocaeli Büyükşehir Belediyeleri Örnekleri), Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (yayınlanmış doktoraz tezi). Sakarya.
• ÖZBEK, Nadir (2006). Cumhuriyet Türkiyesi’nde Sosyal Güvenlik ve Sosyal Politikalar. İstanbul: Tarih Vakfı Emeklilik Gözetim Merkezi Yayınları.
• ÖZDEN, Kemal, (2013). Yerel Yönetimlerde Güncel Sorunlar ve Tartışmalar, Ankara: Seçkin Yayınları
• ÖZTÜRK, Hasret, & Gül, Hüseyin. (2012). Sosyal Belediyecilik Sosyal Devlete ve Sosyal Haklara Bir Alternatif mi? IV. Sosyal Haklar Ulusal Sempozyumu, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, 377-392.
• ŞENKAL, Abdülkadir, & Sarıipek, Doğa. Başar. (2007/2, 14). Avrupa Birliği’nin Karşılaştırmalı Refah Modelleri ve Sosyal Politikada Devletin Değişen Rolü” Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi.
• PEKTAŞ, Ethem Kadri (2010). Türkiye’de Sosyal Belediyecilik Uygulamaları ve Temel Sorunlar. Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Akademik İncelemeler Dergisi sayı,5, 5-22.
• TBB, (2014). 6360 Sayılı On Dört İlde Büyükşehir Belediyesi Ve Yirmi Yedi İlçe Kurulması İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanuna İlişkin Rehber, Türkiye Belediyeler Birliği: http://www.tbb.gov.tr/ Erişim tarihi:10.11.2015
• TOPAK, Oğuz (2012). Refah Devleti Ve Kapitalizm. İstanbul: İletişim Yayınları
• TOPRAK, Düriye, & Şataf, Ceyda (2009). Türkiye'de Yerel Yönetimler Reformu Çerçevesinde Sosyal Belediyecilik Yaklaşımı, Sosyal Ve Beşeri Bilimler Dergisi, Cilt,1, Sayı 1.
• YILDIRIM, Arzu.(2014). Belediyelerin Sosyal Politika Uygulamaları Üzerine Bir Değerlendirme: Malatya Belediyesi Örneği, Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Yıl:7,Sayı:17.
• YILDIRIM, Kazım (2007). Sosyal Hizmet. İstanbul: Sakarya Yayıncılık.
• YILMAZ, Gülay Akgül (2006). Oecd Ülkeleri Ve Türkiye'de Sosyal Devlet Ve Sosyal Harcamalar , İstanbul: Arıkan Yayınları.
• YOLCUOĞLU, İsmail. Galip. (2012). Türkiye'de Sosyal Refah Devletine Geçiş Süreci. Ankara: Nobel Yayınları.
• Denizli Belediyesi 2014 Faaliyet Raporu, http://www.denizli.bel.tr/userfiles/file/ 2014_Faaliyet_Raporu.pdf, Erişim Tarihi:10.01.2016
• Denizli Büyükşehir Belediyesi 2015-2019 Stratejik Planı, http://www.denizli.bel.tr/userfiles/file/stratejik_plan_2015-2019.pdf Erişim Tarihi: 20.02.2016