Özet
Amaç: Bu çalışmanın amacı yaşlı bireylerde fonksiyonel denge
testleri ile statik postüral denge parametreleri arasındaki ilişkiyi ve bu
parametrelerin yaş ile değişimi açıklamaktı.
Materyal-Metot: Araştırma
65 yaş üzeri sağlıklı bireyler ile yürütüldü. Dengenin fonksiyonel
değerlendirilmesinde Berg denge ölçeği ve Tinetti düşme etkinlik ölçeği
kullanıldı. Statik postüral denge ölçümleri kuvvet platformu aracılığı ile
stabilite alanı ve salınım alanının belirlenmesini içerdi.
Bulgular: Araştırmaya
yaş ortalaması 73,42±5,91 50 birey (30 kadın, 20 erkek) dahil edildi.
Fonksiyonel
değerlendirme yöntemleri ile stabilite alanı ve salınım alanı arasındaki ilişki
incelendiğinde anlamlı bir ilişki olmadığı görüldü (p>0,05). Bireylerin Berg
denge testi ve Tinetti düşme etkinlik ölçeği puanları arasındaki ilişki
incelendiğinde her ikisi arasında negatif yönlü yüksek dereceli bir ilişki
olduğu belirlendi (p=0,000,
r=-0,860). Stabilite alanı ve salınım alanına ait parametreler arasında düşük
ve orta kuvvette ilişki belirlendi (p<0,05; 0,300<r<0,500).
Fonksiyonel testlerin bireylerin yaşı ile ilişkili olmadığı görüldü
(p>0,05). Postürografik test parametrelerinde ise ön stabilite alanının
yaşın artması ile azaldığı (p=0,010,
r=-0,359), sert zeminde gözler kapalı iken anteroposterior salınım alanı da
yaşın artması ile azalırken, köpük zeminde gözler açık iken anteroposterior
salınım alanının yaş ilerledikçe arttığı belirlendi (p=0,006, r=-0,384; p=0,025,
r=0,318).
Sonuç:
Fonksiyonel denge testleri ve postürografik denge parametreleri denge
fonksiyonlarının ayrı bileşenlerini değerlendirdiğinden yöntemlerin
birbirlerinin yerine kullanımı uygun değildir. Yaş ile meydana gelen
değişimlerin izlenmesinde postürografik yöntemlerin kullanımı daha açıklayıcı
olabilir.
Objective: Aim
of the study was to explain relationship between functional balance tests and
static postural balance parameters and to explain change of these parameters
with age in elderly individuals.
Material-Method: The study was conducted with healthy individuals over
65 years of age. Berg balance scale and Tinetti fall efficiency scale were used
for functional balance tests. Static postural balance measurements included the
determination of stability area and sway area by force platform.
Results:
50 individuals (30 female, 20 male) with mean age of 73.42±5.91 were included
the study. There was no significant relationship between functional balance
tests and the stability area or sway area (p>0.05). There was a high degree
negative correlation between Berg balance test and Tinetti fall efficacy test (p=0,000,
r=-0,860). There was low-to-medium correlation between parameters of the
stability area and the sway area (p<0.05; 0.300<r<0.500).Functional
tests were not corelated with the age of the individuals (p> 0.05).When wieved from posturographic test
parameters, anterior stability area decreased with increasing age (p=0,010, r
=-0,359), while anteroposterior sway area on hard floor eyes closed position
was decreased with the increase of age, it was determined that anteroposterior
sway area on foam floor eyes open position increased as the age progresses
(p=0.006,r=-0.384; p=0.025, r=0.318).
Conclusions:
Since functional balance tests and posturographic balance parameters evaluate
the individual components of balance functions, it is not appropriate to use
the methods interchangeably. The use of posturographic methods to follow the
changes in age may be more illustrative.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 13 Aralık 2019 |
Gönderilme Tarihi | 18 Mart 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 10 Sayı: 4 |
SDÜ Sağlık Bilimleri Dergisi, makalenin gönderilmesi ve yayınlanması dahil olmak üzere hiçbir aşamada herhangi bir ücret talep etmemektedir. Dergimiz, bilimsel araştırmaları okuyucuya ücretsiz sunmanın bilginin küresel paylaşımını artıracağı ilkesini benimseyerek, içeriğine anında açık erişim sağlamaktadır.